Μόνιμες αρνητικές σκέψεις χώρις αιτία

Έχω περίπου έναν χρόνο που είμαι με το αγόρι μου και παρότι δεν μου έχει δώσει ποτέ δικαίωμα , πάντα σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά ή κάτι θα συμβεί σύντομα και θα το χαλάσει . Νευριάζω με τον εαυτό μου γιατί ξέρω ότι δεν υπάρχει λογική στις σκέψεις που κάνω και ότι απλά είναι τοξικές . Δεν ξέρω όμως τι να κάνω για να βελτιώσω κάπως τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα . Συνέβη ποτέ σε κάποιον άλλον που να ξέρει γιατί τουλάχιστον συμβαίνει ή πως το έκανε να φύγει έστω σε κάποιον βαθμό ?
Να πω τελευταίο ότι δεν ήθελα να είμαι ποτέ με κάποιον για πολύ καιρό γιατί φοβόμουν πάντα μην πληγωθώ .
Και η αλήθεια είναι ότι με όλα αυτά που ακούω κάθε μέρα ότι συμβαίνουν και σε ανθρώπους γύρω μου απλά με κάνουν να προτιμώ να είμαι μόνη . Αλλά δεν θέλω να καταλήξω σε αυτό και πάλι .

Σου έχει ξανατύχει να έχεις αυτές ή παρόμοιες σκέψεις για άλλο άτομο και να βγουν αληθινές;
Μπορεί απλά να είναι ένα ένστικτο για κάποιο "δικαίωμα" που σου δίνει υποσυνείδητα αλλά μπορεί να είναι και κάποια ανασφάλεια που έχεις από κάτι που έγινε παλιά ή από αυτά που ακούς και το αγόρι σου να μην έχει καμία σχέση με τις σκέψεις που κάνεις, εννοώ να είναι αθώο.

Στην μια μεγάλη σχέση που είχα δεν έγινε κάτι που μας έκανε να χωρίσουμε απλά σταμάτησε επειδή τότε δεν είμασταν έτοιμοι για κάτι παραπάνω . Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι δεν πληγώθηκα , εκανα πολύ καιρό στο να μπορώ να μην το σκέφτομαι και να στεναχωριέμαι .

Δεν ξέρω σε κάθε περίπτωση αν παίζει ρόλο κάτι από αυτό

Γενικά κι εγώ το έχω κι αυτό με τις σκέψεις. Το είχα κυρίως για φιλικά πρόσωπα και μετά όντως κάτι έγινε, οπότε τώρα είμαι πιο επιφυλακτική με όλους. Αλλά ακριβώς επειδή το είχα κι το έχω με κάποια άτομα και δεν έγινε τίποτα, όταν έχω αυτές τις σκέψεις προσπαθώ να μένω στα θετικά που έχει το άτομο ή στο να συζητώ μαζί του για να μου φύγουν. Κι αυτό επειδή όπως κι εσύ λες δεν δίνει δικαιώματα, οπότε δεν είναι κάτι που μπορείς να εξηγήσεις με τη λογική, παρά μόνο κάτι που νιώθεις.
Απλά προσπάθησε να δεις τη σχέση σου κι ότι συμβαίνει σε αυτή σαν ένα τρίτο πρόσωπο. Πώς θα συμβούλευες μια φίλη σου ας πούμε που θα σου έλεγε το ίδιο, αλλά γνωρίζοντας πώς και τι συμβαίνει στη σχέση της όπως γνωρίζεις τη δική σου.
Το να πληγωθεί κανείς είναι κάπως αναπόφευκτο (γενικά στη ζωή όχι συγκεκριμένα) κι είναι θέμα του πώς το αντιμετωπίζει την όποια κατάσταση. Αλλά καλύτερα να ρισκάρεις κάτι παρά να παραιτηθείς νωρίτερα.

Ευχαριστώ πολύ μου φαίνεται πολύ λογική και καλή συμβουλή .
Σίγουρα θα καθαρίζει κάπως το μυαλό μου όταν θολώνει .
:) Με βοήθησες πολύ .