Και φέτος το καλοκαίρι νιώθω το ίδιο κενό μέσα μου
Καλησπέρα σε όλους.Καθομαι έξω στο μπαλκόνι τώρα το βραδάκι και σκέφτομαι ότι στη ζωή μου χάνω πολλά πράγματα καθημερινά λόγο των "κομπλεξ" μου. Τι θέλω να πω. Όλο τον χειμώνα λόγο σχολής είχα σχετικά φορτωμένο πρόγραμμα, πήγαινα καθημερινά σχολή, εβγαινα μετά βόλτα με τους φίλους μου και γενικά είχα πολλά πράγματα να κάνω. Τώρα όμως το καλοκαίρι νιώθω μόνος, νιώθω ότι χαραμιζω τσάμπα τις διακοπές μου χωρίς να κάνω τπτ όλη μέρα. Βγαίνω κάποιες φορές με κάτι παιδιά από τι σχολή μου για καφέ αλλά δεν τους θεωρώ και κολλητους μου,απλά ίσως λίγο παραπάνω από γνωστοί και μιλάω με αυτούς για θέματα που ούτε καν με ενδιαφέρουν ίσα ίσα να για να μην χάσω την ευκαιρία να βγω. Στην καθημερινότητα μου πεταγομαι περνω έναν καφέ στο χέρι για να βγω λίγο από το σπίτι, κάνω λίγο γυμναστική το απόγευμα, μετά λιώνω στην τηλεόραση και στο ίντερνετ. Είχα ξαναγράψει παλιά για μια κοπέλα που μου αρέσει και σκεφτόμουν τι ωραία που θα ήταν να ειμασταν μαζί φέτος το καλοκαίρι και να πηγαίναμε διακοπές, να πηγαίναμε για καφέ, για μπάνιο, να χαζευαμε τα αστέρια, αλλά αυτήν την κοπέλα δεν έχω κάποιο τρόπο για να την πλησιασω και όταν μάλιστα βλέπω ανεβασμενες φωτο από αυτήν στο φβ από τις διακοπές της νιώθω ακόμα πιο άσχημα που εγώ σαπιζω σπίτι ενώ θα μπορούσα ίσως να ειμουν μαζί της. Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν νιώθω ότι έχω αληθινους φίλους, απλά μόνο γνωστούς που κανονίζουμε για καφέ επίσης έχω έναν ανεκπληρωτο έρωτα με την κοπέλα που μόλις ανέφερα. Θα ήταν πιο ωραίο να διεκδικω αυτά που θέλω στη ζωή μου και όχι να αφήνω την μοίρα να τα φέρει όπως αυτή θέλει. Αυτό. Απλά ήθελα να γράψω πως νιώθω για να τα βγάλω από μέσα μου. Καλό βράδυ σε όλους. Αν κάποιος έχει καμιά καλή συμβουλή δεκτή φυσικά ;)