ΑΓΑΠΗ, ΓΑΜΟΣ, ΑΠΙΣΤΙΑ, ΠΑΘΟΣ, ΑΠΙΣΤΙΑ
Ολα ξεκινησαν πριν απο 25+ χρονια οταν ερωτευτηκα και αγαπησα μια κοπελα που τελικα παντρευτηκα. Ο πατερας μου δημιουργουσε πολλα προβληματα στη σχεση μας αλλα και μπερδευοταν στα ποδια μας, ανακατευε τα πεθερικα μου ηταν σε εναν ανεξηγητο ψυχολογικο πολεμο για το ποσο τρελα ειμασταν ερωτευμενοι. Ημουν ηδη ενηλικος οταν ακομα κυριαρχουσε επιμονα στη προσωπικη μου ζωη ακομα και οταν σπουδαζα, καταπιεστικος, απομακρος, απολυτα αυταρχικος. Ηρωικοι οι τσακωμοι μας, παραδοσιακη η αναιτια εχθρα μας. Η μανα μου ουδετερη στην οικογενεια και στη σχεση/γαμο μου (μας αγαπουσε αλλα δεν μπορουσε να κανει τιποτα) παροτι δεν τα πηγαιναν καλα με τον πατερα μου, αυτη παντα καρτερικα υπομονετικη "καταπινε" τις κοντρες μας. Τελικα με εδιωξε-εφυγα ο πατερας μου απο το σπιτι τελειοφοιτος οντας και γω ετρεξα να ζητησω ασυλο στα πεθερικα μου. Με δεχτηκαν με πολυ στοργη αβιαστα και συζησαμε ολοι μαζι πεθερικα+κοπελα+εγω αρμονικα. Εξι χρονια μετα παντρευτηκαμε. Ολο αυτο το διαστημα η κοντρα πατερα μου-εμενα-πεθερικων-κοπελα μου εφτασε στο ζενιθ. Υποψη οτι ο πατερας μου ηταν αυτος που μου γνωρισε τη γυναικα μου οντας οικογενειακος φιλος με τα πεθερικα μου. Τσακωμοι, τσακωμοι, επανασυνδεσεις ολοι εμεις, νευρα τσαταλια χρονια ολοκληρα, παρεξηγησεις, γιατι ειπα αυτο, γιατι ειπαν αυτα, πεθερικα-γονεις-εμεις μαλλια κουβαρια. Εν τω μεταξυ αμεσως μετα το γαμο επαθα μια κριση γαμου δημιουργοντας μια μικρη απιστιουλα, η οποια αντιμετωπιστικε γρηγορα-αναιμακτα. Περασαν τα χρονια γεννησε η γυναικα μου ενα υπεροχο παιδι-τωρα τελειοφοιτη πανεπιστημιου μιας επιστημης (που δεν μπορω να πω μηπως με καταλαβουν/ει). Ειχα επισης περιστατικα απιστιας, αισθανομουν οτι πνιγομουν, κλπκλπ. Μεχρι που κοιταζοντας στα ματια τη γυναικα μου περιπου στα μεσα του εγγαμου βιου μας, της ειπα οτι επαψα να την αγαπω, και απομακρυνθηκα για μερικους μηνες με μια πολυ μικροτερη μου για την οποια εχασα το μυαλο μου αλλα αποφασισμενος. Ζουσα οσα δεν ειχα ζησει, ξεφρενα, νεανιζοντα, ερωτικα,κλπ.Τα πηγαιναμε καλα, εως οτου η μητερα της (του δεσμου μου) ειχε αντιρρησεις για τη διαφορα ηλικιας μας και χρατσα-χρουτσα μας ροκανισε. Εν τω μεταξυ η γυναικα μου μουστειλε το δικηγορο της για να αρχισουμε τη διαδικασια του διαζυγιου, η κορη μου τοτε μικρη δεν την εβλεπα πολυ (μεγαλο μου λαθος). Τελικα η σχεση μου δεν κρατησε. Με αφησε...........Εκεινη την εποχη ξαναβρεθηκα με την οικογενεια μου, ζητησα απο τη γυναικα μου να μου δωσει αλλη μια ευκαιρια, και ετσι εγινε. Ειμασταν παλι οικογενεια. Ενα χρονο μετα βρεθηκα μπροστα σε μια ανεπαναληπτη κατασταση .( Σημειωση: η γυναικα μου ηταν ανεκαθεν πιστη).Μετα απο μια τρελη αποκαλυψη μου αποδειχθηκε οτι η γυναικα μου συντηρουσε σχεση τρελα ερωτικη με τον ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ (παντρεμενο) αδελφικο, αχωριστο, μοναδικο μεχρι τοτε. Καταλαβαινετε τι εγινε! Ως μαινομενος ταυρος ζητουσα εξηγησεις, μπλαμπλαμλπα, μιλουσα με αυτον, με εκεινη κλπ και αμου ειπαν οτι αγαπηθηκαν τρελα και ηθελαν να πεντρευτουν. Η γυναικα μου ομως αρνηθηκε και ετσι μετα την αποκαλυψη μου γυρισε σε μενα και ετσι ολα καλα της εδωσα και γω την ευκαιρια που εκεινη συνεχως παραχωρουσε σε μενα ολα αυτα τα χρονια. Περασαν απο τοτε 8+ χρονια, ωσπου εντελως ξαφνικα και απροσμενα συναντησαμε στο δρομο μια παλια μας φιλη, εκρηκτικη, ωραια παρουσια, απιαστη γυναικα, που την ειχαμε γνωρισει πολλα χρονια πριν μα ειχαμε χαθει. Το τελευταιο καιρο με αυτη τη γυναικα αγαπηθηκαμε ΤΡΕΛΑ, βεβαια η γυναικα μου δεν την πολυσυμπαθουσε αλλα καναμε καλη παρεα αλλα οχι πολυ πολυ κολητη. Ξανακυλισα στη απιστια!. Τι να πω δεν ξερω. Μεχρι που μας καταλαβε, η κατασταση ξεφυγε τελειως ειμαστε δυο ξενοι στο ιδιο σπιτι, εινα βαθια πληγωμενη, θελει εκδικηση, ειναι προδομενη, σκεφτεται τι θα κανει......ειμαι αδιορθωτος.......τι συμβαινει τελικα? ηθελα παντα να φυγω απο το γαμο? δεν επρεπε να παντρευτω?....τι? τι? τι?