πως θα ηρεμήσω;
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 26
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    10

    πως θα ηρεμήσω;

    ολα στη ζωη μου πανε ονειρεμενα καλα.. η οικογενεια μου ολοι καλα, χρηματα εχουμε, σχεση εχω πολυ καλη, φιλους εχω, σπουδαζω αυτο που ονειρευομουν....κι ομως.....γιατι νιωθω ετσι? αυτο το αισθημα του ανικανοποιητου.... ειμαι ικανοποιημενη απο τη ζωη μου αλλα οχι απο τον εαυτο μου.. τα τελευταια χρονια θυμαμαι παντα να προσπαθω να προσποιηθω οτι ειμαι καποια αλλη....μιμουμαι συμπεριφορες και μονιμως νιωθω αγχωμενη.... εκτος αυτων ειμαι απο την ωρα που ξυπναω το πρωι μεσα στο αγχος..και να πεισ οτι εχω υποχρεωσεις..οκ..εγω ομως φοιτητριθα ειμαι σε μια πολυ ωραια πολη μακρυα απο την αθηνα...εκανα φιλους εδω..τοσους οσους ποτε δεν ειχα στην αθηνα. εκει μονο μια κολλητη, που με εχει προδωσει και που η παρεα μαζι της με κανει να νιωθω ασημαντη. Κι ενω ξερω οτι δεν ειμαι ασημαντη, κι ενω εχω καταφερει πολλα στη ζωη μου, παντα αυτο το βαρος δεν φευγει απο μεσα μου... αυτο το συναισθημα του αγχους..Αγχος για το τι θα φαω το μεσημερι μεχρι για το οτι δεν θελω να τελειωσουν τα φοιτητικα μου χρονια γιατι ξερω οτι θα χασω την παρεα μου.....ΣΑΣ ΖΑΛΙΣΑ Ε?? οσοι μπορειτε απαντηστε μου, πειτε μου αν βγαζετε κπ συμπερασμα κι αν υπαρχει ισως κατι που θα με βοηθησει..καποιο βιβλιο ισως...δν ξερω...ευχαριστω εκ των προτερων...

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    21
    καλησπερα και καλως ηρθες και συ στην παρεα μας.....
    εγω δεν ειμαι ψυχολογος η ψυχιατρος αλλα μια συμβουλη νομιζω οτι μπορω να σου δωσω...
    Προσπαθησε να κανεις μια ριζικη αλλαγη πανω σου ... Αλλαξε τα μαλλια σου ,,το ντυσιμο σου ,,, αγορασε και εχτριμ η αντιθετα κατι συντιρητηκο..Αλλαξε κατι που θα το αντιληφθεις πρωτη εσυ.ΝΑ κανει μπαμ απανω σου αυτο... Νομιζω οτι θα σου αλλαξει ολη η διαθεση....
    Για βιβλιο δεν εχω να σου προτεινω γιατι προσωπικα δεν ειμαι και πολυ του διαβασματος...Καλη επιτυχια Στρατος Δ.

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    10
    στρατο σ\' ευχαριστω πολυ για την απαντηση....
    θα το προσπαθησω-γιατι ειμαι των ακρων....το παραξενο ειναι οτι αυτο ακριβως ηθελα να αλλαξω, μα εσυ μου μες να το τονισω περισσοτερο με τον ενα η με τον αλλο τροπο!!!!
    Ομοιοπαθητικη...δεν ειναι κακο!!

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    9
    Η ομοιοπαθητική αν έχεις υπομονή μπορεί κατά την προσωπική μου εμπειρία να σε βοηθήσει σημαντικά.
    Σταμάτα να μιμείσαι συμπεριφορές γιατί έτσι δεν είσαι ο εαυτός σου.Αγάπησε την Ιλιάννα γιατί είσαι μοναδική όπως όλοι μας άλλωστε.Και αν τα φοιτητικά σου χρόνια τελειώσουν οι φίλοι σου που άξιζαν δεν πρόκειται να χαθούν,θα είναι πάντα δίπλα σου
    Και μια συμβουλή που μου την είπε πρόσφατα φίλη και έχει απόλυτο δίκιο.
    Όταν το μυαλό σου ξεφεύγει,όταν σε πιάνει άγχος κλπ κοίταξε το ΤΩΡΑ και τίποτα άλλο.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2006
    Posts
    126
    καλημερα παιδακια...μια απτα ιδια ολα στη ζωη μου ειναι οπως τα θελω και παντα νιωθω μεσα μου ενα ανεξηγητο αγχος και πολλλα σωματικα συμπτωματα ...ΕΙΜΑΙ 23 ΚΑΙ ΤΑ ΕΧΩ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ..ΕΧΩ ΩΡΑΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ,ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΚΟΥΚΛΟ ΠΟΥ ΣΤΙς 28 ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...ΗΛΙΑΝΑ ΜΟΥ...ΤΙ ΕΧΕΙς ΝΑ ΠΕΙς ΤΩΡΑ???ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩς!ΕΣΥ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΤΑ ΕΧΕΙς ΑΥΤΑ?ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΛΟΓΩ ΑΓΧΟΥς ΕΧΕΙς?ΦΙΛΑΚΙΑ

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    10
    τα 2 τελευταια χρονια ενιωσα αυτα τα συμπτωματα..παντα ημουν αγχωδης αλλα τωρα πια νιωθω οτι εχω αρχισει να ξεφευγω....πραγματικα φοβαμαι για την υγεια μου στα επομενα χρονια..εχω οικογενειακο ιστορικο σχετιζομενο με την αρτηριακη πιεση κλπ πραγμα που σε μεγαλο ποσοστο ποκαλειται απο το αγχος...
    ξερεις κατι?? θελω να βρω μια ακρη να πιαστω..ενα ξεκινημα για να αλλαξω τροπο σκεψης..
    αν ακουγα λιγο περισσοτερο το ενστικτο μου ή μαλλον τη λογικη μου που συνηθως μου λεει τι να κανω, τα πραγματα θα ηταν πολυ καλυτερα..
    οταν παω να κανω μια βλακεια μεσα μου ξερω οτι ειναι λαθος αλλα το κανω...
    πχ δενθελω να λεω στο αγορι μου τα πρβλ με τους δικους μου, πχ οταν τσακωνομαι κλπ γιατι θελω να εχει την εικονα μιας πολυ ησυχης οικογενειας..ομως δεν ειμαστε ετσι..οπως ολες οι οικογενειες εχουμε πρβλματα...
    αυτο ειναι που σας ελεγα οτι θελω να δειξω οτι ειμαι μια αλλη..παω να παραστησω οτι ολα ειναι καλα ενω δεν ειναι......
    μα δεν πρεπει..
    ναι μεν καποια πραγματα πρεπει να τα κραταμε για τον εαυτο μας αλλα σιγουρα υπαρχουν και πολλα που πρεπει να τα μοιραζομαστε....
    εγω ομως ντρεπομαι...τα λεω μεν γιατι δεν μπορω να κρατηθω αλλα μετα ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ μηπως δεν ηταν σωστο που τα ειπα, μηπως χαλασει η εικονα μου κλπ....
    Ειμαι 20 χρονων και ειναι κριμα να κανω ετσι..να χαλαω τη ζωη μου για βλακειες........
    κατι φορες προτρεχω..φανταστειτε οτι ενω σπουδαζω 3ο ετος στη Σαλονικη το καλοκαιρι απο το αγχος μου μηπως και μεινω με τους γονεις μου οταν γυρισω απο τις σπουδες, επαιρνα τηλ σε αγγελιες ενοικιασης σπιτιων στην αθηνα και εψαχνα περιοχη για να μεινω....
    αν αυτο δεν ειναι τρελο, τοτε τι ειναι???
    για οτι κανω ειμαι στην τσιτα...με νοιαζει τοσο πολυ η γνωμη του κοσμου σε σημειο που ξεχναω τη δικη μου...
    τις προαλλες χτυπησα λιγο το αυτοκινητο του μπαμπα μου μπροστα σε μια καφετερια που συχναζουν φιλοι απο το σχολειο (στην αθηνα) και επειδη με ειδαν κοντεψα να τρελαθω. δεν με ενοιαζε για το αμαξι..τρελεινομουν στη σκεψη του τι θα λενε..ενιωθα να ιδρωνω, να ειμαι κατακοκκινη, η καρδια μου να χτυπαει πολυ δυνατα.....
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΩ ΠΡΩΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ........Πως θα το καταφερω αυτο???? Πειτε μου πως??
    το εχει καταφερει κανενας ανθρωπος ποτε ή ειμαι καταδικασμενη να ζω σε αυτη την τρελα??

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    168
    Απο οτι φαινεται Ηλιανα τα πραγματα ηρθαν απο μονα τους πολυ καλα σε σενα και ετσι δεν χρειαστηκε να δουλεψεις συνειδητα με τον ευατο σου.Ακου τη φωνη μέσα σου...Εγώ δεν εχω τπτ απο οσα εχεις αν και ειμαι νεοτερος,αλλα προσπαθουσα απεγνωσμενα να κρατηθω απο οσα εχω...και ταυτοχρονα ενιωθα ανικανοποιητος μέσα μου..Συνειδητοποιησα οτι εγω δεν ειμαι οσα εχω αλλα ειμαι ο ευατος μου.Ετσι εφτασα σε σημειο να νικησω τις φοβιες μου (και συνεχιζω μερα με τη μερα) και να νιωσω μεσα μου πληροτητα και ικανοποιηση χωρις να εχω τπτ απολυτος απο ολα αυτα ονειρεμενη ζωη κτλ που λες οτι εχεις..(ενας συνομιληκος μου νορμαλ αν ζουσε μια βδομαδα οπως εγω θα παθαινε απιστευτο σοκ που δε θα ξεχνουσε ποτε)
    Αλλα αν δεν νιωσεις μεσα σου καλα,οποια προσπαθεια και να κανεις μεσα σου θα εισαι χαλια..Οσα και να καταφερεις..
    Οσο για τη γνωμη των αλλων που λες,πρεπει να διαχωρισεις τον ευατο σου απο τη γνωμη των αλλων και να καταλαβεις οτι δεν ταυτιζεσε με τη γνωμη των αλλων.Να δειξεις καποια αδιαφορια για τις αντιδρασεις τους.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    719
    ilianna σε χαιρετώ και εγώ από την πλευρά μου. Θα σε παρακαλούσα θερμά να γίνεις ποιό συγκεκριμένη σε κάτι μιας και με οδήγησες επαγωγικά σε αντιφάσεις.........

    Στο πρώτο σου μήνυμα αναφέρεις ότι με την οικογένειά σου όλα είναι καλά............στα επόμενα όμως μηνύματα δείχνεις έντονη τη δυσφορία να ζήσεις πάλι μαζί τους , αναφέροντας παράλληλα ότι ακόμα και το αγόρι σου δεν θέλεις να μάθει τα προβλήματα της οικογένειάς σου, μην τυχόν κια χαλάσει η εικόνα της ήρεμης μορφής της.....

    Τελικά η κατάσταση στην οικογένειά σου είναι καλή, ή κακή ?? γιατί όπως καταλαβαίνεις μας μπέρδεψες κάπως.......
    Αν υπάρχουν δε προβλήματα μήπως τελικά αυτά σου καλλιεργούν το όλο άγχος και αποφεύγεις την επάνοδό σου μέσα στον οικογενειακό χώρο???

    Σε παρακαλώ ξεκαθάρισε τα πράγματα γιατί έχω μπερδευτεί επί του θέματος.........
    ΦΙΛΙΑ!

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    10
    H oikogeneia moy einai ok opos to eipa stin arhi...otan eipa gia prbl ennoousa oti opos oles oi oikogeneies kapoies fores exoume tis sygkroyseis mas..aytes ennoo oti thelo na kratao kryfes...Oso gia to oti thelo na meino moni einai epeidi thelo na eimai aneksertiti, na exo to xoro mou...kai tespa sinithisa sti saloniki na exo to diko mou spiti kai mou aresei..
    vevaia ayto tha to kano mono an mboro na vgalo ta aparaitita xrimata..
    den ksero an se diafotisa AISIODOKSI.....
    genika allo ena ashimo pragma apo ti opoio pigazei to aghos mou einai oti polles fores megalopianomai kai otan syneiditopoio oti den einai etsi, oti den eimai kai kati idiaitero pefto....
    kserete giati megalopianomai??
    giati epirreazomai kai nomizo oti forondas ena TZIN cK tha traviksto tin prosoxi ton allon.
    kai eimai pragmatika anoiti otan skeftomai etsi.....
    simera pou gyrisa stin athina gia ekloges o pateras moy, mou edose ena harti pou elege ta eksoda pou pragmatopoiise gia mena olo to xrono. itan kapou 13000 eyro. Se ayta fysika perilamvanondai kai ta eksoda gia enoikio stin saloniki syn ta genikotera eksoda mou ekei..
    piga na valo ta klammata otan to eida. omos den afisa ton eayto mou. to ekana 1000 kommatia, to petaksa sta skoupidia kai mou iposhethika oti den tha ksanazitiso lefta oute gia petrelaio pera apo ayta pou mou dinoun gia na epuiviono pano.
    Tha kopso to laimo mou gia na ta vgalo pera.
    Tha matho ston eayto mou oti einai kalytero na exo na deikso kati san prosopikotita kai oxi ti marka tsanta kratao sta xeria mou.
    to oti o pateras mou me kostos tis ygeias tou eftiakse ena onoma kai kapoia xrimata densimainei oti ego tha ta spatalo xoris periorismo,...
    tha matho...
    thelo na gino anthropos opos oloi oi alloi..
    kai an exo ena pleonekthma parapano na to ekmetaleyomai mono gia ousiodi skopo....

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    21
    αν θες την γνωμη μου κανεις λαθος...
    Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο πατέρας σου σίγουρα δεν σου έδειξε αυτό το χαρτί με τα έξοδα σου για να σε στεναχωρήσει αλλά ούτε για να σου βάλει τις φωνές.
    Απλά ήθελε να σου δώσει να καταλάβεις ότι επειδή δεν ξέρεις πόσο δύσκολα βγαίνουν τα λεφτά το πόσο εύκολα τα χαλάς είναι πρόβλημα . σίγουρα ο άνθρωπος θα θέλει να περάσεις όσο γίνεται μια καλή φοιτητική ζωή (τα φοιτητικά χρόνια είναι τα καλύτερα), αλλά όχι με σπατάλες ,,, απλός περιόρισε λίγο τα έξοδα σου , δείξε στον πατέρα σου ότι τα υπολογίζεις τα λεφτά. Αυτό θα θέλει μόνο. Μην πιέσεις άδικα τον εαυτό σου …θα έχεις κάνει διπλό λάθος
    Στράτος Δ.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2006
    Posts
    2,456
    Μήπως το άγχος προέρχεται από το ότι \"κρύβεσαι\"?

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2005
    Posts
    179
    Αγαπητή φίλη...ο καθένας απο εμάς...φέρει σε κάποιο βαθμό διδαχές απ το οικογενειακό του περιβάλλον που διαμορφώνουν τα πιστεύω του και συνεπώς τις οπτικές του.Ο πατέρας σου....προφανώς δημιούργησε την περιουσία που έχετε...και σε αυτόν τον αγώνα είχε να αντιμετωπίσει \"θηρία\" και γι αυτόν τον λόγο δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στον εξοπλισμό που πρέπει να έχει κανείς όταν κατεβαίνει σε τέτοιου τύπου αγώνες.Βεβαίως το κύρος,η υπόληψη και η περιουσία είναι βασικά όπλα...αλλά μην ξεχνάμε ότι το σημαντικότερο κι απ τα όπλα είναι ο στρατιώτης,αυτός που τα χειρίζεται και κυρίως αυτός που κρίνει πότε πραγματικά τα χρειάζεται.Έχω την εντύπωση ότι η ιδιαίτερη βαρύτητα που δόθηκε σε αυτό το κοινωνικο-οικονομικό οπλοστάσιο....σε έκαναν να πιστεύεις ότι η πανοπλία αυτή σου είναι απαραίτητη σε κάθε βήμα σου...και ίσως καμμιά φορά φοράς τη σιδερένια στολή του Μπέν Χούρ...ακόμα και όταν πάς να πιείς καφέ με την παρέα σου.(Το τζίν CK....είναι μέρος της δικής σου πανοπλίας).Όλη αυτή η θωράκιση όμως....σου στερεί την αμεσότητα...και φαίνεται να είσαι ενδεδυμένη με την πανοπλία αυτή ακόμα και όταν παρουσιάζεσαι στον ίδιο σου τον εαυτό.Όλα εν τάξη,όλα καλοστημένα....όλα τακτοποιημένα...και κάπου εκεί στο βάθος ένα κομμάτι της Ιλιάνας που το αντιμετωπίζεις σαν κάτι αρρωστημένο ,σάν κάτι που αντιδρά χωρίς λόγο..κάτι το παράλογο.

    Κι όμως αυτό το κομμάτι....ίσως να σου λέει πολύ σημαντικά πράγματα,ίσως να σε παροτρύνει να επικοινωνήσεις μαζί του και μέσω αυτής της επικοινωνίας να έρθεις σε επαφή με τους ανθρώπους εκείνους ή τις πτυχές των ανθρώπων.....ώστε να ξεδιψάσει η ψυχή σου.Η Ιλιάνα που πονάει,η Ιλιάνα που θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί,η Ιλιάνα που ονειρεύεται ,η Ιλιάνα που κλαίει,η Ιλιάνα που γελάει,που εκφράζεται....εκεί βρίσκεται ο θησαυρός του είναι σου...εκεί βρίσκεται η προσωπική σου περιουσία.Τα συναισθήματα σου και τα ταλέντα σου είναι που θα εξαργυρώσεις στο χρηματιστήριο της ανθρώπινης επικοινωνίας.Στις σχέσεις και την επικοινωνία με τους άλλους....δεν χρειάζεσαι καμμιά εξτρά πανοπλία πέραν αυτής που ήδη έχεις,τη χαρισματική φύση σου.Αυτό είναι το πανίσχυρο όπλο που διαθέτεις...και δεν αξίζει να το ενταφιάζεις μέσα σε πανοπλίες του CK,Versage,Christian Dior κτλ.Η λάμψη που βγαίνει απο μέσα μας ...κάνουν τα ρούχα και όχι το αντίστροφο.Δές ακόμα...και για τα ρούχα χρησιμοποιούμε τα ονόματα των δημιουργών τους π.χ. Κάλβιν Κλάιν...που τι ήταν αυτοί....άνθρωποι που αξιοποίησαν το ιδιαίτερο ταλέντο τους και το άφησαν να κάνει θαύματα.Με αυτά που φοράς μπορείς ίσως να τραβήξεις κάποιες ματιές....αλλά με αυτά που φέρεις μπορείς να σαγηνέψεις και να κατακτήσεις.Κάνε τα όνειρα και τα ενδιαφέροντα σου....τον δικό σου ορίζοντα...και άρχισε να κινείσαι και να αγωνίζεσαι σε αυτόν.Εκεί βρίσκεται η Ιλιάνα εκεί και η δύναμη σου.

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    10
    Αισθανθηκα την αναγκη να πω σε ολους εσας ενα τεραστιο ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου που ασχολειστε μαζι μου....
    Εχετε δικιο-απολυτο....
    δεν κρυβω πως κι εγω καποιες φορες τα σκεφτομαι αυτα.....
    ομως αναρωτιεμαι...
    πώς περνανε απο τη θεωρια στην πραξη?
    λεμε πχ \"να αγαπησεις τον εαυτο σου\"
    οκ να τον αγαπησω αλλα ποια διαδικασια, ποιο συνειρμο θα πρεπει να ακολουθησω για να γινει αυτο?
    να κλειστω σπιτι κα να σκεφτομαι οσα εχω κανει, οσα πιστευω πως ειμαι και πως αξιζω εως οτου συνειδητοποιησω οτι με αγαπω??
    Ξερετε εχω πει πολλες φορες στον καθρεφτη οτι αγαπαω τον εαυτο μου αλλα αυτο γινεται οταν προηγουμενως εχει προηγηθει καποιο καλο συμβαν...
    οτι πχ βγηκα με την παρεα μου-περασα πολυ καλα-ενιωσα αποδεκτη (οτι ηταν στραμμενη η προσοχη πανω μου αρα ειμαι σημαντικη)
    ή οταν εχω καταφερει να παρω εναν καλο βαθμο σε μαθημα της σχολης
    ή οταν εχω κανει μια καλη πραξη......
    Εγώ ομως θελω να με αγαπησω και τις ωρες που κανω λαθη, που εχω νευρα, που δεν μου δινουν σημασια...........
    Κατι που εχω συνειδητοποιησει ειναι οτι ειμαι καλα και ηρεμη οταν μιλαω με το Θεο....
    Τις ωρες που προσευχομαι για κατι ή που ζηταω κατι απο το Θεο αισθανομαι απιστευτη γαληνη...
    Γεμιζω μεσα μου με αισιοδοξια, οτι ολα θα πανε καλα....
    Με τη θρησκεια- τις εκκλησιες και τους παπαδες δεν τα παω καλα....
    Ομως παντα τις δυσκολες στιγμες μου οταν απευθυνομαι στο Θεο ΠΑΝΤΑ το προβλημα μου λυνεται, ή αν δε λυθει ερχονται ετσι τα πραγματα που δεν ενοχλουμαι απο αυτο..........
    Ξεφυγα λιγο απο το θεμα....
    Να σας πω τωρα κατι ακομα απο το οποιο επηρρεαζομαι και νομιζω οτι γενικα ειναι μια απο τις \"πηγες του κακου\"...
    Η κολλητη μου.
    Ενας ανθρωπος που δεν κοιταει καθολου την ουσια...
    Κολλημενη στις αντιληψεις της, ψωνισμενη μεχρι εκει που δεν παιρνει και μαλιστα χωρις να προερχεται απο οικογενεια με χρηματα (ωστε να πεις οτι δικαιολογειται το ψωνιο της) οποτε τη συνανταω αρχιζει και μιλαει για κολονακι-για κηφισια κλπ χωρις να τα εχει πολυσεργιανισει και το κακο ειναι οτι κατι φορες με παραμυθιαζει και μενα.
    Λες και αν θα παμε να σταθουμε εμεις στη μεση της πλατειας κολονακιου θα γυρισει κανεις να μας κοιταξει!!!!!!
    Αχ βρε παιδια, ολα αυτα τα ξερω....αλλα δεν τα εχω ενστερνιστει με αποτελεσμα να παρασυρομαι συχνα.....
    Θελω να εχω ουσια-να αφοσιωνομαι στο στοχο μου και να μην μου καιγεται καρφι για ολα αυτα...
    να ειμαι αποδεκτη σε μια παρεα χωρις να φοραω ακριβα ρουχα μονο και μονο γιατι με πανε..γιατι με συμπαθουν γι\' αυτο που ειμαι..
    Εξωτερικα ειμαι ωραια κοπελα...μα μεσα μου εχω τοση ανασφαλεια...και καποια στιγμη αυτη πρεπει να αποβληθει...
    αυτος ειναι και ο λογος που ζητησα και ακομα ζηταω τη βοηθεια σας..
    τα λογια σας..
    τις εμπειριες σας..
    τη συμβουλη σας...
    και παλι ευχαριστω...

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2005
    Posts
    179
    Ιλιάνα....εγώ δεν θα σε προέτρεπα ακριβώς \"να αγαπήσεις τον εαυτό σου\"....αλλά πρωτίστως \"να γνωρίσεις τον εαυτό σου\".Οι αποφάσεις που παίρνουμε,οι αντιδράσεις μας σε κάποιους ανθρώπους/καταστάσεις, ο τρόπος που βλέπουμε κάποια πράγματα ή τα αισθήματα που μας γεννιούνται στηρίζονται σε κάποια \"πιστεύω\" μας.Αυτά φιλτράρουν την αντίληψη μας ...και μας κάνουν να βλέπουμε άσπρο ή μαύρο κάτι που μπορεί να είναι απλώς γκρί ή ακόμα και διαφανές.

    Πρόσεξε για παράδειγμα πως περιγράφεις την κολλητή σου.Απ τη μια δείχνει ψωνισμένη (άρα κάτι το αρνητικό) απ την άλλη όμως δεν έχει πολλά χρήματα ώστε να είναι ψώνιο (σαν να λές ότι όποιος έχει πολλά χρήματα δικαιολογημένα είναι ψώνιο...και έτσι παίρνει και σένα η μπάλα) ...και στο τέλος φτάνεις στο σημείο να λές ότι εκείνη παραμυθιάζει εσένα (περιγράφοντας ουσιαστικά το ότι κάποιες απόψεις της σε βρίσκουν σύμφωνη)...και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την κολλητή σου,αυτήν που επέλεξες δηλαδή για στενότερη φίλη.Και μπορεί όλο αυτό να μην βγάζει με μια πρώτη ανάγνωση νόημα...άν όμως αναλογιστείς τους ακροατές αυτών που λές...νομίζω ότι βγαίνει κάποια άκρη.Όταν λοιπόν μιλάς σε εμάς....το ψώνιο,η κολλητή,το lifestyle...έχουν μια πιο αρνητική απόχρωση ακριβώς για να μην σε κρίνουμε ως ψώνιο.Όταν όμως βρίσκεσαι με την κολλητή σου...παραμυθιάζεσαι απο αυτήν...ουσιαστικά συμφωνείς με αυτήν ώστε να εξασφαλίσεις και την δική της θετική κριτική.Έτσι λοιπόν ανάλογα με το κοινό που έχεις ...προσαρμόζεις και τα \"θέλω\" σου εν ονόματι της έξωθεν καλής μαρτυρίας.Είναι όμως δυνατόν να συμφωνούμε με όλους....?

    Με ανάλογο τρόπο....το όποιο λάθος κάνεις...άν το βλέπεις καθισμένη στην κερκίδα των \"κριτών\" (κατακριτών) σου...μοιάζει με κάτι που σε μειώνει.Ωστόσο....αν το δείς μέσα απ τα μάτια της εξελισόμενης Ιλιάνας...το λάθος είναι κάτι που σε διδάσκει πως να κάνεις αποτελεσματικότερα το σωστό...καθώς μέσα απ τα λάθη μας αποκτούμε εμπειρίες και η εμπειρία μας χαρίζει την επιδεξιότητα.Οποιανού καταξιωμένου την βιογραφία να κοιτάξεις (σε οποιονδήποτε χόρο) ...σίγουρα θα βρείς πολλά \"λάθη\" ή \"ατυχίες\" πάνω στα οποία έχτισε την σημερινή του αξία.Ναί σε χρόνο dt...το λάθος μπορεί να μοιάζει με κάτι το ανεπιθύμητο...όμως σε βάθος χρόνου τα λάθη είναι οι ευεργέτες μας.Μην ξεχνάς ότι όταν πρωτοξεκίνησες να περπατάς...έπεφτες και μπουσουλούσες...ώσπου το αναπτυσόμενο νευρικό σου σύστημα να αρχίσει να σταθμίζει τους παράγοντες που επιρρέαζαν την ισορροπία σου και έτσι να αποκτήσεις την δεξιότητα στο περπάτημα.ʼν .....σταματούσες να προσπαθείς να κάνεις τα πρώτα βήματα...απο φόβο μην κάνεις το λάθος και πέσεις κάτω....τότε σήμερα απλώς δεν θα μπορούσες να περπατήσεις ακόμα.

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    10
    Aγαπημενε μου λογοψυχε οσον αφορα στην κολλητη μου την επελεξα και με επελεξε στο σχολειο....το προβλημα ειναι οτι ακομα συζηταει για τα ιδια θεματα που συζητουσε και τοτε. Δεν εχει εξελιχθει, δεν εχει ωριμασει και γενικως εχει γινει κουραστικη.
    Δεν βρισκομαστε συχνα λογω των σπουδων μου, αλλα οποτε γυρναω στην πολη μου και συναντηθουμε ακουω παντα την ιδια κασετα. Για εναν που γουστε\\αρε απο το σχολειο και ειναι ακομη κολλημενη..οκ να μιλησουμε γι\' αυτο αλλα ρε παιδια ελεος. Εχουμε γινει ολοκληρες γυναικες πια...
    Εχω ενδιαφεροντα, ονειρα, φιλοδοξιες και δεν μπορω να τα συζητησω με εκεινη.
    Εχω αρχισει πια να αγχωνομαι οταν παω να της πω κατι απο αυτα γιατι τη βλεπω οτι παλι παει να γυρισει το θεμα στον εαυτο της και αυτο με βγαζεια πο τα ρουχα μου.
    Ετσι καθε μας βολτα καταληγει με εμενα να γυρναω σπιτι και να παρακαλαω να γνωρισω αλλες κοπελες οταν γυρισω στην αθηνα για μονιμα.
    Αντιθετα στη Σαλονικη εκανα φιλες και φιλους που ειναι πιο κοντα σε μενα οσον αφορα τον τροπο σκεψης. Εχουν ανοικτο μυαλο και συζυταμε μαζι πολλα θεματα.
    Ασε που οι φιλες μου εκει μου εχουν σταθει πραγματικα και φανταστειτε οτι τις ξερω μονο λιγα χρονια.
    Αυτη αντιθετα μου απεδειξε ποσο εγωιστρια ειναι και γενικα τοι φιλη μου ειναι μονο στα λογια.
    Στην ουσια εγω ειμαι φιλη της αυτη δεν ειναι δικη μου.
    Το κακο ειναι οτι οι φιλες μου ειναι απο μακρινες πολεις κι ετσι οπως και να εχει θα χαθουμε....
    Γι\'αυτο φοβαμαι.....
    Αυτα για την.....\"κολλητη\" μου.

    Ενα απο τα καλα που μου συμβαινουν ειναι η σχεση μου.
    Εχω βρει εναν ανθρωπο που με αγαπαει πραγματικα και μου το δειχνει καθε μερα.....
    Αν δεν υπηρχε εκεινος στην αθηνα θα βρισκομουν σε πολυ χειροτερη ψυχολογικη κατασταση.....

    Θελω να γνωρισω τον εαυτο μου....αλλα κατι φορες εκει που νομιζω οτι εστω και λιγο τον ξερω, και ειναι πολυ διαφορετικος απο μεσα (σε σχεση με ψωνιο κλπ) ωστοσο εξωτερικα βγαζω αλλα πραγματα....
    ΑΜΥΝΑ..ΑΜΥΝΑ..ΑΜΥΝΑ..
    Συνεχως αμυνομααι
    φοβαμαι μην πω κατι κακο..
    φοβαμαι μηπως τα αστεια μου παρεξηγηθουν, δεν τα καταλαβουν και ενοχληθουν...
    γιατι να ειναι τοσο δυσκολες οι σχεσεις των ανθρωπων??
    γιατι καποιες κοπελες στην πολη που σπουδαζω που τωρα κανουμε καλη παρεα (οχι φιλες) μου εχουν εκμυστηρευτει οτι οταν με πρωτογμωρισαν δεν με πηγαιναν καθολου?
    τι ειναι αυτο το τοσο αρνητικο που βγαζω στους ανθρωπους πριν καν τους πω \"χαιρω πολυ\"??
    Ειμαι απο μικρη πολυ περηφανη και αυτο φαινεται εξωτερικα εντονα (δεν εννοω ψωνιο αλλα περηφανη)..
    Αυτη μου δηλαδη η ανασφαλεια δεν γινεται ακθολου αντιληπτη οταν με γνωριζει καποιος..
    εξωτερικα φαινομαι υπερβολικα σιγουρη για τον εαυτο μου...
    Απο μεσα ομως σιγοβραζω....
    Αυτο λετε να φταιει????
    Ιλιαννα.....επιτελους κοριτσι μου..ποια εισαι και τι ηρθες να κανεις σ\' αυτο τον κοσμο?

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •