Είμαι απελπισμένος με το σχολείο!

[dimitris_19]

Ψυχολόγο δεν έχω δει ακόμα κ δεν ξέρω πότε θα δω. Όλη αυτή η κατάσταση με επηρεάζει πάρα πολύ κ μου καταστρέφει πολύ την ψυχολογία μου. Κ με επηρεάζει γενικά κ στο σπίτι, γιατί μου μπαίνει συνέχεια στο μυαλό μου.. Θέλω να ξεφύγω απ' όλη αυτή την κατάσταση, να "ανέβει" η ψυχολογία μου κ να ηρεμήσω. Θέλω να "γίνει καλά" η ψυχική μου υγεία.....

[Jane]

Γεια σου Δημήτρη,

Καταλαβαίνω ότι αυτό που περνάς είναι πολύ δυσάρεστο και όλα τα σχετικά με το σχολείο σου φαίνονται βουνό. Σου έχει προκαλέσει άγχος και το άγχος τροφοδοτείται καθημερινά από το φόβο σου και ζεις ένα φαύλο κύκλο.

Δεν έχω καταλάβει όμως καλά γιατί η λύση της μεταγραφής, δεν παίζει;

Επίσης δεν έχεις δώσει λεπτομέρειες για τις συζητήσεις με τους γονείς σου.
Τι σου λέει η μητέρα σου όταν της εξηγείς το πρόβλημα;
Της το έχεις εξηγήσει αναλυτικά, όπως κάνεις εδώ, ας πούμε;

Ποιες είναι οι γνώσεις (έστω και ενστικτώδεις), αλλά και η ευαισθησία της μητέρας σου γύρω από ψυχολογικά θέματα; Γενικά, εννοώ. Την ενδιαφέρει να κατανοεί, να βοηθά και να στηρίζει ή την ενδιαφέρει περισσότερο, τι θα πει ο κόσμος;

Ένα παιδί γνωστό μου, υπέφερε τα ίδια με σένα, αγόρι 14 ετών, άριστος μαθητής. Είχε αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης. Ευερεθιστότητα, κατήφεια, κλείσιμο στον εαυτό του, έλλειψη αυτοπεποίθησης. Οι γονείς του, γιατροί και οι δύο, μόλις συνειδητοποίησαν το πρόβλημα, άλλαξαν φέτος σχολείο στο παιδί τους.
Το αγόρι απόκτησε πάλι το χαμόγελό του και την διάθεσή του.

Με λίγη κατανόηση του προβλήματος από τη μητέρα σου, αφού της τα εξηγήσεις και εσύ αναλυτικά, πιστεύω ότι και εσύ μπορείς να έχεις τη χαρούμενη έκβαση του φίλου μου.

Και κάτι τελευταίο: ΑΝ πείσεις τη μητέρα σου, ΜΗ το συζητήσεις με το παρόν σχολείο. Ούτε διευθυντές, ούτε καθηγητές, ούτε ψυχολόγοι, τίποτα. Θα μπλέξεις και θα χάσεις πολύτιμο χρόνο.

Από τη πείρα μου έχω δει ότι τα σχολεία, λυσσάνε να κουκουλώνουν τέτοια θέματα για να μη τους χαλάσει η φήμη. Δεν τους νοιάζει το ψυχικό κόστος του μαθητή. Όταν άλλαξα εγώ σχολείο στο παιδί μου (για άλλο λόγο) ο διευθυντής μου έκανε μεγάλο ψυχολογικό εκβιασμό για να μη φύγουμε. Το ίδιο και στους γονείς του αγοριού που σου είπα (άλλο σχολείο).

[sunset]

χμ ωραια τα λετε αλλα στη αθηνα ειναι ευκολο καποιος ισωςνα αλλαξει σχολειο.εγω που τραβαγα τα ιδια αλλα ημουν σε νησι με ενα λυκειο μονο, αλλα ταυτοχορνα πεισμωνα και ολας και καθησα αλλες δυο χρονιες παραπανω αφου ειχα μεινει στην ταξη λογω δυσκολιων
?
διπλα μου?κανεις ουτε ψυχολογος ουτε γονεις
γνωμη μου,μην παρατησεις το σχολειο εχεις μια χρονια ακομα!!
εσυ εχεις το μελλον σου μπροστα αστους αυτους,να κοιτας τα εφοδια σου,η μανα μου λεγε το εξης δυσκολο πολυυυ δυσκολο
να τους αγνοεις η καλυτερη εκδικηση.
μιλα με την μητερα σου και την φιλη σου να ναι κοντα σου αν εισια τυχερος.
η αν η φιλη σου οπως ανεφερες ξερει καποιον απο αυτους να μιλησετε.
ποτε δεν ξερεις.
εχει δικιο η κυρια απο πανω το σχολειο και ειδικα πια δνε το ενδιαφερει η ψυχικη υγεα του παιδιου
αλλα η φημη δυστηχως.
κοιταξε τον ευατο σου.καλη συνεχεια στην ζωη σου.ευχομαι να πανε ολα καλα!και θα πανε!

[Gypsy Cello]

Ίσως να τους ενδιαφέρει περισσότερο η φήμη όταν είναι ιδιωτικό το σχολείο όχι όταν είναι δημόσιο. Όπως και αν έχει εσύ Δημήτρη πρέπει να συνεχίσεις οπωσδήποτε! Αυτό που είναι απαραίτητο τώρα είναι να μιλήσεις σε ψυχολόγο και στον λυκειάρχη κατ' ιδίαν. Σωστή και η παρατήρηση της Jane. Mε τους γονείς σου τα συζητάτε αυτά τα πράγματα?

[RainAndWind]

Δημήτρη, όμως αν ξαναδιαβάσεις τα ποστς σου θα διαπιστώσεις ότι έχεις βγάλει ήδη κάποια συμπεράσματα για το τι θα επακολουθήσει αν ενημερώσεις τους καθηγητές σου δίχως στην πραγματικότητα να γνωρίζεις το πώς θα αντιδράσουν οι ιθύνοντες και δίχως να γνωρίζεις εκ των προτέρων επίσης τις αντιδράσεις των συμμαθητών σου όταν καλεστούν να τους ζητηθεί ο λόγος για τη συμπεριφορά τους αυτή. Πώς μπορείς να το γνωρίζεις εκ των προτέρων? Συμφωνώ πως πρέπει να ενημερώσεις επίσης τη μητέρα σου, όχι ακριβώς όπως το έκανες, γιατί κι εκείνη, μη γνωρίζοντας τα γεγονότα και τις συνθήκες, έχει βγάλει τα δικά της συμπεράσματα, που πηγάζουν ίσως από την ελλιπή ενημέρωση. Δεν είναι το ίδιο να της πεις "θέλω να παρατήσω το σχολείο" με το "μητέρα, το και το, στο σχολείο μου αντιμετωπίζω αυτό το θέμα, από αυτά και αυτά τα άτομα".

Ίσως λοιπόν λόγω της σύγχυσης που νιώθεις, να έχεις προιδεάσει και προβεί σε προβλέψεις που δεν είναι απαραίτητο να γίνουν έτσι καθώς τα σκέφτεσαι. Υπάρχει δηλαδή και η πιθανότητα όλα να συμβούν με τρόπο αντίθετο από εκεί που σε πάει το μυαλό σου. Να υπάρξει αντίδραση σωστή από το προσωπικό, τις/τους υπευθύνους, οι συμμαθητές σου να πάψουν να σε ενοχλούν και συ να ηρεμήσεις. Είναι δικαίωμά σου να αμυνθείς, μην προιδεάζεις τον εαυτό σου για το χειρότερο αποτέλεσμα. Μίλα ΚΑΙ στη μητέρα σου ΚΑΙ πήγαινε στο γραφείο να τα πεις. Μην κολλάς καθόλου, κάνεις ό,τι πρέπει, δεν είσαι εσύ ο υπόλογος, το γνωρίζεις αυτό.

[sheldon]

Δε γίνεται να αλλάξεις τμήμα ή σχολείο; Μην το παρατήσεις για χάρη τους. Δε θα αφήσουμε τους άλλους να καθορίσουν το μέλλον μας.

[sunset]

μην αλλαξεις σχολειο!οπως πολυ σωστα γραψαν!μου χε τυχει και μενα περιπτωση μια που πηγε να μου κανει την ζωη μαυρη αφου μας ειχαν δωσει και 3 φορες αποβολη συνεχιζοταν επι χρονια
και μαλιστα μου λεει δεν θα το ξεχασω μια μερα. θα σε κανω να αλλαξεις ταξη εσενα.και της λεω εγω για κανενα σκουπιδι δεν θα αλλαξω τιποτα.και ποτε.
ποτε μην πεφτεις και ακομα και αν εχεις τα προβληματα σου η τους ρομαντισμους σου μην αφηνεις ποτε και κανεναν που δεν αξιζει να δει αυτη την πλευρα η να σε κανει να αλλαξεις.εμεις καθοριζουμε και πρεπει το μελλον αν μας κανουν οτι θελουν απο το σχολειο ,θα το κανουν και στην ζωη αυριο.και ναι ακουγεται ασχημο αλλα ισχυει απο οτι βλεπω.

[donald_girl]

Γεια σε όλους! Συγνώμη που κάνω κι άλλο θέμα, αλλά είναι ανάγκη. Όπως ξέρετε, εδώ κ κάτι μέρες έχουν ανοίξει τα σχολεία. Έχω πρόβλημα λοιπόν με τους συμμαθητές μου. Με ενοχλούν συνέχεια κ κάποιες φορές μου "πετάνε" υπονοούμενα.... Πάω Β' Λυκείου κ στην τάξη δυστυχώς, είμαστε μόνο αγόρια. Δεν ξέρω τί θα κάνω μ' αυτήν την κατάσταση. Θέλω ΟΠΩΣ+ΔΗΠΟΤΕ να παρατήσω το σχολείο, γι' αυτόν τον λόγο. Εν τω μεταξύ δεν έχω θάρρος να τους αγριέψω, κ δεν φωνάζω γιατί η φωνή μου δεν είναι κ τόσο "βαριά" κ θ' αρχίσουν αμέσως την καζούρα. Την 2η μέρα κιόλας, είχα τρελαθεί κ δεν ήξερα τί να κάνω. Παρέα φυσικά, δεν κάνω με κανέναν κ ούτε θέλω. Είπα της μητέρας μου για πλάκα ότι θα το παρατήσω να δω την αντίδρασή της κ φυσικά ήταν αρνητική. Μου είπε ότι μόνο αν βρω δουλειά θα το σταματήσω. Κ γι' αυτό θα προσπαθήσω πολύ να βρω πρωινή δουλειά. Δεν αντέχω εκεί μέσα (στο σχολείο). Νιώθω ότι είμαι φυλακή! Είμαι απελπισμένος. Σας παρακαλώ, βοηθήστε με! Ευχαριστώ!

Όταν ήμουν στην ηλικία σου ήμουν εκείνη που πλάκωναν στο ξύλο για πλάκα, έριχναν ροχάλες , και κορόιδευαν... Αυτό από το νηπιαγωγείο μέχρι το τέλος. Βέβαια στο τέλος, στο Λύκειο απλώς με είχαν στο δούλεμα, δεν με χτυπούσαν πια, αλλα μέχρι 3η γυμνασίου έφαγα πολύ ξύλο.
Φυσικά και καθηγητές και δάσκαλοι δεν ενδιαφέρθηκαν ΠΟΤΕ για μένα...
Λοιπόν δε θα παρατήσεις το σχολείο, θα αλλάξεις σχολείο. Και εγώ 3η Λυκείου άλλαξα σχολείο και ήταν όλα κάπως πιο ήρεμα...
Μέχρι να φύγεις από εκεί κοίτα να είσαι όσο πιο απόμακρος γίνεται... Έρχεται διάλειμμα; Σήκω και φύγε μακριά τους και επέστρεψε μόνο στο μάθημα. Κλείσε τα αυτιά σου. Στην ανάγκη φόρα ωτοασπίδες στο διάλειμμα και παίξε το τρελός!
Επίσης έχε κατά νου πως αυτά τα του σχολείου δεν είναι τίποτα μπροστά στα προβλήματα που έχεις να αντιμετωπίσεις όταν βγεις στον πραγματικό κόσμο... Τώρα είσαι προστατευόμενος της οικογένειας σου, σκέψου ως ενήλικας να έχεις προβλήματα όπως η ανεργία και η μάχη για την επιβίωση... Για αυτό πρέπει να χαρείς όσο παραπάνω γίνεται αυτήν την ηλικία, γιατί μετά είναι τα δύσκολα στα αλήθεια!

[dimitris_19]

Τελικά, μάλλον δεν θα το παρατήσω. Εξ' άλλου, οι γονείς μου λένε ότι μπορεί να μετακομίσουμε όλοι μαζί στην Κρήτη το καλοκαίρι. Είχα κάνει μια χρονιά (3η Γυμνασίου) στην Κρήτη κ αν τα συγκρίνω, νομίζω πως είναι λίίίγο καλύτερα εκεί όσον αφορά το σχολείο.