Originally Posted by
Mελίνa
Κι εμενα δε με γεμιζαν μονο αυτα, ειδικα στην αρχη. Τον τελευταιο χρονο, μηνες για την ακριβεια, ειχα φτασει να μην με νοιαζει με πολυ προσωπικη μου προσπαθεια. Δηλαδη να κανω καθημερινους διαλογους επι 2 χρονια επαναλαμβανοντας μου συνεχως τα αρνητικα του να εχω σχεση και τα θετικα του να μην εχω (δεν ειχα περασει και πολυ καλα στις σχεσεις που ειχα πριν και ακομα και αν περασα καλα σε καποια, ηταν τυπος εξαφανιζολ στο τελος χωρις προφανη λογο και αιτια, οποτε...)
Και μιλουσα και πολυ γιαυτο με μια φιλη που ειναι μονη της απο τα 21 και μετα και ειναι μεγαλυτερη απο μενα, εγω 30 αυτη τωρα θα μπει στα 36, οποτε μιλαμε πια για 15 χρονια μοναξια. Και την εβλεπα να μην την νοιαζει καν, να μην επιδιωκει να κανει σχεση, το αντιθετο να επιδιωκει κιολας, και προσπαθουσα να παραδειγματιζομαι απο εκεινη. Και ξαναλεω οτι προφανως και θα μου εβγαινε ξεσπασμα αν συνεχιζα να ειμαι μονη μου, παντα υπηρχε ενα απροσδιοριστο κενο μεσα μου αλλα το απεκλεια απο το μυαλο μου, το γεμιζα με αλλα πραγματα και σκεψεις που δεν ειχαν τιποτα να κανουν με ερωτες και σχεσεις.
Τωρα που πρεπει να ξανακανω το ιδιο μου φαινεται παλουκι...