ΠωΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΑΓΑΠΗ

[Lenaki]

apogoitevmeni μου δειχνεις πολυ ταλαιπωρημενη. Ειναι φυσικο βεβαια. Οταν μια σχεση βαλτωνει κι αυτο διαρκει καιρο, εξαντλειται κανεις στην προσπαθεια του να ανακαλυψει τα \"γιατι\".

Δεν γνωριζω ( και κανεις δεν θα μπορουσε περα απο σας τους δυο ) τι συνεβη στη σχεση σας.

Αν ομως τα πραγματα ειναι εστω και στο ελαχιστο οπως τα περιγραφεις, πρεπει να προσπαθησεις με ολες σου τις δυναμεις να απαγκιστρωθεις απο την κατασταση. Μερικες φορες εχουμε ερωτηματικα που δεν απαντωνται ΠΟΤΕ. Μην ταλανιζεις τοσο πολυ τον εαυτο σου. Αρκετο πονο εχεις βιωσει...

Οταν τα πραγματα δεν προχωρουν, οφειλουμε να τα αφησουμε πισω μας και να προχωρησουμε εμεις.

Ξερω πως τωρα πονας και λες \"τι μου λεει αυτη τωρα?\".
Δωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου να ηρεμησει και κυριως να κοιταξει ΜΠΡΟΣΤΑ. ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ τον τωρινο σου συντροφο. Μην αναλωνεσαι σε κατι που κι εσυ η ιδια παραδεχεσαι πως τοσους μηνες \"δεν προχωρα\".

Αν φανηκα αδιακριτη απαντωντας στο ποστ σου, συχγωρεσε με. Δεν εχω προθεση να ανακατευτω στη σχεση σου. Απλα ενιωσα πως επρεπε να πω δυο λογια που πηγαζουν απο εμπειρια σε καταστασεις που ολοι λιγο εως πολυ εχουν βιωσει.

Στασου ορθια και προχωρα μπροστα
Φιλικη συμβουλη :)
Λενα

[apogoiteumenh]

Lenaki δεν εισαι αδιακριτη, με απλα λογια σε ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια και συμβουλες. Ομως ναι ειμαι πολυ ταλαιπωρημενη απο αυτη τη σχεση και δεν το κρυβω, το τι συνεβη πιστεψε με δεν το γνωριζω ουτε εγω προσωπικα!!! Απειρες φορες εχω ζητησει να μιλησουμε και να βρουμε μια λυση αλλα δεν θελησε, βρεθηκε ομως να μου λεει χτες στο μηνυμα πως δεν νοιαστηκα ποτε να μαθω... Εγω παλεψα, συνεχεια του ελεγα πες μου τι εχεις, τι σε αλλαξε, αν φταιω εγω, να μιλησουμε και φυσικα αν υπαρχει λυση να βρεθει. Οι απαντησεις του ηταν πως δεν εχει σχεση με μενα, πως ειναι βεβαιος οτι δεν υπαρχει λυση, πως αφορα τον ιδιο και κανεναν αλλον. Ομως δεν αφορα μονο εκεινον αλλα κι εμενα γιατι αυτο επηρεασε την σχεση μας και τα αισθηματα του, υποτιθεται πως αναμεσα σε ενα ζευγαρι υπαρχει επικοινωνια, εμπιστοσυνη, αγαπη, κτλ.
Οπως τα περιγραφω ειναι η αληθεια, ομως για να μαστε σωστοι δεν κρυβω πως κι εγω φερθηκα ασχημα αλλα φερθηκα επειδη με αναγκασε με την συμπεριφορα του. Πριν αλλαξει ηταν αψογος και ημουν κι εγω αψογη, μετα ομως χειροτερεψαν τα πραγματα και χειροτεραψα κι εγω, δεν αντεξα αλλο να τα καταπινω διοτι οσο δεν εδινε απαντησεις τοσα πιο πολλα ερωτηματα εβγαιναν, δεν αφησε περιθωριο συζητησης πχ. σε καθε συζητηση που επρεπε να γινει παντα ελεγε οχι τωρα, δεν λεω τιποτα, δεν ξερω τιποτα τα κλασσικα.Εγω τι αλλο να εκανα? Δεν ηθελε συζητηση, δεν ηθελε λυση, δεν ηθελε τιποτα ομως βρεθηκε χτες να μου λεει πως με αγαπαει αλλα δεν νοιαστηκα... Πως στο καλο γινεται αυτο???!!!! Απορια το εχω!!! Εγω παντα ετρεχα σε καθε τσακωμο, εκεινος οχι. Εγω παντα εκανα κινησεις να τα βρουμε, παντα τον αγκαλιαζα και τον φιλαγα οταν τον εβλεπα να κλαιει ενω εγω οταν εκλαιγα μπροστα του δεν εκανε καμια κινηση, απλα καθονταν και με κοιταγε.... Ελεος ρε παιδια! Τι ειναι αυτο?! Να καθεσαι να κοιτας τον αλλον να κλαιει σαν να μην τρεχει τιποτα! Εγω παντα sms εστελνα να βρεθουμε να μιλησουμε σοβαρα και ειλικρινα, και απαντηση επαιρνα οχι.
Πλεον εφτασα στο αμην και τα ειπα εδω μεσα ξεροντας πως δεν ηθελε να μαθευτουν και πως ετσι θα χειροτερευαν τα πραγματα, το εκανα γιατι αυτη τη επιλογη μου ζητησε να δωσω.Αυτα.... Να σαι καλα Λενα!

[Lenaki]

Μου περιγραφεις μια αδιεξοδη σχεση...

Αυτο υπεθετα και μολις μου το επιβεβαιωσες. Ο αλλος δινει κατι οταν ειναι σε θεση να δωσει. Για τους δικους του λογους, που ισως δεν θελει να πει ή ακομη ουτε και ο ιδιος εχει καταλαβει ποιοι ειναι πραγματικα, το αγορι σου δε δινει. Η νομιζει πως προσφερει και θεωρει καποια πραγματα δεδομενα και οτι εσυ τα καταλαβαινεις, ασχετα αν αυτος στα λεει - δειχνει ή οχι...

Καταστρεφεστε και οι δυο μεσα απο αυτη τη διαδικασια που ειναι εξαιρετικα επιπονη...

Βγαλε αυτα που εχεις μεσα σου και σε βαραινουν, μην περιμενεις να παρεις απαντησεις γιατι ισως δε σου δωθουν ποτε κι εσυ ακομη θα βασανιζεσαι, θεωρησε καποια πραγματα δεδομενα και απομακρυνσου.

Ποναει, το ξερω... Δωσε χρονο σε ΣΕΝΑ. Γινε εγωιστρια ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Και προς Θεου κουκλα μου, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΣΚΛΗΡΑ να προχωρησεις τη ζωη σου εστω και πονωντας αφορητα για καιρο, αλλα ΧΩΡΙΣ ακροτητες! Με το να κανεις κακο στον εαυτο σου δεν αλλαζει τιποτε απολυτως.

Πρωτα ζουμε ΓΙΑ ΜΑΣ και μετα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...

Προσεχε τη Χρυσα!!!

[apogoiteumenh]

.................................................. .........

[carrie]

βρε κοριτσι μου εγω απορω γιατι δεν αγαπας τον εαυτο σου.σορρυ που παρεμβαινω ετσι αποτομα στο φορουμ, αλλα ειλικρινα θα ηθελα να ειχα ενα μαγικο ραβδι να αγγιζα ολο τον κοσμο και να τον κανω να αγαπησει τον εαυτο του.γιατι δε σε αγαπας?μονο εσενα εχεις.και το εχεις καταλαβει αυτο φανταζομαι.πως θελεις να σε αγαπησει καποιος αλλος όταν εσυ δεν αγαπας τον εαυτο σου?αμα δεν αγαπαμε τον εαυτο μας, ειναι φυσικο να εχουμε ασχημα συναισθηματα τα οποια δεν προκαλουν επισης αρμονικη συμπεριφορα και γιαυτο ειναι φυσικο να μην εχουμε αρμονικες σχεσεις και με τους αλλους.ποσο μαλλον με εναν συντροφο.ετσι πιστευω εγω.ακομα, γιατι, μα ΓΙΑΤΙ, εχει ο περισσοτερος κοσμος την μαλακια ταση να βιωνει δυο φορες χειροτερα τα προβληματα του αλλου σαν να ειναι δικα του.μπρουμε να ειμαστε ελευθευροι αυτονομοι και ανεξαρτητοι ανθρωποι.ισως όχι 100%, αλλα πρεπει να ειμαστε το περισσοτερο δυνατον.κι αυτο δε γινεται αμα καθομαστε και xτυπιομαστε/κλαιμε/στεναχωριομαστε επειδη ο αλλος εχει καποιο προβλημα, ειναι ψευτης/κλεφτης/τρελος κτλ κτλ.αμα ειχες καποιον που σε εκλεβε θα καθοσουνα να σε κλεβει?δε θα σηκωνοσουνα να φυγεις?δεν ειναι ακομα χειροτερο να εχεις καποιον που να σου κλεβει την ηρεμια/υγεια/ψυχικη ισορροπια σου?απο εσενα εξαρταται να σηκωθεις να φυγεις και παλι.καπως ετσι ειναι τα πραγματα.αυτον αστον να ειναι ό,τι θελει.δικο του προβλημα.δε σου ανηκει το προβλημα του.ειδικα αμα θελησες να βοηθησεις και επεσες σε τοιχο.ισως μπορεσει καποιος αλλος να τον βοηθησει,ισως και κανενας,γιατι μπορει να μη θελει να βοηθηθει..οποτε ειναι ματαιο, γιατι πολυ ανθρωποι ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ και ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ με το να λενε στους αλλους εχω προβλημα,εχω εκεινο, εχω το αλλο και να το δειχνουνε.τους αρεσει να ειναι ετσι.τραβανε καποιου ειδους προσοχη που τους ειχε λειψει μαλλον.τη βρισκουν,δυστυχως.εσυ τι φταις?δεν εχεις δικα σου προβληματα να επιλυσεις που θα σε πανε πιο μπροστα σαν ανθρωπο?μην κανεις αυτο που κανουν εκεινοι.να ειναι επικεντρο του κοσμου τους το προβλημα τους.αμα μενεις στα προβληματα των αλλων ειναι φυσικο να μενεις πισω ως προσπωπικοτητα, να μην αγαπας τον εαυτο σου, και χιλια δυο.αγαπησε τη χρυσα.και θα σου ανταποδωσει την αγαπη της στο χιλιαπλασιο.και τοτε θα βρεις ανθρωπους που θα σε αγαπησουν.γιατι αν και τωρα μπορει καποιοι να σε αγαπανε ή να μπορουν να σε αγαπησουν, εσυ εχεις τα ματια καρφωμενα αλλου...μπορει να ειναι καλο να δειχνουμε το μονοπατι σε καποιον που εχασε το δρομο,αλλα αμα ειναι πολυ μακρυα απο το δικο μας μονοπατι,ασε αν τον βρει καποιος που θα ειναι πιο κοντα του.γιατι αλλιως θα χαθεις κι εσυ.εκτος αν θελεις να χαθεις.εισαι σιγουρη?εγω βλεπω εναν πολυ εξυπνο,ευαισθητο και δυνατο ανθρωπο.γιαυτο τις λεμονοκουπες που μας ριχνει η ζωη πρεπει να τις παιρνουμε, να λεμε ευχαριστω, να τις στιβουμε να βγαλουμε το ζουμι και την ουσια αυτου που θελει να μας πει, και το αχρηστο μερος να το πεταμε.την εχουμε τη δυναμη.μονο έτσι θα μπορεσεις να κανεις μια σχεση όπως πρεπει να ειναι η σχεση και οπως καταβαθος θες: ειλικρινης, αρμονικη,ευτυχισμενη.μπορε ι να μην υπαρχει ο αντικειμενικα τελειος συντροφος, αλλα υπαρχει ο υποκειμενικα ιδανικος.και αυτος σε καμια περιπτωση δεν ταυτιζεται με καποιον που μας φερνει πονο.γιατι η αγαπη ειναι το πιο ομορφο συναισθημα και πρεπει να φερνει ευτυχια.αγαπη ειναι εκει που θα φανταζοταν κανεις οτι θα επρεπε κανονικα να πονας,εσυ να εισαι ευτυχισμενος γιατι αυτο στο προκαλει ο ανθρωπος που αγαπας.αυτο σημαινει πολλα πραγματα, συγχωρεση,αποδοχη,κατανοησ η,εκτιμηση,σεβασμος και αμοιβαιοτητα.αμα εισαι στεναχωρημενος και θυμωμενος επειδη τον πονο στον προκαλει ο ανθρωπος που αγαπας, game is over

[alexandros3]

carrie με παντρεύεσε;

[sardelitsa]

Apogoiteumeni,πρώτον:όταν μια σχεση φτανει σε τετοιο αδιεξοδο δεν εχει νοημα να προσπαθουμε να τη σωσουμε.Ακομα κι αν δωσουμε μια παραταση,στα ιδια θα καταληξει...

Δεύτερον:αν πιστευεις οτι ο αλλος δε νοιαζεται για σενα πρεπει να αποκτησεις εγωισμο και να κοιταξεις να σωσεις την ψυχικη σου γαληνη.Με το να αυτοκαταστρεφεσαι δεν τιμωρεις τον αλλο,γιατι ουτως η αλλως πιστευεις οτι δε νοιαζοταν ουτε πριν για σενα.Γιατι να νοιαστει τωρα?
Αλλα εγω λέω ότι μπορει και να νοιαζοταν.Και λοιπον?Τι θα κερδισεις με το να αυτοκαταστρεφεσαι?Το πολυ πολυ να πεσεις στην εκτιμηση του,αντε ισως και να δειξει οικτο.Αυτο θελεις?Νομιζω πως οχι.

Τρίτον,καταλαβαινω ότι είσαι πολύ ασχημα ψυχολογικά(εχω περασει αντιστοιχη κατασταση-ισως και χειροτερη),όπως επίσης ότι όπως λες ήταν επιλογή του να μιλήσεις εδώ για τη σχέση σας. Παρόλα αυτά, από δω και περα είναι πολύ ασχημο να συνεχίζεις να μιλάς και να αναλύεις τα προσωπικά σας δημοσίως, κυρίως γιατί είναι άτομο γνωστο στο φόρουμ. Αφού λες ότι τον αγαπάς, μην του το κάνεις αυτό. Μπες στη θέση του. Και κυρίως αν πραγματικά ελπίζεις και επιθυμείς να κάνετε μια προσπάθεια ξανα(ασχετα αν πιστευω ότι αυτο θα ήταν λάθος γιατι μονο παραταση στα προβληματα και στις στεναχωριες θα έδινες ετσι) προσπάθησε να είσαι όσο πιο άψογη μπορεις στη συμπεριφορα σου. Ούτε με την αυτοκαταστροφη σου ούτε με το να τον εκθέτεις θα καταφέρεις να τον κερδίσεις πίσω. Χρειαζεται και λιγη διπλωματία...

Συγγνώμη αν φάνηκα αδιάκριτη-δεν μου αρεσει να ανακατευομαι στα προσωπικα των αλλων,απλα ήθελα να πω αυτα τα λιγα ελπιζοντας να μπορω να βοηθησω εστω και λιγο την κατασταση...

[carrie]

alexandros3 kanonise meros kai wra ;)