Με προβλημάτισε η απάντηση σου αλλά στο τέλος. Αυτό που λες για τα 18 χρόνια δεν το πιστεύω να πω την αλήθεια μου. Έχω φίλους που θέλαν να κάνουν παιδί σαν τρελοί (ο άντρας δηλαδή) και όταν κάνανε κάθονται όλη μέρα στον καναπέ. Νομίζω αυτό το βλέπεις στην πορεία το αν κάποιος είναι καλός γονιός. Γιατί ξέρω αν θα γίνω εγώ? Για μένα έχει και τις αντοχές και τις ποιότητες για κάτι τέτοιο οπότε προσωπικά δεν το σκέφτηκα ποτέ αρνητικά. Αυτό με το μπαλάκι που λες αμα σου έλεγα ότι δεν μου την έσπασε ψέματα θα σου πω, για αυτό ξεκίνησα και αυτό το θέμα. Αυτό στο τέλος άμα θες εξήγησε το μου γιατί δεν το κατάλαβα.