ΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

[jim7]

Ειχα παντα την απορια αν υπαρχει καποια προσπαθεια να αυτοβοηθηθουν οσοι εχουν παρομοιο πρόβλημα. Η μαλλον από συγγενείς τους.

[jim7]

Βοηθάνε οι συγγενείς ή μπα;

[Gandalf32]

Υποθετω ότι ο χρονος βελτιωσης είναι αναλογος του χρονου χρησης που προηγηθηκε.

Δεν ισχύει πάντα δυστυχώς. Πριν βγάλετε κάποιο συμπέρασμα ενημερωθείτε λίγο καλύτερα.

Εγώ πήρα μερικές δόσεις cipralex το καλοκαίρι του 13 και μου έχουν αφήσει μόνιμο-μακροχρόνιο κουσούρι.

Υπάρχουν πάρα πολλές παρόμοιες περιπτώσεις άμα το ψάξετε.

Πάντα φιλικά.

[elis]

Για όσους χάλασε η ομοιόσταση βιταμίνη ντε μαγνήσιο κ ηλεκτρολύτες πέρασα κι εγώ κάτι παρόμοιο κ το ξεπέρασα αλλά είναι πολύ επικίνδυνο για αυτοκτονία για αυτό δεν το λένε πως έζησα ούτε εγώ ξέρω μαζί με τα φάρμακα όποιος θέλει για καλύτερη υγεία

[kostas62]

Δεν ισχύει πάντα δυστυχώς. Πριν βγάλετε κάποιο συμπέρασμα ενημερωθείτε λίγο καλύτερα.

Εγώ πήρα μερικές δόσεις cipralex το καλοκαίρι του 13 και μου έχουν αφήσει μόνιμο-μακροχρόνιο κουσούρι.

Υπάρχουν πάρα πολλές παρόμοιες περιπτώσεις άμα το ψάξετε.

Πάντα φιλικά.

Δυστυχώς έτσι είναι!
Τα ssri είναι πολλές φορές σωτήρια, όπως και στην δική μου περίπτωση όταν τα άρχισα για να μπορέσω να συνεχίσω την ζωή μου, αλλά οι επιπτώσεις σε όλα τα συστήματα του οργανισμού που διαθέτουν σεριτονονεργικους υποδοχείς, και όχι μόνο αποκλειστικά στον εγκέφαλο, είναι σημαντικές, απρόβλεπτες, και πολλές φορές δραματικές.
Όσο σιγά και αν προσπαθήσεις να τα διακόψεις αργότερα, είναι για το μεγαλύτερο ποσοστό μια κόλαση, την οποία μπορεί να την αντιμετωπισεις και πολύ αργότερα από την πλήρη διακοπή τους!
Η επαναφορά μετά του οργανισμού σε ομοιοσταση, είναι ένας διαρκης αγώνας,.
Δείτε και τα διεθνή σαιτς γα το πόσες χιλιάδες άνθρωποι υποφέρουν χωρίς καμία ιατρική υποστήριξη.
Το μόνο ενθαρρ υντικό Είναι ότι ο οργανισμός τελικά μπορεί να επιδιορθωθεί, όπως και στην δική μου περίπτωση, αφού όμως σχεδόν οδηγήθηκα στην απελπισία, υποφεροντας 2 σχεδόν χρόνια, μέχρι να δω φως!
Παρακαλώ μην επαναπαυθητε σε αυτά, και πάρτε τα για όσο λιγότερο διάστημα μπορείτε, πάντα όμως σε συνεργασία με τον γιατρό σας.
Ένας παθών!

[Gandalf32]

Δυστυχώς έτσι είναι!
Τα ssri είναι πολλές φορές σωτήρια, όπως και στην δική μου περίπτωση όταν τα άρχισα για να μπορέσω να συνεχίσω την ζωή μου, αλλά οι επιπτώσεις σε όλα τα συστήματα του οργανισμού που διαθέτουν σεριτονονεργικους υποδοχείς, και όχι μόνο αποκλειστικά στον εγκέφαλο, είναι σημαντικές, απρόβλεπτες, και πολλές φορές δραματικές.
Όσο σιγά και αν προσπαθήσεις να τα διακόψεις αργότερα, είναι για το μεγαλύτερο ποσοστό μια κόλαση, την οποία μπορεί να την αντιμετωπισεις και πολύ αργότερα από την πλήρη διακοπή τους!
Η επαναφορά μετά του οργανισμού σε ομοιοσταση, είναι ένας διαρκης αγώνας,.
Δείτε και τα διεθνή σαιτς γα το πόσες χιλιάδες άνθρωποι υποφέρουν χωρίς καμία ιατρική υποστήριξη.
Το μόνο ενθαρρ υντικό Είναι ότι ο οργανισμός τελικά μπορεί να επιδιορθωθεί, όπως και στην δική μου περίπτωση, αφού όμως σχεδόν οδηγήθηκα στην απελπισία, υποφεροντας 2 σχεδόν χρόνια, μέχρι να δω φως!
Παρακαλώ μην επαναπαυθητε σε αυτά, και πάρτε τα για όσο λιγότερο διάστημα μπορείτε, πάντα όμως σε συνεργασία με τον γιατρό σας.
Ένας παθών!

Όπα τώρα το είδα! Πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο που βελτιώθηκες. Τι προβλήματα ακριβώς αντιμετώπιζες? Είχα και εγώ μια περίοδο αρκετής βελτίωσης τον περασμένο χρόνο αλλά δεν διήρκησε τελικά..

Σου έχω γράψει και σε άλλο θρεντ. Τώρα είδα αυτό το post σου.

[kostas62]

Όπα τώρα το είδα! Πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο που βελτιώθηκες. Τι προβλήματα ακριβώς αντιμετώπιζες? Είχα και εγώ μια περίοδο αρκετής βελτίωσης τον περασμένο χρόνο αλλά δεν διήρκησε τελικά..

Σου έχω γράψει και σε άλλο θρεντ. Τώρα είδα αυτό το post σου.

Γειά σου,
Είχα πάθει burned out από το πολύ άγχος και τον ευαίσθητο χαρακτήρα μου στην δουλειά μου το 1992.
Ανέλαβα πολύ νωρίς την διεύθυνση μιας αγγλικής εταιρείας στην Ελλάδα, για τους οποίους ήδη εργαζόμουν στην Αγγλία μετά το διδακτορικό μου στο Imperial.
Μετά την σωματική και ψυχική μου κατάρρευση, για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορούσα να λειτουργήσω, να φάω, να κοιμηθώ!
Αναγκάστηκα να πάρω citalopram για να συνέλθω, και το πήρα μέχρι το 2011 αφού δεν μπορούσα να λειτουργήσω χωρίς αυτό οπότε το διεκόπη.
Τελικά πήρα την μεγάλη απόφαση και άρχισα να το διακόπτω σταδιακά από το 2006_2011!
2011 - 2015, ελάχιστα σωματικά προβλήματα.
Το Ιούλιο 2015 άρχισαν όλα έως και τον Φεβρουάριο 2017 με ταχυπαλμιες νευρικότητα πόνους παντού αϋπνία φοβερή εξάντληση κλπ.
Ξόδεψα μια περιουσία σε γιατρούς και εξετάσεις χωρίς να μπορούν να μου βρουν κάτι!
Ήμουν απελπισμένος, και ξαφνικά από τα μέσα Φεβρουαρίου άρχισα ξαφνικά να βελτιώνομαι.
Από τον Ιούνιο λες και γύρισε διακόπτης και πέρασαν όλα!
Ελπίζω να διαρκέσει.
Πάντως αντιστάθηκα υπέφερα αλλά δε ξαναπήρα το φάρμακο, ίσως γιατί τα έχω σπουδάσει αυτά τα πράγματα και ήξερα τι μου συμβαίνει.
Μην τα παρατάς ο οργανισμός εχει απίθανες δυνατότητες να αυτό διορθώνεται, και τελικά τα καταφέρνει. Θέλει όμως πολύ χρόνο και υπομονή, ανάλογα με το φάρμακο το διάστημα που το πήρες, και την κατάσταση του.

[kostas62]

Ακριβώς,
Οι βελτιώσεις και το ξανακυλισμα, είναι ο τρόπος που επιδιορθωνεται το cns.
Φτιάξει κάτι, το σταματά για να επιδιόρθωσε κάτι άλλο πιο επείγον, μέχρι κάποια στιγμή να επιστρέψει στην τελική όμοιο στάση του!
Είναι τα λεγόμενα waves και Windows, που μπορεί να διαρκέσουν και Χρόνια μέχρι να γίνει κάποιος καλά

[jim7]

Και όμως, τα πειραματα σε μαιμουδες και ποντικια δεν εδειξαν καμμια παρενεργεια, οποτε μαλλον εμεις δεν ξερουμε τι μας γινεται.

[jim7]

Ντροπη σας ρε, αμφισβητείτε τις μαιμουδες.

[Gandalf32]

Ακριβώς,
Οι βελτιώσεις και το ξανακυλισμα, είναι ο τρόπος που επιδιορθωνεται το cns.
Φτιάξει κάτι, το σταματά για να επιδιόρθωσε κάτι άλλο πιο επείγον, μέχρι κάποια στιγμή να επιστρέψει στην τελική όμοιο στάση του!
Είναι τα λεγόμενα waves και Windows, που μπορεί να διαρκέσουν και Χρόνια μέχρι να γίνει κάποιος καλά

Ελπιδοφόρα αυτά που λες, και περιγράφουν κατά κάποιο τρόπο την κατάστασή μου. Τον προηγούμενο χρόνο είχα μια σημαντική ύφεση στα συμπτώματα και παρόλο που δεν ήμουν 100% νορμάλ, μου έδωσε αρκετή αυτοπεποίθηση για να συνεχίσω τη ζωή μου και να κάνω πράγματα τα οποία είχα στερηθεί από τότε που είχα σταματήσει το cipralex.

Η αλήθεια είναι πως πίστευα πως από τότε και μετά τα πράγματα θα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο αλλά δυστυχώς αυτό δεν ίσχυε.

Βέβαια αυτό ταιριάζει με την θεωρία των waves και windows, οπότε ελπίζω να είναι απλώς μέρος της διαδικασίας ανάρωσης.

Πάνε πολλά τα χρόνια και τα ψυχικά μου αποθέματα εξαντλούνται. Με το ζόρι έχω κρατηθεί ζωντανός τους τελευταίους μήνες, στην κυριολεξία.

Εσύ εκτός από αυτά που περιέγραψες, είχες και pssd? Ρωτάω γιατί citalopram-escitalopram είναι περιβόητα να το προκαλούν.

Αν δεν θες να μου απαντήσεις για το pssd από εδώ επειδή είναι λεπτό ζήτημα, μπορείς να μου στείλεις pm.

Και τι έχεις σπουδάσει αν επιτρέπεται?

[favvel]

kostas62 κι εγώ πάντα πίστευα στις άπειρες δυνατότητες του οργανισμού.. πχ ότι μπορεί να αυτοϊαθεί..
Μόνο που έχω αποτύχει παταγωδώς στο να ακούω τις ανάγκες του σώματός μου..
Παίρνω φάρμακα κοντά 10 χρόνια τώρα..
Θέλω να σε ρωτήσω, γιατί ήταν σημαντικό για σένα να κόψεις τα φάρμακα??
Εγώ δεν έχωξεκαθαρίσει μέσα μου το λόγο που θέλω να τα κόψω..
Είμαι καλά με αυτά, μάλλον είμαι καλύτερα από ότι στο παρελθόν, θα προτιμούσα να τα κατάφερνα με δικές μου δυνάμεις αλλά αφού είμαι καλά με αυτά φοβάμαι πολύ να τα κόψω..
Ξέρω πως αν έκανα απόπειρα να τα κόψω σταδιακά, θα έπρεπε να τα αντικαθιστούσα με άλλα πράγματα βοηθητικά όπως κοινωνικές δραστηριότητες, σωστή διατροφή, γυμναστική, ίσως κανά συμπλήρωμα τον πρώτο καιρό..
Δεν κάνω τίποτε από όλα αυτά και ως εκ τούτου φοβάμαι να αρχίσω να τα μειώνω..

Θέλω να σε ρωτήσω ακόμα, αν μετά τη διακοπή και μετά τα συμπτώματα που είχες απ' τον Ιούλιο του 2015 έως το Φεβρουάριο του 2017, αν έγινες τελείως καλά???
Δλδ έγινες καλύτερα και από το πώς ήσουνα με τα φάρμακα??
Εμένα το πρόβλημά μου είναι ότι έπαθα κι εγώ ένα τζετ λακ με τις πανελλήνιες.. είχα υπερβολικό άγχος, μετά γνώρισα έναν περίεργο άνθρωπο και μαύρισαν όλα στην ψυχή μου..
Επιχειρούσα και στο παρελθόν να τα κόψω αλλά δεν τα έκοβα σωστά, πάθαινα υποτροπές και αναγκαστικά τα ξαναέπαιρνα..
Τώρα το πρόβλημά μου είναι πως δεν βρίσκω νόημα σε τίποτα.. Αισθάνομαι να έχω χάσει την επαφή με τον εαυτό μου εδώ και αρκετά χρόνια.. Είμαι σαν ζωντανή νεκρή.. Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπήρχα τώρα, αυτό σκέφτομαι, αφού αισθάνομαι σαν να καταλαμβάνω απλά χώρο και να καταναλώνω ενέργεια χωρίς να προσφέρω τίποτα.. Δεν δουλεύω.. Δεν ξέρω τί να κάνω..
Δεν έχει τίποτα νόημα για μένα.. Αν έφευγαν οι γονείς μου απ' τη ζωή, δεν θα προσπαθούσα να βρω μια δουλειά για να ζήσω, γιατί η ζωή δεν με ενδιαφέρει πια.. Θα πέθαινα από ασιτία..
Δεν θέλω να καταλήξω έτσι, γι' αυτό σκέφτομαι μήπως υπάρχουν ελπίδες ακόμα να σώσω τη ζωή μου, ύστερα από 10 χρόνια απραξίας μετά το σχολείο, διακόπτοντας σιγά σιγά τα φάρμακα, υπό την καθοδήγηση γιατρού, με την προϋπόθεση πως θα ξαναβρώ τον εαυτό μου κάποια στιγμή, ακόμα κι αν χρειαστεί να περάσω ξανά από το σκόπελο των παρενεργειών μιας διακοπής, όπως άγχος, απελπισία, σωματικά συμπτώματα κλπ..

Επίσης, κάτι άλλο..
Σε παρακολουθούσε γιατρός κατά τη διακοπή, ο οποίος σε βοηθούσε και σου στεκόταν??
Θα ήθελα να τον επισκεφτώ αν γίνεται..
Έχω στο μυαλό μου το πώς θα κόψω το φάρμακο, απλά πρέπει να βρω ένα γιατρό να μου το γράψει..

Και μην ξεχάσεις αν μπορείς να μου πεις, το λόγο που ήθελες να τα κόψεις..
Έγινες καλύτερα μετά (έστω και μετά τις παρενέργειες της διακοπής)??
Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω..
Και γενικά ποια είναι η γνώμη σου για τα φάρμακα??
Πρέπει να καταφεύγουμε σε αυτά ή μήπως είναι καλύτερα να προσπαθούμε με πιο ήπιες μεθόδους όπως η εναλλακτική ιατρική??
Μήπως η εναλλακτική ιατρική σε βοηθάει μόνο στο κομμάτι της πρόληψης και όχι της θεραπείας, αν το πρόβλημά σου είναι πολύ σοβαρό??
Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων..

[kostas62]

Ελπιδοφόρα αυτά που λες, και περιγράφουν κατά κάποιο τρόπο την κατάστασή μου. Τον προηγούμενο χρόνο είχα μια σημαντική ύφεση στα συμπτώματα και παρόλο που δεν ήμουν 100% νορμάλ, μου έδωσε αρκετή αυτοπεποίθηση για να συνεχίσω τη ζωή μου και να κάνω πράγματα τα οποία είχα στερηθεί από τότε που είχα σταματήσει το cipralex.

Η αλήθεια είναι πως πίστευα πως από τότε και μετά τα πράγματα θα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο αλλά δυστυχώς αυτό δεν ίσχυε.

Βέβαια αυτό ταιριάζει με την θεωρία των waves και windows, οπότε ελπίζω να είναι απλώς μέρος της διαδικασίας ανάρωσης.

Πάνε πολλά τα χρόνια και τα ψυχικά μου αποθέματα εξαντλούνται. Με το ζόρι έχω κρατηθεί ζωντανός τους τελευταίους μήνες, στην κυριολεξία.

Εσύ εκτός από αυτά που περιέγραψες, είχες και pssd? Ρωτάω γιατί citalopram-escitalopram είναι περιβόητα να το προκαλούν.

Αν δεν θες να μου απαντήσεις για το pssd από εδώ επειδή είναι λεπτό ζήτημα, μπορείς να μου στείλεις pm.

Και τι έχεις σπουδάσει αν επιτρέπεται?

Γειά σου,
Δεν γνωρίζω τι είναι το pssd!
Έχω σπουδάσει χημικός στο πανεπιστήμιο Αθηνών, και εν συνεχεία το διδακτορικό μου στο Λονδίνο ήταν πάνω στην επίδραση ψυχοτροπων ουσιών στο ένζυμο που διασπα τον νευροδιαβιβαστη ακετυλοχολινη, αφού είχα απομόνωσε το σχετικό ένζυμο από τον εγκέφαλο θηλαστικών.

[kostas62]

kostas62 κι εγώ πάντα πίστευα στις άπειρες δυνατότητες του οργανισμού.. πχ ότι μπορεί να αυτοϊαθεί..
Μόνο που έχω αποτύχει παταγωδώς στο να ακούω τις ανάγκες του σώματός μου..
Παίρνω φάρμακα κοντά 10 χρόνια τώρα..
Θέλω να σε ρωτήσω, γιατί ήταν σημαντικό για σένα να κόψεις τα φάρμακα??
Εγώ δεν έχωξεκαθαρίσει μέσα μου το λόγο που θέλω να τα κόψω..
Είμαι καλά με αυτά, μάλλον είμαι καλύτερα από ότι στο παρελθόν, θα προτιμούσα να τα κατάφερνα με δικές μου δυνάμεις αλλά αφού είμαι καλά με αυτά φοβάμαι πολύ να τα κόψω..
Ξέρω πως αν έκανα απόπειρα να τα κόψω σταδιακά, θα έπρεπε να τα αντικαθιστούσα με άλλα πράγματα βοηθητικά όπως κοινωνικές δραστηριότητες, σωστή διατροφή, γυμναστική, ίσως κανά συμπλήρωμα τον πρώτο καιρό..
Δεν κάνω τίποτε από όλα αυτά και ως εκ τούτου φοβάμαι να αρχίσω να τα μειώνω..

Θέλω να σε ρωτήσω ακόμα, αν μετά τη διακοπή και μετά τα συμπτώματα που είχες απ' τον Ιούλιο του 2015 έως το Φεβρουάριο του 2017, αν έγινες τελείως καλά???
Δλδ έγινες καλύτερα και από το πώς ήσουνα με τα φάρμακα??
Εμένα το πρόβλημά μου είναι ότι έπαθα κι εγώ ένα τζετ λακ με τις πανελλήνιες.. είχα υπερβολικό άγχος, μετά γνώρισα έναν περίεργο άνθρωπο και μαύρισαν όλα στην ψυχή μου..
Επιχειρούσα και στο παρελθόν να τα κόψω αλλά δεν τα έκοβα σωστά, πάθαινα υποτροπές και αναγκαστικά τα ξαναέπαιρνα..
Τώρα το πρόβλημά μου είναι πως δεν βρίσκω νόημα σε τίποτα.. Αισθάνομαι να έχω χάσει την επαφή με τον εαυτό μου εδώ και αρκετά χρόνια.. Είμαι σαν ζωντανή νεκρή.. Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπήρχα τώρα, αυτό σκέφτομαι, αφού αισθάνομαι σαν να καταλαμβάνω απλά χώρο και να καταναλώνω ενέργεια χωρίς να προσφέρω τίποτα.. Δεν δουλεύω.. Δεν ξέρω τί να κάνω..
Δεν έχει τίποτα νόημα για μένα.. Αν έφευγαν οι γονείς μου απ' τη ζωή, δεν θα προσπαθούσα να βρω μια δουλειά για να ζήσω, γιατί η ζωή δεν με ενδιαφέρει πια.. Θα πέθαινα από ασιτία..
Δεν θέλω να καταλήξω έτσι, γι' αυτό σκέφτομαι μήπως υπάρχουν ελπίδες ακόμα να σώσω τη ζωή μου, ύστερα από 10 χρόνια απραξίας μετά το σχολείο, διακόπτοντας σιγά σιγά τα φάρμακα, υπό την καθοδήγηση γιατρού, με την προϋπόθεση πως θα ξαναβρώ τον εαυτό μου κάποια στιγμή, ακόμα κι αν χρειαστεί να περάσω ξανά από το σκόπελο των παρενεργειών μιας διακοπής, όπως άγχος, απελπισία, σωματικά συμπτώματα κλπ..

Επίσης, κάτι άλλο..
Σε παρακολουθούσε γιατρός κατά τη διακοπή, ο οποίος σε βοηθούσε και σου στεκόταν??
Θα ήθελα να τον επισκεφτώ αν γίνεται..
Έχω στο μυαλό μου το πώς θα κόψω το φάρμακο, απλά πρέπει να βρω ένα γιατρό να μου το γράψει..

Και μην ξεχάσεις αν μπορείς να μου πεις, το λόγο που ήθελες να τα κόψεις..
Έγινες καλύτερα μετά (έστω και μετά τις παρενέργειες της διακοπής)??
Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω..
Και γενικά ποια είναι η γνώμη σου για τα φάρμακα??
Πρέπει να καταφεύγουμε σε αυτά ή μήπως είναι καλύτερα να προσπαθούμε με πιο ήπιες μεθόδους όπως η εναλλακτική ιατρική??
Μήπως η εναλλακτική ιατρική σε βοηθάει μόνο στο κομμάτι της πρόληψης και όχι της θεραπείας, αν το πρόβλημά σου είναι πολύ σοβαρό??
Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων..

Γειά σου,
Ο λόγος που ήθελα να διακόψω το φάρμακο, ήταν διότι πρώτον οι εξετάσεις μου έδειξαν ότι είχε δυσμενή επίδραση στο ανοσοποιτικο μου και στο ήπαρ. Δεύτερον διότι γνωρίζω ότι αυτά δεν επιδρούν μόνο στην σεροτονινη του εγκέφαλου, αλλά και σε όλα τα συστήματα του οργανισμού που διαθέτουν σεριτονονεργικους υποδοχείς, όπως το μυϊκό το γαστρεντερικο το αιμοποιητικο κλπ, με άγνωστες μακροχρόνιες συνέπειες. Και τρίτο αργά ή γρήγορα αυτό θα το απορρίψει ο οργανισμός, με συνέπεια να αυξάνεις την δόση η να αλλάζεις φάρμακα μπας μπορέσεις και πάλι να ισορροπήσεις.
Όχι την διακοπή την έκανα μόνος μου πολύ πολύ σταδιακά, αφού κάνεις γιατρός δεν ήξερε τι να μου πει!
Τώρα, δεν ξέρω για πόσο καιρό, είμαι όπως ήμουν πριν πάθω το burn out και αρχίσω το φάρμακο.
Όμως τώρα έχω κάνει αλλαγές στην ζωή μου!
Είμαι ήδη συνταξιούχος (64 ετών), αν και συνεχίζω να εργάζομαι στην ίδια εταιρεία part time αφού δεν θέλουν να με αφήσουν να φύγω ακόμη, με την συμφωνία να αποχωρήσω με πλήρη αποζημίωση όποτε το αποφασίσω.
Έχω φροντίσει από πολύ καιρό να έχω μια πολύ καλή οικονομική κατάσταση χωρίς υποχρεώσεις
Και ασχολούμαι μόνο με ανθρώπους που δεν με στενοχωρουν, κάνοντας μόνο ότι με ευχαριστεί.
Εάν είσαι καλά με το φάρμακο αυτή την στιγμή, και έτσι όπως είναι η κατάσταση που μου περιγράφεις, μην το διακόψεις τώρα!
Αυτό γίνεται μόνο όταν η ζωή σου είναι σχετικά καλή, αλλιώς χωρίς υποστήριξη είναι τρομερά δύσκολο.
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο.

[favvel]

ευχαριστώ για την απάντηση!!
Εγώ παίρνω αντιψυχωσικό φάρμακο σε δόση συντήρησης.. Οπότε δεν ξέρω αν θα χρειαστεί στην περίπτωσή μου να μου αυξήσουν τη δόση για να πετύχω την ίδια ισορροπία αργότερα..
Η ζωή μου είναι σχετικά καλή, γιατί αν και δεν έχω δουλέψει ποτέ μου, ωστόσο δεν έχω μεγάλη πίεση απ' τους γονείς μου..
Θεωρούν πως θα είναι καλό για μένα να δουλέψω, να κάνω κάτι, να μην κάθομαι..
Θέλουν όμως να στέκομαι και στα πόδια μου και αγχώνονται λίγο που έχουν περάσει τα χρόνια και δεν έχω βρει ακόμα το δρόμο μου..
Σε γενικές γραμμές η κατάσταση στο σπίτι είναι καλή..
Απ' την άλλη σκέφτομαι πως είμαι σχετικά καλά τώρα.. Εντάξει αισθάνομαι μια ανηδονία, έχω έλλειψη κινήτρου και απουσία νοήματος στη ζωή μου αλλά μπορεί να φταίω κι εγώ για αυτά, δεν ξέρω!!
Οπότε σκέφτομαι αφού είμαι σχετικά καλά, και αφού θα πεθάνω που θα πεθάνω, μήπως είναι ρίσκο για μένα να το κόψω.. αυτό σκέφτομαι..
Τέλος πάντων..
Όπως και να' χει σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!!