Originally Posted by
Sonia
Σίγουρα κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και παίζει ρόλο και σε τι φάση είσαι. Εγώ θυμάμαι τότε που είχα κάνει χειρουργείο στη μέση, είχα βρει μία νευροχειρούργο που είχαμε κουμπώσει πολύ καλά σαν άνθρωποι, μου ενέπνεε εμπιστοσύνη και γενικά θεωρούσα την επέμβαση σαν κάτι που θα γίνει για να ξεμπερδεύω με το πρόβλημά μου και δεν πήγα καθόλου αγχωμένη. Είχε ωραία ομάδα γύρω της, κάναμε πλάκες εκεί που με προετοιμάζανε, μου είπαν πάνω στη συζήτηση κάτι τύπου όπου να 'ναι θα κοιμηθείς και θα αράξεις κάνα 3ωρο ( τελικά γύρω στις 4 ώρες πήρε), μου δώσαν αναισθησία χωρίς καλά καλά να το καταλάβω κι όλα μια χαρά. Μετά με ξυπνήσανε, ήμουν λίγο ζαβλακωμένη, εκεί που με μεταφέρανε στο δωμάτιο ξαφνικά σκάσαν ένα σωρό σόγια που δεν τους είχα πει τίποτα και τους είχε ειδοποιήσει η μάνα μου από μόνη της, άρχισα τα καντήλια και εξαφανιστήκαν όλοι και ξύπνησα για τα καλά! ΧαΧαΧα!
Σημειωτέο ότι είμαι παχύσαρκη και βαριά καπνίστρια επίσης, είχαμε κάνει προεγχειρητικές εξετάσεις εξονυχιστικές τότε. Με είχε συμβουλεύσει όσο μπορώ να μην καπνίζω πριν το χειρουργείο και ειδικά μια μέρα πριν καθόλου.