Ακοινώνητε μην το αφήσεις,δεν αξίζει να τυραννιέσαι,ζήτα βοήθεια.Quote:
Originally posted by Ακοινώνητος
Συγνώμη που δε γράφω...αλλά δε τη παλεύω. Ξεκίνησα από τον ενθουσιασμό μου να γράφω, αλλά είμαι μια από τα ίδια. Τα χάπια κοντά 2 μήνες, δε βλέπω να βοηθούν σε κάποιο τόμεα. Πιέζω λίγο τον εαυτό μου, αλλά απλά βλέπω ότι είμαι ανίκανος. Είμαι σαν τυφλός, μουγγός, κουλός και πονάω πολύ μέσα μου. Ένα χάδι θέλω γαμώτο μου και θα σας δώσω δέκα, αλήθεια...Πρέπει να σύρω τον εαυτό μου σε ένα από αυτά τα κέντρα, αλλά φοβάμαι.
Απαντήστε στις ερωτήσεις του πρωτάρη παρακαλώ. Μήπως θα με πουν εσύ ο μικρός τι θες εδώ; Πέρα του ότι θα τσατιστώ, θα γίνω πολύ χάλια αν με διώξουν και από κεί. Έπειτα μήπως θα με κοιτάνε πολλοί και περίεργα, θα το αντέξω; Μετά θα μου κάνουν διάγνωση; Και τέλος δε μπορώ να καταλάβω πως θα με βοηθήσουν. Πώς θα με βοηθήσουν να μου αρέσει η ζωή και ο εαυτός μου; Θα μου πουν να κάνω πράματα, αλλά εγώ δεν έχω λεφτά για πολλά πολλά...αισθάνομαι καταδικασμένος.
Μη φοβάσαι τα κέντρα.Κ εγώ από κει ξεκίνησα και δεν ξέρω αν θα\'μουν εδώ αν δεν έπαιρνα το θάρρος να πάω.
Θα τηλεφωνήσεις και θα ζητήσεις τη βοήθεια ψυχολόγου ή ψυχιάτρου,ανάλογα σε τι ειδικό θες να απευθυνθείς.
Εγώ είχα ξεκινήσει με ψυχολόγο.Δεν υπάρχει τίποτα το φοβιστικό στην υπόθεση.Θα συναντιέσται κάθε βδομάδα κι αυτό είναι όλο.
Η διαδικασία σε μένα ήταν η εξής.Είχα 1 μήνα αναμονή κ στη συνέχεια συναντήθηκα με τη διευθύντρια για αξιολόγηση.Έγινα δεκτή(μου ανακοινώθηκε την επόμενη μέρα)και στη συνέχεια συνάντηση με ψυχολόγο κ επίσης 2η αξιολόγηση κ επίσης έγινα δεκτή.Από κει κ πέρα ξεκινάς κανονικά.Γιατί να σε κοιτάξουν περίεργα?Δεν είναι θέμα χρημάτων για να νιώσεις καλά..δε θα σου πουν να κάνεις πράγματα...σκοπός είναι να αισθανθείς καλύτερα με το να καταλάβεις τον εαυτό σου κ να αρχίσεις να τον αγαπάς κ να τον φροντίζεις κ να προσπαθείς για τη ζωή σου.
α και εννοείται πως δεν είσαι μικρός για τη διαδικασία!
μην το αμελείς,τηλεφώνησε αύριο κιόλας απλά υπάρχει αναμονή.