Δεν έχω έναν άνθρωπο.

[giorgos35]

αν ολοι μας κολουσαμε στης κουβεντες πανω στο καυγα δεν θα εμενε ζευγαρι ολοι θα χωριζαν..βεβεα αναλογα και της κουβεντες αλλα αυτο ειναι μια κουβεντα και ετσι οπως εγινε μπαμ κανει οτι ηταν καθαρα απο νευρα και δεν το εννοουσε

[Νοσηρή φαντασία]

αν ολοι μας κολουσαμε στης κουβεντες πανω στο καυγα δεν θα εμενε ζευγαρι ολοι θα χωριζαν..βεβεα αναλογα και της κουβεντες αλλα αυτο ειναι μια κουβεντα και ετσι οπως εγινε μπαμ κανει οτι ηταν καθαρα απο νευρα και δεν το εννοουσε

Απαίσιος τροπος κ φυσικά είναι αναλογα και τον άνθρωπο. Εγώ θα τον συγχωρούσα μονο μια φορα και αυτη για τα παιδιά... Αν το εκανε κ δεύτερη θα του εδινα παπούτσια στο χερι. Αν δε μπορεί να μιλάει σαν άνθρωπος να συμβουλευτεί εναν ειδικό.. Που να ειχε γινει και τίποτα σοβαρό δλδ

[GeorgeGr1]

Ελις εγω τα λεω αυτα για να καταλαβει οτι η αντιδραση του αντρα της δεν ηταν ακραια για αυτο που ειδε μπροστα του. Ουτε σωστη ηταν, αλλα οχι ακραια.
Υποτιθεται ειμαστε σε φορουμ ψυχολογιας που ξερουμε ψαχνοντας 5 πραγματα παραπανω για το τι αντικτυπο εχει μια τετοια κινηση, μεσα σε ενα τετοιο περιβαλλον, σε ενα μικρο παιδακι που πιπιλαει ακομη την πιπιλα.
Η διαμαρτυρια μου δεν στοχευει ακριβως την "σιγα μωρε την κινηση" οσο το τι θα τραβηξει το παιδι οταν μεγαλωσει εαν συνεχισουν αυτα τα σκηνικα.
Η adzik ετσι οπως το ειπε ειμαι σιγουρος οτι αντιληφθηκε τη σαβαροτητα αυτου που εκανε.
Ρε πουστη μου δηλαδη μια δυο παρατηρησεις ασχημες μου ειχε κανει ο πατερας μου σε νευρα μπροστα σε αλλους και ακομη τις θυμαμαι πως πονουσαν, παρολο που ηταν σωστος απεναντι μας.
Δηλαδη σκεφτομαι ενα παιδακι να βλεπει μια κατασταση αρνητικη σε ηλικια που δεν την βλεπει απλα, αλλα την βιωνει, να βαζει τα κλαματα και να του πετας τη πιπιλα στο κεφαλι??
Δεν νοιωθετε δηλαδη τον ψυχικο πονο που του προκαλείται? Και να διαβαζω ε σιγα μωρε και τι εκανε?

[Νοσηρή φαντασία]

Ελις εγω τα λεω αυτα για να καταλαβει οτι η αντιδραση του αντρα της δεν ηταν ακραια για αυτο που ειδε μπροστα του. Ουτε σωστη ηταν, αλλα οχι ακραια.
Υποτιθεται ειμαστε σε φορουμ ψυχολογιας που ξερουμε ψαχνοντας 5 πραγματα παραπανω για το τι αντικτυπο εχει μια τετοια κινηση, μεσα σε ενα τετοιο περιβαλλον, σε ενα μικρο παιδακι που πιπιλαει ακομη την πιπιλα.
Η διαμαρτυρια μου δεν στοχευει ακριβως την "σιγα μωρε την κινηση" οσο το τι θα τραβηξει το παιδι οταν μεγαλωσει εαν συνεχισουν αυτα τα σκηνικα.
Η adzik ετσι οπως το ειπε ειμαι σιγουρος οτι αντιληφθηκε τη σαβαροτητα αυτου που εκανε.
Ρε πουστη μου δηλαδη μια δυο παρατηρησεις ασχημες μου ειχε κανει ο πατερας μου σε νευρα μπροστα σε αλλους και ακομη τις θυμαμαι πως πονουσαν, παρολο που ηταν σωστος απεναντι μας.
Δηλαδη σκεφτομαι ενα παιδακι να βλεπει μια κατασταση αρνητικη σε ηλικια που δεν την βλεπει απλα, αλλα την βιωνει, να βαζει τα κλαματα και να του πετας τη πιπιλα στο κεφαλι??
Δεν νοιωθετε δηλαδη τον ψυχικο πονο που του προκαλείται? Και να διαβαζω ε σιγα μωρε και τι εκανε?

Εξακολουθώ αλήθεια να μη βρίσκω τίποτα μεμπτό... Σίγουρα καλύτερα απο το να του εριχνε μια στον κωλο για να κάτσει φρονιμα.... Θες να μου πεις δλδ οτι επειδή του πεταξε την πιπιλα το τραυμάτισε ψυχικα; χαχαχχαχα ελα βρε Γιώργο τώρα.. Ας είμαστε σοβαροί..

[giorgos35]

Απαίσιος τροπος κ φυσικά είναι αναλογα και τον άνθρωπο. Εγώ θα τον συγχωρούσα μονο μια φορα και αυτη για τα παιδιά... Αν το εκανε κ δεύτερη θα του εδινα παπούτσια στο χερι. Αν δε μπορεί να μιλάει σαν άνθρωπος να συμβουλευτεί εναν ειδικό.. Που να ειχε γινει και τίποτα σοβαρό δλδ

κοιταξε αν το κανει συστηματικα ναι συμφωνω μαζι σου γιατι οσα παιδια και να εχεις μεχρι ποτε θα αντεξεις να σου κανρι τη ζωη κολαση..αλλα αν το προσεξες και η θεματοθετρια παραδεχετε οτι για πρωτη φορα ο ανδρας της φερθηκε ετσι και της ειπε αυτα τα λογια..που εν μερει δικαιολογητε..
αλλα επαναλαμβανω οτι αν ειναι καποιος να το κανει συστηματικα τοτες συμφωνω μαζι σου..

[elis]

Κούκλα για να κάνεις οικογένεια θέλει άλλο μυαλό στα σοβαρά κι άλλο στα καθημερινά καλά θα κάνεις να τα δεις πιο με νόημα γτ έτσι επειφανειακα που τα βλέπεις ούτε λεφτά θα διαχειριστείς καλά ποτέ ούτε άνδρα θα στρώσεις δεν είναι τόσο απλά όσο νομίζεις

[Νοσηρή φαντασία]

κοιταξε αν το κανει συστηματικα ναι συμφωνω μαζι σου γιατι οσα παιδια και να εχεις μεχρι ποτε θα αντεξεις να σου κανρι τη ζωη κολαση..αλλα αν το προσεξες και η θεματοθετρια παραδεχετε οτι για πρωτη φορα ο ανδρας της φερθηκε ετσι και της ειπε αυτα τα λογια..που εν μερει δικαιολογητε..
αλλα επαναλαμβανω οτι αν ειναι καποιος να το κανει συστηματικα τοτες συμφωνω μαζι σου..

Μα γι αυτο ειπα κ γω οτι θα έδινα μια δεύτερη ευκαιρία. Τρίτη όμως δεν θα είχε περισσότερο κακο εκανε η υστερία του πατέρα παρα η πιπιλα...

[giorgos35]

Μα γι αυτο ειπα κ γω οτι θα έδινα μια δεύτερη ευκαιρία. Τρίτη όμως δεν θα είχε περισσότερο κακο εκανε η υστερία του πατέρα παρα η πιπιλα...

και τα δυο το ιδιο κακο κανουν...παντα το λεω αυτο ΖΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΝΕΥΡΑ

[Νοσηρή φαντασία]

και τα δυο το ιδιο κακο κανουν...παντα το λεω αυτο ΖΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΝΕΥΡΑ

Εγω εξακολουθώ να μη το βλέπω τραγικό σαν σκηνικό αυτο με τη πιπιλα

[Natalia_sups]

[QUOTE=Νοσηρή φαντασία;994896]

Το δεν αξίζει ουτε να σε φτυσω και υο το εισαι ενα τίποτα το θεωρείς μια κουβέντα παραπάνω;;;;;;;; Κανενας σεβασμός σε μια γυναικα που άφησε τη προσωπική της ζωή για να μεγαλώσει 3 μωρα.

Συμφωνω πως ειναι μεγαλη χοντραδα...πανω στα νευρα μπορεις να πεις διαφορων ειδων πραγματα απο την κατηγορια "μια κουβεντα παραπανω"...αλλα αυτο το συγκεκριμενο που του βγηκε να πει πιστευω οτι δεν ειναι τυχαιο...υπαρχουν τοσες βρισιες πχ, λιγοτερο σοβαρο θα το θεωρουσα απο αυτο που ειπε...πανω στα νευρα αντε σου λεω να πει ο αλλος ηλιθια κα***ολα π***να, εγωιστρια ο, τι μα ο, τι θες για να "ξεδωσει"...και ας πεταξε τη πιπιλα στο παιδι...μπορουσε απλα να πει ενα τι κανεις μωρη μαλακισμενη τελοσπαντων!
Αυτο το συγκεκριμενο που του βγηκε ομως ειχε ξεκαθαρα σκοπο να την πονεσει, να την μειωσει, και δειχνει αποστροφη και συναισθηματικη απομακρυνση εκ μερους του, τον ξεπεσμο σου στα ματια του...δεν λεω πως δεν μπορω σε ενα βαθμο να δικαιολογησω τη τσατιλα του για το παιδι, ουτε θελω να εκφρασω αποψη στο αν συγχωρειται η συμπεριφορα του η οχι...το θεμα ειναι πως κανει καραμπαμ οτι εχετε προβλημα, απο την αποψη οτι εχει χασει καθε ιχνος εκτιμησης για σενα, ειναι ξενερωμενος, σε εχει δεδομενη, εισαι ξεπεσμενη στα ματια του...
Αυτο δεν καταλαβαινω πως γινεται να το πεις χωρις να το εννοεις...γιατι να παει το μυαλο σου καν να το πεις αν δεν νιωθεις ετσι ενω μπορεις απλα να πεις ενα τι κανεις μωρη βλαμμενη...πως στο διατανο παει ο νους καποιου να πει σε καποιον που αγαπα "εισαι ενα τιποτα;" Ειμαστε καλα; Αυτο ειναι φουλ κακοποιητικο. Ξεσπαει ασχημα απωθημενα πανω σου και με το να αποδεχτεις μια τετοια συμπεριφορα απο μερους του θα αμβλυνεις το προβλημα και θα σε βλεπει ακομα ως "ενα τιποτα". Καποιος που δεν ειναι τιποτα δεν δεχεται να του μιλανε ετσι. Θελει το λιγοοοοτερο φοβέρα. Στη θεση σου θα επεμενα στην αξιοπρεπεια μου με καθε κοστος, ειτε μαζι του ειτε οχι.

Οσο για τη πιπιλα που πεταξες στο παιδι...το θεμα δεν ειναι οτι το πονεσες, ποσο να πονεσει μια πιπιλα; Το θεμα ειναι οτι απερριψες το παιδι σου εκεινη τη στιγμη, του ειπες ουτε λιγο ουτε πολυ με τη γλωσσα του σωματος "αει χασου, δε σε θελω"...και οσο μικρο και αν ειναι το ενιωσε, και πονεσε, και ας μην εχει τις λεξεις να πει "ποναει που η μαμα μου δε με θελει"...το τραυματισες...λιγο η πολυ δεν ξερω, αλλα το τραυματισες.
Καταλαβαινω οτι ειναι δυσκολο να εισαι μονη με τρια μικρα παιδια στην ερημια, εχω γνωστη στην ιδια κατασταση...εχει τρια μικρα παιδια, δεν εργαζεται, ειναι ολη μερα μαζι τους, μενουν μακρια απο το κεντρο της πολης και μια περιοδο δεν την παλευε με ολο το τζερτζελο με τα μωρα, δεν αντεχε κι εκεινη καμια φορα...δεν ειναι κακο να θες λιγο την ησυχια σου απο τα παιδια σου...εκεινη μια περιοδο που φρικαρε,οταν ηταν ο αντρας της σπιτι κλεινοτανε στο μπανιο για να ησυχασει η στο υπνοδωματιο ξερω γω...αλλα ποτε, μα ποτε ποτε που να σκασει δεν εδειξε στα παιδια της οτι δεν θελει να ασχοληθει μαζι τους την ταδε στιγμη, δεν εδωσε ενδειξεις απορριψης στα παιδια της, και ας κλειδονοτανε στο μπανιο...μπορει να εκανε μπανιο η να εχεζε καμια ωρα που λεει ο λογος, λολ, δεν υπηρχε λογος να νιωσει καποιο μωρο οτι μας αποφευγει η μαμα...οποτε μη νιωθεις τυψεις που θες την ησυχια σου, βρες τροπο να έχεις εστω λιγο ποιοτικο χρονο μονη σου, αλλα ποτε μα ποτε ξανα μην εχεις απορριπτικη συμπεριφορα απεναντι στα παιδια σου, που να θες να πηδηξεις απο τη ταρατσα. Δεν εχει σημασια, βρες τροπο να το διαχειριστεις...μπορουσες απλα να απομακρυνθεις απο το μωρο εκεινη τη στιγμη. Πανε κλαψε αλλου, ποτε μπροστα στα παιδια. Στο λεω ως παιδι που ρουφηξε ολη τη καταθλιψομιζερια της μανας του μεγαλωνοντας...
Κατα τα αλλα να σου πω πως ολη αυτη η μιζερια περναει...τα μεταφορικα μεσα και η ταλαιπωρια κλπ δεν σε πτοουν αν εισαι καλα ψυχολογικα...αυτη τωρα εχει τρια μωρα απο εξι μηνων εως τεσσαρων περιπου χρονων, με δυο χρονια διαφορα περιπου το ενα απο το αλλο, μη σου πω λιγο λιγοτερο...και παει με το ποδηλατο με τρια μωρα βολτα απο εκει που ειναι στο κεντρο! Βαζει το μικρο σε μαρσιππο, τα δυο σε ειδικο βαγονακι για παιδια που συνδεεται με το ποδηλατο και τα σερνει κανοντας πεταλι! Η παει με το λεωφορειο...αυτη με το καροτσι, το αλλο με πατινι το τριτο με ποδηλατο διπλα της/γυρω της.
Ειναι δυσκολο, εχεις πραγματικα δικιο...δεν εχω εμπειρια αλλα σε πιστευω. Για εναν καφε η φαγητο παμε με τα τρια της παιδια και με πιανει πονοκεφαλος...ειμαι σιγουρη οτι εισαι καλη μαμα, απλα έχεις φρικαρει και δεν εχεις βρει εναν τροπο για λιγη προσωπικη φροντιδα και ηρεμια...το παραδειγμα της γνωστης το εφερα γιατι πραγματικα μου την θυμισε η περιγραφη σου και θελω να σου πω πως πιστευω οτι παιζει ρολο η ψυχολογια της μαμας και το να φροντιζει λιγο τον εαυτο της...μολις κοκετεψε λιγο η γνωστη μου και εκανε κατιτις για τον εαυτο της, και ηρεμησε, και ομορφυνε, και μια χαρα τα βγαζει περα με τα παιδακια της...το ποσο δυσκολο της ειναι ο θεος και η ψυχουλα της το ξερουν βεβαια, αλλα φαινεται να το διαχειριζεται καλυτερα τωρα...
Οποτε δες τι μπορεις να κανεις για να ξελαμπικαρεις λιγο και να μην εισαι 24ωρες το 24ωρο "μωρα μωρα μωρα" στο μυαλο σου...μιλα με τον αντρα σου, ζητα του καποια συνδρομη με τα μωρα οταν οπως μπορει η παρτε γυναικα για λιγες ωρες που ειπε καποιος, φτιαξε ενα προγραμμα με κανα δυωρακι αυστηρα για τη παρτη σου, εγω σου λεω ψαξου και σε κανα φορουμ με μαναδες που ισως εχουν αντιμετωπισει αναλογο φρικαρισμα και μπορουν να σε βοηθησουν με τις εμπειριες τους...
Αληθεια το μικροτερο ποσο μικρο ειναι; Παιζει να εχεις επιλοχειο καταθλιψη;

[giorgos35]

Εγω εξακολουθώ να μη το βλέπω τραγικό σαν σκηνικό αυτο με τη πιπιλα

το θεμα δεν ειναι η πιπιλα..το θεμα ειναι το εξεις..σημερα ειναι πιπιλα αυριο να μη ειναι κατι αλλο..καταλαβες τωρα γιατι το καταδικαζω τοσο πολυ αυτη τη χειρονομια και δεν λεω ελα μωρε δεν βαριεσε.?σημερα ειναι πιπιλα..της λεμε δεν ναρθεσε δε τρεχει τιποτα..αυριο θα ειναι μια μπατσα.ελα μωρε ολοι εχουμε φαει μπατσα.μεθαυριο θα γινει δυο μπατσες...και παει λεγοντας...δςν ξερω μπορει εγω να ειμαι ο υπερβολικος.

[giorgos35]

[QUOTE=Natalia_sups;994922]

Συμφωνω πως ειναι μεγαλη χοντραδα...πανω στα νευρα μπορεις να πεις διαφορων ειδων πραγματα απο την κατηγορια "μια κουβεντα παραπανω"...αλλα αυτο το συγκεκριμενο που του βγηκε να πει πιστευω οτι δεν ειναι τυχαιο...υπαρχουν τοσες βρισιες πχ, λιγοτερο σοβαρο θα το θεωρουσα απο αυτο που ειπε...πανω στα νευρα αντε σου λεω να πει ο αλλος ηλιθια κα***ολα π***να, εγωιστρια ο, τι μα ο, τι θες για να "ξεδωσει"...και ας πεταξε τη πιπιλα στο παιδι...μπορουσε απλα να πει ενα τι κανεις μωρη μαλακισμενη τελοσπαντων!
Αυτο το συγκεκριμενο που του βγηκε ομως ειχε ξεκαθαρα σκοπο να την πονεσει, να την μειωσει, και δειχνει αποστροφη και συναισθηματικη απομακρυνση εκ μερους του, τον ξεπεσμο σου στα ματια του...δεν λεω πως δεν μπορω σε ενα βαθμο να δικαιολογησω τη τσατιλα του για το παιδι, ουτε θελω να εκφρασω αποψη στο αν συγχωρειται η συμπεριφορα του η οχι...το θεμα ειναι πως κανει καραμπαμ οτι εχετε προβλημα, απο την αποψη οτι εχει χασει καθε ιχνος εκτιμησης για σενα, ειναι ξενερωμενος, σε εχει δεδομενη, εισαι ξεπεσμενη στα ματια του...
Αυτο δεν καταλαβαινω πως γινεται να το πεις χωρις να το εννοεις...γιατι να παει το μυαλο σου καν να το πεις αν δεν νιωθεις ετσι ενω μπορεις απλα να πεις ενα τι κανεις μωρη βλαμμενη...πως στο διατανο παει ο νους καποιου να πει σε καποιον που αγαπα "εισαι ενα τιποτα;" Ειμαστε καλα; Αυτο ειναι φουλ κακοποιητικο. Ξεσπαει ασχημα απωθημενα πανω σου και με το να αποδεχτεις μια τετοια συμπεριφορα απο μερους του θα αμβλυνεις το προβλημα και θα σε βλεπει ακομα ως "ενα τιποτα". Καποιος που δεν ειναι τιποτα δεν δεχεται να του μιλανε ετσι. Θελει το λιγοοοοτερο φοβέρα. Στη θεση σου θα επεμενα στην αξιοπρεπεια μου με καθε κοστος, ειτε μαζι του ειτε οχι.

Οσο για τη πιπιλα που πεταξες στο παιδι...το θεμα δεν ειναι οτι το πονεσες, ποσο να πονεσει μια πιπιλα; Το θεμα ειναι οτι απερριψες το παιδι σου εκεινη τη στιγμη, του ειπες ουτε λιγο ουτε πολυ με τη γλωσσα του σωματος "αει χασου, δε σε θελω"...και οσο μικρο και αν ειναι το ενιωσε, και πονεσε, και ας μην εχει τις λεξεις να πει "ποναει που η μαμα μου δε με θελει"...το τραυματισες...λιγο η πολυ δεν ξερω, αλλα το τραυματισες.
Καταλαβαινω οτι ειναι δυσκολο να εισαι μονη με τρια μικρα παιδια στην ερημια, εχω γνωστη στην ιδια κατασταση...εχει τρια μικρα παιδια, δεν εργαζεται, ειναι ολη μερα μαζι τους, μενουν μακρια απο το κεντρο της πολης και μια περιοδο δεν την παλευε με ολο το τζερτζελο με τα μωρα, δεν αντεχε κι εκεινη καμια φορα...δεν ειναι κακο να θες λιγο την ησυχια σου απο τα παιδια σου...εκεινη μια περιοδο που φρικαρε,οταν ηταν ο αντρας της σπιτι κλεινοτανε στο μπανιο για να ησυχασει η στο υπνοδωματιο ξερω γω...αλλα ποτε, μα ποτε ποτε που να σκασει δεν εδειξε στα παιδια της οτι δεν θελει να ασχοληθει μαζι τους την ταδε στιγμη, δεν εδωσε ενδειξεις απορριψης στα παιδια της, και ας κλειδονοτανε στο μπανιο...μπορει να εκανε μπανιο η να εχεζε καμια ωρα που λεει ο λογος, λολ, δεν υπηρχε λογος να νιωσει καποιο μωρο οτι μας αποφευγει η μαμα...οποτε μη νιωθεις τυψεις που θες την ησυχια σου, βρες τροπο να έχεις εστω λιγο ποιοτικο χρονο μονη σου, αλλα ποτε μα ποτε ξανα μην εχεις απορριπτικη συμπεριφορα απεναντι στα παιδια σου, που να θες να πηδηξεις απο τη ταρατσα. Δεν εχει σημασια, βρες τροπο να το διαχειριστεις...μπορουσες απλα να απομακρυνθεις απο το μωρο εκεινη τη στιγμη. Πανε κλαψε αλλου, ποτε μπροστα στα παιδια. Στο λεω ως παιδι που ρουφηξε ολη τη καταθλιψομιζερια της μανας του μεγαλωνοντας...
Κατα τα αλλα να σου πω πως ολη αυτη η μιζερια περναει...τα μεταφορικα μεσα και η ταλαιπωρια κλπ δεν σε πτοουν αν εισαι καλα ψυχολογικα...αυτη τωρα εχει τρια μωρα απο εξι μηνων εως τεσσαρων περιπου χρονων, με δυο χρονια διαφορα περιπου το ενα απο το αλλο, μη σου πω λιγο λιγοτερο...και παει με το ποδηλατο με τρια μωρα βολτα απο εκει που ειναι στο κεντρο! Βαζει το μικρο σε μαρσιππο, τα δυο σε ειδικο βαγονακι για παιδια που συνδεεται με το ποδηλατο και τα σερνει κανοντας πεταλι! Η παει με το λεωφορειο...αυτη με το καροτσι, το αλλο με πατινι το τριτο με ποδηλατο διπλα της/γυρω της.
Ειναι δυσκολο, εχεις πραγματικα δικιο...δεν εχω εμπειρια αλλα σε πιστευω. Για εναν καφε η φαγητο παμε με τα τρια της παιδια και με πιανει πονοκεφαλος...ειμαι σιγουρη οτι εισαι καλη μαμα, απλα έχεις φρικαρει και δεν εχεις βρει εναν τροπο για λιγη προσωπικη φροντιδα και ηρεμια...το παραδειγμα της γνωστης το εφερα γιατι πραγματικα μου την θυμισε η περιγραφη σου και θελω να σου πω πως πιστευω οτι παιζει ρολο η ψυχολογια της μαμας και το να φροντιζει λιγο τον εαυτο της...μολις κοκετεψε λιγο η γνωστη μου και εκανε κατιτις για τον εαυτο της, και ηρεμησε, και ομορφυνε, και μια χαρα τα βγαζει περα με τα παιδακια της...το ποσο δυσκολο της ειναι ο θεος και η ψυχουλα της το ξερουν βεβαια, αλλα φαινεται να το διαχειριζεται καλυτερα τωρα...
Οποτε δες τι μπορεις να κανεις για να ξελαμπικαρεις λιγο και να μην εισαι 24ωρες το 24ωρο "μωρα μωρα μωρα" στο μυαλο σου...μιλα με τον αντρα σου, ζητα του καποια συνδρομη με τα μωρα οταν οπως μπορει η παρτε γυναικα για λιγες ωρες που ειπε καποιος, φτιαξε ενα προγραμμα με κανα δυωρακι αυστηρα για τη παρτη σου, εγω σου λεω ψαξου και σε κανα φορουμ με μαναδες που ισως εχουν αντιμετωπισει αναλογο φρικαρισμα και μπορουν να σε βοηθησουν με τις εμπειριες τους...
Αληθεια το μικροτερο ποσο μικρο ειναι; Παιζει να εχεις επιλοχειο καταθλιψη;

μαλλον τον πληγωσε το σκηνικο με τη πιπιλα..δεν το περιμενε προφανος και πληγωθηκε..και για να της το ανταποδωσει διαλεξε αυτες της λεξεις..οπως και να εχει εγω δςν βλεπω κατι σε βαθμο χωρισμου..βλεπω ενα ερωτευμενο ζευγαρι που ειχανε εναν καυγα λογο πιεσης καθημερινοτητας και εργασιας.

[Adzik]

Παιδιά ευχαριστώ για τον χρόνο σας είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε,

Μπήκα για να μοιραστώ κ για να νιώσω στήριξη..όχι τόσο για κάποια συμβουλή...συνήθως σε τέτοιες ακραίες σχεσιακες καταστάσεις την λύση την φέρνει η ζωή από μόνη της.


Κάποιοι ήμαστε ποιο Σουηδοί,δεν ανεχόμαστε ούτε μια πιο σηκωμένη φωνή,κάποιοι ήμαστε ποιο μεσογειακοί..

Εγώ είμαι της πρώτης σχολής,όπου ο σεβασμός κ αγάπη κ η εμπιστοσύνη και τα όρια είναι οι πυλώνες της σχέσης,αν πάψουν να υφίστανται τότε η σχέση οποία κ αν είναι φιλική.. ερωτική οποιαδήποτε καταρρέει.

Δεν είμαι ρηχή, δεν θεωρώ πως η σχέση μας με τον άντρα μου είναι επιφανειακή να πολύπλευρη κ σύνθετη, δεν θα τον κρίνω...η αν το κάνω πρώτα θα πουν προσπαθήσω να τον καταλάβω,να τον δικαιολογήσω ,είμαστε ελεύθερα πνεύματα ήταν κ είναι επιλογή μας η κοινή πορεία,κ στο σύνολο της θα την κρατήσουμε μονάχα αν κ οι δύο μας νιώθουμε καλά.

Κ στην τελική πιστεύω στην καλοσύνη,έτσι απλά.

Ο καθένας μπορεί κάποια στιγμή στην ζωή του να νιώσει πως χρειάζεται χρόνο ή χώρο,πως νιώθει υπέροχα, η να νιώσει αδικημένος,η βαθιά πικραμένος,να νιώσει μπερδεμένος η ισοπεδομενος, μόνος ,να χρειαστεί στήριξη ,αγάπη..

Αν είναι όταν ο σύντροφός μας κι εσύ μην καταλαβαινουμε το γιατί,λιώνει κ ζητάει τη ην στήριξη η την βοήθεια μας και εμείς αντί για αυτού τον εγκαταλείπουμε κ εξευτελίζουν ε... Τότε αυτό αν μη τι άλλο είναι δεν ξέρω..ίσως κακία,εγωισμός..είναι αδιαφορία..πάντως αγάπη ούτε θυμίζει ούτε είναι.

Αν δεις έναν πεσμένο άνθρωπο στον δρόμο άγνωστο να κλαίει..θα τον πλησιάσεις ..πόσο μάλλον κάποιον του οποίου λεσ καθημερινά σ αγαπώ κοιτώντας τον στα μάτια.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες,ο άντρας μου είχε βίαια ξεσπασματα3,,- 4 φορές μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια...απλώς πιο ήπια..πρόσεχε περισσότερο τα λόγια του..
Καταλαβαίνω πως αυτό είναι το μοτίβο μας..
Εγώ ανά μισό έναν χρόνο μια μέρα νιώθω να τον έχω περισσότερο ανάγκη..να μου λείπει..του το εκφράζω ζητούνται τρυφερότητα κ εκείνος κλειδώνει..θυμώνει κ με πληγωνει.

Προσπαθούμε να το σπάσουμε αυτό το μοτίβο.

Η βία ομως είτε λεκτική είτε σωματική είναι βία.
Δεν είναι μια λέξη παραπάνω.
Για μένα τουλάχιστον.

Πήρα τηλ.στην γραμμή υποστήριξης νομίζω 197..κ μίλησα με ψυχολόγο..

Μου είπε πως ο σύζυγός μου σε αυτή την φάση όντως δεν μπορεί να είναι ομάδα μου..ήμαστε περισσότερο δύο μονάδες..
Πως εκείνος αυτή την στιγμή επιβεβαιώνεται στην εργασία του καθημερινά τόσο πολύ που γυρίζει χορτασμενος Στο σπίτι, δίχως να σκεφτετε πως εγώ ούτε επιβεβαιωνομαι από κάπου σε αυτή την φάση..κ μάλιστα δεν έχω την παρουσία. Κ την τρυφερότητα το ενδιαφέρον του άντρα μου,επειδή εκείνος είναι απόλυτα συγκεντρωμένος κ αφοσιωμένος στον σκοπό της δουλειάς του.
Μου είπε πως ναι..δεν μπορεί να μπει στην θέση μου ούτε να με καταλάβει,μα πως πρέπει να έχει στο μυαλό του πως οκ πολύ καλά θα είναι όταν με το καλό έρθουν τα περισσότερα χρήματα κ θα έχουμε υλικεσ απολαβές.. αλλά οι άνθρωποι μασάζ χρειάζονται έχουν κ συναισθηματικές ανάγκες,είναι κάτι εντελώς αληθινό.Μια πραγματικότητα που δεν μπορεί παντελώς να αγνοεί.

Με συμβούλεψε να βάλω όρια,να του τα ανακοινώσω κ να βάλω μια χρονική περίοδο..3-6-12μηνων...ανάλογα πως το νιώθω για να δω αν η συμπεριφορά του παραμένει η ίδια η είναι παραβιαστικη, πως σε καμία περίπτωση δεν είναι υποχρεωμένος να είναι μαζί μου αν δεν το θέλει,
Πως θα ανεχτώ την απουσία του την τόσων μηνών..την έλλειψη τρυφερότητας,την έλλειψη κατανόησης,το να μην κάνουμε τίποτα μαζί για πολύ καιρό..γιατί έχουμε κοινό σκοπό, όραμα..γιατί περιμένουμε να καρποφορισει η κατάσταση...θα ανεχτώ την μοναξιά που όλο αυτό μου προκαλεί,η το ότι το μεγάλωμα των παιδιών μας είναι όλο πάνω μου. Για τους επόμενους 7 μήνες...

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχτώ να μου μιλάει έτσι ,να με ταπεινώνει,να με βρίζει,να με υποβιβάζει, με λόγια τύπου είσαι ένα τίποτα,η με οποιονδήποτε πράξη.

Αυτά δεν θα τα ανεχτώ.
Όρια.Αυτα είναι τα όρια μου.

..
Όταν γύρισε τον αγκάλιασα κ μου ζήτησε ψυθυριστα συγνώμη.
Κάθησε κ του είπα πολύ σοβαρά όλα τα παραπάνω

Κλονίστηκε.το είδα,είδα πως κατάλαβε πως ξαναμπήκαν τα όρια στην σχέση μας,κ. Κατάλαβε πόσο σοβαρό ήταν όλο αυτό,
Μου είπε πως εμείς ήμαστε η οικογένεια του..ούτε οι γονείς του ούτε κανείς..κ πως εμασ θέλει..θέλει να ζήσουμε αυτό που δημιουργήσαμε..
Κ πως θα δω λέει,θα διαψευσουμε ακόμη κ τουσ εαυτούς μας εκείνες τις στιγμές που νιώσαμε πως δεν θα τα καταφέρουμε κ πως θα γεράσουμε μαζί..

Του είπα αστα γεράματα εκεί που είναι αγάπη μου..
Τώρα πάμε ανά 5ετια... Κ βλέπουμε..
Γέλασαν κ τα μουστάκια του..χαρηκά..

Πραγματικά καταλάβε πως θα τον άφηνα κ στα αυτιά του η 5ετια ακουστικές ονειρεμένα χαχαχαχα μου φάνηκε πολύ τρυφερό.

Κάναμε έρωτα,γιατί ήθελα να νιώσουμε πιο κοντά ο ένας τον άλλον..
Κ προχωράμε.

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

Νοσιρη φαντασία είσαι ο άνθρωπος μου..όπως τα βλέπεις τα βλέπω κι εγώ :)

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Adzik]

Παιδιά το autocorrector γράφει τα δικά του πως κάνουμε επεξεργασία?

Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App