Νοσηλεία συζύγου σε ψυχιατρικό νοσοκομείο
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 33
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2021
    Posts
    10

    Νοσηλεία συζύγου σε ψυχιατρικό νοσοκομείο

    Ζω στην Ελλάδα 3 χρόνια. Το έκανα μόνο και μόνο για εκείνη, καταλάβαινα τις δυσκολίες της. Έχουμε και δυο παιδάκια 11 μηνών. Όλα ήταν πολύ όμορφα. Με τους γονείς της τα πάω χάλια. Με μισούν βασικά γιατί δεν είμαι ορθόδοξος (είμαι καθολικός αλλά δεν με λες και θρήσκο). Είμαι ελληνοαμερικάνος. Γεννήθηκα μεγάλωσα Αμερική. Μπαμπάς Αμερικάνος, μαμά Ελληνοαμερκανίδα. Είμαι δίγλωσσος αλλά μια προφορά στα ελληνικά ακόμα την έχω. Και κοροϊδευτικά σχόλια έχω ακούσει και τα πάντα. Έχω απαντήσει ανάλογα. Οικονομικά είμαστε κάπως πιεσμένοι και ο μόνος μισθός είναι ο δικός μου όπου δουλεύω για μια Αμερικανική εταιρεία οπότε για δεδομένα Ελλάδας πληρώνομαι πολυ καλά αλλά γίναμε και 4 άτομα. Αν γυρίσω πίσω στις ΗΠΑ σιγουρα θα βγαζω αρκετα περισσότερα. Αυτό το λέω σαν background.
    Εγώ έχω επιληψία αλλά παίρνω αγωγή από μικρός είμαι καλά. Η σύζυγος μου είχε κατάθλιψη. Την γνώρισα στην Αμερική όταν το είχε ξεπεράσει και ήταν χωρίς φάρμακα. Είχε μια ιστορία που με είχε αγγίξει πολύ. Επειδή έχω υποστεί απόρριψη λόγω επιληψίας με άγγιξε περισσότερο. Το θέμα είναι ότι μετά την γέννηση χειροτέρψε απότομα, τόσο που εδώ και δυο μήνες είναι σε ειδική δομή. Την αγαπάω, αλλά πλέον τη φοβάμαι. Έγιναν κάποια πράγματα που δεν οφελεί να περιγράφω και που μετά από αυτά ακολούθησε νοσηλεία δικιά μου λόγω τραυματισμού, δικιά της σε ψυχιατρική δομή και παραμονή της. Καταλαβαίνω ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, μου έχουν πει για θεραπείες, φάρμακα και ούτε εγώ ξέρω τι. Αλλά μετά από αυτό εγώ δεν μπορώ να την ξαναμεπιστευτώ ποτέ. Σαν να έχω μια κόμπρα να κάνει βόλτα στο σαλόνι με τα παιδιά μου να παίζουν και εγώ να περπατάω ξυπόλιτος δίπλα. Οι γονείς της έχουν βοηθήσει αλλά παραμένουν δυσάρεστοι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Όλο αυτό με στρεσάρειι γιατί είμαι και σε ξένη χώρα. Ναι έχω αίμα ελληνικό, αλλά εγώ Αμερικάνος νιώθω (εκεί γεννήθηκα, μεγάλωσα). Δεν ξέρω τι να κανω. Εγώ δουλεύω και για την ώρα μπορώ από το σπίτι. Αλλά αν ζητήσω βοήθεια προτιμώ των γονιών μου που ξέρω αγαπάνε και εμένα και τα εγγόνια τους.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2018
    Posts
    1,338
    Καλημέρα!

    Επειδή δεν πρόκειται να βρεις άκρη με τους γονείς της και με αυτήν, πάρε τα παιδιά σου και πήγαινε στη χώρα της ελπίδας την Αμερική.

    Θα ζεις πολύ καλύτερα και τα παιδιά σου θα σε ευγνωμονούν!
    Υπάρχει μόνο το Αέναο Νυν

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    και τι ειναι τα παιδια για να τα παρει και να φυγει; τσαντακι;
    ηξερε οτι η γυναικα του ειχε προβλημα. γιατι εκανε παιδια μαζι της, και δεν βεβαιωθηκε πρωτα οτι υπαρχει ψυχικη σταθεροτητα;

    λες οτι δεν επαιρνε καν αγωγη για την παθηση της (που αμφιβαλλω αν η διαγνωση ειναι καταθλιψη με αυτα που περιγραφεις).
    θεωρω οτι πρεπει να βρεις εναν καλο γιατρο και να κανεις μια συζητηση για το τι πραγματικα εχει, τι επιπεδο ζωης και συμπεριφορας μπορει να εχει η γυναικα σου αν μπει σε μια αγωγη και μετα να παρεις τις αποφασεις σου.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Δυσκολο θεμα. Πρεπει σιγουρα να μιλησεις με ειδικους, αλλα δεν υπαρχουν εγγυησεις σε τετοια θεματα. Δεν μπορουν να ξερουν απλα, πως ειναι δυνατον να ξερουν. Το μονο που μπορουν να ξερουν, ειναι εαν ειναι μια κατηγοριοποιημενη ασθενεια και την πετυχουν σωστα ωστε να παρει μια καλη αγωγη. Τα υπολοιπα ειναι πραγματα που εξαρτωνται απο το ατομο. Ειναι σαν να λεμε εχω διαβητη, αρα ξερω και το μελλον και τι μπορω να περιμενω απο εσενα. Δεν μπορει κανενας να σου πει πως να αισθανεσαι, κατα καποιο τροπο.

    Οι σκεψεις σου να πας Αμερικη ειναι ξεχωριστο καπως θεμα, που πρεπει να συζητησεις με το ταιρι σου, τα παιδια ειναι πολυ μικρα.

    Δεν βρισκω κατι καλυτερο να γραψω, ελπιζω ολα να σου πανε καλα.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2021
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Remedy View Post
    και τι ειναι τα παιδια για να τα παρει και να φυγει; τσαντακι;
    ηξερε οτι η γυναικα του ειχε προβλημα. γιατι εκανε παιδια μαζι της, και δεν βεβαιωθηκε πρωτα οτι υπαρχει ψυχικη σταθεροτητα;

    λες οτι δεν επαιρνε καν αγωγη για την παθηση της (που αμφιβαλλω αν η διαγνωση ειναι καταθλιψη με αυτα που περιγραφεις).
    θεωρω οτι πρεπει να βρεις εναν καλο γιατρο και να κανεις μια συζητηση για το τι πραγματικα εχει, τι επιπεδο ζωης και συμπεριφορας μπορει να εχει η γυναικα σου αν μπει σε μια αγωγη και μετα να παρεις τις αποφασεις σου.
    Ηξερα οτι το ειχε αντιμετωπισει στο παρελθον και ειχε και αγωγη αλλα δεν επαιρνε τιποτα απο τοτε που την ηξερα (ηρεμιστικα αλλα σπανια). Εδω να πω οτι στην αμερικη τα ηρεμιστικα ειναι σαν τις καραμελες για το λαιμο, γινεται φοβερη καταχρηση. Με την γυναικα μου ετσι οπως εχουμε γινει το μεταξυ μας εχει μπει στον παγο. Σκεφτομαι οτι τα παιδια δεν θα ναι ασφαλη κοντα της. Τουλαχιστον οχι οσο ειναι τοσο μικρα. Θα ηθελα ιδανικα να την εχω μαζι μου στην αμερικη. Καταλαβαινω τους γονεις που την θελουν κοντα τους αλλα και εμεξανειναι γυναικα μου και εχουμε κανει οικογενεια. Με εκεινη διπλα μου ηταν ολα πιο ευκολα. Στην ελλαδα δεν νιωθω ασφαλης και το λεω προερχομενος απο μια πολη που στο συρταρι εχουμε ολοι απο ενα οπλο.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2019
    Posts
    187
    Quote Originally Posted by RichieT View Post
    Ζω στην Ελλάδα 3 χρόνια. Το έκανα μόνο και μόνο για εκείνη, καταλάβαινα τις δυσκολίες της. Έχουμε και δυο παιδάκια 11 μηνών. Όλα ήταν πολύ όμορφα. Με τους γονείς της τα πάω χάλια. Με μισούν βασικά γιατί δεν είμαι ορθόδοξος (είμαι καθολικός αλλά δεν με λες και θρήσκο). Είμαι ελληνοαμερικάνος. Γεννήθηκα μεγάλωσα Αμερική. Μπαμπάς Αμερικάνος, μαμά Ελληνοαμερκανίδα. Είμαι δίγλωσσος αλλά μια προφορά στα ελληνικά ακόμα την έχω. Και κοροϊδευτικά σχόλια έχω ακούσει και τα πάντα. Έχω απαντήσει ανάλογα. Οικονομικά είμαστε κάπως πιεσμένοι και ο μόνος μισθός είναι ο δικός μου όπου δουλεύω για μια Αμερικανική εταιρεία οπότε για δεδομένα Ελλάδας πληρώνομαι πολυ καλά αλλά γίναμε και 4 άτομα. Αν γυρίσω πίσω στις ΗΠΑ σιγουρα θα βγαζω αρκετα περισσότερα. Αυτό το λέω σαν background.
    Εγώ έχω επιληψία αλλά παίρνω αγωγή από μικρός είμαι καλά. Η σύζυγος μου είχε κατάθλιψη. Την γνώρισα στην Αμερική όταν το είχε ξεπεράσει και ήταν χωρίς φάρμακα. Είχε μια ιστορία που με είχε αγγίξει πολύ. Επειδή έχω υποστεί απόρριψη λόγω επιληψίας με άγγιξε περισσότερο. Το θέμα είναι ότι μετά την γέννηση χειροτέρψε απότομα, τόσο που εδώ και δυο μήνες είναι σε ειδική δομή. Την αγαπάω, αλλά πλέον τη φοβάμαι. Έγιναν κάποια πράγματα που δεν οφελεί να περιγράφω και που μετά από αυτά ακολούθησε νοσηλεία δικιά μου λόγω τραυματισμού, δικιά της σε ψυχιατρική δομή και παραμονή της. Καταλαβαίνω ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, μου έχουν πει για θεραπείες, φάρμακα και ούτε εγώ ξέρω τι. Αλλά μετά από αυτό εγώ δεν μπορώ να την ξαναμεπιστευτώ ποτέ. Σαν να έχω μια κόμπρα να κάνει βόλτα στο σαλόνι με τα παιδιά μου να παίζουν και εγώ να περπατάω ξυπόλιτος δίπλα. Οι γονείς της έχουν βοηθήσει αλλά παραμένουν δυσάρεστοι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Όλο αυτό με στρεσάρειι γιατί είμαι και σε ξένη χώρα. Ναι έχω αίμα ελληνικό, αλλά εγώ Αμερικάνος νιώθω (εκεί γεννήθηκα, μεγάλωσα). Δεν ξέρω τι να κανω. Εγώ δουλεύω και για την ώρα μπορώ από το σπίτι. Αλλά αν ζητήσω βοήθεια προτιμώ των γονιών μου που ξέρω αγαπάνε και εμένα και τα εγγόνια τους.
    καλησπερα Ριτσι . Κατι τετοια κανουν καποιοι ελληνες γονεις και γινονται πραγματικα πολυ αντιπαθητικοι και διολου βοηθητικοι με το παιδι τους . Μην σχολιασω για τους "καλους χριστιανους" που σε μισουν επειδη δεν εισαι ορθοδοξος ... ντροπη και μονο που το σκεφτονται . Σε μενα λειτουργει πιο καλα να παρεις τη γυναικα , τα παιδια σας και να επιστρεψετε πισω στις ΗΠΑ οπου θα μπορεις να λαβεις τοσο εσυ οσο και η γυναικα σου . Δεν ακουγεται τοσο αμιγως σαν καταθλιψη αυτο που εχει καθως ενας καταθληπτικος δεν θα μπορουσε να γινει επικινδυνος , εισαστε σιγουροι πως δεν υποφερει και απο κατι αλλο ? η το αλλο να ειναι εκεινο που προκαλει και την καταθλιψη .

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2021
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by keep_walking View Post
    Δυσκολο θεμα. Πρεπει σιγουρα να μιλησεις με ειδικους, αλλα δεν υπαρχουν εγγυησεις σε τετοια θεματα. Δεν μπορουν να ξερουν απλα, πως ειναι δυνατον να ξερουν. Το μονο που μπορουν να ξερουν, ειναι εαν ειναι μια κατηγοριοποιημενη ασθενεια και την πετυχουν σωστα ωστε να παρει μια καλη αγωγη. Τα υπολοιπα ειναι πραγματα που εξαρτωνται απο το ατομο. Ειναι σαν να λεμε εχω διαβητη, αρα ξερω και το μελλον και τι μπορω να περιμενω απο εσενα. Δεν μπορει κανενας να σου πει πως να αισθανεσαι, κατα καποιο τροπο.


    Δεν βρισκω κατι καλυτερο να γραψω, ελπιζω ολα να σου πανε καλα.
    Τα παιδιά δεν θα τα επηρεάσει γιατί βασικά εμένα βλέπουν. Τους μιλάω στα αγγλικά (κανονικά θα τους μίλαγε εκείνη στα ελληνικά). Αν τους μιλάω ελληνικά δε νιώθω τόσο άνετα αλλά ακόμα πιο βασικό αν μάθουν από εμένα δεν θα έχουν απόλυτα σωστή προφορά. Τώρα διάγνωση σκέφτονται πως ειναι bipolar αλλά χρειάζονται περσσότερο χρονο. Με αγχωνει τι της συμβαινει, τι νιωθει και πως θα εξελιχθει. Φοβαμαι πως ουτε οι επιστήμονες ξέρουν. Έχω και τους γονεις της που ειναι εναντιον στα παντα. Ουτε thanksgiving θελουν ουτε τποτα.

  8. #8
    Τα παιδιά βλέπουν την μητέρα τους; Αν φύγεις στην Αμερική θα πάρεις και την γυναίκα σου μαζί ή απλώς θα πάρεις τα παιδιά και θα φύγεις;
    Γιατί πρέπει να τα βλέπει και η μητέρα τα παιδιά και να την βλέπουν κι εκείνα.

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    ποσον καιρο εισασταν μαζι πριν γεννηθουν τα παιδια;

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2021
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ View Post
    Τα παιδιά βλέπουν την μητέρα τους; Αν φύγεις στην Αμερική θα πάρεις και την γυναίκα σου μαζί ή απλώς θα πάρεις τα παιδιά και θα φύγεις;
    Γιατί πρέπει να τα βλέπει και η μητέρα τα παιδιά και να την βλέπουν κι εκείνα.
    Ούτε εγώ δεν την βλέπω καλά καλά...


    Ήμασταν σχεδόν 3 χρόνια μαζί, συγκατοικούσαμε τα 2.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2021
    Location
    Athens
    Posts
    926
    Για βοήθεια από γονείς, είναι όλοι συνταξιούχοι ; Και οι δικοί σου εννοώ και οι δικοί της ; Θα μπορούσαν αυτοί να έρθουν στην ελλάδα ; Με την επιληψία εσύ είσαι λειτουργικός, αλλά φαντάζομαι δεν θα σου επιτρέπεται η οδήγηση , κάνω λάθος ; Στις ΗΠΑ, χωρίς χρήση αυτοκινήτου, θα είναι εύκολη η ζωή ; Στη μονάδα που βρίσκεται η σύζυγος, μπήκε με εισαγγελική εντολή λόγω του δικού σου τραυματισμού ; Για πόσο σοβαρό τραύμα μιλάμε ότι σου προκάλεσε ;

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Καλησπέρα.
    Να σας ζήσουν τα παιδιά!
    Ήρθατε στην Ελλάδα και συγκατοικήσατε πρώτη φορά τότε; Ποιες θεωρείς ότι ήταν οι δυσκολίες της στην Αμερική και πήρατε αυτή την απόφαση; Τι διάγνωση έχει η κοπέλα; Ξέρεις καλά το ιστορικό της ή μήπως στο κρύβει; Μήπως κάποια πράγματα δεν είχαν αξιολογηθεί σωστά ή είχαν διαγνωστεί λάθος παλιότερα; Στους 2 μήνες δεν έχει παρουσιάσει κάποια βελτίωση η κοπέλα; Αν κατάλαβα καλά πέρασες και πέρασε μία πολύ τραυματική εμπειρία, ωστόσο δεν μπορείς να μιλάς για το αν θα της έχεις εμπιστοσύνη ή όχι πριν τη δεις να είναι σε κάποια πιο σταθερή κατάσταση.

    Ξέρω άνθρωπο με δύο σοβαρά επεισόδια όπου μάλιστα ήταν μπροστά και τα παιδιά του. Πριν το πρώτο σκηνικό δεν είχε κάποια διάγνωση. Μην με ρωτάς ποια είναι γιατί δεν την ξέρω ακριβώς. Ξέρω όμως ότι νοσηλεύτηκε και μετά όσο ακολουθούσε αγωγή ήταν καλά. Δυστυχώς στα δύο χρόνια ήταν αρκετά καλά και νόμιζε ότι μπορούσε να κόψει την αγωγή από μόνος του και υποτροπίασε και κινδύνευσαν και τα παιδιά του στο δεύτερο ψυχωτικό. Μετά την δεύτερη νοσηλεία όμως κατάλαβε ότι η αγωγή είναι πολύ σηματική και έχουν περάσει κοντά 5 χρόνια τώρα που ο άνθρωπος είναι αρκετά καλά.
    Η γυναίκα του σίγουρα ήταν με την ψυχή στο στόμα τον πρώτο καιρό, σε επιφυλακή και δεν του είχε εμπιστοσύνη. Αλλά πλέον έχει ηρεμίσει κι αυτή πολύ. Τα παιδάκια ήταν αρκετά μικρά στα επεισόδεια. Δεν θα πω ψέματα ότι δεν επηρεάστηκαν, είναι και μικρό το μέρος και ακούνε κουβέντες από εδώ κι από εκεί. Αλλά όσο ο πατέρας τους είναι φυσιολογικός πλέον, τα φροντίζει, τους μιλάει νορμάλ, παίζει μαζί τους κτλ, τόσο θεραπεύονται οι πληγές και είναι σε πολύ καλό επίπεδο σαν οικογένεια. Σίγουρα όλα αυτά θέλουν χρόνο.

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2021
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Al_Bundy View Post
    Για βοήθεια από γονείς, είναι όλοι συνταξιούχοι ; Και οι δικοί σου εννοώ και οι δικοί της ; Θα μπορούσαν αυτοί να έρθουν στην ελλάδα ; Με την επιληψία εσύ είσαι λειτουργικός, αλλά φαντάζομαι δεν θα σου επιτρέπεται η οδήγηση , κάνω λάθος ; Στις ΗΠΑ, χωρίς χρήση αυτοκινήτου, θα είναι εύκολη η ζωή ; Στη μονάδα που βρίσκεται η σύζυγος, μπήκε με εισαγγελική εντολή λόγω του δικού σου τραυματισμού ; Για πόσο σοβαρό τραύμα μιλάμε ότι σου προκάλεσε ;
    Η μητέρα της είναι νοικοκυρά και ο πατέρας της δασκαλος γλώσσας. Οι δικοί μου επίσης δεν είναι σε σύνταξη αλλά δεν μπορούν να έρθουν. Ο μπαμπάς δεν μιλάει καν ελληνικά (καλά μιλάει, αλλά μεταξύ μας δεν μιλάει). Είμαι οκ παίρνω το φαρμακο μου. Στις ΗΠΑ επιτρεπεται σε ολες τις πολιτειες αποσο ξερω να οδηγεις, Ελλαδα δεν εχω τολμησει να οδηγησω. Ναι μπήκε μέσα με εντολή των αρχών. Με μαχαίρωσε βασικά, εμεινα 9 μερες στο νοσοκομείο. Πλέον είμαι καλά σχεδόν. Απλά την φοβάμαι μ τα παιδιά. Δεν το έκανε σκόπιμα πιο πολυ διελυε το σπιτι. Δεν τα εβαλε με καποιον.

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2021
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Καλησπέρα.
    Να σας ζήσουν τα παιδιά!
    Ήρθατε στην Ελλάδα και συγκατοικήσατε πρώτη φορά τότε; Ποιες θεωρείς ότι ήταν οι δυσκολίες της στην Αμερική και πήρατε αυτή την απόφαση; Τι διάγνωση έχει η κοπέλα; Ξέρεις καλά το ιστορικό της ή μήπως στο κρύβει; Μήπως κάποια πράγματα δεν είχαν αξιολογηθεί σωστά ή είχαν διαγνωστεί λάθος παλιότερα; Στους 2 μήνες δεν έχει παρουσιάσει κάποια βελτίωση η κοπέλα; Αν κατάλαβα καλά πέρασες και πέρασε μία πολύ τραυματική εμπειρία, ωστόσο δεν μπορείς να μιλάς για το αν θα της έχεις εμπιστοσύνη ή όχι πριν τη δεις να είναι σε κάποια πιο σταθερή κατάσταση.

    Ξέρω άνθρωπο με δύο σοβαρά επεισόδια όπου μάλιστα ήταν μπροστά και τα παιδιά του. Πριν το πρώτο σκηνικό δεν είχε κάποια διάγνωση. Μην με ρωτάς ποια είναι γιατί δεν την ξέρω ακριβώς. Ξέρω όμως ότι νοσηλεύτηκε και μετά όσο ακολουθούσε αγωγή ήταν καλά. Δυστυχώς στα δύο χρόνια ήταν αρκετά καλά και νόμιζε ότι μπορούσε να κόψει την αγωγή από μόνος του και υποτροπίασε και κινδύνευσαν και τα παιδιά του στο δεύτερο ψυχωτικό. Μετά την δεύτερη νοσηλεία όμως κατάλαβε ότι η αγωγή είναι πολύ σηματική και έχουν περάσει κοντά 5 χρόνια τώρα που ο άνθρωπος είναι αρκετά καλά.
    Η γυναίκα του σίγουρα ήταν με την ψυχή στο στόμα τον πρώτο καιρό, σε επιφυλακή και δεν του είχε εμπιστοσύνη. Αλλά πλέον έχει ηρεμίσει κι αυτή πολύ. Τα παιδάκια ήταν αρκετά μικρά στα επεισόδεια. Δεν θα πω ψέματα ότι δεν επηρεάστηκαν, είναι και μικρό το μέρος και ακούνε κουβέντες από εδώ κι από εκεί. Αλλά όσο ο πατέρας τους είναι φυσιολογικός πλέον, τα φροντίζει, τους μιλάει νορμάλ, παίζει μαζί τους κτλ, τόσο θεραπεύονται οι πληγές και είναι σε πολύ καλό επίπεδο σαν οικογένεια. Σίγουρα όλα αυτά θέλουν χρόνο.
    Thanks! Όχι από την Αμερική συγκατοικούσαμε. Δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα για την Ελλάδα. Είχαμε αρκετά γραφειοκρατικά προβληήματα με το γάμο (θρησκείες, υπηκοότητες) αλλά λύθηκαν. Νομίζω με μισούν γιατί δεν καναμε γαμο σε εκκλησία. Έπρεπε να γυρίσει ένα διάστημα πίσω γιατι ηταν σε ελληνικό πανεπιστήμιο και έπρεπε να ορκιστεί. Εγώ μπορούσα να δουλεύω εξαποστασεως οποτε ειπα γιατι οχι. Θεωρησα θα ενιωθε πιο ανετα και την πιεζαν οι γονεις και σκεφτηκα οτι θα τους αρεσε να με γνωρισουν κιολας. Αν μου κρυβει κατι, αφου το κρυβει δεν θα το ξερα. Αλλά ζούσε μόνη της εναν ωκεανό μακριά από την Αθήνα. Έχουμε πάει ταξίδια δεν παρατήρησα κάτι, δεν έπαιρνε κάποιο φάρμακο. Έχω φαει και σφαιρα σαν μαθητής στο σχολείο, δεν ηταν κατι που δεν εχω ξαναζησει. Δεν ξερω αν θα μπορεσω να ξαναεμπιστευτω τιποτα. Now she's high as fuck. Έχω μεινει με τα μικρα μου και ευτυχώς έχω βρει και μητρικό γάλα.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2021
    Location
    Athens
    Posts
    926
    Για να λες 9 μέρες, επιπόλαιο θα ήταν . Δεν είχε σκοπό να σε σκοτώσει (μάλλον). Πιθανότατα να έχει μεγάλη βελτίωση σε 6-12 μήνες. Τι έχουν πει οι ιατροί ;; Να μην είναι αδύνατον εννοώ να ζήσετε μαζί. Για την οδήγηση δεν το είπα με την έννοια ότι μπορεί να το απαγορεύει η πολιτεία, αλλά γενικά δεν είναι επικίνδυνο ;; Μια ξαδέλφη μου 41, με τελευταία κρίση στα 15, αποφεύγει να οδηγεί . Δεν νομίζω ότι της απαγορεύεται , αλλά φοβάται , γιατί έχει και παιδιά.

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. Replies: 1
    Last Post: 06-09-2019, 13:33
  2. Παρελθόν συζύγου.
    By vickympou in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 20
    Last Post: 08-08-2019, 14:32
  3. Κατάθλιψη συζύγου;;;;
    By diana in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 7
    Last Post: 12-08-2018, 21:17
  4. Replies: 1
    Last Post: 16-12-2015, 21:03
  5. Κατάθλιψη συζύγου
    By nick9 in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 2
    Last Post: 23-10-2005, 21:05

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •