υπερβολικο αγχος οταν δινω προφορικες εξετασεις ή πρεπει να μιλησω σε κοινο?
γεια σας παιδια. απο μικρη με βασανιζει αυτο που στα αγγλικα λεμε stage fright χωρις να γνωριζω τον ελληνικο ορο ( συγχωρηστε τα ελληνικα μου αν δεν ειναι καλα απλως εχω μεγαλωσει στην αμερικη και εδω ηρθα στην εφηβεια). εκδηλωνεται οταν δινω προφορικες εξετασεις ή πρεπει να μιλησω μπροστα σε κοινο ( αν και το τελευταιο δεν το εχω κανει ποτε). και μονο στην ιδεα πανικοβαλλομαι αλλα σε υπερβολικο βαθμο. δε μπορω να αναπνευσω ενω σχεδον παντα οταν εδινα προφορικα ( 2 φορες για τα πτυχια γερμανικων) ενιωθα να χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου και ξενυχτουσα με τη σκεψη της εξετασης ΜΗΝΕΣ πριν. οταν δε εμπαινα στην αιθουσα, δε μπορουσα να αρθρωσω λεξη ενω ιδρωνα και κοκκινιζα σε σημειο που να με ρωτανε αν ειμαι καλα! ακομη και σε ερωτησεις αντικειμενικα πολυ ευκολες αδυνατουσα να απαντησω γιατι εκεινη τη στιγμη τα ειχα ολα μπερδεμενα στο μυαλο μου. και το χειροτερο ολων ειναι οτι παντα παω τελεια προετοιμασμενη. τελος παντων, τα πτυχια με τα χιλια ζορια τα πηρα ομως τωρα που ειμαι στο πανεπιστημιο εχω αυτο το μαθημα που ειναι προφορικο. ειναι απο τα τελευταια μαθηματα μου για πτυχιο και ειναι απο μονο του εξαιρετικα δυσκολο ποσω μαλλον τωρα που ειναι κ προφορικο. το δινω σε 4 μηνες και με εχει πιασει παλι αυτο το γνωριμο αισθημα της απελπισιας και της απογνωσης, τι θα κανω παλι, δε θα μπορω να μιλησω, θα κοιταω σα χανος κλπ κλπ. σκεφτομαι να αποταθω σε ψυχολογο ομως δεν ξερω κατα ποσο το συγκεκριμενο προβλημα ειναι απο αυτα που δε χριζουν βοηθεια ειδικου παρα μονο αυτοβοηθεια μεσω εκθεσης σε παρομοιες καταστασεις. δεν εχω καποιο αλλο προβλημα πχ κοινωνικοτητας αν εξαιρεσουμε καποιες φοβιες που εχω οπως το aids που σε καποιες περιπτωσεις με κραταει αρκετα πισω. κοινωνικα ομως δεν εχω καποιο ιδιαιτερο προβλημα. τι να κανω? σκεφτομαι τον ιουνιο και με λουζει κρυος ιδρωτας! φοβαμαι οτι δε θα τελειωσω ποτε τη σχολη και θα με κοβουν συνεχεια και οτι θα αναγκαστω να ξαναδωσω πανελληνιες...οι ιδιοι οι καθηγητες που θα μας εξετασουν ειναι πολυ αυστηροι και απο οσο ξερω περιεργοι, κοβουν με συνοπτικες διαδικασιες. λεω στους φιλους μου για το προβλημα αλλα τοσες φορες που το εχουν ακουσει πια κ αυτοι εκνευριζονται και κατανταω η σπαστικη της παρεας. απλως αυτοι δεν το εχουν αυτο θεωρουν τα προφορικα μια απλως αγχωδη διαδικασια και θα αγχωθουν την προηγουμενη μερα αλλα οχι τους προηγουμενους μηνες οπως εγω...τι να κανω? αν αποταθω σε ειδικο, θα ειναι ψυχολογος? και αν ναι, πώς λεγεται το συγκεκριμενο προβλημα αν υπαρχει ορος στα ελληνικα? παρομοιες εμπειριες? ευχαριστω!