Originally Posted by
Sonia
Κανείς δεν μένει για πολύ κοντά σου από λύπηση, πόσο μάλλον στην ηλικία που είσαστε εσείς. Απλά λόγω των συνθηκών δεν έχετε δοκιμάσει και πολύ πως θα δουλέψει η όλη φάση στην πράξη. Εσύ π.χ. δεν του κάνεις σκηνές, αλλά ο λόγος που του έκανες σκηνές δεν υφίσταται και πολύ λόγω καραντίνας, αφού δεν είναι εκεί που ήθελε να είναι και δεν έχει την ελευθερία να είναι κοντά στους φίλους του για όσο θα ήθελε. Επίσης δεν τον ζεις από πιο κοντά να δεις πως θα φερόταν όταν θα είχε όλες τις επιλογές μπροστά του στην καθημερινότητά του. Αν π.χ. θα σου έδινε τόσο προσοχή όσο παλιότερα ή όχι όταν έχει επιλογές για πολλές δραστηριότητες με άλλους, αν θα αισθανόσουν ευχαριστημένη με αυτό κτλ.
Πάντως δεν έχει νόημα να είσαι με κάποιον αν έχεις και τόση ανασφάλεια όσο εσύ. Τι πάει να πει δεν θα είσαι ποτέ σίγουρη; Αν δεν υπάρχει άνεση και εμπιστοσύνη σε ένα ζευγάρι, τι σχέση είναι αυτή; Θεωρείς ότι φταις εσύ που είσαι ανασφαλής, φταίει αυτός που σε έχει απογοητεύσει με την συμπεριφορά του, φταίει ότι πλέον δεν ταιριάζετε τόσο ή τι ακριβώς;