Ψυχαναλυτική ή γνωσιακή συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεία;;
Καλησπερα παιδια!! Αντιμετωπίζω διαφορά θεματα στην καθημερινότητα μου που με ταλαιπωρουν και αυτά είναι κυρίως η νοσοφοβια, η μικροβιοφοβια, η ΙΨΔ, καθώς και το γεγονός ότι δυσκολευομαι να διεκδικήσω και να μιλήσω,με αποτελεσμα να καταπιεζω τις δικές μου επιθυμιες βάζοντας τους άλλους πανω απο εμενα, ενώ δεν εχω ξεκαθαρίσει ακόμα τον σεξουαλικό μου προσανατολισμο .Ξεκίνησα γνωσιακή συμπεριφοριστικη θεραπεία τον Νοέμβριο του 2019 μετά απο την παραπομπη της ψυχίατρου και ζήτησα από την ψυχοθεραπευτρια μου να κάνω ένα διάλειμμα. Εκείνη φυσικά μου το έδωσε και διακόψαμε για ενα μηνα περιπου, όπου αυτό το μήνα εγώ επισκέφτηκα μια ψυχολόγο που ειδικεύεται στη ψυχανάλυση. Στράφηκα σε άλλη προσέγγιση, καθώς οι στόχοι που βάζαμε σχετικά με τη διαχείριση του άγχους μου προκαλουσαν τελικά μεγαλυτερο άγχος και περισσοτερες φοβίες, ενώ αξιόλογουσα τον εαυτό μου για το πώς τα πήγε πανω στη διαχείριση του άγχους και, αν δεν τα πηγαινα καλά, ένιωθα πως απογοήτευω τους γυρω μου και την ψυχολόγο μου. Ωστόσο, πρέπει να αναφέρω πως η πρωην ψυχολογος μου ενημέρωνε την ψυχίατρο μου για την προοδο μου, με την τελευταία να μου μεταφέρει τα λεγόμενα της πρωτης με λάθος τρόπο κι έτσι εγώ να νιώθω διχασμένη με όσα μου μετέφερε λάθος και να αποτελεί αυτο ένα αγκάθι στην ψυχοθεραυτικη σχέση μου με την ψυχολόγο μου, η οποία με διαβεβαίωσε ότι δεν είπε ποτέ κατι τέτοιο κι ότι η ψυχίατρος μου τα λέει πιο χυμα. Είχαμε επικοινωνία εκτός συνεδριών με την παλια ψυχοθεραπευτρια μου όταν δεν ένιωθα πολυ καλα και όταν έγινε η δευτερη παρεξηγηση μου είπε ότι δεν προκειται να ενημερώσει ξανά την ψυχίατρο για να προστατευσει τη μεταξυ μας σχέση και να μην της στείλω ξανά εκτός συνεδρίων εκτός αν προκεται για κάτι πολυ σοβαρό. Ωστόσο, όπως ανέφερα σχετικά με τους στόχους που βάζαμε για να ξεπεράσω το άγχος και κυρίως τη νοσοφοβια και την μικροβιοφοβια, τους τελευταίους μήνες δεν τα κατάφερνα πολυ, διότι η προσοχη μου βρισκόταν στο σπίτι μου, όπου οι σχέσεις μου με τους γονείς μου ήταν τεταμένες και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θυμάμαι την παιδικη μου ηλικία (εχω βιώσει ψυχολογική, λεκτική και σωματική κακοποίηση κυρίως από τον πατερα μου, ενώ η μητέρα μου δε με προστατευε και γενικά είναι πολυ επεμβατική και πιεστικη μέσα στη ζωή μου). Όταν της είπα ότι μου ξυπνάνε μνήμες από το παρελθον με τα όσα γίνονται στο σπίτι, εκείνη ήταν ειλικρινής και μου είπε ότι θα ήταν λάθος να μιλήσουμε για το παρελθον γιατί δεν έχει εκπαιδευτεί σε αυτό και ότι μπορεί να μου έκανε ζημιά αν γινόταν κάτι τέτοιο και ότι στο μόνο που μπορεί να βοηθήσει είναι να κάνουμε συνδέσεις του παρελθοντος με το τώρα και πως με έχει επηρεάσει στην καθημερινότητα μου. Εγώ βέβαια την ρώτησα αν γίνεται να κάνω δυο προσεγγισεις ταυτόχρονα μιας και δεν ασχολείται με το παρελθον και εκείνη μου είπε ότι θα μπερδευτώ και ότι είναι αντιδεοντολογικο. Έτσι, πηρα την απόφαση να θυσιασω τη δουλειά για τις φοβίες που κάναμε ώστε να αφοσιώθω στο παρελθον και στις σχέσεις που βασανιζομαι. Φυσικά, κλείσαμε ραντεβου μετά το διάλειμμα για να της εξηγήσω τους λόγους της διακοπής και εκείνη το πηρε ψυχραιμία, ενώ εγώ ήμουν τέρμα αγχωμένη μήπως την στεναχωρήσω, γιατί ένιωθα κι ακόμα ξιωθω ευγνωμοσυνη που μου αφιέρωνε χρόνο εκτός και που έκανα μια μικρή προοδο, αλλά όχι αυτή που περιμενε. Απο το άγχος μου, δεν της είπα τα όσα σκεφτομουν να της πω και παρολο που έχει περασει Ενας μήνας ακόμα τη σκέφτομαι, διότι δεν της είπα τα όσα ηθελα. Επίσης, από τότε που διακόψαμε, υπάρχουν συνεχόμενες μέρες που εχω πολλες φοβίες και συνεχώς σκέφτομαι αν έκανα καλά που παρατησα τη γνωσιακή για την ψυχανάλυση (οι γονείς μου εχουν κουραστει από τις φοβίες που εχω και μου λένε ότι εχω επαναπαυτει, ότι δεν ζω τη ζωή μου, ότι τις χρησιμοποιώ ως δικαιολογίες για να αποφυγω πραγματα, ότι δεν προσπαθω κλπ). Όλα αυτά που μου λένε οι γονείς μου σε συνδυασμό με τους φίλους μου με έχουν βάλει σε σκέψη αν ήταν λάθος που σταματησα τη γνωσιακή παρα το γεγονός οτι μια φίλη μου επισήμανε ότι με ακουει πιο ήρεμη τώρα που κάνω ψυχαναλυση... Είμαι πολυ μπερδεμενη με το όλο θέμα απο τοτε που διέκοψα υστερα από αυτά που ακουω και μετά το γεγονός οτι είδα την παλια μου ψυχολόγο στο δρόμο πριν δυο εβδομάδες. Μακάρι να μπορουσα να κρατήσω και τις δυο προσεγγισεις. Με ενδιαφέρει να ακουσω πολυ την άποψη σας, γιατί πραγματικα χρειάζομαι βοήθεια. Το σκέφτομαι ολη μερα και παω να τρελαθω.
