ΙΔεοΨυχαναγκασμος
Printable View
ΙΔεοΨυχαναγκασμος
ευχαριστω κρινο αλλα τι σημαινει ιδεοψυχαναγκασμος?
οταν μια σκεψη μετατρεπεται σε αγχος και αυτη διοχετεύεται σε αυτοματοποιημενες στανταρ κινησεις αυτο ειναι μια μορφη ΙΔΨ.
Για να στο πω πιο απλα συζητας με καποιον και σκεφτεσαι κατι κακο,
και πανω στη συζητηση χτυπας ξυλο.....
Αυτο ειναι μιας κλιμακας μπορεις να πεις χαμηλης, ενος ΙΔΨ.
Αν αντι για αυτο το τροπο ανακουφισης του αγχους της σκεψης σου, αντι για ξυλο,
ο τροπος εκτονωσης ηταν να χτυπας το κεφαλι σου στο τραπεζι η κλιμακα θα ηταν αλλη.
Αλλες μορφες ΙΔΨ ειναι ο κινδυνος να εχεις μολυνθει απο μικροβια η οτι αλλο σου κατσει.
Αρχιζεις και πλενεις μετα μανιας συνηθως χερια μεχρι που αυτα αλλαζουν χρωμα.
Μια αλλη μπορει να ειναι μια μανια με την ταξη και στην σειρα των πραγματων,
σε τετοιο βαθμο που να δυσκολευεται η καθημερινοτητα σου.
Γενικα θα ελεγα οτι ΙΔΨ ειμαστε ολοι,
ολοι αλλωστε εχουμε ιδεες που μας τριγυρνανε.
Μονο που τις εχουμε περιορισει αρκετα στο επιπεδο που τους πρεπει,
και ετσι η ζωη μας δεν επηρεαζεται απο αυτες.
Οταν τις αφησεις να κυριαρχησουν τοτε η ζωη σου αρχιζει και εχει μια δυσλειτουργικοτητα
και τοτε περναμε σε διαταραχή.
Νομιζω οτι σε 10 γραμμες πρεπει να σε καλυψα.
Απλά σέρνομαι μέρα-νύχτα μέσα στο σπίτι, δεν βγαίνω καθόλου έξω. Αλλά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα... ε;Quote:
Originally posted by pelariry
είσαι απόλυτα σίγουρη πως δεν υπάρχει κάποιος γύρω που να μπορέσει να σε ακούσει; έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να μιλήσεις σε κάποιον; γιατί αν δεν το έχεις αποκλείσει και υπάρχει κάποιος που ΙΣΩΣ και να καταφέρεις να κάνεις επαφή μαζί του, ήρθε η στιγμή να το κάνεις.
τώρα αν όντως ζεις σε ένα αποκλεισμένο περιβάλλον, προσπάθησε να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. στον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;
Quote:
Originally posted by iremia
Αγαπητη bipolar girl.
αυτό το θέμα που άνοιξες μου θύμισε σχεδον όλη μου τη ζωή, να περνάει από μπροστά από τα μάτια μου σα ταινια, πικρη δυστυχώς. ειμαι 35 χρονων και απο τότε που με πήγανε οι γονείς μου στο γιατρο καταλαβαίνοντας οτι κατι δεν παει καλα ,15 χρόνια πριν, δεν εχω νοιωσει πανω απο 1-2 μηνες καλα, δηλαδη δεν ξερω τι θα πει νορμοθυμια. τωρα ειμαι σε μόνιμη καταθλιψη εδω και 2 χρονια, απομονωμένη απο οποιουσδήποτε γνωστους ή φίλους. επαιρνα μεχρι πριν 1 μηνα 13 χαπια την ημέρα! effexor,depakine,milithin,wellbutrin,abilify,trile ptal, μέχρι που έπαθα μια γαστριτιδα, με τάση για εμετό, αϊδιασα και τα κοψα ολα αποφασιζοντας να αλλαξω και γιατρο. το λιθιο (milithin) το παιρνω 15 χρονια και ενω επιμενανε οι προηγουμενοι γιατροι, αυτη που πηγα τωρα θεωρει οτι ειναι ξεπερασμενος σταθεροποιητης αλλα το πιο σημαντικό είναι οτι μου προκάλεσε όζους (μικρές φουσκαλες νομιζω ειναι) στο θηρεωειδή μου. μου το μειωνει λοιπον η γιατρός μαζι και με αλλα φαρμακα πηγαμε σε πρώτη φάση από 13 στα 8 φαρμακα τη μέρα, και βλεπουμε...παντως δε σημαινει οτι αν ενα φαρμακο βοηθαει καποιον μπορει να βοηθησει και καποιον αλλο. εχει να κανει καθαρα με το πως αντιδράει ο οργανισμος του καθενος σε καποιες χημικες οικογενειες φαρμακων που μπορεί να κανουν την ίδια δουλεια.
δε ξερω πολλα πραγματα για σενα , πχ ποσο χρονων εισαι ή ποσα χρονια ταλαιπωρείσαι αλλα μπορω να φανταστω ποσο δυσκολο ειναι για σενα να το περνας ολο αυτό χωρις τη στήριξη των γονιων σου. πιστευω οτι ο μονος τροπος για να καταλαβουν ποσο ασχημη ειναι η καταστασή ειναι να μιλησει με καποιον τροπο ο ψυχιατρός σου μαζι τους, γιατι ειναι πολυ σπανιο να καταλαβει καποιος νορμαλ ανθρωπος και να συνειδητοποιησει τι θα πει ψυχική ασθενεια αν δε το ακουσουν απο καποιον ειδικό.
απο την αλλη εισαι τόσο τυχερη που εχεις τον συντροφο σου και το παιδι σου. μπορει μεσα στην καταθλιψη να μην το συνειδητοποιείς τοσο αλλα εισαι. και επισης πολυ πολυ δυνατή γιατι για να μπορεσεις να γινεις γονιός χρειαζεται πιστευω πεισμα και συνεχη ετοιμότητα να υπερασπιζεσαι το παιδι σου.
οσο για την κουραση....αστα. δυο χρονια τωρα κι εγω σερνομαι. υπηρχαν μεγαλες περιοδοι που κοιμομουν καθε μερα 5 το απογευμα μεχρι την αλλη μερα το πρωι σερι. Ειναι σημαντικο οταν εχεις καταθλιψη να προσπαθείς να αντιδράς, να προσπαθεις να κανεις πραγματα που σου αρεσουν, να βρεις καποια ενδιαφεροντα αν και ειναι πολυ δύσκολο καποιες φορες.
τελος για τους φιλους αισθανομαι και εγω ενα απιστευτο κενο καιρο τωρα, είτε που τους πληγωσα και απομακρυνθηκανε οταν ειχα μανια ειτε που εξαφανιστηκα εγω στην καταθλιψη. επειδη ομως η ζωη δε προχωραει χωρις φιλους, ελπιζω να γινω καλα και τοτε θα τους ξαναχτυπησω την πορτα χωρις πολλες εξηγησεις (ξερεις γιατι χαθηκα τοσο καιρο και τετοια). ηδη το εχω προσπαθησει σιγα σιγα μεσω του facebook και ανταποκριθηκαν σχεδον ολοι με χαρα. ισως θα μπορουσες να κανεις κατι τετοιο και εσυ ή να κανεις σιγα σιγα 2-3 νεους φιλους-ες.
ελπιζω να μη κουρασα
Υ.Γ. τι σημαινει \"ΙΔΨ\"?
Σ\' ευχαριστώ! (κ φυσικά δεν με κούρασες) Είσαι πάρα μα πάρα πολύ τυχερή γιατί έχεις την υποστίριξη των γονιών σου κι όταν είδαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά σε πήγαν σε γιατό ενώ οι δικοί μου, αν και στην εφηβεία έκανα διάφορα, όλα τα απέδιδαν στον κακό κι αχάριστο χαρακτήρα μου. Τώρα είμαι 30 και μόνο τα δύο τελευταία χρόνια πήγα στον ψυχίατρο, έγινε διάγνωση και λαμβάνω θεραπεία. Μια ζωή με είχαν πείσει ότι είμαι κακιά και αχάριστη.... και τώρα τρέχω να μαζέψω τα ασυμάζευτα! Διαπροσωπικές σχέσεις, χαρακτήρα κτλ Γι\' αυτό σου λέω πώς τουλάχιστον εσύ ήξερες. Μεγάλο πραγμα!
ό,τι κατεβαίνει, ανεβαίνει και το αντίστροφο=διπολική διαταραχή οπότε ναι, θα πάνε καλλίτερα μην ανησυχείς γι\' αυτό.Quote:
Originally posted by bipolargirl
Απλά σέρνομαι μέρα-νύχτα μέσα στο σπίτι, δεν βγαίνω καθόλου έξω. Αλλά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα... ε;Quote:
Originally posted by pelariry
είσαι απόλυτα σίγουρη πως δεν υπάρχει κάποιος γύρω που να μπορέσει να σε ακούσει; έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να μιλήσεις σε κάποιον; γιατί αν δεν το έχεις αποκλείσει και υπάρχει κάποιος που ΙΣΩΣ και να καταφέρεις να κάνεις επαφή μαζί του, ήρθε η στιγμή να το κάνεις.
τώρα αν όντως ζεις σε ένα αποκλεισμένο περιβάλλον, προσπάθησε να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. στον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;