Originally Posted by
adriana
καλησπερα!
αναρτω εδω το θεμα μου μιας και στην κατηγορια αγχος/φοβιες δεν μπορω για καποιο λογο να ανοιξω νεο post!
το προβλημα μου ειναι πως εδω και ενα διαστημα αισθανομαι κοινωνικα ανεπερκης!εχω φαει στραπατσα απο φιλους και οι φοβιες μου για το ποσο ''αξιος'' ανθρωπος για παρεα ειμαι με εχουν καταβαλει σε σημειο ψυχαναγκασμου!
το ξερω πως μπροστα σε αλλα προβληματα εδω μεσα μπορει το δικο μου να ακουγεται ηλιθιο αλλα πραγματικα με αγχωνει παρα πολυ και με αποσχολει καθημερινα και συνεχως!
εχω παρεες αλλα αισθανομαι πως ποτε δεν θα ειμαι για κανενα η καλυτερη του φιλη!κλεινομαι,και απο ενα πολυ χαρουμενο και αισιοδοξο παιδι γινομαι επιφυλακτικη,κλειστη,ανησυ χη και σοβαρη!
εχω συνεχωσ στο μυαλο μου πως γι αυτο φταει η οικογενεια μου!εχω δυο γονεις με πολλη αγαπη αλλα πολυ αυστηρους που δεν μας διδαξαν ποτε να διεκδικουμε το σεβασμο, παρα μονο να δινουμε στους αλλους και να μας νοιαζει τι θα πει η κοινωνια!εχω εναν αδερφο μεγαλυτερο,που λυπαμαι που το λεω, αλλα πολλες φορες ντρεπομαι για αυτον!δεν ειναι χαζος, καθε αλλο, αλλα εχει την ταμπελα του ''χαζουλη'', του ''αγαθιαρη''!
ποτε δεν με εμαθε σαν μεγαλος αδερφος!τον μαθαινα παντα εγω! αλλα τωρα καταρρεω!
χρειαζομαι σεβασμο!εναν οδηγο να μου δειξει τι πρεπει να κανω!
συγχνωμη για το μεγαλο κειμενο,αλλα επρεπε καπου να τα πω!ευχαριστω!