ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥΣ

[ΣονγκΧουά]

Καλησπέρα και από εμένα,

γνωρίζω αρκετές κοπέλες που έχουν προτίμηση στους μικρότερους, θα έλεγα ότι είναι και θέμα προσωπικού γούστου εκτός των άλλων. Όπως σε κάποιες αρέσουν οι ψηλοί, οι σοβαροί ή οι επιτυχημένοι, ετσι σε αλλες γυναίκες αρέσουν οι νεότεροι...γιατί το κρίνουμε δλδ αρνητικά? Προσωπικά, δεν με ελκύουν οι μικροί αλλά καταλαβαίνω ότι όλοι οι άνθρωποι δεν θέλουν τα ίδια πράγματα. Είναι τόσο "τζιζ" θέμα λόγω κοινωνικών κριτηρίων και επιταγών. Ζήσε τη ζωή σου όπως γουστάρεις και μην σκέφτεσαι τόσο πολύ τι και πώς. Για να το επιλέγεις, σημαίνει ότι στην παρούσα φάση αυτό σου βγαίνει.

Δεν το θεωρώ κακό και δεν πρέπει να νιώθεις άσχημα ή ενοχές γι αυτό. Απ΄ότι καταλαβαίνω περνάς μια φάση αλλά ξέρεις τι σου γίνεται. Αν έλεγες ότι βλέπεις σοβαρα τη σχέση σου με εναν τύπο 20-25 χρονών θα έλεγα ότι έχεις ξεφύγει. Αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση σου. Πέρνα καλά όσο μπορείς και αφού θες να προχωρήσεις κάποια στιγμή με κάτι πιο ουσιαστικό έχε τα μάτια σου ανοιχτά για να βρεις κάτι που να σε καλύπτει περισσότερο. Μέχρι τότε, χαλάρωσε... προσπάθησε να ξεχάσεις το δυσάρεστο παρελθόν για να είσαι έτοιμη να δωσεις τον καλύτερο σου εαυτό στην επόμενη σχέση που θα κάνεις.

[Deleted-member-15102015]

Βασικά δεν καταλαβαίνω γιατί γράφεις πως "κάνεις κάτι κακό.....". Έλεος, αυτό δηλ. θεωρείται λάθος, κ αν ναι, από ποιούς κ με ποιά κριτήρια? Άλλες χωρίζουν παντρεμένους με παιδιά κ άλλες τα έχουν παράλληλα με τον αδερφό του γκόμενού τους κ τον κολλητό του μαζί, τί μου λες τώρα....? Σε ποιά εποχή ζούμε κ έγινε έγκλημα μια σχέση με διαφορά ηλικίας? Σε 2η φάση εισπράττω 1 άγχος από το πέρασμα του χρόνου.......
Οπότε προτείνω Χ-Α-Λ-Α-Ρ-Ω-Σ-Ε!
Για αρχή δες το γιατί το κάνεις αυτό, υπό την έννοια τί σου προσφέρουν τέτοιου είδους σχέσεις? Όντως περνάς καλά κ γλεντάς τη ζωή σου ή πρόκειται για κάτι το οποίο συμβαίνει αντιδραστικά προς την άσχημη κατάληξη του παρ' ολίγον γάμου σου, ως εκτόνωση, κ απλά νομίζεις πως καλοπερνάς, ενώ στην ουσία προξενείς στον εαυτό σου περιττή φθορά......? Αν συμβαίνει το 1ο όλα τέλεια κανένας λόγος να κουβαλάς ενοχές, αν συμβαίνει το 2ο, τράβα φρένο κ δες το αλλιώς.

Επίσης, τρέχεις να προλάβεις να μαζέψεις εμπειρίες, αδρεναλίνη κ δυνατές συγκινήσεις "πριν σε πάρουν τα χρόνια" ή υποσυνείδητα κουβαλάς κ το άγχος του ότι μεγαλώνεις κ επειδή δεν βλέπεις γαμπρό στην άκρη του τούνελ, λες να τη δεις "εναλλακτικά".....? Το 1ο δεν είναι απαραίτητα κακό, το 2ο όμως μπορεί να σου δημιουργήσει πολλά "κενά".

Στην πραγματικότητα θες να ζεις ανέμελα, χωρίς σκοτούρες σχέσης κ 1 μ@λ@κ@ άντρα να σου γ@μ....... την ψυχολογία κάθε 3 κ 2, ή επιλέγεις ως άμυνα να μην ξαναπληγωθείς βραχύβιες κ εξ ορισμού (για εσένα) μη βιώσιμες σχέσεις, ενώ αυτό το οποίο αληθινά θα ήθελες είναι η συντροφικότητα κ η σταθερότητα μιας σχέσης.....? Αν συμβαίνει το 1ο με τις ευλογίες μου (θα αργήσεις να βγάλεις κ ρυτίδες :p), αν συμβαίνει το 2ο όμως αυτό είναι αρκετά πρόβλημα. Τότε θα πρέπει να εξετάσεις την εναλλακτική να μη φοβάσαι να ρισκάρεις την καρδιά κ τα συναισθήματά σου (δυστυχώς ή ευτυχώς μόνο τα δυνατά συναισθήματα μας κάνουν να νοιώθουμε ζωντανοί), αλλά να προσέχεις το πού τη δίνεις αυτήν την καρδιά κ επίσης να γίνεις κ λίγο πιο........ας πούμε σκληρή. Αν κάποιος δεν αξίζει, δρόμο μόλις το διαπιστώσεις. Μη χαριστείς κ μην κάτσεις να εξαντλήσεις το χρόνο κ την υπομονή σου.

Προσωπική μου άποψη, κάνε μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό σου κ προσπάθησε να βρεις τί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλεις κ μην σκορπάς την ενέργειά σου δεξιά κ αριστερά, αν η απάντηση είναι ότι δε βλέπεις τη ζωή σαν 1 ατελείωτη περιπέτεια, αλλά θες έναν σύντροφο δίπλα σου (μιλάω για σύντροφο, ο γάμος από μόνος του δε σημαίνει τίποτα αν δεν υπάρχει ουσία στη σχέση). Αν η απάντηση είναι "θα περνάω καλά στην υγειά μου θα πίνω θα ζαλίζομαι......" που λέει κ ο Μακρόπουλος, τότε 1000 φορές μαζί σου. Αλλά να είσαι ειλικρινής. Κ όταν καταλήξεις στο τί θέλεις, προσπάθησε να το αναζητήσεις στο σωστό κ κατάλληλο άνθρωπο κ με τον ανάλογο τρόπο. Κοινώς δεν πάμε στο χασάπη για φρούτα κ για κρέας στο μανάβη.

[deleted-member141015]

Εγώ πάλι θα έλεγα πως ο τίτλος θα μπορούσε να είναι όχι ‘Σχέση με μικρότερους’, αλλά ‘Σχέση με ακατάλληλους για δέσμευση’. Το ότι τυχαίνει να είναι μικρότεροι, είναι απλώς ένα από τα χαρακτηριστικά που συνήθως οδηγούν σε περιστασιακές κι όχι σταθερές σχέσεις.

Παρατηρώ ότι επιλέγεις λοιπόν άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μια ‘σοβαρή σχέση’. Αυτό λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας, γιατί σε προστατεύει κι από τον πιθανό πόνο του ‘αδειάσματος’ (που προκάλεσε ο παρολίγο σύζυγος). Από την άλλη, έχεις επίγνωση των επιλογών σου κι αγχώνεσαι γι’ αυτό, γιατί σε ένα άλλο επίπεδο λαχταράς τη συντροφικότητα και τη σταθερότητα, γιατί φθείρεσαι, γιατί νιώθεις ενοχές κλπ.

Αν νιώθεις ότι χρειάζεσαι χρόνο να επουλωθεί το τραύμα του χωρισμού ή δεν έχεις ακόμα διάθεση να επενδύσεις σε μια σχέση, μην είσαι επικριτική με τον εαυτό σου. Δεν χρωστάς σε κανέναν να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που σου βγαίνει, δεν υπάρχει ‘πρέπει’ στο τι κάνεις στη ζωή σου και το κρεβάτι σου, μην απολογείσαι και απόλαυσε τις καλές πλευρές των νέων γνωριμιών σου, μέχρι να νιώσεις ότι είσαι έτοιμη για αλλαγή πλεύσης.

Μόνο σε ένα θα σου πρότεινα να είσαι προσεκτική: όχι στο ποιους επιλέγεις, αλλά στο πώς σου φέρονται. Μην δέχεσαι δηλαδή συμπεριφορές που σε υποτιμούν και σε βάζουν να ζεις στη σκιά, αν η ανάγκη σου είναι διαφορετική. Το να είναι μια σχέση ‘χαλαρή’ ή ‘χωρίς προοπτική’, δεν σημαίνει ότι πχ πρέπει να μείνετε σε 4 τοίχους και δεν μπορείτε να βγείτε παραέξω, είτε μόνοι σας είτε με φίλους.

Αν πάλι νιώθεις πως θα ήθελες μια μεγαλύτερη σταθερότητα και συντροφικότητα, άρχισε να απορρίπτεις τους ανθρώπους που δεν είναι σε παρόμοια φάση με εσένα, ή δεν έχετε αρκετά κοινά. Οι πολύ μικρότεροι προφανώς και μένουν εκτός, όχι λόγω ηλικίας, αλλά λόγω εμπειριών, νοοτροπίας, προτεραιοτήτων κ.ά.

Διαφωνώ πως όταν ψάχνουμε σύντροφο πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε όοολους και να έχουμε ανοιχτά όοολα τα πορτοπαράθυρα, μην τυχόν και χάσουμε τον 20χρονο που θα είναι η εξαίρεση και θα γίνει ο έρωτας της ζωής μας… Αυτό συνήθως οδηγεί σε χάος και ματαιώσεις – φθορά. Καλύτερα να έχεις κάποια κριτήρια και εν καιρώ τα αναθεωρείς ή τα διευρύνεις.

[ΣονγκΧουά]

Εγώ πάλι θα έλεγα πως ο τίτλος θα μπορούσε να είναι όχι ‘Σχέση με μικρότερους’, αλλά ‘Σχέση με ακατάλληλους για δέσμευση’. Το ότι τυχαίνει να είναι μικρότεροι, είναι απλώς ένα από τα χαρακτηριστικά που συνήθως οδηγούν σε περιστασιακές κι όχι σταθερές σχέσεις.

Παρατηρώ ότι επιλέγεις λοιπόν άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μια ‘σοβαρή σχέση’. Αυτό λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας, γιατί σε προστατεύει κι από τον πιθανό πόνο του ‘αδειάσματος’ (που προκάλεσε ο παρολίγο σύζυγος). Από την άλλη, έχεις επίγνωση των επιλογών σου κι αγχώνεσαι γι’ αυτό, γιατί σε ένα άλλο επίπεδο λαχταράς τη συντροφικότητα και τη σταθερότητα, γιατί φθείρεσαι, γιατί νιώθεις ενοχές κλπ.

Αν νιώθεις ότι χρειάζεσαι χρόνο να επουλωθεί το τραύμα του χωρισμού ή δεν έχεις ακόμα διάθεση να επενδύσεις σε μια σχέση, μην είσαι επικριτική με τον εαυτό σου. Δεν χρωστάς σε κανέναν να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που σου βγαίνει, δεν υπάρχει ‘πρέπει’ στο τι κάνεις στη ζωή σου και το κρεβάτι σου, μην απολογείσαι και απόλαυσε τις καλές πλευρές των νέων γνωριμιών σου, μέχρι να νιώσεις ότι είσαι έτοιμη για αλλαγή πλεύσης.

Μόνο σε ένα θα σου πρότεινα να είσαι προσεκτική: όχι στο ποιους επιλέγεις, αλλά στο πώς σου φέρονται. Μην δέχεσαι δηλαδή συμπεριφορές που σε υποτιμούν και σε βάζουν να ζεις στη σκιά, αν η ανάγκη σου είναι διαφορετική. Το να είναι μια σχέση ‘χαλαρή’ ή ‘χωρίς προοπτική’, δεν σημαίνει ότι πχ πρέπει να μείνετε σε 4 τοίχους και δεν μπορείτε να βγείτε παραέξω, είτε μόνοι σας είτε με φίλους.

Αν πάλι νιώθεις πως θα ήθελες μια μεγαλύτερη σταθερότητα και συντροφικότητα, άρχισε να απορρίπτεις τους ανθρώπους που δεν είναι σε παρόμοια φάση με εσένα, ή δεν έχετε αρκετά κοινά. Οι πολύ μικρότεροι προφανώς και μένουν εκτός, όχι λόγω ηλικίας, αλλά λόγω εμπειριών, νοοτροπίας, προτεραιοτήτων κ.ά.

Διαφωνώ πως όταν ψάχνουμε σύντροφο πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε όοολους και να έχουμε ανοιχτά όοολα τα πορτοπαράθυρα, μην τυχόν και χάσουμε τον 20χρονο που θα είναι η εξαίρεση και θα γίνει ο έρωτας της ζωής μας… Αυτό συνήθως οδηγεί σε χάος και ματαιώσεις – φθορά. Καλύτερα να έχεις κάποια κριτήρια και εν καιρώ τα αναθεωρείς ή τα διευρύνεις.

πολύ σωστή!

[Macgyver]

παντως παιδια εγω εχω γνωρίσει "ωριμους" αντρες σε ηλικία που συμπεριφερονται σαν 20χρονα και το αντιθετο. Το θέμα ειναι πως κολλάς με τον αλλο. Τα υπολοιπα ειναι απλες "οδοντοκρεμες"

Πολυ σωστη η παρατηρηση σου , fleur . Πραγματικα σωστη .

[Macgyver]

τι σημαινει δηλαδη? οτι επειδη ειμαι πχ 36 κ αν δεν ειχα βρει ακομα τον αντρα μου.. θα πρεπι να βαλω κ αγγελια "ζητειται ωριμος, σοβαρος, μονο για γαμο ανθρωπος"?επειδη ειμαι 36?ή 37? αυτη την αποψη εχεις για τις σχεσεις των ανθρωπων?εγω οχι...δεν θα παντρευομουν καποιον μονο κ μονο επειδη μεγαλωνω ...ετυχε..κ στην τελικη τωρα ναι εχω αντρα..κ ποιος μου λεει εμενα αυριο μεθαυριο οτι δεν θα χωρισω?
οχι παιδια..δεν κανουμε σχεσεις επειδη μας "βιαζει" ο χρονος...κανουμε σχεση επειδη γουσταρουμε καποιον..!κ μπρουμε κ στα 40 να ερωτευτουμε κ στα 70 να ερωτευτουμε..κ αν δεν κατσει μεχρι τοτε , τι θα κανουμε?θα κλαιμε επειδη δεν μας ετυχε??αυτο που λες μου θυμιζει τις γυναικες κατινες που κοιτουν το ρολοι κ ψαχνουν να παντρευτουν επειδη τις πηραν τα χρονια κ οχι επειδη εχουν πραγματικα συναισθηματα για καποιον...

Αγαπητη boom , προφανως ο ερωτας δεν ερχεται κατα παραγγελια , αλλα αν κοιτας μικροτερους , μειωνεις τις πιθανοτητες να ευωδωσει καποια σχεση . Οποτε καλυτερα να κοιταζεις ανθρωπους , τουλαχιστον συνομιληκους . Αν και σε αυτην την ζωη , τιποτα , μα ΤΙΠΟΤΑ , δεν ειναι δεδομενο ουτε σιγουρο . Ειναι ματαιο να κανεις σχεδια , ολα θα διαψευστουν . Οποιος ειναι 100 % σιγουρος για κατι , απλως δεν ξερει τι του γινεται . Τιποτα δεν ειναι σιγουρο ( το επαναλαμβανω ) γιατι ειναι μια μεγαλη αληθεια .

[EMMANOUELA1978]

Να σου πω κάτι Macgyver.. δεν προορίζονται όλοι οι άνθρωποι για γάμο.. ή μπορεί να μη τους κάτσει...
Εννοώ οτι αν δε κάτσει.. ε δε θα κάτσω και να πεθάνω..
Όχι οτι δεν θέλω.. μην παρεξηγηθώ..
Σίγουρα μου αρέσει η συντροφικότητα.. αν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος..
Φυσικά και δε θα έλεγα όχι...

[EMMANOUELA1978]

BOOM να σου πώ κάτι.. είδα και με τους μεγάλους..
Όλο παραμύθια είναι .. σου τάζουν γάμους και μπλα μπλά και μετά γεια σας..
Για να σε ρίξουν στο κρεβάτι θα σου πουν χιλια δυο..
Ενώ οι μικρότεροι ειναι πιο ειλικρινείς..
Σου λένε απο την αρχή ακριβώς αυτο που θέλουν..
Αν θέλεις πηγαίνεις... δεν θέλεις δε πηγαίνεις...
Δε θα κάτσουν να σου τάξουν τιποτα...
Τουλαχιστον αυτο εχω καταλάβει εγώ απο προσωπική πείρα..

[EMMANOUELA1978]

Σε ευχαριστώ!
Βασικά δε θεωρώ οτι έχω αγχωθεί με το θέμα του γάμου ή με το πέρασμα των χρόνων...
Όπως είπα και νωρίτερα δεν ειναι απαραίτητο να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια για να εισαι ευτυχισμένος..
Τώρα στο ερώτημα γιατι το λέω σαν να κανω κατι κακο, θα σου απαντήσω οτι αυτό ειναι κάτι που μου εχει
δημιουργήσει ο κοινωνικός περίγυρος, οι φιλοι κλπ..
Δεν το αποδέχονται..και συχνα με κατακρίνουν για τις επιλογές μου αυτες...

[EMMANOUELA1978]

Συμφωνώ απόλυτα...
Είναι πολύ πιθανό αυτο που λες:
"Παρατηρώ ότι επιλέγεις λοιπόν άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μια ‘σοβαρή σχέση’. Αυτό λειτουργεί σαν μηχανισμός άμυνας, γιατί σε προστατεύει κι από τον πιθανό πόνο του ‘αδειάσματος’ (που προκάλεσε ο παρολίγο σύζυγος)."
Ειλικρινά δεν το ειχα συνηδειτοποιήσει... εννοω το λογο που το κάνω...
Παίζει οντως...

[Remedy]

Αγαπητη boom , προφανως ο ερωτας δεν ερχεται κατα παραγγελια , αλλα αν κοιτας μικροτερους , μειωνεις τις πιθανοτητες να ευωδωσει καποια σχεση . Οποτε καλυτερα να κοιταζεις ανθρωπους , τουλαχιστον συνομιληκους . Αν και σε αυτην την ζωη , τιποτα , μα ΤΙΠΟΤΑ , δεν ειναι δεδομενο ουτε σιγουρο . Ειναι ματαιο να κανεις σχεδια , ολα θα διαψευστουν . Οποιος ειναι 100 % σιγουρος για κατι , απλως δεν ξερει τι του γινεται . Τιποτα δεν ειναι σιγουρο ( το επαναλαμβανω ) γιατι ειναι μια μεγαλη αληθεια .

ευοδωνονται οι σχεσεις οπου υπαρχει αμοιβαια επιθυμια και ερωτας.:rolleyes:
οχι αυτες που ειναι καποιος μεγαλυτερος, αντι για μικροτερος..
εσυ, δεν κοιτας και τις μικροτερες? περιοριζεσαι στις συνομηλικες για να μην χαλασεις τις πιθανοτητες (που πιστευεις οτι ισχυουν)?

[Remedy]

παντως παιδια εγω εχω γνωρίσει "ωριμους" αντρες σε ηλικία που συμπεριφερονται σαν 20χρονα και το αντιθετο. Το θέμα ειναι πως κολλάς με τον αλλο. Τα υπολοιπα ειναι απλες "οδοντοκρεμες"

αυτο, ξαναπες το fleur.
πολυ μεγαλη αληθεια..

[Remedy]

BOOM να σου πώ κάτι.. είδα και με τους μεγάλους..
Όλο παραμύθια είναι .. σου τάζουν γάμους και μπλα μπλά και μετά γεια σας..
Για να σε ρίξουν στο κρεβάτι θα σου πουν χιλια δυο..
Ενώ οι μικρότεροι ειναι πιο ειλικρινείς..
Σου λένε απο την αρχή ακριβώς αυτο που θέλουν..
Αν θέλεις πηγαίνεις... δεν θέλεις δε πηγαίνεις...
Δε θα κάτσουν να σου τάξουν τιποτα...
Τουλαχιστον αυτο εχω καταλάβει εγώ απο προσωπική πείρα..

χαχαχαχα
πας απ την μια ακρη στην αλλη, βρε "εμμανουελα".
ουτε οι μεγαλοι, ουτε οι μικροι ειναι πιο ειλικρινεις.
οι ειλικρινεις, ειναι πιο ειλικρινεις...

προφανως λογω στερεοτυπων , δημιουργησες στον εαυτο σου την πεποιθηση/ψευδαισθηση οτι μια σχεση με μικροτερο δεν θα εχει διαρκεια. και μετα εκπληρωσες μονη σου την προφητεια σου. (πανευκολη τετοια εκπληρωση, οταν σαμποταρεις μονος σου τις σχεσεις σου).

open your mind..
στην πραγματικοτητα, ουτε η μονιμοτητα ουτε η ειλικρινεια ειναι ποιοτητες που εχουν να κανουν με την ηλικια η την διαφορα ηλικιας.
χαλαρωσε και ζησε συμφωνα με τις πραγματικες σου επιθυμιες, ειτε αυτες αφορουν σχεση, ειτε μοναξια.
οταν βρεις κατι πραγματικα ταιριαστο με αμοιβαια επιθυμια για ερωτα και συνεχεια στην σχεση, θα το καταλαβεις αμεσως. δεν χρειαζεται σχεδιο δρασης ;)
η ζωη ειναι γεματη απο πανεμορφες εκπληξεις ,οταν την εμπιστευτεις:rolleyes:

[Αρ_ιάδνη]

Βασικά δεν καταλαβαίνω γιατί γράφεις πως "κάνεις κάτι κακό.....". Έλεος, αυτό δηλ. θεωρείται λάθος, κ αν ναι, από ποιούς κ με ποιά κριτήρια? Άλλες χωρίζουν παντρεμένους με παιδιά κ άλλες τα έχουν παράλληλα με τον αδερφό του γκόμενού τους κ τον κολλητό του μαζί, τί μου λες τώρα....? Σε ποιά εποχή ζούμε κ έγινε έγκλημα μια σχέση με διαφορά ηλικίας? Σε 2η φάση εισπράττω 1 άγχος από το πέρασμα του χρόνου.......
Οπότε προτείνω Χ-Α-Λ-Α-Ρ-Ω-Σ-Ε!
Για αρχή δες το γιατί το κάνεις αυτό, υπό την έννοια τί σου προσφέρουν τέτοιου είδους σχέσεις? Όντως περνάς καλά κ γλεντάς τη ζωή σου ή πρόκειται για κάτι το οποίο συμβαίνει αντιδραστικά προς την άσχημη κατάληξη του παρ' ολίγον γάμου σου, ως εκτόνωση, κ απλά νομίζεις πως καλοπερνάς, ενώ στην ουσία προξενείς στον εαυτό σου περιττή φθορά......? Αν συμβαίνει το 1ο όλα τέλεια κανένας λόγος να κουβαλάς ενοχές, αν συμβαίνει το 2ο, τράβα φρένο κ δες το αλλιώς.

Επίσης, τρέχεις να προλάβεις να μαζέψεις εμπειρίες, αδρεναλίνη κ δυνατές συγκινήσεις "πριν σε πάρουν τα χρόνια" ή υποσυνείδητα κουβαλάς κ το άγχος του ότι μεγαλώνεις κ επειδή δεν βλέπεις γαμπρό στην άκρη του τούνελ, λες να τη δεις "εναλλακτικά".....? Το 1ο δεν είναι απαραίτητα κακό, το 2ο όμως μπορεί να σου δημιουργήσει πολλά "κενά".

Στην πραγματικότητα θες να ζεις ανέμελα, χωρίς σκοτούρες σχέσης κ 1 μ@λ@κ@ άντρα να σου γ@μ....... την ψυχολογία κάθε 3 κ 2, ή επιλέγεις ως άμυνα να μην ξαναπληγωθείς βραχύβιες κ εξ ορισμού (για εσένα) μη βιώσιμες σχέσεις, ενώ αυτό το οποίο αληθινά θα ήθελες είναι η συντροφικότητα κ η σταθερότητα μιας σχέσης.....? Αν συμβαίνει το 1ο με τις ευλογίες μου (θα αργήσεις να βγάλεις κ ρυτίδες :p), αν συμβαίνει το 2ο όμως αυτό είναι αρκετά πρόβλημα. Τότε θα πρέπει να εξετάσεις την εναλλακτική να μη φοβάσαι να ρισκάρεις την καρδιά κ τα συναισθήματά σου (δυστυχώς ή ευτυχώς μόνο τα δυνατά συναισθήματα μας κάνουν να νοιώθουμε ζωντανοί), αλλά να προσέχεις το πού τη δίνεις αυτήν την καρδιά κ επίσης να γίνεις κ λίγο πιο........ας πούμε σκληρή. Αν κάποιος δεν αξίζει, δρόμο μόλις το διαπιστώσεις. Μη χαριστείς κ μην κάτσεις να εξαντλήσεις το χρόνο κ την υπομονή σου.

Προσωπική μου άποψη, κάνε μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό σου κ προσπάθησε να βρεις τί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλεις κ μην σκορπάς την ενέργειά σου δεξιά κ αριστερά, αν η απάντηση είναι ότι δε βλέπεις τη ζωή σαν 1 ατελείωτη περιπέτεια, αλλά θες έναν σύντροφο δίπλα σου (μιλάω για σύντροφο, ο γάμος από μόνος του δε σημαίνει τίποτα αν δεν υπάρχει ουσία στη σχέση). Αν η απάντηση είναι "θα περνάω καλά στην υγειά μου θα πίνω θα ζαλίζομαι......" που λέει κ ο Μακρόπουλος, τότε 1000 φορές μαζί σου. Αλλά να είσαι ειλικρινής. Κ όταν καταλήξεις στο τί θέλεις, προσπάθησε να το αναζητήσεις στο σωστό κ κατάλληλο άνθρωπο κ με τον ανάλογο τρόπο. Κοινώς δεν πάμε στο χασάπη για φρούτα κ για κρέας στο μανάβη.

Συμφωνω απολυτα, να προσθεσω οτι η καταταξη των σχεσεων σε "σοβαρες" και "μη σοβαρες", σε "σχεσεις" και ξεπετες" ειναι απο μονη της προβληματικη.Πολλα ειδη ανθρωπινων σχεσεων πετσοκοβονται για να μπουν σ αυτες τις κατηγοριες και ειναι κριμα..

[Αλαφροίσκιωτος]

ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ...1 χρονος μετα τον χωρισμο για μενα τουλαχιστον..ειναι παρα πολυ μικρο διαστημα για να το ξεπερασει καποιος..ειδικα οταν ειναι κ λιγο σοβαρο το ζητημα(λιγο πριν τον γαμο κλπ)..

ειναι συνηθισμενο νομιζω.. εγω μετα τον υπερβολικα επωδυνο χωρισμο απο την πρωτη μου σχεση, και ημουν μολις 20 χρονων, εκανα σχεσεις.. του κωλου με το συμπαθιο,χωρις καμια προοπτικη, χωρις να ειμαι ερωτευμενη, χωρις τιποτα. Γιατι δεν ηθελα να δεθω, να δεσμευτω, να ξαναπερασω αυτα που περασα, που ηταν πολυ εντονα.. Σχεδον δεκα χρονια μετα αρχισα παλι να ανοιγομαι.. Τι να πω.. Υπομονη? Θα περασει? Πρεπει να κανεις κι εσυ κατι να εμπιστευτεις ξανα?

Αν δεν κατσεις 15 χρονια να πενθησεις το χωρισμο σου,δε ξερεις τι θα πει χωρισμος.