Όταν θα πάρουν φωτιά οι ασπίδες!!!

[Remedy]

συμφωνω με τις αποψεις που λενε, οτι η αποχη εχει προωθηθει απο καποιους (τους γνωστους καποιους) και θα τους συνεφερε πολυ να μην αλλαξει κατι ωστε να εναλλασσουν μεταξυ τους τις καρεκλες.
περα απο αυτο ομως, η αποχη εγινε τοσο μεγαλη γιατι υπαρχει η αισθηση , και οχι απλη αισθηση, οτι την ιδια νοοτροπια που εχει διαφθειρει τους κυβερνωντες εχουν και οι των μικρων κομματων, απλα δεν τους δοθηκε η ευκαιρια να μας το αποδειξουν.
και εν πασει περιπτωσει, βλεποντας οτι και η αποχη οδηγει στην καταστροφη, γιατι δεν τους αρκει να κλεβουν, ειναι τοσο ανικανοι που θα μας καταστρεψουν, ποια ειναι η επιλογη εκεινη που θα βοηθουσε την κατασταση????
να δωσουμε και λιγη δυναμη και στα μικρα κομματα. οκ.. Ε ΚΑΙ???? η πλειοψηφια δεν κυβερναει παντα? αφου δεν υπαρχει απλη αναλογικη, τι σημασια εχει λιγη παραπανω δυναμη στα μικρα κομματα?

ακομα κι αν η δυσαρεσκεια οδηγησει σε μια τεραστια ανατροπη και εκλεγει μικρο κομμα, ποιο ειναι αυτο που θα μας εβγαζε απο τον βουρκο?.
εχετε ακουσει καποιον πολιτικο λογο με συγκεκριμενη προταση που εχει λυση?

[Lou!]

Όχι μόνο είναι ελάχιστη πολιτική πράξη, αλλά και επικίνδυνη επίσης..!

Σκέψου, ψηφίζεις κάποιον και βγαίνει. Αν έκανες λάθος (το πιο πιθανό) τότε θα μείνει στην εξουσία για 4 (τέσσερα!!!) ολόκληρα χρόνια να καταστρέφει ότι βρίσκει με την άνεση και ανικανότητα του γιατί τον καλύπτει και η βουλευτική του ασυλία. Είναι όπως το είπες, 10 λεπτά για να αποφασίσεις τι θα γίνει στα επόμενα τέσσερα χρόνια. αρκούν? δε νομίζω.

Και άμα σε αυτό προσθέσουμε το γεγονός ότι δεν ψηφίζουμε αυτούς με τις καλύτερες ηγετικές ικανότητες , αλλά αυτούς που έχουν το καλύτερο image, τους πιο ακριβούς επικοινωνιολόγους , τις πιο πολλές επεξεργασμένες αφίσες στους δρόμους και ασφαλώς την μεγαλύτερη διαφήμιση στα μμε , στην ουσία η διαδικασία των εκλογών δεν διαφέρει σε τίποτα με την διαδικασία των καλιστείων όπου η εικόνα είναι που μετράει..

"Μα καλά βρε βολτ! έστω ότι κάποιος μπορεί να χρησιμοποιεί όλα τα παραπάνω κόλπα μάρκετινγκ για να εξαπατήσει τον κόσμο να τον ψηφίσει , αλλά να αξίζει! Τότε???"

Τότε τι? Ακόμα και κάποιος έξυπνος , χαρισματικός, με μυαλά υπέρ της κοινωνίας και κατά της εξουσιαστικής τσέπης να υπάρχει και να λέει τις απόψεις του στο προ-εκλογικό του πρόγραμμα, μετά άμα θέλει να μείνει στο κόμμα θα πρέπει να ξεχάσει ότι είπε και να κάνει ότι του πει ο εργοδότης του, ο αρχηγός του κόμματος. Αλλιώς θα τον διαγράψουν άμα δεν κάνει ότι του πούνε. Συγχαρητήρια , μόλις πέταξες 4 χρόνια!

μπολτ συμφωνω με ολα αυτα που γραφεις. γι αυτο πιστευω οτι η μονη λυση για εξοδο απο την πολλαπλη αυτη κριση (οικονομικη κ οχι μονο, πολιτισμικη, υπαρξιακη, ηθικη, αισθητικη κ ο,τι αλλο θελετε) ειναι η αφυπνιση μεγαλης μεριδας του κοσμου. αλλα η ουσιαστικη αφυπνιση, οχι μια συμπεριφορα κατεβαινουμε σαν οπαδοι γηπεδου να τα σπασουμε στο κεντρο της Αθηνας!

αν μια μεγαλη μεριδα του κοσμου αφυπνιστει, αρχισει να καλλιεργειται, να μορφωνεται, να συμμετεχει στα κοινα με δημιουργικο τροπο, οχι μονο να ψηφιζει, αλλα να συμμετεχει στα δρωμενα της πολης, να ασκει πιεση στους πολιτικους οταν βλεπει οτι κανουν παρασπονδιες, να ζηταει επιμονα απο τους πολιτικους άλλα πραγματα, οχι ατομικα βολεματα κ ρουσφετια, αλλα να ζηταει παρκα, καδους ανακυκλωσης, καλυτερη παιδεια, υγεια, ισως αναγκαστουν κ οι πολιτικοι να αλλαξουν συμπεριφορα.

γιατι μην ξεχναμε οτι τωρα πουλανε το παραμυθι που θελει να ακουσει η μαζα του κοσμου. μπαινουν στα παπουτσια της μαζας κ της πουλανε το παραμυθι που θελουν να ακουσουν οι περισσοτεροι ανθρωποι αυτης της χωρας. ετσι εκλεγονται κ μετα "εξαπατουν" το λαο. ειναι καπως σαν το χολυγουντ, το οποιο φτιαχνει τις ταινιες που θελει να δει ο πολυς κοσμος.

[gus1973]

Έτσι όπως τα λέει η Lou...
Το ζητούμενο είναι η συνειδητότητα... διαδικασία που απαιτεί χρόνο και κόπο... διαδικασία που όπως προανέφερα συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη έννοια της παιδείας. Με τις πλατείες έγινε μια κάποια αρχή... εντάξει όχι κάτι συνταρακτικό αλλά μπήκαν κάποιοι μικροί σπόροι. Έγιναν συζητήσεις, άμαθος κόσμος μυήθηκε στη διαδικασία της συνέλευσης με όλο το πακέτο που τη συνοδεύει (συζήτηση, ψηφοφορία κ.λπ.). Κάτι άφησε όλο αυτό... τουλάχιστον εδώ στη Θεσσαλονίκη, δημιουργήθηκαν και δυο τρεις μικρές κινήσεις... κάτι άφησε...

Από εκεί και πέρα θα επιχειρήσω πρόβλεψη, διακινδυνεύοντας να διαψευσθώ... έχω την εντύπωση ότι θα έχουμε μεγάλες κοινωνικές αναταραχές. Τυφλή βία... κάτι σαν την Αργεντινή... διότι ο κόσμος κάπου πρέπει να διοχετεύσει όλη αυτή τη σιωπηλή οργή και ο δρόμος θα είναι η καλύτερη (?) λύση... Ίσως μετά από αυτό να έχουμε πιο ουσιαστικές εξελίξεις. Στην Αργεντινή, προχώρησαν στην κατάληψη εργοστασίων και στη διαχείριση αυτών από τους εργαζομένους, προχώρησαν στη δημιουργία αγοράς με νέο νόμισμα (μιλάμε για τεράστια αγορά), σε ανταλλαγές υπηρεσιών κ.α. Ελπίζουμε και πάνω απ' όλα δεν μας παίρνει από κάτω... αυτοί πρέπει να φοβούνται και όχι εμείς...

[Remedy]

οταν ξεκινησε αυτη η ιστορια, φοβομασταν μην γινουμε αργεντινη..
τωρα παρακαλαμε να γινουμε αργεντινη και να ξεκουμπιστουν οι προδοτες μπας και επιβιωσουμε...

[gus1973]

Σύνδεσμος για το άρθρο "Θα γίνουμε Αργεντινή: Απειλή ή ευχή;"
http://leonidasvatikiotis.wordpress.com

[Remedy]

αυτο που δεν εχουν σκεφτει ολοι αυτοι
ειναι οτι δεν θα χωρεσουν ολοι στο ελικοπτερο....

[RainAndWind]

Αναρωτιέμαι αν πράγματι όσες/οι ΔΕΝ ψηφίζουν είναι αυτοί που στηρίζουν το παραμύθι του παραφουσκωμένου μέχρι αηδίας και χρυσωμένου χαπιού του υπέρτατου δικαιώματος της ψήφου, που στο παρόν πολιτικο/οικονομικό σύστημα δεν είναι παρά τα άνωθεν. Η μη προσέλευση στην υποχρέωση της κάλπης, δεν είναι μία παθητική στάση όπως κάποια μέλη υποστήριξαν σε ποστς τους, προσωπική μου άποψη είναι πως αποτελεί μία ενεργητική άρνηση, εντονότερη στη δήλωσή της απ΄όσους/ες κοπαδοποιημένα και αγελαία κάθε φορά που ένας πολιτικός φορέας σημάνει το κουδουνάκι να τρέξουμε το κάνουμε πιστεύοντας πως τάχαμου η ψήφος μας έχει καμία μέγιστη σημασία μέσα στο σύστημα αυτό. Ποια θέληση του λαού, η θέληση του λαού που είναι εθισμένος στα πολιτικά κόμματα, είναι η θέλησή του να συνεχίσει το ξεγέλασμά του απ' αυτά.

Και γω αρνούμαι λοιπόν με τη σειρά μου να αποδίδονται ευθύνες ίδιες σε όσα άτομα δεν χάφτουν το παραμύθι της ύψιστης σημασίας του προσέρχεσθαι κάθε φορά με ίδιες συνθήκες και νοοτροπία και τρόπους, με όσα άτομα προσέρχονται σε ένα καθεστώς κατ'επίφασιν δημοκρατικό να επιτελέσουν ένα δήθεν χρέος.
Αν περισσότερα άτομα απείχαν, το μήνυμα θα ήταν ισχυρότερο και δινόταν το μήνυμα πως το παραμύθι τέλειωσε και καιρός είναι να μη χρυσώνεται το χάπι, διότι δεν θα καταποθεί.

[Lou!]

Η θέληση του λαού που είναι εθισμένος στα πολιτικά κόμματα, είναι η θέλησή του να συνεχίσει το ξεγέλασμά του απ' αυτά.

αυτο ειναι κατα τη γνωμη μου μια τεραστια αληθεια.

πολυ περισσοτερο φταιει ο λαος γι αυτο που εχει γινει παρα οι κυβερνησεις. γιατι κ αριθμητικα υπερεχει, κ γιατι ουσιαστικα καθοριζει κ τις βουλές των πολιτικων. η μαζα εχει τεραστια ορμη απο μονη της.

οι πολιτικοι στα παπουτσια του λαου μπαινουν, του πουλανε το παραμυθακι που αυτος θελει να ακουσει. μετα ο λαος τους εκλεγει, κ μετα αυτοι δινουν τα ρουσφετακια/ψωροκομματα στο λαο, κ τρωνε οι ιδιοι τις μεριδες του λεοντος. επισης ικανοποιουν κ τη ματαιοδοξια τους, τη μεγαλη διψα που εχουν για εξουσια κ φημη. με αυτο τον τροπο κανουν την ψυχοθεραπεια τους.

αν ο λαος αλλαζε κ ζητουσε διαφορετικα πραγματα, θα αλλαζαν κ αυτοι. δεν ειναι λοιπον τοσο πολυ θεμα πολιτικων προσωπων, οσο θεμα της σχεσης που υπαρχει μεταξυ πολιτικων κ πολιτων.

οταν η σχεση πολιτικων-πολιτων ωριμασει, θα ωριμασει κ η γενικοτερη κατασταση στη χωρα.

απο μια αποψη πιστευω οτι τελικα εχουμε οντως δημοκρατια σε αυτη τη χωρα. οχι απο την αποψη του κομματικου μηχανισμου. ο κομματικος μηχανισμος σιγουρα δεν ειναι δημοκρατικος. ειναι ολιγαρχια με ολιγα δημοκρατικα στοιχεια.

επειδη ομως στην ελλαδα οι νομοι που υπαρχουν δεν τηρουνται σε μεγαλο βαθμο, κ ο καθενας κανει οτι του καπνιζει, δηλ συμπεριφερεται συμφωνα με την εσωτερικη του βουληση κ οχι συμφωνα με την εξωθεν υπακοη στους νομους του κρατους, τελικα μεγαλη μεριδα των πολιτων συμπεριφερεται ετσι. αυτο τι σημαινει? οτι εχουμε μια κοινωνια που διοικειται απο την εσωτερικη μας βουληση, απο την αυτοπειθαρχια μας, οπου κρινουμε εμεις οτι πρεπει να πειθαρχισουμε!

ναι, αλλα αυτο ειναι κ η δημοκρατια στην τελικη! η απουσια αυστηρου δικτατορα. η συμμετοχη στα κοινα του κοσμου (ή η μη συμμετοχη στα κοινα, η αδιαφορα του κοσμου). η δημοκρατια εγειρει ευθυνες στον καθε ανθρωπο, στο καθε ανθρωπινο προσωπο. αν διαχειριστουμε τη βουληση μας με λαθος τροπο, δεν εχουμε κανενα εξωθεν σωτηρα. θα λουστουμε τις συνεπειες. κ αυτο γινεται αυτη τη στιγμη στην ελλαδα. λουζομαστε τις συνεπειες της δικης μας ανωριμης συμπεριφορας.

[gus1973]

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουμε μια υποτιθέμενη αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η οποία προσαρμόζεται στα μέτρα της εκάστοτε κυβέρνησης και όχι μόνο... Καλούμαστε να ψηφίσουμε τους εκπροσώπους μας και αυτοί ασκούν την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία... χμμ... είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα... τα τελευταία δύο χρόνια (και πιο παλιά) κάνει την εμφάνιση του το φαινόμενο των "διορισμένων"... ο πεφωτισμένος πρωθυπουργός μας και οι γύρω του, επιλέγουν άτομα τα οποία δεν έχουν εκλεχθεί από το λαό και τα διορίζουν αυτόματα σε υπουργικές θέσεις. Άραγε, αυτό είναι αντιπροσωπευτική δημοκρατία; Βέβαια, τώρα με την τρόικα και τους φυτεμένους ελεγκτές έχουμε ξεφύγει κατά πολύ από την έννοια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας...

Τι θα με εξέφραζε περισσότερο... ένα αμεσοδημοκρατικό πολίτευμα... μια κοινωνία στην οποία η βάση θα είναι αυτή που θα συνεδριάζει, θα πραγματοποιούνται συνελεύσεις και ανάλογα με τις αποφάσεις θα έχει τη δύναμη να διορίζει, να απολύει, να επιβάλλει ποινές... λίγο ουτοπικό; ... δεν ξέρω... απαιτεί "παιδεία" και οργάνωση...

Αξιόλογο είναι το ακόλουθο ντοκιμαντέρ (ουσιαστικά είναι μια συρραφή από σχετικά ντοκιμαντέρ) στο οποίο θίγονται κάποια σχετικά θέματα...


Η βαρβαρότητα της εξουσίας

Το ντοκιμαντέρ « Η βαρβαρότητα της εξουσίας » εξετάζει την επίδραση που οι εξουσιαστικές και ιεραρχικές δομές ασκούν στα άτομα και στην κοινωνία στο σύνολό της. Δημιουργήθηκε με φτωχά μέσα από το γνωστό Αμερικανό ακτιβιστή-youtuber mr1001nights (ο κύριος χίλιες και μια νύχτες), κατά κόσμον Jonathan Shockley, και συνίσταται σε δημιουργικό κολάζ σημαντικών στιγμιοτύπων από περισσότερο ή λιγότερο γνωστά ντοκιμαντέρ, μαζί με πρωτότυπο ρεπορτάζ και προσωπική αφήγηση. Το αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει τις δημιουργικές δυνατότητες που προσφέρει το διαδίκτυο, όταν ο προϋπολογισμός είναι πενιχρός.

http://vimeo.com/12653754


Σε torrent κατεβάστε το από εδώ:

http://www.black-tracker.gr/details.php?id=456

[Boltseed]

Τι θα με εξέφραζε περισσότερο... ένα αμεσοδημοκρατικό πολίτευμα... μια κοινωνία στην οποία η βάση θα είναι αυτή που θα συνεδριάζει, θα πραγματοποιούνται συνελεύσεις και ανάλογα με τις αποφάσεις θα έχει τη δύναμη να διορίζει, να απολύει, να επιβάλλει ποινές... λίγο ουτοπικό; ... δεν ξέρω... απαιτεί "παιδεία" και οργάνωση...

http://www.youtube.com/watch?v=AnhVJQg31ng&list=FLtxLbjOs4cSKm_CsYKsN8fA& index=18

[RockElCasbah]

Καλησπέρα. Επειδή η συζήτηση αυτή κυλάει μεν ωραία προς το παρόν, αλλά είναι η φύση της τέτοια που θα μπορούσε μέσα σε χρόνο ντε - τε να γίνει και το ολοκαύτωμα στο Κούγκι, προσωπικά θα σταθώ μόνο σε αυτό που εξέφρασε η Ρέϊν. Πιστεύω ακριβώς το ίδιο πράγμα και δεν αισθάνθηκα ποτέ μα ποτέ πως το ότι από τότε που ασκώ το εκλογικό μου δικαίωμα και "ρίχνω" πάντα "άκυρο", δείχνει να... υποτιμώ τη... δύναμη της ψήφου μου και του... δικαιώματός μου στη διαμόρφωση του πολιτικοοικονομικοκοινωνι κού σκηνικού, λολ!... έχω μπει κι εγώ σε άπειρες συζητήσεις επ' αυτού, και στο ρίαλ λάϊφ και στα φόρουμς ανά καιρούς... μπορεί κάποιοι να έχετε δίκιο όταν λέτε πως "κακώς, πρέπει να ψηφίζουμε, η ψήφος είναι η φωνή μας", αλλά αλήθεια... ποτέ ρε γαμώτο δε μπόρεσα να ψηφίσω κάποια απ' όλες αυτές τις φάτσες... ποτέ δε με έπεισε κανείς και για τίποτα. Ποτέ δεν ένιωσα πως κάποιοι αγαπάνε πραγματικά τους ανθρώπους και θέλουν το ΊΔΙΟ ΚΑΛΟ για ΟΛΟΥΣ... έχει τύχει να αρνηθώ θέση στο δημόσιο... θα μπορούσα να έχω γλυτώσει πολλά οικονομικά δεινά από αυτά που πέρασα. Αλλά μου έχει τύχει και πάμπολλες φορές να διαπιστώνω πως η πλειοψηφία ως υπνωτισμένη, ψηφίζει όσους της τάζουν κάτι για τον δικό της κώλο, για τον δικό της γιο, για το δικό της μαγαζί... κι αυτό δε μου έκανε ποτέ.
Ουδέποτε θεώρησα ή πίστεψα ότι με σέβονται και υπολογίζουν την ψήφο μου. Ουδέποτε ένιωσα πως θέλουν το καλό "μας" όποιο κι αν είναι. Και ουδέποτε μπόρεσα να δεχτώ πώς είναι δυνατόν μεγάλα ποσοστά του λαού, να δίνουν εύσημα και χειροκροτήματα σε ανθρώπους που οι περισσότεροι δεν έχουν κάνει ούτε ένα μεροκάματο στη ζωή τους, με όλες τις αγωνίες και τις δυσκολίες που συνεπάγεται αυτό... όσο για το "είναι μορφωμένοι άνθρωποι, κάτι παραπάνω ξέρουν από μας", είναι μια απ' τις μεγαλύτερες πατάτες που τρώμε χρόνια σε αυτόν τον τόπο... συνειδησιακά λοιπόν, νιώθω καλά. Γιατί ο άνθρωπος που θα σεβόταν το λαό, θα ήθελε το καλύτερο για όλους, κι έναν ευτυχισμένο και ήρεμο κόσμο για να τον "κυβερνά"... έ δεν έχει βρεθεί ακόμη για να τον ψηφίσω... αναζητείται, ντεντ ορ αλάϊβ... :) ...

[BrokeN_DoLL]

μα ποιος να μην θελει να κανει κατι παραγωγικο και δημιουργικο για την κοινωνια χωρις κερδος, εφοσον θα χε λεφτα να ζησει για το υπολοιπο της ζωης του! κ εγω θα κανα!!!! μετα ομως τι γινεται? θα σας πω. μετα μεθας με ολο αυτο και ζητας περισσοτερα. το ''τιποτα'' ως ανταλλαγμα γινεται ''κατι'' και το ''κατι'', ''πολλα πειρισσοτερα''.

επειδη πολλα ακουγονται και συμφωνω, θα ηθελα επισης να δω τι θα καναν αυτοι που τα λενε. και πως θα καταληγανε. ...... αν ημασταν εμεις δλδ εκει πανω κ αυτοι εδω κατω!!!!!!! θα μασταν εμεις οι ιδανικοι?

[Remedy]

Αναρωτιέμαι αν πράγματι όσες/οι ΔΕΝ ψηφίζουν είναι αυτοί που στηρίζουν το παραμύθι του παραφουσκωμένου μέχρι αηδίας και χρυσωμένου χαπιού του υπέρτατου δικαιώματος της ψήφου, που στο παρόν πολιτικο/οικονομικό σύστημα δεν είναι παρά τα άνωθεν. Η μη προσέλευση στην υποχρέωση της κάλπης, δεν είναι μία παθητική στάση όπως κάποια μέλη υποστήριξαν σε ποστς τους, προσωπική μου άποψη είναι πως αποτελεί μία ενεργητική άρνηση, εντονότερη στη δήλωσή της απ΄όσους/ες κοπαδοποιημένα και αγελαία κάθε φορά που ένας πολιτικός φορέας σημάνει το κουδουνάκι να τρέξουμε το κάνουμε πιστεύοντας πως τάχαμου η ψήφος μας έχει καμία μέγιστη σημασία μέσα στο σύστημα αυτό. Ποια θέληση του λαού, η θέληση του λαού που είναι εθισμένος στα πολιτικά κόμματα, είναι η θέλησή του να συνεχίσει το ξεγέλασμά του απ' αυτά.

Και γω αρνούμαι λοιπόν με τη σειρά μου να αποδίδονται ευθύνες ίδιες σε όσα άτομα δεν χάφτουν το παραμύθι της ύψιστης σημασίας του προσέρχεσθαι κάθε φορά με ίδιες συνθήκες και νοοτροπία και τρόπους, με όσα άτομα προσέρχονται σε ένα καθεστώς κατ'επίφασιν δημοκρατικό να επιτελέσουν ένα δήθεν χρέος.
Αν περισσότερα άτομα απείχαν, το μήνυμα θα ήταν ισχυρότερο και δινόταν το μήνυμα πως το παραμύθι τέλειωσε και καιρός είναι να μη χρυσώνεται το χάπι, διότι δεν θα καταποθεί.

ρειν, συμφωνω στο ιδεολογικο κομματι
κι εγω με αυτο το σκεπτικο απεχω εδω και χρονια απο το τσιρκο αυτο.
το θεμα ομως ειναι οτι η κατασταση δεν αλλαζει, οσο κι αν δεν ευθυνομαστε εμεις γι αυτο.
εμεις δεν ψηφιζουμε, αυτοι επανεκλεγονται

το οτι δεν δεχομαστε τις ευθυνες της καταντιας και ουτε εγω τις δεχομαι, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
το μηνυμα εφτασε, αλλα το μηνυμα λεει" δεν συμφωνουμε, καντε οτι θελετε"
μπορουμε να περασουμε σε αλλη φαση που δεν θα υποθηκευει το παρον μας? ναι η οχι και ποια ειναι αυτη?

[Lou!]

το οτι δεν δεχομαστε τις ευθυνες της καταντιας και ουτε εγω τις δεχομαι, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
το μηνυμα εφτασε, αλλα το μηνυμα λεει" δεν συμφωνουμε, καντε οτι θελετε"
μπορουμε να περασουμε σε αλλη φαση που δεν θα υποθηκευει το παρον μας? ναι η οχι και ποια ειναι αυτη?

ισως αν αρχισουμε να οργανωνομαστε σαν πολιτες σιγα σιγα, να αρχισουμε να αποχταμε πολιτικη συνειδηση, αλληλεγγυη, κ να αρχισουμε να διεκδικουμε σαν συλλογικοτητα ομως, οχι ατομικα, αυτα που θα θελαμε να δουμε να γινονται στον τοπο μας.

προφανως αυτο ειναι μια διαδικασια που θα παρει χρονια, γιατι τα μυαλα δεν αλλαζουν ετσι ευκολα.

πολιτικη συνειδηση δεν ειναι μονο να ψηφιζουμε μια φορα στα 4 χρονια, ειναι κ να συμμετεχουμε στα κοινα, να επιβλεπουμε τους πολιτικους, κ οχι μονο, κ τους συμπολιτες μας που ειναι κλεφτες! [μην ξεχνιομαστε οτι υπαρχουν κ πολιτες που ειναι κλεφτες, ε?]

πώς αλλιως?

εχουμε τεραστιο προβλημα, γιατι η αλληλεγγυη αυτη τη στιγμη ειναι σε πολυ χαμηλα επιπεδα! ο καθενας κοιταει την παρτη του κ αυτο φαινεται απο πολλες μεριες, οπως πχ αυτες οι απεργιες που γινονται απο τις συντεχνιες που γινονται με τετοιο τροπο που παραλυει ολοκληρη η πολη! δεν τους νοιαζει αν οι υπολοιποι συμπολιτες δεν μπορουν να πανε στις δουλειες τους!

αν συνειδητοποιησουμε οτι καθε σχεση θελει 2, για να γινει το κακο, κ αναλαβουμε τις προσωπικες μας ευθυνες, ισως σιγα σιγα κατι να γινει.

οι πολιτικοι βγηκαν μεν, η πλειοψηφια τους ψηφισε δε!

το ρουσφετι οι πολιτικοι το προσφεραν στους πολιτες, κ τις θεσεις στο δημοσιο, οι πολιτες ομως το δεχονταν. κ πολλες φορες πανε οι ιδιοι κ πιανουν τους πολιτικους κ τους προτεινουν να τους κανουν μια χαρη με ανταλλαγμα την ψηφο τους. μια φορα ενας φιλος μου ερχεται κ μου λεει: "η μανα μου επιασε το δημαρχο να του ζητησει να βρει μια δουλεια για τον ξαδερφο μου που ειναι ανεργος!". δεν πηγε ο δημαρχος να προσφερει ρουσφετι για να εξαγορασει ψηφο, πηγε η πολιτης να ζητησει ρουσφετι για τον ανεπροκοπο ξαδερφο!

το νομο για το καπνισμα τον περασαν οι πολιτικοι, οι πολιτες ομως δεν αλλαξαν συμπεριφορα, οι πολιτικοι φταινε παλι κ για το καπνισμα στις καφετεριες? μηπως τελικα αυτο δειχνει οτι δε θελουμε κ τοσο να εχουμε μιαν αλλη χωρα απο αυτη που εχουμε?

[Remedy]

εχεις δικιο λου ως προς την προταση.
το μεγαλο προβλημα ειναι οτι we run out of time...

αυτο ειναι κατι που θα επρεπε να συμβαινει αν οχι ανεκαθεν, τα τελευταια 20-30 χρονια.
αυτη τη στιγμη καταστρεφομαστε..