ΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΒΙΩΣΕ ΒΑΡΥ ΠΕΝΘΟΣ ΑΠΟΚΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ?

[Roxanne]

Boubourina, κάνε ό,τι λέει η καρδιά σου. Αν νιώθεις έτοιμη να σηκωθείς και να κοιτάξεις μπροστά, είναι κρίμα να μείνεις στάσιμη για να ικανοποιήσεις την κοινή γνώμη.

Ναταλι, φαίνεται πως περνάς δύσκολα. Όμως υπάρχουν ακόμα καλοί άνθρωποι, απλά δεν έτυχε να τους συναντήσεις ακόμα. Υπομονή, θα έρθουν καλύτερες μέρες, κύκλος είναι η ζωή και γυρίζει. Μια διαδικτυακή αγκαλιά από μένα.

[boubourina]

Roxanne, διαμαντακι!!!! Ναι στο τελος τελος θα κανω αυτο που εμενα με ανεβαζει και με εξυπηρετει. Αλλωστε και με τον Τακουλη τα πρωτα 5 χρονια παρανομοι ειμασταν!!! φαινεται οτι το κρυφο ειναι πιο γλυκο. Μονο που αυτη τη φορα ο αλλος ειναι ελευθερος και η κατακριτεα ειμαι εγω.

Δεν θα σταματησω επειδη δεν ειναι αποδεκτο
Αλλωστε δεν εμπλεκομαι σε σχεση, δεν ειμαι ετοιμη ακομα. Ξερω οτι ειναι αδικο για τον αλλον, αλλα ελπιζω να εχει επιγνωση οτι με το να μπλεξει μαζι μου, δεν ειναι οτι πιο ευκολο. Δεν θελω γαμο, ουτε καν μονιμη σχεση ακομα. Το μυαλο μου και η καρδια μου ειναι ακομα δωσμενα σε αλλον. Ομως αυτο δεν με εμποδιζει να χαρω τη συντροφια και το φλερτ καποιου και να νιωσω καλυτερα ψυχολογικα

Ψιλα γραμματα θα μου πουν μερικοι.... τι να κανουμε .... ολα μεσα στη ζωη ειναι. Παντως δεν νιωθω οτι προδιδω τον Τακη, οχι σε καμμια περιπτωση, νιωθω τοσο γεματη απο εκεινον και τοσο ομορφα με οσα ζησαμε που ουτε θα ξεχασω ουτε θα μετανιωσω, ομως .............ΘΑ ΠΑΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

[deleted-member141015]

Bou, όπως είπε κι η c_d, το δικαίωμα στη ζωή το έχεις έτσι κι αλλιώς... κι αν ένιωσες κάποια στιγμή ότι το έχασες γιατί απλά λόγω θλίψης και πόνου δεν σου έβγαινε διαφορετικά, το αποκτάς ξανά τη στιγμή που εσύ νιώθεις ότι το έχεις και πάλι... δηλαδή τώρα!

Προσωπικά, μετά από την ιστορία που σου έχω πει πριβέ, μου πήρε ακριβώς ένα χρόνο να νιώσω έτοιμη για ουσιαστική σχέση, όμως η ανάγκη για συντροφιά και φλερτ υπήρχε πολύυυ πιο πριν. Σκέψου πως όσοι σε θέλουν να μένεις σε ρόλους που πια δεν σε εκφράζουν, προβάλλουν πάνω σου δικές τους και μόνο δικές τους ανάγκες. Εσύ σκέψου τις δικές σου ανάγκες κι επιθυμίες κι όλα θα πάνε μια χαρά!

Κάποτε είχα καθηγήτρια μια κυρία που λίγους μήνες μετά το θάνατο του άντρα της, ερωτεύτηκε τον - επίσης μόνο - πατέρα ενός μαθητή της. Προβληματίστηκε για το πώς θα το πάρουν τα παιδιά τους, οι εργοδότες, οι συγγενείς κλπ... δεν πτοήθηκε όμως και χαίρομαι που κάποιοι την ενθαρρύναμε, γιατί όσα νέα τους έχω μάθει έκτοτε, είναι μόνο ευχάριστα!

[ΝΑΤΑΛΙ]

Roxanne,ευχαριστώ. Οχι,έχω συναντήσει και καλούς...Ο πεθερός μου με βοήθησε,ένας άλλος συγγενής που απλά του αρέσω,βέβαια,αλλά δεν ζήτησε τίποτα. Κάποιες φίλες μου..που είναι όλες ξένες,όμως! Ακόμα και ένας υπάλληλος στο ΙΚΑ-πολύ καλό παιδί-που πήγα (μέσο γνώστών) για να δω για τη σύνταξη...Και τα τηλ. του μου τα έδωσε,και εκείνος πήρε για να με ενημερώσει. Αλλα οι περισσοτεροι?

Μπουμπου,γράφεις ακόμα κ΄δω ετσί,σαν να θές να απολογηθείς. Γιατι?
Εγώ είμαι από χώρα βόρεια,από μία τεράστια πόλη,που δεν ασχολείται ο κόσμος με τέτοιου είδους κουτσομπολιό, ο πότε έχω άλλη νοοτροπία και να την έχω για πάντα. Για εμένα δεν πρέπει καν να ρωτάς το ΠΟΤΕ έχεις δικαίωμα. Δεν πρέπει να ζητάς άδεια! Κανει αυτό που θες! Γιατι είσαι κατακριτεα? Από ποιον?
Σε ενδιαφέρει τι να πουν αυτοι οι...ανθρωπακιδες? Ας κοιτάξουν τα δικά τους,σιγουρο να βρουν κάτι να κρύψουν.
Να σε ευτυχισμένη,το αξίζεις!

[boubourina]

Μαρινα ειμαι σιγουρη οτι καταλαβαινεις τι νιωθω και μου απαντησες ακριβως εκει που ηθελα
Το θεμα δεν ειναι μονο ο κοσμος παιδια.
Το θεμα ειναι οτι ακομα και εγω η ιδια αναρρωτιεμαι εαν ειναι σωστο το οτι βγαζω στην επιφανεια τις αναγκες μου, και εγω η ιδια πεφτω σε αντιφασεις με τον ιδιο μου τον εαυτο.
Βγαινεις τη μια μερα με εναν ανθρωπο σε φλερτ και την επομενη το πρωι τρεχουν τα δακρυα για αυτον που εχασα και δεν θα ξαναδω.
Και δεν μπορω να αποφυγω να αναρωτιεμαι, τι εγινε? τον ξεχασα? ειμαι αναισθητη? εκεινος πεθανε, παει τελειωσε και εγω λες και ηταν γραμμενος σε πινακα με κιμωλια εχω πιασει το σφουγγαρι και τον σβηνω για να γραψω κατι καινουριο?
Και παλι ξαναζω την καθε μου στιγμη μαζι του... και τον συγκρινω με καθε τι νεο.... και το νεο χανει και το παλιο κερδιζει.... αλλα και που κερδιζει δεν σημαινει τιποτα γιατι εκεινος δεν ειναι πια εδω να μου δωσει οσα ειχα μαθει να παιρνω στην αγαπη.

Ναταλι λυπαμαι που εισαι σε δεινη οικονομικη κατασταση. Εσυ ψαχνεις την επιβιωση και εγω ψαχνω το συναισθημα

Κάτι σαν ....μακρια νυχτωμενη.........!!!

[Θεοφανία]

..μπου.....
Όπως λέγαμε και στην αρχή του θέματος, είναι πολύ νωρίς ακόμη για να μπει ο Τάκης στο παρελθόν.
Επειδή έχω βιώσει πένθος, θεωρώ πως αυτό δεν θα γίνει ποτέ.
Απλά από ένα σημείο και μετά θα μάθεις να ζεις χωρίς εκείνον, θα συνειδητοποιήσεις την καινούργια κατάσταση και θα συμβιβαστείς.
Η ίδια η ζωή θα σε αναγκάσει.
Μη μπερδεύεις ανόμια πράγματα όμως.
Ο Τάκης δεν πρέπει να μπαίνει ποτέ σε σύγκριση γιατί πάντα θα χάνει ο άλλος. Οταν ένας άνθρωπος φεύγει από τη ζωή, τον εξιδανικεύουμε χωρίς να το θέλουμε, το έχω ζήσει άπειρες φορές.
Προσπάθησε να μη μπαίνεις σε αυτό το τρυπάκι. Δώσε στον καθένα την πραγματική του θέση. Ξέρω πως είναι δύσκολο, γιατί όπως είπαμε είναι πολύ νωρίς, όμως, κάθε φορά που θα σου έρχονται τέτοιες σκέψεις δεν θα αφήνεις το συναίσθημα να σε παρασύρει.
Θα βάζεις μπροστά τη λογική και μόνο αυτή.

[boubourina]

Καλα ειχεις δικιο δεν το συζηταω! οχι στις συγκρισεις μπαινω αθελα μου αλλα αμεσως σκαω ενα πικρο χαμογελο και το βγαζω απο το μυαλο μου

[ΝΑΤΑΛΙ]

Μπου...σε καταλαβαίνω απόλυτα.Και σε νιώθω. Μην ξεχνάς ότι τα ίδια περάσαμε.Ειναι τόσο φυσιολογικό όλο αυτό που νιώθεις,που αναρωτιέσαι! Μην βασανίζεις όμως τον εαυτο σου με τις σκέψεις αν ειναι σωστο ότι θες λίγη χαρά ως γυναίκα. Τον Τάκη δεν να τον ξαναγυρίσεις πίσω,δεν τον ξέχασες,ούτε να τον ξεχάσεις ποτέ. Το θέμα εσύ να σε καλά με αυτό που κάνεις,άμα ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου σε κάνει να νίωθεις καλύτερα,γιατι να έχεις ενοχές? Δεν θα'θελε ο Τακης να σε βλέπει χαρούμενη? Θα'θελε να απαρνηθεις το δικαίωμα να αισθανθείς και πάλι γυναίκα? Επειδη δεν πέρασε αρκετός καιρός από τότε...Αλλα ποιος ορίζει πόσος καιρός είναι αρκετός?
Το ότι αφορά εμένα-πήρα μία πολύ μικρή σύνταξη-προσορινή-δεν βγαινει βέβαια άμα δεν δουλέψω. Αλλα δεν πινάμε.Εχω όμως ψυχολογική ανάγκη για δουλεια,όχι μόνο οικονομική. Με αυτό θέλω να ιατρευτώ...
Εχω ζήσει έντονη ζώη,έιχα αρκετό συναισθημα,δεν ξέρω αν μου έμενε και άλλο. Οπως ξανα'πα σε αυτο το φόρουμ,δεν γνώρισα πραγματική μητρική αγάπη και στοργή,για αυτο εχω επενδίσει πολλά στην οικογενειά μου,έχω ηρεμίσει με τον άντρα μου...
Δεν θα'θέλα κανέναν άντρα τώρα δίπλα μου. Και ένας από τους λόγους είναι η σύγκριση,που δεν μπορεις να την αποφύγεις και πάντα ο καινουργιος να χάνει,και επίσης η αισθηση ενοχής που η αγάπη μου είναι στο χώμα κι΄γω τρέχω για... Σου είπα,Μπου,σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αμα να μου τύχει τώρα κάτι...Τα ίδια ακριβως να σκέφτομαι και να αισθάνομαι.
Ο χρόνος,μόνο ο χρόνος να βοηθήσει.Εχω δύο φίλες μου που μέινανε χήρες σε μικρή ηλικία και με μικρά παιδιά. Η μία ηταν μάλιστα μόλις 25 και με μώρο 6 μηνών! Εκανε σχέση μετά από 3 χρόνια,και σήμερα με αυτόν είναι,αλλα τον άντρα της τον σκέφτεται και τώρα ακόμα και ας ζούσαν μαζί μόνο 2 χρόνια και από τότε περάσανε 15...Δυσκολέυτηκε στην αρχή στη σχέση της λόγο της σύγκρισης που λέγαμε..Εσένα είναι πολύ φρέσκο,Μπου...

[boubourina]

Εδω δεμ μιλαω για "σχεση" δεν θελω να κανω τιποτα ακομα απο πλευρας σχεσης με την εννοια της δεσμευσης και της παρουσιας εντονων αισθηματων. Μιλαμε για 2 ενηλικες που απολαυμανουν ο ενας την παρεα του αλλου σε αραια διαστηματα χωρις καμμια δεσμευση. Και ετσι η συγκριση δεν μπορει να γινει και το αποφευγω αλλωστε και εγω η ιδια. Δεν μπορω να αναπτυξω αισθηματα αυτη τη στιγμη. Εχω ακομα αισθηματα εντονα για τον αντρα μου που εχασα και ακομα νιωθω την παρουσια του εντονα και στη ζωη μου και στην καρδια μου. Δεν υπαρχει λογος να προσπαθησω να ερωτευτω, θα ειναι ολεθριο και θα εχει τα ακριβως αντιθετα αποτελεσματα απο το νιωσω καλα

[ΝΑΤΑΛΙ]

Δεν μπορείς να προσπαθήσεις να ερωτευτεις ουτες ή άλλος. Ο ερωτας ή έρχεται ή όχι. Κάνει οτιδίποτε σε βοηθάει να νιώθεις καλύτερα,Μπου.Χωρίς ενοχές....

[γιώτα2]

Μπουμπουρινα μου δεν νομιζω να υπαρχει κανονας και χρονικα ορια.Καθε ανθρωπος εχει το διακαιωμα να αρχισει και παλι να ζει απο την στιγμη που θα το αισθανθει.Παντα θα υπαρχουν τριτοι και τετατροι που θα εχουν να πουν κατι.και για ολη τη ζωη σου αν μεινεις με μαυρη μπλερεζα κατι θα βρουν να πουν.
Εγω βιωσα τον ψυχολογικο θανατο και πενθησα πολλα πολλα χρονια.ΛΑΘΟΣ.το δικαιωμα στη ζωη το εχουμε ολοι και μπραβο σου που ενανερχεσαι συντομα οχι μονο για σενα αλλα και για το αγορακι σου.ζησε αυτο που θες, κανε αυτο που θες και μην ρωτησεις κανεναν.σου ευχομαι χαρες και η ζωη να σε ανταμειψει για οσες ταλαιπωριες περασες.

[boubourina]

Οκ 15 μερες μετα το πρωτο μηνυμα πρεπει να γυρισω παλι εδω και να σας πω οτι μετα απο 7 μηνες ο Τακης ειναι συνεχεια μπροστα στα ματια μου αυτες τις μερες, τοσο ομορφος, τοσο γλυκος, τοσο τρυφερος...........................αλλ� � τοοοοοοοοοοοοοοοοοσο μακρια Θεε μου.
Μου λειπει, μου λειπει και παλι αβασταχτα, δυσβασταχτα!
παλι οι ιδιες σκεψεις, παλι τα ιδια δακρυα, παλι το ιδιο Κενο και η ιδια απογνωση.

Ειμαι τρελη?
Μια ερχομαι και σας "κοκορευομαι" οτι ολα πανε καλα και ειμαι δυνατη και ετοιμη στο κατωφλι μιας νεας ζωης σαν την Σκαρλετ! και μια κλαιγομαι και παλι και πεφτω στο πατωμα?

Τα χαπια τα συνεχιζω.
Ειναι κατι που δεν κανω καλα?
Τι μου συνεβει?

[boubourina]

Δεν μεσολαβησε κατι, δεν εχω βγει με τον αλλον εδω και 10 μερες, δεν ηθελα να βγω εξω ειχα τις κλειστες μου και ειχα και πολυ δουλεια μεχρι αργα καθε βραδυ ετσι και αλλιως.

Μηπως η κουραση μου το εβγαλε παλι στην επιφανεια?

[RainAndWind]

μπουμπού, μη σε τρομάζουν και τα πισωγυρίσματα, έχουν κι αυτά τη θέση τους. Και η κούρασή σου αναμενόμενη, δεν πέρασες ούτε περνάς λίγα. Ούτε να έχεις τύψεις που άρχισες να κουτσοζεις και συ, και μη σε νοιάζει το περιβάλλον τι θα πει και τι θα κρίνει/κατακρίνει. Εσύ ξέρεις τις ανάγκες σου, εσύ θα τις ορίζεις, όχι οι γύρω σου. Μη νιώθεις ενοχές, δε θα ξεχάσεις τον άνθρωπό σου ούτε θα τον προδώσεις. Μέσα σου θα είναι πάντα, αλλά θα ζήσεις ξανά με λιγότερο πόνο ολοένα. Η ζωή προχωράει, δεν την κρατά κανείς. Ούτε βιασύνες, ούτε αργοσύνες, όπως νιώθεις και πεθυμάς, go with your flow.

[boubourina]

Ετσι ειναι rain, ολα ειναι μεσα στο προγραμμα το καταλαβαινω.
Και αυριο μεθαυριο παλι Σκαρλετ για το χτισιμο μιας νεας Ταρα!