Μητέρα και γιος

[foufoutos32]

Το μόνο που θέλω να πω είναι πως επειδή είμαστε σε φόρουμ ψυχολογίας, θα ήταν καλό να προσέχουμε πώς λέμε κάποια πράγματα και να έχουμε υπόψην μας πως κάθε περίπτωση και κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αντιδράει διαφορετικά.

Πόσο δίκιο έχεις σε αυτό να ξερες...

[Deleted-member250416]

Μίλησαν με ψυχολόγους ναι. Το αγύριστο κεφάλι είναι αγύριστο κεφάλι. Το ίδιος και κάποιος που είναι εγωιστής και ισχυρογνώμων. Πάλι αρνιόταν κάθε ευθύνη και δεν ξέρει πώς θα του συμπεριφερθεί. Ο μπαμπάς μου προσπαθεί.

[noobmoderator]

Το μόνο που θέλω να πω είναι πως επειδή είμαστε σε φόρουμ ψυχολογίας, θα ήταν καλό να προσέχουμε πώς λέμε κάποια πράγματα και να έχουμε υπόψην μας πως κάθε περίπτωση και κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αντιδράει διαφορετικά.

Συμφωνώ και σ εύχομαι να πάνε καλά τα πράγματα βρε κοπελιά

[Deleted-member250416]

Ευχαριστώ πολύ παιδιά.

[δελφίνι]

Ναι αλλά κοπελιά με αυτά που μας λες δεν βλέπω να έχουνε και μεγάλο φταίξιμο οι γονείς σου! Άλλη φορά να γίνεσαι πιο διευκρινιστική για να έχεις και πιο εμπεριστατωμένες απαντήσεις.

[αλεξανδρος_77]

Μίλησαν με ψυχολόγους ναι. Το αγύριστο κεφάλι είναι αγύριστο κεφάλι. Το ίδιος και κάποιος που είναι εγωιστής και ισχυρογνώμων. Πάλι αρνιόταν κάθε ευθύνη και δεν ξέρει πώς θα του συμπεριφερθεί. Ο μπαμπάς μου προσπαθεί.

εγω δε βρισκω καπιο λογο να προσεξω κατι σε μια κατασταση τελειωμενη εντελως αν ηταν καπια ιδιαιτερη περιπτωση ανθρωπου να το καταλαβω οτι θα χρειαζοταν προσοχη αλλα εδω μιλαμε για καπιον σχεδον ανεξελεγκτα νευρικο που βρισκεται εκτος ελεγχου κ δε ξερει τι κανει οσο κ να το αναλυεις ακρη δε βγαινει η θα πατε σε κανενα ψυχιατρο για να σας πει πως θα ηρεμισει η θα μετακομισει σε αλλο σπιτι το πρωτο φαινετε πιο σωστο απ ολα.βλεπεις καμια αλλη λυση?

[Deleted-member250416]

Κοίτα σίγουρα δεν φταίει η μαμά σου και είναι άδικο να ρίχνεις την ευθύνη σε αυτήν! Και τι μπορείς να κάνεις σε ένα παιδί 17 χρονών; Να το περιορίσεις; Αν γίνεται κάντο!

Δελφίνι, αυτό δες και θα καταλάβεις. Χωρίς καν να με ρωτήσεις και χωρίς να είσαι καν μέσα στο θέμα (γιατί άλλο ρωτούσα) μιλάς με τόση σιγουριά βγάζωντας αυθαίρετα συμπεράσματα. Είναι λογικό μετά απ' αυτά που είπα για τον αδερφό μου να με ρωτούσατε διάφορα αλλά εκνευρίζομαι και νιώθω άσχημα όταν διαβάζω πράγματα που δεν ισχύουν χωρίς να τα έχω απαντήσει -και είναι δικαίωμά μου στο πόσο θα επεκταθώ για το θέμα-.

[Deleted-member250416]

εγω δε βρισκω καπιο λογο να προσεξω κατι σε μια κατασταση τελειωμενη εντελως αν ηταν καπια ιδιαιτερη περιπτωση ανθρωπου να το καταλαβω οτι θα χρειαζοταν προσοχη αλλα εδω μιλαμε για καπιον σχεδον ανεξελεγκτα νευρικο που βρισκεται εκτος ελεγχου κ δε ξερει τι κανει οσο κ να το αναλυεις ακρη δε βγαινει η θα πατε σε κανενα ψυχιατρο για να σας πει πως θα ηρεμισει η θα μετακομισει σε αλλο σπιτι το πρωτο φαινετε πιο σωστο απ ολα.βλεπεις καμια αλλη λυση?

Έτσι όπως τα λες έχεις δίκαιο, προσπαθούμε όμως να αποφύγουμε το ψυχιατρείο γιατί εκεί θα καταλήξει φυτό και δεν θα βγει σύντομα. Οφείλουμε να προσπαθήσουμε και ευχόμαστε να μην είναι λάθος το ότι το τραβάμε... (Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή). Η λύση είναι αυτή. Ή ψυχιατρείο ή προσπάθεια. Τουλάχιστον να συνεχίσει το σχολείο και να συνεχίσει την θεραπεία του. Θέλει επιμονή, κουράγιο και θέληση και από τις 2 πλευρές. Δύσκολο αλλά... το οφείλουμε :/

[αλεξανδρος_77]

μια τριτη λυση που σκεφτηκα πριν λιγο ειναι να του προτεινετε να μαθει πολεμικες τεχνες πχ καρατε μποξ κλπ οστο να σας αφησει ησυχους..

[δελφίνι]

Δελφίνι, αυτό δες και θα καταλάβεις. Χωρίς καν να με ρωτήσεις και χωρίς να είσαι καν μέσα στο θέμα (γιατί άλλο ρωτούσα) μιλάς με τόση σιγουριά βγάζωντας αυθαίρετα συμπεράσματα. Είναι λογικό μετά απ' αυτά που είπα για τον αδερφό μου να με ρωτούσατε διάφορα αλλά εκνευρίζομαι και νιώθω άσχημα όταν διαβάζω πράγματα που δεν ισχύουν χωρίς να τα έχω απαντήσει -και είναι δικαίωμά μου στο πόσο θα επεκταθώ για το θέμα-.

Γιατί δεν είμαι μέσα στο θέμα; Σου είπα παραπάνω ότι δικαιολογώ την απέχθεια της μητέρα σου ως προς τον αδελφό σου εφόσον την δέρνει και την βρίζει και δεν βλέπω να έχει μεγάλη ευθύνη, από όσα μας λες τουλάχιστον εδώ, για την κατάντια του! Τους ίδιους γονείς δεν είχατε; Γιατί εσύ δεν έπεσες πχ στα ναρκωτικά; Στο ψυχιατρείο μην τον πάτε γιατί θα τον κάνετε φυτό και η μόνη λύση είναι υπομονή! Τι δεν καταλαβαίνεις; Αλήθεια πόσο χρονών είσαι;

[Deleted-member250416]

Γιατί δεν είμαι μέσα στο θέμα; Σου είπα παραπάνω ότι δικαιολογώ την απέχθεια της μητέρα σου ως προς τον αδελφό σου εφόσον την δέρνει και την βρίζει και δεν βλέπω να έχει μεγάλη ευθύνη, από όσα μας λες τουλάχιστον εδώ, για την κατάντια του! Τους ίδιους γονείς δεν είχατε; Γιατί εσύ δεν έπεσες πχ στα ναρκωτικά; Στο ψυχιατρείο μην τον πάτε γιατί θα τον κάνετε φυτό και η μόνη λύση είναι υπομονή! Τι δεν καταλαβαίνεις; Αλήθεια πόσο χρονών είσαι;

10 είμαι και δεν καταλαβαίνω, συγγνώμη! Αυτά που ξαναγράφεις τα έχω ήδη απαντήσει οπότε ή εσύ δεν με πιάνεις, ή τα αγνοείς. Σου έχω ξαναπεί πως εγώ έτυχε να έχω πιο δυνατό χαρακτήρα (κι' όμως έχω περάσει κι' εγώ από μια μίνι κατάθλιψη και τα "είχα" με την μάνα μου). Είναι ΚΑΙ θέμα χαρακτήρα αλλά και γονιών. Σε μικρή ηλικία οι γονείς μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού και ξέρω πως οι δικοί μου δεν φέρθηκαν σωστά. Επειδή ο αδερφός μου είναι πιο ευαίσθητος από μένα τα κρατούσε όλα μέσα του τόσα χρόνια μέχρι που έκανε το μπαμ. Επειδή εγώ δεν κυλάω στα ναρκωτικά δεν σημαίνει πως και οι γονείς μου μου φέρθηκαν άψογα... Είχα περισσότερο ως πρότυπο τον μπαμπά μου που ήταν πιο σωστός και κρατήθηκα, είχα κρίση για να γνωρίζω τί είναι λάθος και τί όχι αλλά την απέκτησα εξαιτίας του μπαμπά μου και επειδή δεν ήμουν ίδια ο αδερφός μου (ω, τι περίεργο)... Παίζουν ρόλο και τα δύο και ως γονείς ειδικά σε μικρές ηλικίες προσπαθείς να αποφύγεις τα χειρότερα και να φέρεσαι όσο το δυνατόν γίνεται σωστά και με αγάπη. Εκτός θέματος εννοούσα ότι απαντάς χωρίς να ρωτάς. Δεν έδωσα καν δεδομένα για τί έκανε η μάνα μου στον αδερφό μου για να μπορείς να κρίνεις. Μιλάς με βάση την κατάσταση στο δικό σου σπίτι χωρίς να έχεις ιδέα το τί γίνεται σε σπίτια άλλων. Τελοσπάντων. Τα έχω πει και πριν αυτά... Μην επαναλαμβανόμαστε. Όταν σκοτώσει κάποιον από εμάς ή κάποιον άκυρο στο δρόμο (φτου φτου φτου δηλαδή!) θα έρθω να σου πω ξέρεις τελικά η λύση δεν ήταν απλά να κάνουμε υπομονή... Ήθελε κάτι πιο δραστικό και κάποιο ρίσκο, αυτό του ψυχιατρείου που τόσο κρίνεις. Όσοι είναι έξω απ' τον χορό... Εξάλλου έχω πει πως το προσπαθούμε και γι' αυτό τον λόγο δεν το ρισκάρουμε. Απλά δεν μπορώ αυτό που βλέπω εδώ τώρα. Να είναι ο άλλος άσχημα ψυχολογικά και να έρχονται κάποιοι να κρίνουν τα πάντα χωρίς να προσέχουν πως λένε κάτι σ' έναν άνθρωπο -οποιονδήποτε- που υποφέρει. Καλή συνέχεια.

[Deleted-member250416]

μια τριτη λυση που σκεφτηκα πριν λιγο ειναι να του προτεινετε να μαθει πολεμικες τεχνες πχ καρατε μποξ κλπ οστο να σας αφησει ησυχους..

Για να μας εξαφανίσει όλους μια ώρα αρχύτερα θες να πεις...

Τελοσπάντων... Αφήστε το παιδιά.. Ευχαριστώ και πάλι που ασχοληθήκατε!

[δελφίνι]

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εκνευρίζεσαι με τις απαντήσεις μου και γιατί δεν κρίνεις τον εαυτό σου ότι μπορεί να κάνεις εσύ λάθος; Πολλά παιδιά βγαίνουνε στραβά από μόνα τους. Δηλαδή αν σου έλεγα ότι θέλετε όλη η οικογένεια ψυχίατρο και έναν ειδικό θα ήτανε καλύτερα; Να πάτε λοιπόν όλοι σας σε έναν ειδικό γιατί νομίζω ότι τον χρειάζεστε και αυτή η μάνα σου σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πρέπει να είναι ένα τέρας και ακατάλληλη για γονέας αφού έχει κάνει τόσο μεγάλο κακό σε σένα και τον αδελφό σου. Πάνε κορίτσι μου σε έναν ειδικό!

[foufoutos32]

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εκνευρίζεσαι με τις απαντήσεις μου και γιατί δεν κρίνεις τον εαυτό σου ότι μπορεί να κάνεις εσύ λάθος; Πολλά παιδιά βγαίνουνε στραβά από μόνα τους. Δηλαδή αν σου έλεγα ότι θέλετε όλη η οικογένεια ψυχίατρο και έναν ειδικό θα ήτανε καλύτερα; Να πάτε λοιπόν όλοι σας σε έναν ειδικό γιατί νομίζω ότι τον χρειάζεστε και αυτή η μάνα σου σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πρέπει να είναι ένα τέρας και ακατάλληλη για γονέας αφού έχει κάνει τόσο μεγάλο κακό σε σένα και τον αδελφό σου. Πάνε κορίτσι μου σε έναν ειδικό!

Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα σου ρε Δελφίνι; Οτι μάλλον δεν διαβάζεις πλήρως όσα γράφει ο καθένας - εκτός και αν δεν τα κατανοείς αυτά που διαβάζεις. Μην την ταλαιπωρείς την κοπέλα αφού βλέπεις ότι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε, άλλα σου λέει άλλα καταλαβαίνεις. Άστο καλύτερα γιατί τη φορτώνεις και με περιττά νεύρα που δεν της χρειάζονται. Για παρηγοριά μπήκε εδώ, χειρότερα βγήκε. Έλεος και κάπου, εδώ εκνευρίστηκα εγώ, φαντάζομαι εκείνη.

[Vagabond]

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εκνευρίζεσαι με τις απαντήσεις μου και γιατί δεν κρίνεις τον εαυτό σου ότι μπορεί να κάνεις εσύ λάθος; Πολλά παιδιά βγαίνουνε στραβά από μόνα τους. Δηλαδή αν σου έλεγα ότι θέλετε όλη η οικογένεια ψυχίατρο και έναν ειδικό θα ήτανε καλύτερα; Να πάτε λοιπόν όλοι σας σε έναν ειδικό γιατί νομίζω ότι τον χρειάζεστε και αυτή η μάνα σου σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πρέπει να είναι ένα τέρας και ακατάλληλη για γονέας αφού έχει κάνει τόσο μεγάλο κακό σε σένα και τον αδελφό σου. Πάνε κορίτσι μου σε έναν ειδικό!

Κοίτα να δεις τι γίνεται. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι γονείς είναι καλοί χρυσοί και άγιοι, και ένα παιδί μπορεί να τους βγει κάπως. Ίσως η δική σου περίπτωση να είναι τέτοια, κι εκεί δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους γονείς.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που οι γονείς είναι εντελώς ακατάλληλοι για γονείς, και καταφέρνουν οι ίδιοι να "σπάσουν" τα πιο αδύναμα/ευαίσθητα/επιρρεπή από τα παιδιά τους, να τους δημιουργήσουν ψυχολογικά, να τους βγάλουν τα χειρότερα ένστικτα (που όλοι οι άνθρωποι έχουμε, απλά σε νορμάλ συνθήκες τα διαχειριζόμαστε). Ίσως η περίπτωση της moonlight να είναι τέτοια. Σε τέτοια περίπτωση, σαφώς και έχουν ευθύνη οι γονείς, γιατί οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών τους, και οφείλουν να προσπαθούν για το καλύτερο, όχι να εκτονώνονται πάνω τους.

Είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις παρ'όλο που με την πρώτη ματιά μοιάζουν. Έχω την αίσθηση ότι υπερασπιζόμενη την μάνα της moonlight (που δεν την ξέρεις, ούτε ξέρεις τι γίνεται στο σπίτι τους), στην ουσία προσπαθείς να μην κατηγορήσει κανείς τους δικούς σου γονείς για το πώς εξελίχθηκε ο αδερφός σου. Μην ταυτίζεσαι και μην το παίρνεις προσωπικά, οι γονείς σου μπορεί να μην φταίνε σε τίποτα, και της moonlight μπορεί να φταίνε για τα πάντα, δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Επίσης ο αδερφός της moonlight είναι πιτσιρικάς, και για κάθε πιτσιρικά οι γονείς πρέπει να έχουν ευθύνη, όχι απέχθεια.

---
Moonlight Ο λόγος που η μητέρα σου δεν δέχεται να αναγνωρίσει τις ευθύνες της, κατά την γνώμη μου είναι απλός και ανθρώπινος: χρειάζεται μια ωριμότητα που δεν διαθέτουν όλοι οι άνθρωποι, για να μπορέσει κανείς να αποδεχτεί ότι έκανε κακό στο πιο σημαντικό του δημιούργημα και απέτυχε τραγικά στον μεγαλύτερο ρόλο της ζωής του. Σκέψου ότι κοινωνικά αν μη τι άλλο, οι μητέρες πάντα αγαπάνε τα παιδιά τους, θυσιάζονται κλπ. Αυτό περνάει στο κεφάλι μας από την παιδική μας ηλικία. Άντε τώρα στα γεράματα να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι δεν αγαπάς και τόσο σαν μάνα, ή ότι δεν τα βάζεις και τόσο πρώτα, ή ότι τα χρησιμοποίησες σαν σάκο του μποξ (ή ότιδήποτε σε αυτό το κλίμα, δεν ξέρω τι παίχτηκε με την δική σου μάνα, οπότε παραδείγματα δίνω). Είναι πιο ανώδυνο να φταίει οποιοσδήποτε άλλος παρά εσύ για μια άσχημη εξέλιξη - όσο πιο άσχημη, τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Βασικά είναι μια παπάντζα που πουλάει κυρίως στον εαυτό της.

Τώρα αν θα έφτανε μια μάνα να παρακαλάει να φύγει το παιδί της... πόσο σοβαρά το λέει αυτό? Αν αύριο ο αδερφός σου τα μάζευε κι έφευγε, πιστεύεις ότι η μάνα σας θα ένιωθε ανακούφιση ή ανησυχία? Γιατί σε μια τέτοια κατάσταση που περιγράφεις, δεν θεωρώ παράλογο να φτάνει κανείς στα όρια της απελπισίας, και να σκέφτεται έτσι, άλλο αν πραγματικά θα ήθελε να συμβει κι αν όντως θα ηρεμούσε σε μια τέτοια περίπτωση.

Από την άλλη, νομίζω ότι δεν είναι το βασικότερο αυτήν τη στιγμή να λύσετε το ποιος έφταιξε, αλλά το τι κάνουμε τώρα... σε αυτό δυστυχώς δεν έχω άποψη, δεν ξέρω τι έχει ο αδερφός σου ούτε είμαι ειδικός, όμως συμφωνώ ότι δεν θα πρέπει να τον εγκαταλείψετε τόσο μικρός που είναι... στο μέτρο βέβαια που δεν θα καταστραφείτε και οι υπόλοιποι, έτσι? Ειδικά εσύ, που ούτε γονιός του είσαι. Νομίζω κι εγώ ότι ίσως το καλύτερο είναι αυτό που κάποιος είπε πιο πάνω - να πάτε οικογενειακώς σε έναν ψυχολόγο, όχι για να βρείτε "γιατί αγόρι μου μας βγήκες προβληματικός", ούτε "πώς μας κατέστρεψες τη ζωή, μαμά", αλλά σε ποια σημεία πήγαν λάθος τα πράγματα και έφτασε η οικογενειακή ζωή να είναι τόσο δυσάρεστη. Χωρίς δηλαδή να δείχνεται κάποιος με το δάχτυλο, ίσως βγουν στην επιφάνεια και εκτονωθούν τα λάθη της κάθε πλευράς, νιώσουν όλοι την δικαίωση και την αναγνώριση που τους αναλογεί, και ίσως βοηθηθείτε να εστιάσετε στο πώς θα επουλωθούν τραύματα και θα χτιστούν σχέσεις σε νέα βάση με καλή θέληση, ώστε να έχετε σιγά σιγά όλοι μια πιο ήρεμη ψυχική διάθεση. Τώρα κατά πόσο είναι πρόθυμοι η μάνα σου κι ο αδερφός σου να μπουν στην διαδικασία, τι να σου πω. Αν τους το ρίχνατε στο φιλότιμο ίσως..?