Πότε είναι που κάποιος έχει πρόβλημα; Πότε είναι που πρέπει να σταματήσει τελείως; Κάποιος που το έχει ρίξει στο ποτό λόγω προβλημάτων είναι αλκοολικός; Στην Αμερική είναι υπερβολικοί σε αυτό το θέμα. Σε στέλνουν στον counsellor αν μεθύσεις 1-2 φορές. Στην Αγγλία πάλι έχουν μια πολύ παράξενη στάση απέναντι στο αλκοόλ. Παρόλο που υπάρχει το binge drinking, σαν να λέμε δηλαδή βουλιμία στο ποτό, δεν το έχουν πάρει αρκετά σοβαρά ως εξάρτηση, ούτε ως παθολογία, αλλά το βλέπουν ως μια αντικοινωνική συμπεριφορά.
Στην Ελλάδα πάλι δε νομίζω να υπάρχει υστερία στο θέμα, θα έλεγα ότι δεν είναι καθεστώς το ποτό στην υπερβολή του (λέτε να μας σώζει ο φραπές; ). Μήπως το βλέπουμε πιο χαλαρά, γιατί ποτέ δεν ήταν κάτι το απαγορευμένο (όπως είναι για τις χώρες στις οποίες υπάρχει νομοθεσία και απαγορεύσεις) ; Από την άλλη, πώς θα νιώθατε ως γονείς, να πίνει το έφηβο παιδί σας τα Σάββατα ουίσκι;
Πάντως fellow αγγλοζούσες, δεν είναι παράξενο, που παραπονιέστε για τις 15 λίρες ενός μπουκαλιού βότκας, την ώρα που στην Ελλάδα δίνουμε 10-20 ευρώ για ένα μόνο ποτάκι; :D
Πότε λοιπόν γίνεται too much το πιοτί; Όταν το έχουμε ανάγκη για μια κοινωνική συμπεριφορά, ή όταν πλέον εξαρτώμαστε από αυτό βιολογικά;