Δεν δίαβασα όλες τις σελίδες αλλά έχω να πω τα εξής:
Πρώτα απ' όλα φίλε να πάψεις να την λες "η μητέρα των αιδιών μου". Είναι γυναίκα σου. Γυναίκα μας δεν είναι μόνο όταν κάνουμε σεξ. Και μόνο που συνυπάρχετε ως γονείς, συν το γεγονός ότι κάποιος από τους δύο μαγειρεύει και τρώει και ο άλλος, συν το ότι αναγκαστικά θα υπάρξει συννενόηση για καθημερινές δουλειές, θα πρέπει να σε κάνει να την λες "γυναίκα μου".
Γενικά τώρα μου βγάζεις κάτι παρτάκικο. Συγνώμη κιόλας και καταλαβαίνω το πόσο αυθαίρετο είναι αυτό που λέω, αλλά ξέρεις κάτι; βαριέμαι τον κορεκτισμό ρε φίλε.
Έχω δει περιπτώσεις, κακομαθημένων αντρών μεγαλωμένων πολύ μαλακισμένα που εν τέλει έχει ευνουχιστεί το ψυχικό τους όργανο και δεν μπορούν να αγαπήσουν.
Μόνο μέσω κάλυψης αναγκών και ανασφαλειών αντιλαμβάνονται την αγάπη τους.
Το πλήθος των περιπτώσεων που γνωρίζω, έχει να κάνει με άτομα που παρατήσανε το σπίτι τους στον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης και διάφορα τέτοια.
Αλλιώς θα έβγαζες ένα παράπονο για τη γυναίκα σου. Κάπως θα εξωτερίκευες ότι σου φταίει σε κάτι.
Αυτή είναι η γνώμη μου και βεβαίως δεν αξιώνω καμία ευλογία ούτε στο περιεχόμενό της ούτε στον τρόπο σκέψης. Συνεχίστε παρακαλώ