Γεια σας!
Ειμαι νεο μελος και καθως εψαχνα στο νετ για λυση στο προβλη μα μου επεσα πανω στο φορουμ αυτο...
Λοιπον ,το προβλημα μου ειναι οτι δεν μπορω να διατηρησω φιλικες,ερωτικες η ακομα και τυπικες σχεσεις με τους γυρω μου για πολυ καιρο καθως μολις βρεθω σε μια δυσκολη κατασταση απλα επιλεγω να φυγω..
Νιωθω οτι ειμαι δειλη και ανικανη να παλεψω για να διατηρησω μια σχεση ..Ολες οι ερωτικες μου σχεσεις ειχαν διαρκεια το πολυ 2 μηνες...Μαλιστα σε αυτες δεν αφηνα το ατομο να με γνωρισει,δεν ενιωθα ερωτευμενη και μολις μου περνουσε ο ενθουσιασμος επελεγα τον χωρισμο..Καταλαβαινω πως το θεμα ειναι αποκλειστικα δικο μου,δεν μπορω να ανοιχτω,να αφησω καποιο ατομο να με γνωρισει και απο φοβο μηπως νιωσω κατι (οτιδηποτε-ειτε αγαπη, ειτε απογοητευση) φευγω.Το ιδιο γινεται πανω κατω και στις φιλιες...υπαρχουν ατομα με τα οποια ειχαμε καλες σχεσεις μιλουσαμε πολυ,νοιαζονταν για εμενα..αλλα κατα καποιο τροπο ,ειτε φερθηκα ασχημα και ανωριμα και απομακρυνθηκα...ειτε τα αναγκασα να με αφησουν ησυχη σε στιγμες που ουσιαστικα τα χρειαζομουν,ισως επειδη δεν ηθελα να με δουν αδυναμη και να καταλαβουν οτι εχω την αναγκη τους...
Ενα προσφατο περιστατικο ειναι αυτο της αλλαγης εργασιας που συνεβη πριν 5 μηνες..
Μετα απο καυγαδες που ειχα στο σπιτι με τους γονεις μου αποφασισα να μεινω μονη ,νοικιασα σπιτι και αλλαξα εργασιακο περιβαλλον.Ωστοσο στην προηγουμενη εργασια υπηρχαν ατομα τα οποια δεν ηθελαν να φυγω..με νοιαζονταν και με εκτιμουσαν ,οπως κι εγω..Προσπαθησα με προχειρες δικαιολογιες να τους εξηγησω οτι δεν ειναι εκεινοι ο λογος που φευγω αλλα εν τελει απομακρυνθηκα..
Παρολες τις προσπαθειες τους να κρατησουμε σχεσεις,το απεφυγα...και επειδη σε μια συζητηση απο τις λιγες που ακολουθησαν ειπα οτι το νεο εργασιακο περιβαλλον δεν ηταν αυτο που εψαχνα(οπως ηταν και η πραγματικοτητα,γιατι τα βρηκα αρκετα σκουρα εκει που πηγα) προτειναν να με βοηθησουν...και εγω απλα αρνηθηκα,εκοψα σχεσεις και δεν λεμε ουτε γεια αν βρεθουμε στο δρομο..
Αυτη η κατασταση με πληγωνει αφανταστα.γιατι νιωθω οτι οσα ατομα νοιαζονται για μενα τα διωχνω με καποιο τροπο απο διπλα μου,δεν τα αφηνω να με βοηθησουν..
Ισως ειμαι εγωιστρια...Πολλες φορες πιανω τον εαυτο μου να αδιαφορει η να προσπαθει να αδιαφορησει για ατομα που ειναι διατεθειμενα να ειναι στο πλευρο μου..
επομενως οι τασεις φυγης που εχω αφορουν τις σχεσεις μου με τους ανθρωπους..αφου μολις παω να δεθω συναισθηματικα ,τα παραταω και φευγω.Ωρες ωρες ,νιωθω πως θελω να αλλαξω ζωη ,να φυγω απο εδω,ακομα και αν η κατασταση που βιωνω δεν ειναι τοσο δυσκολη..
Δεν γνωριζω εαν αυτο το προβλημα εντασσεται σε καποια διαταραχη...ελπιζω να σας εδωσα μια εικονα,ωστε εαν θελετε και μπορειτε να βοηθησετε.
Ευχαριστω εκ των προτερων.
