βοήθεια σε χρήστη-απορία

[αν?]

Νομίζω ότι το ξέρει. Είναι μάλλον λάθος έχεις δίκιο, αλλά σκάνε από το πουθενά :( . Πάντως τον τελευταίο καιρό τις έχω περιορίσει αρκετά, εμφανίζονται μόνο που και πού ελπίζω να τις εξαφανίσω τελείως :)

[niah]

Χαιρομαι
Θα το καταφερεις
Πρεπει να συνειδητοποιησεις οτι δεν εχεις καμια εμπλοκη σε αυτο

[αν?]

τελικά δεν ήμασταν όσο διαφορετικοί νόμιζα, έχουμε πιο πολλά κοινά απ όσα πίστευα και πιστευες

[niah]

? Σε ποιον αναφερεσαι?

[αν?]

Ουπς ναι..οχι σε σενα που έγραψες το αμέσως προηγούμενο μήνυμα..:) Αοριστα στον Φ........ χθες που σκέφτηκα ότι μάλλον για πολύ καιρό αντιμετωπίζαμε τη ζωή με τον ίδιο τρόπο αλλά αυτό εκφραζόταν διαφορετικά στον καθένα, ότι τελικά ίσως είχαμε ένα βαθύτερο κοινό σημείο πέρα από τις επιφανειακές διαφορες..δεν ξέρω σκέψεις κάνω..

[niah]

xexe ok απλως δεν καταλαβα.Ο Φ ειναι το παιδι για το οποιο συζηταμε?
Εχεις νεα του?
Εσυ πως εισαι κατα τα αλλα?

[αν?]

ναι.ναι και ναι. έμαθα ότι είναι καλά, τον είδα και για λίγο και μου φάνηκε καλύτερα, αλλά δεν ξέρω τι να πιστέψω. καλύτερα νιώθω τον τελευταίο καιρό, λίγο πιο ήρεμη.

[niah]

ωραια,καλο αυτο. :)
Οσο πας και να νιωθεις περισσοτερη ηρεμια ευχομαι,
προσεχε μην ξαναεμπλέξεις ετσι τον εαυτο σου στην ολη κατασταση

[αν?]

ναι θα μαι πιο προσεκτική. ευχαριστώ για τη ευχη :).

[αν?]

Καλησπέρα. Εχω πάλι πολλές αμφιβολίες για το πως να χειριστώ καλύτερα ορισμένα πράγματα. Για κάποιον που έχει κόψει για αρκετό καιρό από ηρωίνη, έχει μείνει όμως χωρίς δουλειά, σπίτι αλλά δεν έχει και ένα υποστηρηκτικό δίκτυο φίλων ή οικογένειας..είναι δυσκολότερο να μείνει καθαρός, ή μόνο εγώ κάνω τετοιες απαισιόδοξες σκέψεις;ξέρω ότι οι περισσότεροι θα μου πείτε ότι αν το χει πάρει απόφαση ο άλλος πραγματικά κ.τ.λ...αλλά αν δεν βλέπει κάπως και την ζωή του να καλυτερεύει ή αν την έχει φτάσει σε τετοιο σημείο που δύσκολα μπορεί να επανέλθει δεν είναι ευκολότεο να καταφύγει στην γνωστή λύση; και ξέρω ότι δεν πρέπει να το κάνω δικό μου πρόβλημα αλλά κατα κάποιον τρόπο γίνεται όταν το άτομο αυτό αναζητά επικοινωνία και με εμπιστεύεται- και είναι και κάτι που το θέλω. αλλά είμαι κι εγώ σε μια φάση που δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξη γενικότερα..μήπως του κάνω περισσότερο κακό..μήπως δεν μπορώ να είμαι αρκετά υποστηρικτική;π.χ. όταν μου λεει για δουλειά και ότι είναι δύσκολο να βρεί..συμφωνώ μαζί του..δεν μπορώ να πω κάτι άλλο προκειμένου να μην τον απογοητεύσω όπως μπορέι να έκανα παλιότερα-γιατί το ππίστευα. αλλά βλέπω ότι είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και με στεναχωρεί που βλέπω πόσο δύσκολο είναι να επανέλθει..χωρίς συγκεκριμένη εκπαίδευση, χωρίς σπίτι, χωρίς κατάλληλα ρουχα και παπούτσια, χωρίς ένα δίκτυο γνωστών μόνο με την θέληση και την εμπειρία (δουλεια καθημερινά από τα 14) πως μπορείς να βρείς δουλειά και που? Χωρίς να θέλω να ακουστώ κάπως με απελπίζει μια κοινωνία που δεν δίνει ευκαιρίες

[αν?]

Κρίμα θα ήθελα πραγματικά κάποια γνώμη σχετικά με αυτό που με απασχολεί και παρέθεσα παραπάνω.με στεναχωρεί πολύ το ότι τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα. δεν μπορείς να ελπίζεις και να είσαι και ρεαλιστής, πρέπει να αρνηθείς ή την πραγματικότητα ή το όνειρο :(

[giorgos panou]

Καλησπέρα. Εχω πάλι πολλές αμφιβολίες για το πως να χειριστώ καλύτερα ορισμένα πράγματα. Για κάποιον που έχει κόψει για αρκετό καιρό από ηρωίνη, έχει μείνει όμως χωρίς δουλειά, σπίτι αλλά δεν έχει και ένα υποστηρηκτικό δίκτυο φίλων ή οικογένειας..είναι δυσκολότερο να μείνει καθαρός, ή μόνο εγώ κάνω τετοιες απαισιόδοξες σκέψεις;ξέρω ότι οι περισσότεροι θα μου πείτε ότι αν το χει πάρει απόφαση ο άλλος πραγματικά κ.τ.λ...αλλά αν δεν βλέπει κάπως και την ζωή του να καλυτερεύει ή αν την έχει φτάσει σε τετοιο σημείο που δύσκολα μπορεί να επανέλθει δεν είναι ευκολότεο να καταφύγει στην γνωστή λύση; και ξέρω ότι δεν πρέπει να το κάνω δικό μου πρόβλημα αλλά κατα κάποιον τρόπο γίνεται όταν το άτομο αυτό αναζητά επικοινωνία και με εμπιστεύεται- και είναι και κάτι που το θέλω. αλλά είμαι κι εγώ σε μια φάση που δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξη γενικότερα..μήπως του κάνω περισσότερο κακό..μήπως δεν μπορώ να είμαι αρκετά υποστηρικτική;π.χ. όταν μου λεει για δουλειά και ότι είναι δύσκολο να βρεί..συμφωνώ μαζί του..δεν μπορώ να πω κάτι άλλο προκειμένου να μην τον απογοητεύσω όπως μπορέι να έκανα παλιότερα-γιατί το ππίστευα. αλλά βλέπω ότι είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και με στεναχωρεί που βλέπω πόσο δύσκολο είναι να επανέλθει..χωρίς συγκεκριμένη εκπαίδευση, χωρίς σπίτι, χωρίς κατάλληλα ρουχα και παπούτσια, χωρίς ένα δίκτυο γνωστών μόνο με την θέληση και την εμπειρία (δουλεια καθημερινά από τα 14) πως μπορείς να βρείς δουλειά και που? Χωρίς να θέλω να ακουστώ κάπως με απελπίζει μια κοινωνία που δεν δίνει ευκαιρίες

Και μονο οτι νοιαζεσαι για εναν αλλον ανθρωπο εχεις την αξια σου ! εισαι μαγκας ! εχεις το χαρακτηριστικο της αλληλεγγυης που σπανια συναντας στην ελλαδα του 2011. απο εμενα μπραβο σου!
Τωρα για τον παθοντα και το οικονομικο του προβλημα τι να πω? εγω προσπαθω να κοψω την χρηση γιατι δεν μου φτανουν τα λεφτα που βγαζω απο τη δουλεια και απο αλλου. τι να σου πω? βεβαια υπαρχει και η παρανομια , οπυ θελει κοτσια και μαγκια να εισαι ετοιμος να υποστεις συνεπειες και οχι με κλαματα μπρως στον εισαγγελεα να ξεφτιλιζεσαι και να γινεσαι ρουφιανος!
Η ανεργια ειναι τοσο μεγαλη τωρα πια που δεν ξεχωριζει κανενα! δυστυχως εχει μπει και σε νεες οικογενειες ,εχει μπει παντου! και ακομα εχει να μπει σε πολλα σπιτια ,δεν εχω να σου πω καμια λυση στο προβλημα του φιλου σου ιδικα εγω οπου ειμαι χρηστης , τι να πω? η απαντηση σε οτι πω θα ειναι 'δεν κοιτας τα χαλια σου ρε φιλε κανεις και τον κοινωνικο λειτουργο'? και θα εχει δικιο οποιος το πει !

[αν?]

γιώργο σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. ήταν πάντα σε δύσκολη οικονομικά θέση, πάντα προσπαθούσε, και πάντα τα κατάφερνε κουτσα στραβά μόνος του με πολύ πολύ δουλειά, και ξενύχτια και φορτώματα.όμως τώρα ειχε ξεφύγει αρκετά η κατάσταση και είναι δύσκολο να τα μαζέψει. έχεις δίκιο είναι δύσκολα για όλους. δεν ξέρω τι μπορώ να πω, για να τον βοηθήσω. μακάρι να του δινόταν μια ευκαιρία, το έυχομαι πραγματικά γιατί γι αυτόν τον άνθρωπο η δουλειά είναι η μόνη διέξοδος, δεν έχει κάτι από πίσω του.υποθέτω ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι εκεί, με όποιον τρόπο μπορώ. έχεις δίκιο είναι πολύ δύσκολα για ολους για αυτό λέω ότι δεν μπορώ να τον ενθαρρυνω γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι-και το ξέρει κι αυτός,κι είναι πολύ απογοητευμένος.
σου έυχομαι ολόψυχα να τα καταφέρεις να κόψεις αφού το θέλεις. εγώ θεωρώ ότι μπορεις να πείς ότι θέλεις σαν γιώργος.

[Deep purple]

αν τα είπες όλα μόνη σου, ίσως γι'αυτο δεν εγραψαν μέλη του φόρουμ. Ετσι είναι όπως τα λες, δεν υπάρχει ουσιαστική μέριμνα για την επανένταξη των ανθρώπων που κατάφεραν να ξεφύγουν από την χρήση. Υπηρξαν κάποια προγράμματα επιδοτούμενα από την ευρωπαϊκή ενωση, αλλά μόλις τελειωναν τα προγράμματα...πάλι στην ανεργία.(μπορει ακομη να υπαρχουν)
Είναι δύσκολη η κατάσταση, εσυ μπορείς να είσαι δίπλα στον άνθρωπο αυτό και να τον στηρίζεις όσο μπορείς, αλλά νομίζω ότι αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να ζητησει βοηθεια απο κάποιο κέντρο, να εχει μια στήριξη. Καλή δύναμη

[tehanu]

Καλησπέρα. Είμαι καινουργια στο forum και το θέμα σου άν; είναι ένα από τα πρώτα που διάβασα.14 σελίδες είναι η αλήθεια ότι μου πέσανε βαριές γι αυτό ίσως έχω χάσει κάποιες από τις ενδιάμεσες εξελίξεις. Επειδή όμως το έχω ζήσει στο πετσί μου μέχρι πρόσφατα ως σύντροφος ενός πρώην χρήστη μπορώ να σου πω πολλά τουλάχιστον μέσα από τις εμπειρίες μου και μέσα από τα όσα έμαθα στα 2,5 χρόνια που παρακολουθούσα το πρόγραμμα μαζί του. Αρχικά ένας χρήστης δεν θα πάρει σοβαρά καμία προσπάθεια αν δεν πιεστεί να το κάνει από όλο του τον περίγυρο και αν αυτός ο περίγυρος (άμεσος και έμμεσος) δεν συμμετέχει ουσιαστικά και σωστά στην προσπάθειά με το ρόλο που του αναλόγεί. Εκτός κι αν το πάρει ο ίδιος απόφαση, πράγμα δύσκολο, να μη σου πω ακατόρθωτο. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν συγκεκριμένες φόρμουλες γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει τα δικά του προβλήματα. Αν όμως θέλουμε να στηρίξουμε έναν άνθρωπο αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι κατ'αρχήν να προσανατολιστούμε εμείς σε ένα πρόγραμμα να ενημερωθούμε από κοντά και όχι δια τηλεφώνου και να ακολουθήσουμε τις οδηγίες τους. Κανένας χρήστης δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν το κάνουμε πρώτα εμείς. Αγαπούσα το σύντροφό μου πάρα πολύ και γι αυτό μπήκα σε αυτή τη διαδικασία μαζί του η οποία να σημειώσω ότι είναι αρκετά σκληρή και δύσκολη τόσο για τον ίδιο όσο και το οικογενιακό και φιλικό περιβάλλον. Στην πορεία των πραγμάτων συνειδητοποίησα πως ενώ εκείνος είχε το εμφανές πρόβλημα και μονίμως είμασταν όλοι με το δάκτυλο στραμμένο πάνω του και του υποδεικνύαμε όλα του τα στραβά υπήρχαν παρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά και μιλάω πάντα για μένα. Σε μικρότερο ίσως βαθμό πάντως πολλά πράγματα ήταν ίδια. Επομένως η πρώτη που έπρεπε να αλλάξει στάση και συμπεριφορά ήμουν εγω. Αυτό το θεωρώ πολυ σημαντικό γιατί στο θέμα της χρήσης δεν είναι μόνο η σωματική εξάρτηση αυτή καθ'αυτή αλλά κατα κύριο λόγο η συμπεριφορά και η αντιμετώπιση των καταστάσεων. Ενας χρήστης έχει μάθει να μην αντιμετωπίζει τα δύσκολα και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του αλλά να την κάνει δια της πλαγίας οδού (εξού και πίνω και ξεφεύγω). Θεωρώ επίσης πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσεις τι ακριβώς είσαι στο Φ. γιατί στα αρχικά σου μηνύματα διάβασα πως είχατε σχέση (ερωτική) στο παρελθόν. Αν όλοι όσοι βρισκόσαστε γύρω του ενισχύετε ένα κλίμα αστάθειας, γιατί εκείνος αυτό επιδιώκει και τον βολεύει, απλά παρατείνεται την όλη κατάσταση. Για να ξεφύγει κανείς από τη χρήση θα πρέπει να μην μπορεί να χειριστεί κανένα γύρω του και η απεξάρτηση και επανένταξη να είναι μονόδρομος. Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου πως μπορεί να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου αλλά να έχεις στο μυαλό σου πως ο χειρισμός και η εκμετάλλευση των απανταχού γύρω του είναι η δεύτερή του φύση. Το να καταφέρεις να μην του απαντήσεις ή να συμπεριφέρεσαι σαν να τον έχεις διαγράψει, όσο κι αν πονάει όσο αδύνατο κι αν φαίνεται, είναι η καλύτερη στήριξη που μπορείς να του προσφέρεις. Όσο τον κανακεύεις και ακούς τις όποιες γκρίνιες του και δικαιολογίες δεν τον βοηθάς. Αν τρέχεις κιόλας για πάρτη του, να του βρείς δουλειά, λεφτά και δεν ξέρω και γω τι άλλο του λείπει του κάνεις περισσότερο κακό. Ο κάθε άνθρωπος οφείλει να αυτονομείται μόνος του και να υποστεί τις συνέπειες των επιλογών του, γιατί η αλήθεια είναι ότι πάντα έχουμε επιλογή. Ένας φίλος μου ψυχίατρος λέει πως "ο καθένας μας παίρνει αυτό που του αξίζει, κι αυτό που του αξίζει είναι αυτό που ψάχνει". Πολλά είπα για πρώτη φορά και σταματάω εδώ. Εύχομαι να βοήθησα.