Η αγαπη μεσα απο τη σκοπια της επιστημης, η γιατι δεν υπαρχει

[Natalia_sups]

Μα αυτο στο οποιο αναφερεσαι εκει που εχω βαλει bold και λες οτι υπαρχει, ειναι η κοινωνικη συμβαση για την οποια σου λεω, βασισμενη σε στερεοτυπα και προσδοκιες που δεν ξερουμε κατα ποσο ειναι κοντα στη φυση μας. Για αυτο και ειναι υποκειμενικο οπως λες και ο ιδιος!
Και αυτο προσπαθει να πει και το αρθρο...εχει βγαλει το σεξουαλικο κομματι απο τη μεση, εχει βγαλει το κομματι του δεσιματος απο τη μεση (που ειναι ρευστα και ευμεταβλητα και ειναι λογικο με βαση την εξελιξη μας ως ειδος) και μενει το κοινωνικο-ψυχολογικο κομματι. Και μετα το αμφισβητει και αυτο λεγοντας οτι σε διαφορες εποχες το ψυχο-κοινωνικο κομματι επηρεαζοταν απο τα εκαστοτε στερεοτυπα.
Θα σου φερω κι εγω παραδειγματα, πχ σε πολλους πολιτισμους της αρχαιοτητας ηταν νορμα η δημιουργια οικογενειας να μην εχει σχεση με το ερωτικο στοιχειο, ο κοσμος παντρευοταν και ειχε παλλακιδες. Στην αριστοκρατικη Ευρωπη μια εποχη ειδικα στη Γαλλια θεωρουνταν κουλο να περιμενει κανεις τον ερωτα στα πλαισια της αποκλειστικοτητας και ειδικα στα πλαισια ενος γαμου, ηταν κοινως αποδεκτο πως η αποκλειστικοτητα πνιγει τον ερωτα και οι περιπετειες ηταν νορμα, τις δεχοντουσαν σιωπηλα.
Σε αλλες εποχες με την επιρροη του χριστιανισμου αλλα για οικονομικο-κοινωνικους κυριως λογους σε φεουδαρχικες κοινωνιες η συγκρουση της αναγκης για ταξη με την αναγκη για ελευθερια στον ερωτα δημιουργησε και το μοτιβο της damsel in distress, τον ιπποτισμο και ολα αυτα τα madonna-whore συνδρομα και τα εξιδανικευμενα ρομαντιμα προτυπα που προσπαθουσαν καπως να συμβιβασουν την μια πλευρα με την αλλη.
Με την βιομηχανικη επανασταση και την εμφανιση και ανοδο της αστικης ταξης και την παρουσια της γυναικας στην παραγωγη δοθηκε εμφαση στο ρολο της μητροτητας για να

κρατηθουν καποιες ισορροπιες στο κοινωνικο καθαρα κομματι των σχεσεων.
Και σημερα με τον τροπο που διαμορφωνονται η κοινωνια και οι προσδοκιες και οι φιλοδοξιες των ανθρωπων το παραμυθι ειναι πως πρεπει να βρουμε εναν ανθρωπο που θα ειναι ολα αυτα μαζι, και ερωτας και οικογενεια και φιλος και ο ενας θα βοηθαει στην προσωπικη εξελιξη και πραγματωση του αλλου ωστοσο χωρις να μπαινει εμποδιο στην ελευθερια του και με ειλικρινια και προσπαθωντας να τα διατηρησουν ολα αυτα στη πιο ατοφια μορφη τους εξω απο καποιο κοινωνικο πλαισιο (πεφτοντας στη παγιδα των πλαισιων ουτως η αλλως, βλεπε πχ το φαινομενο των γαμοβαφτισεων...δε με νοιαζει τυπου, αρκει να εχω τον ανθρωπο μου, εμεις κοιταμε την ουσια, ωπ καναμε παιδι; Χτυπαμε κι ενα γαμο να βρισκεται...ωπ; Ποτε γιναμε σα τους γονεις μας παιζοντας το κατι αλλο;)

Τελοσπαντων το παρατραβηξα με τα παραδειγματα ευμεταβλητοτητας των εκαστοτε κοινωνικων προσδοκιων στο κομματι των σχεσεων αλλα το επιχειρημα ειναι πως οταν κατι ειναι τοσο αυθαιρετο στον προσδιορισμο του δεν μπορει να υφισταται ως κατι το συγκεκριμενο απτο και υπαρκτο.

[Natalia_sups]

Και αυτο με τα χαπια loading θελω να το αναλυσουμε, το βρισκω σημαντικο. Δηλαδη τι σου λεει εσενα και τι μου λεει εμενα; Και τι εννοεις πως ειναι πολλοι οι παραγοντες που παιζουν ρολο στο πως το βλεπουμε; Διευκρινισε μερικους.

[elis]

Ρε συ Ναταλία μη διαβάζεις τόσο πολύ κορίτσι μου πιες και κανένα εσπρέσο πάντως καμία δεν τα λέει αυτά στη σχέση της όλες κάτι μαλακές λέτε με άφησες άφωνο

[Natalia_sups]

Επισης θα ηθελα να ξεκολλησεις απο το αρθρο και να μου πεις τι νομιζεις εσυ πανω σε ολα αυτα. (Και οποιο αλλο μελος θελει ευπροσδεκτη η γνωμη του). Χεσε το αρθρο. Δηλαδη εσυ πιστευεις πως και σε μια ουτοπικη κοινωνια οπου η μη αποκλειστικοτητα θεωρειται νορμα θα μας ετσουζε το ιδιο; Θα συνεχιζε να ειναι περιπλοκο και θα υπηρχε μπερδεμα και ανειλικρινια; Μα για ποιο λογο; Εχεις δικιο στο κομματι που λες οτι εχουμε και καποιο οριο στο συναισθηματικο μας ας πουμε αποθεμα, αλλα οταν λεω ανοιχτη πολυγαμια-μη αποκλειστικοτητα δεν εννοω ολοι να πηγαινουν με ολους, καθενας κανει αυτο που αισθανεται. Αν πχ αισθανεσαι οτι στο 3το ατομο δεν εχεις ενεργεια αλλο το αφηνεις εκει. Αν δενεσαι με καποιον πιο πολυ και παλι γιατι ειναι κακο; Δεν μιλησα πουθενα για το οτι ειναι αναμενομενο σε αυτη τη περιπτωση να θελει καποιος πολυγαμικος ολους τους συντροφους του το ιδιο. Αν ολοι ειναι ανοιχτοι και ειλικρινεις που ειναι το προβλημα;
Οσο για τον γυμνισμο παλι για προφασεις μιλας...εγω μιλαω για ελευθερια και ειλικρινια. Γιατι να χρειαζονται προφασεις; Γιατι ειναι κοινωνικα αναμενομενο να υποκρινομαστε φυσικα! Και δεν με εκφραζει προσωπικα τιποτα απο ολα αυτα, φιλοσοφικη συζητηση κανουμε ας το αναφερω και αυτο. Ψαχνω ενα σεναριο εν ολιγοις στο οποιο δεν χρειαζεται καμια προφαση, κανενα ψεμμα κλπ.
Φυσικα και το ιδανικοτερο οπως το φανταζομαι εγω ειναι να εισαι με εναν ανθρωπο που και οι δυο επιλεγετε εντελως ελευθερα την καθε στιγμη ο ενας τον αλλον. Αλλα αυτο το πραγμα δεν υπαρχει. Παντα θα ερθει η στιγμη που η θα αμφιταλαντευτεις η θα πιεστεις γιατι ετσι "πρεπει".

[cdeleted29517]

Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα να χει ο πεθερός!

[elis]

Εντάξει όντως πολύ το ψάχνεις

[Loading...]

Βρε συ Natalia νομίζω οτι παρεξηγείς κάποια πράγματα που γράφω.
Η ανθρωπότητα, ναι, εδώ και πολλούς αιώνες εξελίσσει τον πολιτισμό της ανάλογα με την περίοδο στην οποία βρίσκεται (χωροταξικά, ηλικιακά, μορφωτικά, "δυτικοποίηση" κλπ)... οπότε πώς θα πούμε οτι η "φύση" μας και τα χαρακτηριστικά της δεν είναι γνωστά και καλά καταγεγραμμένα στην ιστορία μας; Η "πολυγαμικότητα" λοιπόν θεωρώ οτι έχει τις βάσεις της στην επιλογή του συντρόφου και όχι στην ταυτόχρονη διατήρησή τους (γι αυτό και δεν έχω αναφέρει κάπου οτι υπάρχει κάτι κακό, μιας και με ρώτησες πριν, και νομίζω οτι με αυτό σου απαντάω και στην ερώτηση για την ουτοπική κοινωνία). Είμαστε και κοινωνικά και συντροφικά όντα... δεν χωράει αμφισβήτηση... και σχέση ανδρός-γυναικός δρα συμπληρωματικά (γιατί όσα και να πούμε για ισότητες και λοιπά θεωρητικά, στο τέλος πάντα συγκεκριμένους ρόλους καλούμαστε να εκπληρώσουμε σε μια σχέση ζωής... άλλο δηλαδή σαν μονάδα να έχεις τις ικανότητες να εκπληρώνεις πολλούς ρόλους όταν χρειάζεται, και άλλο αν γίνεται η ζωή σου απείρως πιο νόστιμη με την "κατάλληλη κατανομή ρόλων").

Δεν είμαι καθόλου αντίθετος με τη μη-αποκλειστικότητα, ίσα-ίσα... μπράβο σε όποιον θα την ενστερνιστεί και θα την πράττει αυθεντικά και καθημερινά χωρίς πονηριές, αλλά πχ εγώ προσωπικά δεν θα την επιλέξω γιατί ξέρω οτι δεν μου ταιριάζει... κι ας γνώριζα την γυναίκα των "ονείρων που δεν έχω κάνει ακόμα", κι ας μου έλεγε οτι κάνει μόνο ανοιχτές σχέσεις στη ζωή της. Εκτός αυτού σημαίνει οτι θα έπρεπε να συμβιβαστώ με την ιδέα οτι η ερωτική επαφή με την σύντροφό μου, δεν θα σήμαινε το ίδιο σε εκείνη, με ό,τι και σε εμένα. (Ε τότε γιατί να κάτσω να το κάνω μαζί της και να υποστώ την καταπίεση...; Για την εμπειρία; Ναι οκ, μία φορά. Θα επαναληφθεί; Μπορώ καλύτερα να βρω κάτι άλλο που θα μου ταίριαζε και στην πράξη και όχι μόνο στα όνειρά μου...) Αυτό όμως δεν σημαίνει αυτομάτως οτι την αποκλειστικότητα, μου την επέβαλλε η κοινωνία με τον τρόπο της. Από τις εμπειρίες που ζούμε καταλήγουμε σιγά σιγά στο τί μας ταιριάζει και τί όχι. Και έτσι σκέφτεται μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Αλλά πέφτουμε πολλές φορές στην παγίδα των άκρων (θετικών-αρνητικών) γιατί αυτές είναι και οι περιπτώσεις που προβάλλονται κατά κόρον. Δηλαδή δεν θα κάθεται κάποιος να λέει κάθε τόσο "Και σήμερα, Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016, ο μέσος όρος του πληθυσμού συνεχίζει να καταδικάζει την αισχροκέρδεια των μεσαζόντων σε βάρος του τελικού αγοραστή"... αλλά θα κάτσει να γράψει για όλες τις περιπτώσεις αισχροκέρδειας που θα πέσουν στην αντίληψή του (αρνητική συμπεριφορά ατόμου)... ή θα κάτσει να γράψει επανειλημμένα οτι αν το πηγαίνεις το θέμα καρά-νόμιμα και με φιλότιμο, δεν πρόκειται να πλουτίσεις και θα είσαι μεροδούλι μεροφάι (θετική συμπεριφορά ατόμου). Είναι τα ευκόλως εννοούμενα αυτά και δυστυχώς όταν μεγαλώνεις μόνο με ακραία παραδείγματα διαστρεβλώνεται και η εικόνα σου για πολλά πράγματα και το "ευκόλως" καταλαβαίνεις τί γίνεται...

Το "παραμύθι" που αναφέρεις... ναι... κάποιοι το έζησαν, το ζουν την ώρα που μιλάμε και θα το ζήσουν κι άλλοι... Συμβαίνει. Το αν δεν συμβαίνει σε όλους... είναι άλλο θέμα. Εκεί βασίζεσαι πάνω στην εμπειρία για να πεις ξέρεις... έφτασα τα 70 μου, γνώρισα τόσους ανθρώπους στη ζωή μου, πουθενά δεν είδα πραγματική αγάπη. Εγώ ακόμα δεν μπορώ να κάνω αυτό τον απολογισμό αλλά ναι έχω προσέξει κάποια ζευγάρια να έχουν βάσεις (σύμφωνα με την δική μου κριτική σκέψη), για να ζήσουν κάθε μέρα μαζί και αγαπημένοι, για τα επόμενα 40 χρόνια.


Υπήρχε νόημα αυτά σε που έγραφα βρε Nat... οκ ίσως να μην έγινε ξεκάθαρο... Αυτό που ήθελα να μεταδώσω με τον γυμνισμό είναι οτι βρίσκεται ένα σκαλοπάτι πιο κάτω από την μη-αποκλειστικότητα και πρόκειται για πραγματικά σενάρια, παρόμοιων (διερευνητικών) σκεπτικών... γιατί πόσο εύκολα θα παραδεχθεί κάποιος που ΘΕΛΕΙ να κάνει γυμνισμό, οτι το ταίρι του/της δεν θέλει να το καρφώνουν με νόημα στην παραλία; Οπότε, θα μπορούσε κάποιος που δεν είναι άνετος με τον γυμνισμό... να καταλήξει να πει "Θέλω ανοιχτή σχέση"; Συγκεκαλυμμένη υποκρισία για εμένα. Απλά δεν θα νοιαζόταν πραγματικά για τον/την σύντροφο. Δεν θα μιλούσαμε δηλαδή για σχέση αλλά για πηδηματάκια, όπως αυτά που κάνουν τα λαγουδάκια. Το αντίθετο όμως, να είναι άνετος με τον γυμνισμό αλλά να μην θέλει ανοιχτή σχέση, θα μπορούσε υποθετικά να έχει μια ειλικρινή βάση...

[elis]

Αυτά που ψάχνεις μπορείς να τα δηλώσεις στον άνθρωπο σου αλλά να περιοριστείς στο κομμάτι της ειλικρίνειας δηλαδή να του λες μου γυαλίζει ο Βαγγέλης αλλά να ναι ψύχραιμος εγώ έχω πετύχει ζευγάρι να λέει η άλλη κανε μια στραβή να κάνω κι εγώ πολλά χρόνια παντρεμένοι υπάρχει αυτή η σχέση που θες αλλά γίνεται υπολογίζω μετά τη δεκαετία

[elis]

Επίσης είναι τι θα πει κι ο Βαγγέλης αυτόν δεν τον ρωτήσαμε

[Natalia_sups]

Βρε συ Natalia νομίζω οτι παρεξηγείς κάποια πράγματα που γράφω.
Η ανθρωπότητα, ναι, εδώ και πολλούς αιώνες εξελίσσει τον πολιτισμό της ανάλογα με την περίοδο στην οποία βρίσκεται (χωροταξικά, ηλικιακά, μορφωτικά, "δυτικοποίηση" κλπ)... οπότε πώς θα πούμε οτι η "φύση" μας και τα χαρακτηριστικά της δεν είναι γνωστά και καλά καταγεγραμμένα στην ιστορία μας; Η "πολυγαμικότητα" λοιπόν θεωρώ οτι έχει τις βάσεις της στην επιλογή του συντρόφου και όχι στην ταυτόχρονη διατήρησή τους (γι αυτό και δεν έχω αναφέρει κάπου οτι υπάρχει κάτι κακό, μιας και με ρώτησες πριν, και νομίζω οτι με αυτό σου απαντάω και στην ερώτηση για την ουτοπική κοινωνία). Είμαστε και κοινωνικά και συντροφικά όντα... δεν χωράει αμφισβήτηση... και σχέση ανδρός-γυναικός δρα συμπληρωματικά (γιατί όσα και να πούμε για ισότητες και λοιπά θεωρητικά, στο τέλος πάντα συγκεκριμένους ρόλους καλούμαστε να εκπληρώσουμε σε μια σχέση ζωής... άλλο δηλαδή σαν μονάδα να έχεις τις ικανότητες να εκπληρώνεις πολλούς ρόλους όταν χρειάζεται, και άλλο αν γίνεται η ζωή σου απείρως πιο νόστιμη με την "κατάλληλη κατανομή ρόλων").

Δεν είμαι καθόλου αντίθετος με τη μη-αποκλειστικότητα, ίσα-ίσα... μπράβο σε όποιον θα την ενστερνιστεί και θα την πράττει αυθεντικά και καθημερινά χωρίς πονηριές, αλλά πχ εγώ προσωπικά δεν θα την επιλέξω γιατί ξέρω οτι δεν μου ταιριάζει... κι ας γνώριζα την γυναίκα των "ονείρων που δεν έχω κάνει ακόμα", κι ας μου έλεγε οτι κάνει μόνο ανοιχτές σχέσεις στη ζωή της. Εκτός αυτού σημαίνει οτι θα έπρεπε να συμβιβαστώ με την ιδέα οτι η ερωτική επαφή με την σύντροφό μου, δεν θα σήμαινε το ίδιο σε εκείνη, με ό,τι και σε εμένα. (Ε τότε γιατί να κάτσω να το κάνω μαζί της και να υποστώ την καταπίεση...; Για την εμπειρία; Ναι οκ, μία φορά. Θα επαναληφθεί; Μπορώ καλύτερα να βρω κάτι άλλο που θα μου ταίριαζε και στην πράξη και όχι μόνο στα όνειρά μου...) Αυτό όμως δεν σημαίνει αυτομάτως οτι την αποκλειστικότητα, μου την επέβαλλε η κοινωνία με τον τρόπο της. Από τις εμπειρίες που ζούμε καταλήγουμε σιγά σιγά στο τί μας ταιριάζει και τί όχι. Και έτσι σκέφτεται μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Αλλά πέφτουμε πολλές φορές στην παγίδα των άκρων (θετικών-αρνητικών) γιατί αυτές είναι και οι περιπτώσεις που προβάλλονται κατά κόρον. Δηλαδή δεν θα κάθεται κάποιος να λέει κάθε τόσο "Και σήμερα, Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016, ο μέσος όρος του πληθυσμού συνεχίζει να καταδικάζει την αισχροκέρδεια των μεσαζόντων σε βάρος του τελικού αγοραστή"... αλλά θα κάτσει να γράψει για όλες τις περιπτώσεις αισχροκέρδειας που θα πέσουν στην αντίληψή του (αρνητική συμπεριφορά ατόμου)... ή θα κάτσει να γράψει επανειλημμένα οτι αν το πηγαίνεις το θέμα καρά-νόμιμα και με φιλότιμο, δεν πρόκειται να πλουτίσεις και θα είσαι μεροδούλι μεροφάι (θετική συμπεριφορά ατόμου). Είναι τα ευκόλως εννοούμενα αυτά και δυστυχώς όταν μεγαλώνεις μόνο με ακραία παραδείγματα διαστρεβλώνεται και η εικόνα σου για πολλά πράγματα και το "ευκόλως" καταλαβαίνεις τί γίνεται...

Το "παραμύθι" που αναφέρεις... ναι... κάποιοι το έζησαν, το ζουν την ώρα που μιλάμε και θα το ζήσουν κι άλλοι... Συμβαίνει. Το αν δεν συμβαίνει σε όλους... είναι άλλο θέμα. Εκεί βασίζεσαι πάνω στην εμπειρία για να πεις ξέρεις... έφτασα τα 70 μου, γνώρισα τόσους ανθρώπους στη ζωή μου, πουθενά δεν είδα πραγματική αγάπη. Εγώ ακόμα δεν μπορώ να κάνω αυτό τον απολογισμό αλλά ναι έχω προσέξει κάποια ζευγάρια να έχουν βάσεις (σύμφωνα με την δική μου κριτική σκέψη), για να ζήσουν κάθε μέρα μαζί και αγαπημένοι, για τα επόμενα 40 χρόνια.


Υπήρχε νόημα αυτά σε που έγραφα βρε Nat... οκ ίσως να μην έγινε ξεκάθαρο... Αυτό που ήθελα να μεταδώσω με τον γυμνισμό είναι οτι βρίσκεται ένα σκαλοπάτι πιο κάτω από την μη-αποκλειστικότητα και πρόκειται για πραγματικά σενάρια, παρόμοιων (διερευνητικών) σκεπτικών... γιατί πόσο εύκολα θα παραδεχθεί κάποιος που ΘΕΛΕΙ να κάνει γυμνισμό, οτι το ταίρι του/της δεν θέλει να το καρφώνουν με νόημα στην παραλία; Οπότε, θα μπορούσε κάποιος που δεν είναι άνετος με τον γυμνισμό... να καταλήξει να πει "Θέλω ανοιχτή σχέση"; Συγκεκαλυμμένη υποκρισία για εμένα. Απλά δεν θα νοιαζόταν πραγματικά για τον/την σύντροφο. Δεν θα μιλούσαμε δηλαδή για σχέση αλλά για πηδηματάκια, όπως αυτά που κάνουν τα λαγουδάκια. Το αντίθετο όμως, να είναι άνετος με τον γυμνισμό αλλά να μην θέλει ανοιχτή σχέση, θα μπορούσε υποθετικά να έχει μια ειλικρινή βάση...

Γιατι εκει που εχω βαλει bold λες οτι η ερωτικη επαφη δεν θα σημαινε για τη συντροφο σου το ιδιο με οτι θα σημαινε για εσενα αν δεν συναιβενε αποκλειστικα μεταξυ σας; Πρεπει να ειναι αποκλειστικα με εσενα για εχει καποια σημασια; Εγω καταλαβαινω τι εννοεις το ιδιο νιωθω αλλα θελω να διερευνησουμε το ενδεχομενο να μην ειναι απαραιτητη και η αποκλειστικοτητα για να εχει τη σημασια που εννοεις. Κατι αλλο που μου χτυπαει ειναι που στο παραδειγμα σου λες πως δεν θα αντεχες να ειναι η συντροφος σου και με αλλον/αλλους...ε ενα επιχειρημα που εθεσα ειναι οτι δεχομαστε να προσφερουμε την αποκλειστικοτητα για να ειμαστε και δεκτες της, οχι επειδη ειμαστε παντα ειλικρινεις με τον ευατο μας...δηλαδη να στο πω αλλιως. Αν η κοπελα του παραδειγματος σου ελεγε εγω θελω αποκλειστικα εσενα αλλα δεν με πειραζει εσυ να μην θες αποκλειστικα εμενα, θα δεχοσουν η θα αρνιοσουν; Θα σου κακοφαινοταν; Ναι ειναι τρελο σεναριο και δεν θα ηταν πιθανοτατα υγιεις οι ισορροπιες στη σχεση αλλα εγω σε ρωταω πως αισθανεσαι εσυ στην προοπτικη αυτη, τι συναδει με τα ενστικτα σου; Μηπως δηλαδη εχουμε μαθει να προσφερουμε αποκλειστικοτητα απλα και μονο για να τη λαμβανουμε και δεν μπορει να το ανεχτει ο εγωισμος μας αλλιως και οχι επειδη ετσι μας βγαινει πηγαια;

Οσο για το "παραμυθι" που λεμε εσυ λες πως ξερεις αρκετα ζευγαρια με καλες βασεις...ε εγω ξερω αρκετα που φαινονται ετσι αλλα δεν ειναι. Και υπαρχει μια καποια γκαμα στους τυπους ανθρωπων και στις ηλικιες και σε ολα οσον αφορα το περιγυρο ζευγαριων στον οποιο αναφερομαι. Τωρα η ετυχε να εχω ενα σωρο αποθαρρυντικα παραδειγματα και εσυ ετυχες να εχεις καποια ενθαρρυντικα, η εγω παρατηρω καλυτερα και ξερω περισσοτερα απο οσο παρατηρεις και ξερεις για τον δικο σου κυκλο (με την εννοια οτι δεν ξερουμε τι γινεται πισω απο κλειστες πορτες).

[elis]

Εγώ παιδιά το θεωρώ δεδομένο πείτε με μαλακά αλλά το θεωρώ μέχρι δύο τρεις φορές ανάλογα τα χρόνια το συγχωρώ και δεν είναι ότι φοβάμαι τη μοναξιά είμαι μόνος μια πενταετία το λιγότερο αλλά κυκλοφορώ πολύ και βλέπω τι γίνεται

[Macgyver]

Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα να χει ο πεθερός!

Η κεντρικη ιδεα του θεματος !!..................... δεν τα πολυψαχνεις εσυ , ε ?

[cdeleted29517]

Η κεντρικη ιδεα του θεματος !!..................... δεν τα πολυψαχνεις εσυ , ε ?

Γιατί δεν είναι αυτό που είπα σχετικό με το θέμα? :p

[Macgyver]

Γιατί δεν είναι αυτό που είπα σχετικό με το θέμα? :p

Και βεβαια ειναι ........... γι αυτο εγραψα ' η κεντρικη ιδεα ' ..... νομιζες οτι ειρωνευομαι ? δεν το κανω ποτε , σε κανεναν ..........

[Loading...]

Γιατι εκει που εχω βαλει bold λες οτι η ερωτικη επαφη δεν θα σημαινε για τη συντροφο σου το ιδιο με οτι θα σημαινε για εσενα αν δεν συναιβενε αποκλειστικα μεταξυ σας; Πρεπει να ειναι αποκλειστικα με εσενα για εχει καποια σημασια;

Αυτό θα προέκυπτε εκ των πραγμάτων... Αφού στο δικό μου μυαλό θα ήταν κάτι αρκετά σημαντικό ώστε να το περιορίσω σαν πράξη μόνο με εκείνη; Τί άλλο θα μπορούσε να σημαίνει; Οτι δεν θα του έδινε την ίδια σημασία και δεν θα το έβλεπε όπως εγώ... Όπως εγώ θα το θεωρούσα λογικό... Γιατί το να ολοκληρώσεις με έναν άλλον άνθρωπο πέραν της σχέσης σου, θα περιέχει σίγουρα και νοητικές διεργασίες εις βάρος του συντρόφου σου.
Και σαφώς και πρέπει γιατί δεν μιλάμε για παγωτό για να δοκιμάζεις όλες τις γεύσεις, όπως όταν είσαι ελεύθερος... Η σαρκική επαφή στα πλαίσια ενός δεσμού είναι ένας από τους πολύ σημαντικούς παράγοντες της εξέλιξής του και το πώς το αντιμετωπίζεις το θέμα, φανερώνει πάντα και στοιχεία του ίδιου σου του χαρακτήρα...

ε ενα επιχειρημα που εθεσα ειναι οτι δεχομαστε να προσφερουμε την αποκλειστικοτητα για να ειμαστε και δεκτες της, οχι επειδη ειμαστε παντα ειλικρινεις με τον ευατο μας...

Σίγουρα... το πρώτο κομμάτι ισχύει για πολλούς... και είναι μία από τις προυποθέσεις του να μπεις σε μια ισότιμη σχέση. Αλλά το bold δεν ξέρω πώς το κολλάς. Ειλικρίνεια και ρεαλισμός δεν είναι να πεις οτι θα δώσω ένα κιλό ευρώ και ίσως να λάβω κι εγώ ένα κιλό ευρώ, αντί να περιμένεις να λάβεις ένα κιλό χρυσάφι; Δεν κοροιδεύεις ούτε τον εαυτό σου ούτε τον άλλον. Ναι συχνά ίσως ερωτευτείς και θα δώσεις χωρίς να περιμένεις, αλλά είπαμε οτι δεν είμαστε και τελείως ανήμποροι απέναντι στην όποια "ωκυτοκίνη" όπως τα voles.

Αν η κοπελα του παραδειγματος σου ελεγε εγω θελω αποκλειστικα εσενα αλλα δεν με πειραζει εσυ να μην θες αποκλειστικα εμενα...

Πολύ ωραία η ερώτησή σου... Δεν μπορώ να στην απαντήσω με σιγουριά προσωπικά, αφενός γιατί δεν έχω "εικόνα" της κοπέλας του παραδείγματος και πόσο once in a lifetime περίπτωση θα ήταν, αφετέρου γιατί πού να ξέρω αν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω όταν ενδεχομένως θα ένιωθα μία τέτοια ηθική "υποχρέωση" απέναντί της (δηλαδή πόσο θα με επηρέαζε το συναίσθημα)...
Υπό κανονικές συνθήκες σαν λογικός άνθρωπος, σύμφωνα με την ηλικία, τις προηγούμενες εμπειρίες και το αν ξέρεις τί ζητάς, θα το έψαχνες το θέμα, με την έννοια ότι ίσως θα ήταν "πολύ καλό" για να είναι αληθινό. Που με το πολύ καλό δεν εννοώ οτι θα είχες και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο (οκ, ένα ποσοστό σίγουρα θα το έκανε) αλλά οτι κάποια μαλακία ίσως έπαιζε. Συγκεκριμένα όμως για την αποκλειστικότητα... εγώ έχω δει οτι αν κάποιος τα έχει καλά με τον εαυτό του και δεν συνηθίζει ήδη από μικρότερη ηλικία τα σκηνικά απατάω-κοροιδεύω... δεν θα ήταν εκμεταλλεύσιμο για εκείνον οτι θα του έδινε ο άλλος το ελεύθερο να "απιστήσει". Δεν έχει να κάνει τόσο με τον εγωισμό (αυταξία θα το έλεγα καλύτερα), όσο το αίσθημα τιμητικής/αρμόζουσας/δίκαιης συμπεριφοράς από μέρους σου απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο. Που αυτό συνήθως είναι βαθιά χαραγμένο μέσα στον χαρακτήρα σου από εμπειρίες ακόμα και νηπιακής ηλικίας.

η εγω παρατηρω καλυτερα και ξερω περισσοτερα απο οσο παρατηρεις και ξερεις για τον δικο σου κυκλο (με την εννοια οτι δεν ξερουμε τι γινεται πισω απο κλειστες πορτες).

Εννοείς να καταλαβαίνεις περισσότερα για τον δικό μου κύκλο απ'ότι εγώ ή απλά οτι εγώ μπορεί να έχω ασχοληθεί μόνο επιφανειακά λόγω "κλειστής πόρτας"; Στην πρώτη περίπτωση είναι κάπως περιττό να το σχολιάσω γιατί καταλαβαίνεις οτι μπορεί μεν να καυχιούνται κάποιοι άνθρωποι για το ένστικτό τους και τις κεραίες τους, αλλά η έπαρση του να θεωρήσεις οτι ο διπλανός σου δεν καταλαβαίνει τα ίδια πράγματα με εσένα... οκ για να το θέσω κομψά... θα ακουστείς για φαντασμένος και τσάμπα-μάγκας... Αν μιλούσαμε για συγκεκριμένα άτομα, είχαμε κοινούς γνωστούς πχ... τότε θα μπορούσαμε να το αναλύσουμε καλύτερα.


Δεν ξέρω πάντως ρε Νatalia αλλά για τις γυναίκες το θεωρώ κάπως αναγκαίο προσόν να μαθαίνουν να ξεσκαρτάρουν το "εμπόρευμα"... και πάλι εδώ έρχεται η εμπειρία... με την οποία κανείς δεν γεννιέται... αλλά την αποκτάς όσο σε βοηθάει το μυαλό και δεν κλείνεσαι στον εαυτό σου... Γιατί οι άντρες με το ένστικτο και τον ρόλο του κυνηγού που καλούνται συχνά να εκπληρώσουν, ναι, όταν φάνε τα μούτρα τους θα πονέσουν, αλλά είθισται να μπουχτίζουν κάποια στιγμή και να λένε αει στο διάλο για να δούμε τί ωραία χρώματα έχει το μενού σήμερα...

Επίσης είναι τι θα πει κι ο Βαγγέλης αυτόν δεν τον ρωτήσαμε

Λες κάτι άψογα ώρες ώρες ρε συ elis...