Originally Posted by
AggelikiAngy
Η αλήθεια είναι θεραπευτής από θεραπευτή διαφέρει. Για παράδειγμα η ψυχίατρος που έκανα ψυχοθεραπεία επί έξι μήνες στα 20 δεν κατάφερε να εντοπίσει τότε πως είμαι ιδεοψυχαναγκαστική και έχω ιδεοληψίες, ενώ ήταν φανερό πως είχα έντονο άγχος από διάφορα θέματα. Δεν είχα καλή εμπειρία από αυτήν, ήταν σαν να ήθελε απλά να βγει η ώρα να πάει στον επόμενο πελάτη, η αλήθεια είναι είχε πολλά ραντεβού και μάλλον προσπαθούσε να τα στριμώχνει. Είχε και μια γραμματέα που πραγματικά σου έπρηζε την ψυχή αν έπρεπε να σου δώσει ρέστα και δεν είχες ακριβώς το ποσό. Αν είναι δυνατόν σε ψυχίατρο που οι ασθενείς θα έχουν κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα που θα συνδέεται με άγχος ή κατάθλιψη να σου πρήζει η γραμματέας τα συκώτια για κάτι ρέστα. Είχα πάει μια φορά πιο μετά σε ένα ψυχίατρο για να μου αλλάξει την αγωγή για μία συνεδρία. Για μια διετία δεν έπαιρνα καμία αγωγή. Από τον Ιούλη ξεκίνησα ψυχοθεραπεία με μια ψυχολόγο για την κατάθλιψη και ήμουν σε μια φάση έντονου άγχους. Της ανέφερα τυχαία μια σκέψη μου στο τέλος μιας συνεδρίας, ενώ της έδινα τα χρήματα, φανταστείτε πόσο τυχαία μου ήρθε να το αναφέρω, εκείνη μου είπε πως είναι ιδεοληψία. Εεε μετά από αυτό άνοιξε το μονοπάτι για να ανακαλύψω πως είμαι ιδεοψυχαναγκαστική και έχω αρκετές ιδεοληψίες, τις οποίες εντοπίζω και σε μικρότερη ηλικία. Για ένα μήνα που ήμουν πολύ χάλια έκοψα την ψυχολόγο, δεν ήθελα να υπάρχω, είχα πιάσει πάτο. Πάω στην ψυχολόγο μου προτείνει να πάω σε ψυχίατρο να ακολουθήσω μια φαρμακευτική αγωγή και να συνεχίσω ψυχοθεραπεία μαζί της. Πήγα σε έναν ψυχίατρο που είχε πάει η μαμά μου και τον είχε σε εκτίμηση. Ήταν ξεκάθαρα μία συνεδρία για να μου γράψει αγωγή, το είπα πως κάνω ψυχοθεραπεία άλλου. Όλη η συνεδρία εξαντλήθηκε στο αν έχω φίλες, γιατί δεν έχω, μην είμαι εγώ η περίεργη, μην δεν το προσπαθώ. Πολύ επιφανειακή προσέγγιση όταν υπήρχαν πολύ πιο σημαντικά. Δεν είναι όλη η ζωή αν έχεις φίλες ή σχέση. Για εμένα που ανακαλύπτω πως η σκέψη που είχα από τα 18 μου πολλές φορές που περπατούσα έξω πως θα με πατήσει το αμάξι ή θα πέσω στον δρόμο ήταν ιδεοληψία και είχε όνομα, ήταν ένα σημαντικό βήμα. Δηλαδή ειλικρινά σε αυτή τη φάση της ζωής μου το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να καταφέρω να βρω ένα τρόπο να ζήσω χωρίς να υποκύπτω με ευκολία σε ιδεοψυχαναγκασμούς. Μετά από αυτή την συνεδρία με τον ψυχίατρο είχα στεναχωρηθεί πολύ, δεν ήθελα να ξαναπάω. Μου είχε πει ένα μήνα μετά να τον ξαναεπισκεφτώ για να δούμε πως πάει η αγωγή. Είναι να πάω αυτή την εβδομάδα πάλι σε αυτόν. Δεν θέλω να αγχωθώ. Νομίζω με τις συνεδρίες που έχω κάνει από τότε που πήγα σε αυτόν μέχρι τώρα έχω λίγο δυναμώσει. Δεν είμαι ένα πλάσμα που έχει κάποιες συμπεριφορές που δεν ξέρει να της εξηγήσει. Πια γνωρίζω πως έχω ιδεοψυχαναγκασμούς. Είναι σαν να βρίσκεις την ταυτότητά σου μετά από χρόνια. Δεν ξέρω αν το περιγράφω σωστά. Η ψυχολόγος που πάω, η οποία παίζει να παίρνει και την μικρότερη αμοιβή από όλους όσους έχω πάει με βοηθάει, με ακούει και μου κάνει κάποια ερωτήματα που οδηγούν στο να καθοδηγήσω τις σκέψεις μου. Για αυτό λέω πως δεν είναι όλοι οι θεραπευτές το ίδιο. Βέβαια η λύση είμαστε εμείς για τον εαυτό μας. Η ψυχολόγος δεν είναι η κολλητή μου ή η μάνα μου για να μου δώσει την λύση. Αλλά σίγουρα βοηθάει να ανακαλύψω πράγματα ή να σκεφτώ γεγονότα που υπό άλλες συνθήκες ίσως δεν το έκανα μόνη μου.
Έχω έναν ιδεοψυχαναγκασμό εδώ και μέρες. Θα ακουστεί χαζό. Μου έχει κάτσει εδώ και μέρες να διαγράψω ένα άτομο από το ένα και μοναδικό σοσιαλ που κράτησα. Τα άτομα που με ακολουθούν είναι ελάχιστα, άρα ξέρω τι είναι ο καθένας. Θέλω λοιπόν να διαγράψω ένα άτομο για κάποιους λόγους και να νιώσω πως τακτοποίησα κάτι και πια είμαι "καθαρή". Βέβαια καταλαβαίνω πως αυτό είναι ένας ψυχαναγκασμός (που τον έχω και σε άλλους τομείς). Και είμαι ανάμεσα στο να μην το κάνω για να μην υποκύψω στον ιδεοψυχαναγκασμό και να είναι αυτή μια υπενθύμιση πως πρέπει να ζω και χωρίς να τακτοποιώ και να κάνω όλα όσα σκέφτομαι ή να διαγράψω αυτό το άτομο γιατί δεν μου άρεσε κάτι που έγινε και ειπώθηκε και θεωρώ πως δεν τηρήθηκαν οι αρχές που πιστεύω εγώ στην ζωή μου, δηλαδή ειλικρίνεια, ευθύτητα και σεβασμός. Δεν θέλω να φανώ υπερβολική, ούτε δίνω τόση σημασία στα σοσιαλ και ποιοι με ακολουθούν και πόσα λαικ παίρνω. Πιο πολύ λογαριασμούς με ζωάκια ακολουθώ και μου αρέσει να βλέπω όμορφες εικόνες και να τα βοηθάνε. Αλλά αναγκαστικά με ακολουθούν και ελάχιστα άτομα που με γνωρίζουν. Αλλά γενικά από τότε που μείωσα τα σοσιακ μίντια που έχω και δεν τα χρησιμοποιώ πολύ ηρέμησε μέσα μου το κομμάτι της σύγκρισης και της υποτίμησης του εαυτού μου σε ακραίο βαθμό.