δεν μπορώ να κάνω φίλους

[elirene]

Νατάσσα μου θυμισες με αυτα που ειπες τον δικό μου, μια ψευτικη εξωστρεφεια, πασα μου, αγορι μου φιλε μου, ενα γλειψιμο απο πανω μεχρι κατω, να τους ακολουθει οπου πάνε, οτι κάνουν, να του κανουν μαλακιες εκει, μεχρι ενας ρε τη γκομενα του φαγε πριν απο μενα και κατα ταλλα κολλητος..ε αυτα δεν τα μπορω ουτε εγω κ να μην εχω φιλους δεν με νοιαζει αν ειναι να γινω τετοιος γλειφτεις..προσπαθησε οσο μπορεις να εχεις γνωστους για να βγαινεις, συνηθως οι κολλητοι ειναι απο το σχολειο, αν εχεις 1-2 ατομα να πεις τα προβληματα και γενικα κοσμο για να βγαινεις θα εισαι εντα3υ..κ εγω στο λυκειο εχασα κατι φιλες κ μετα μονο πλατωνικες φιλιες ξανακανα δυστυχως ετσι ειναι κ με τις αποστασεις στην αθηνα , τις δουλειες τους γκομενους δεν εχω χρονο να προσεγγισω αλλες κοπελες αν κ εχω προσπαθησει..

[sheldon]

Πιστεύεις οτι ο χαρακτήρας σου γεννά μη κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές? Αν ναι ποιες είναι?

Γενικά το λέω. Μπορεί πχ να είσαι αγενής, προσβλητικός ή εριστικός. Δε γίνεται να εκφράσεις ελεύθερα αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα σου.

[sheldon]

+συμφωνω..Αλλα οχι να υποκρινόμαστε κάποιον εντελώς διαφορετικό εαυτό. Απλα να δείχνουμε αυτα που εμείς επιλέγουμε στον καθένα..Περα απο τις σπουδές και το σχολείο ενας τρόπος να γνωρίσουμε ατομα θα ήταν μεσα απο κάποιο χόμπι. Ετσι σίγουρα υπάρχει κοινό έδαφος για επικοινωνία. ;)

Πιστεύω ότι έξω από το σχολείο και το πανεπιστήμιο είναι πολύ δυσκολότερο να συναφθούν φιλίες. Έτσι νομίζω κυρίως ενστικτωδώς, αλλά επαληθεύεται και εν μέρει από την εμπειρία μου. Συγκεκριμένα, είχα γραφτεί σε γυμναστήριο με δευτερεύοντα σκοπό να γνωρίσω κόσμο. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Από τους ασκούμενους ελάχιστοι ήταν στην ηλικία μου και με τους λίγους που βρήκα το θάρρος να απευθύνω το λόγο δεν συνέπιπταν οι ώρες που πηγαίναμε. Τελικά, δεν ερχόμουν κοντά μαζί τους και μου φαινόταν βουνό να ζητήσω τον αριθμό τους για να βρεθούμε και εκτός γυμναστηρίου. Δεν ήξερα πως να τους κερδίσω την εμπιστοσύνη, ούτε πως να τους πείσω. Γενικά, αν δεν προϋπάρχει ένας φιλικός κύκλος, που συνήθως χτίζεται από το σχολείο και τις σπουδές και λειτουργεί σαν πυρήνας για νέες φιλίες, η απόπειρα να τις δημιουργήσεις εκ του μηδενός είναι σαν να παλεύεις να ισορροπήσεις στο σκοινί. Είναι εξαιρετικά περίπλοκο να πείσεις έναν ξένο να σε εμπιστευθεί και να εξοικειωθεί μαζί σου χωρίς τουλάχιστον το κοννέ. Και φυσικά δεν τον ενδιαφέρει αν νιώθεις μοναξιά και έχεις ανάγκη για φίλο. Ποτέ μου δεν κατάλαβα αυτή την καχυποψία και την αποξένωση. Μια πρόχειρη εξήγηση που δίνω είναι ότι σε νομίζουν για επικίνδυνο, λες και από τους γνωστούς τους είναι ασφαλείς.

[sheldon]

MAMHΣΕ ΤΑ!! xD Σε πλησιαζουν και σου μιλανε δηθεν τυχαια και φιλικα, και μετα πεφτει η ξενερα.
Είναι κι αυτό στον αγώνα της κοινωνικοποιησης ομως...

Και γιατί είναι κακό δηλαδή να σε πλησιάσει ερωτικά κάποιος;

[PostMortem]

Γενικά το λέω. Μπορεί πχ να είσαι αγενής, προσβλητικός ή εριστικός. Δε γίνεται να εκφράσεις ελεύθερα αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα σου.

Μην το λες!!!! Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και παρ ολα αυτά έχουν φίλους δίπλα τους, μην σου πω πολλους! Πιστεύω οτι για όλους υπάρχουν άνθρωποι που τους αντέχουν..αρκεί να είσαι τυχερός να τους βρεις. Και μην σου πω οτι αυτοι που ειναι καλοι και ευγενικοί συνήθως μένουν μόνοι τους ή αν εχουν παρέα είναι για να τους εκμεταλευτούν μέχρι να βαρεθούν και να φύγουν.

[sheldon]

Μην το λες!!!! Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και παρ ολα αυτά έχουν φίλους δίπλα τους, μην σου πω πολλους! Πιστεύω οτι για όλους υπάρχουν άνθρωποι που τους αντέχουν..αρκεί να είσαι τυχερός να τους βρεις. Και μην σου πω οτι αυτοι που ειναι καλοι και ευγενικοί συνήθως μένουν μόνοι τους ή αν εχουν παρέα είναι για να τους εκμεταλευτούν μέχρι να βαρεθούν και να φύγουν.

Περίεργο... Απορώ πως τους υποφέρουν και από την άλλη αποστρέφονται τους πιο "ευγενικούς".

Τέλος πάντων, επειδή από τον τόπο μου δεν μπορώ να ελπίζω και πολλά, ό,τι περνά από το χέρι μου πρέπει να το κάνω στη σχολή. Να δούμε τι μέλλει γενέσθαι, όπως έχει η κατάσταση. Γιατί τους περισσότερους τους κόβω ίδιας πάστας. Ρηχοί, ζόμπι και στον κόσμο τους.

[ioannis2]

Αρχικά καταχωρημένο από sheldon
Γενικά το λέω. Μπορεί πχ να είσαι αγενής, προσβλητικός ή εριστικός. Δε γίνεται να εκφράσεις ελεύθερα αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα σου.

Μην το λες!!!! Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και παρ ολα αυτά έχουν φίλους δίπλα τους, μην σου πω πολλους! Πιστεύω οτι για όλους υπάρχουν άνθρωποι που τους αντέχουν..αρκεί να είσαι τυχερός να τους βρεις. Και μην σου πω οτι αυτοι που ειναι καλοι και ευγενικοί συνήθως μένουν μόνοι τους ή αν εχουν παρέα είναι για να τους εκμεταλευτούν μέχρι να βαρεθούν και να φύγουν.

Έχεις δίκαιο φίλε. Οι καλοί και ευγενικοί συνήθως ή μένουν μόνοι ή η υποτίθεται παρέα τους εκμεταλλεύεται. Έχω δει να γίνεται το αντίθετο με ανθρώπους βίαιους, αγενείς, εριστικούς, να τους αγαπούν, άλλοι να πάιρνουν την πρωτοβουλία να τους κάνουν φίλους και να χουν ανθρώπους δίπλα τους στα δύσκολα. Καταντούν μοναχικοί ανθρωποι και απομωνομένοι οι ήρεμοι, οι ευγενικοί, αυτοι που εχουν πολλή καλοσύνη και αγνα αισθήματα για τους άλλους.

Αυτό που έχει σημασία είναι να αναζητάμε άτομα που μας ταιριάζουν και υπάρχουν τέτοια, άσε που πολλές φορες βρίσκουμε τετοιους ανθρώπους αλλα δεν τους καταδεχόμαστε και χανουμε την ευκαιρία να κανουμε ωραίες φιλίες, και ο λόγος, γιατί συχαινόμαστε αυτο που είμαστε και έτσι σιχαινομαστε να κανουμε παρέα με άτομα που μας μοιάζουν. Και τι κάνουμε? παρακαλάμε τον καθένα με τον οποίο δεν υπάρχει κοινό έδαφος για ταύτιση, προσποιούμενοι για να τους κερδίσουμε και στο τελος μας μενει η απογοητευση της απόρριψης.

[ioannis2]

Πιστεύω ότι έξω από το σχολείο και το πανεπιστήμιο είναι πολύ δυσκολότερο να συναφθούν φιλίες. Έτσι νομίζω κυρίως ενστικτωδώς, αλλά επαληθεύεται και εν μέρει από την εμπειρία μου. Συγκεκριμένα, είχα γραφτεί σε γυμναστήριο με δευτερεύοντα σκοπό να γνωρίσω κόσμο. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Από τους ασκούμενους ελάχιστοι ήταν στην ηλικία μου και με τους λίγους που βρήκα το θάρρος να απευθύνω το λόγο δεν συνέπιπταν οι ώρες που πηγαίναμε. Τελικά, δεν ερχόμουν κοντά μαζί τους και μου φαινόταν βουνό να ζητήσω τον αριθμό τους για να βρεθούμε και εκτός γυμναστηρίου. Δεν ήξερα πως να τους κερδίσω την εμπιστοσύνη, ούτε πως να τους πείσω. Γενικά, αν δεν προϋπάρχει ένας φιλικός κύκλος, που συνήθως χτίζεται από το σχολείο και τις σπουδές και λειτουργεί σαν πυρήνας για νέες φιλίες, η απόπειρα να τις δημιουργήσεις εκ του μηδενός είναι σαν να παλεύεις να ισορροπήσεις στο σκοινί. Είναι εξαιρετικά περίπλοκο να πείσεις έναν ξένο να σε εμπιστευθεί και να εξοικειωθεί μαζί σου χωρίς τουλάχιστον το κοννέ. Και φυσικά δεν τον ενδιαφέρει αν νιώθεις μοναξιά και έχεις ανάγκη για φίλο. Ποτέ μου δεν κατάλαβα αυτή την καχυποψία και την αποξένωση. Μια πρόχειρη εξήγηση που δίνω είναι ότι σε νομίζουν για επικίνδυνο, λες και από τους γνωστούς τους είναι ασφαλείς.

Συμφωνώ ότι ο φιλικός κύκλος χτίζεται από το σχολείο και τις σπουδες, είναι οι φιλίες που συνήθως αντέχουν στο χρόνο, που θα χεις μια ζωή διπλα σου στα ωραία και στα δύσκολα, άμα είστε και απ την ίδια πόλη. Όχι όμως απαραίτητα, φιλίες μπορείς να κάνεις κι αλλού, συνήθως σε χώρους όπου ταυτίζονται τα ενδιαφέροντα ή και τυχαίες γνωριμίες οπουδήποτε.

Θα σε ρωτούσα για προβληματισμό, μήπως προσεγγίζεις λάθος άτομα για φιλίες και προσπερνάς άτομα με τα οποία πραγματικά ταιριάζεις επειδή εσύ τους απορρίπτεις? επειδή, όπως σου ξαναείπα, η φιλία είναι θέμα χημείας. Χημεία είναι όταν, με το που πρωτοσυντάς τον άλλο νοιωθεις να σε ελκύει σαν άνθρωπος να συναναστραφείς μαζί του, και αυτο σου βγαίνει πηγαία, δεν νοιώθεις καθόλου να πιέζεις τον εαυτο σου προς αυτη την κατευθυνση, σχεδόν αμέσως δημιουργείται οικειότητα, οι κουβέντες έρχονται εύκολα, αρχίζει να υπάρχει αλληλοκατανόηση και υπάρχει αμοιβαία επιθυμία να ξανασυναντηθεις μαζι του. Αμφιβάλλω αν με όλους αυτους που σε απέρριψαν είχες τετοια αισθηματα όταν τους συναντούσες!! βεβαίωσε με αν είναι έτσι! μάλλον τους παρακαλούσες, που αυτο ειναι το αντιθετο αυτου που σου λεω. Πλησιάζεις άτομα χαρακτήρες σαν και σενα? Για το αν μια γνωριμια θα εξελιχθει σε φιλία αυτό για μενα φαίνεται από τα πρώτα στάδια της γνωριμίας.

[PostMortem]

Περίεργο... Απορώ πως τους υποφέρουν και από την άλλη αποστρέφονται τους πιο "ευγενικούς".

Τέλος πάντων, επειδή από τον τόπο μου δεν μπορώ να ελπίζω και πολλά, ό,τι περνά από το χέρι μου πρέπει να το κάνω στη σχολή. Να δούμε τι μέλλει γενέσθαι, όπως έχει η κατάσταση. Γιατί τους περισσότερους τους κόβω ίδιας πάστας. Ρηχοί, ζόμπι και στον κόσμο τους.

Δεν αποστρέφονται τους πιο αγνούς, ευγενικούς κλπ Απλά κάποια στιγμή τους βαριούνται..Ειναι οπως το στερεότυπο οτι στις γυναίκες αρέσουν τα κακά αγόρια..εχει μια αλήθεια αυτό και επεκτείνεται και στις φιλίες..Τώρα το γιατί, δεν το ξέρω..ούτε το καταλαβαίνω. Ο ανθρώπινος νους είναι πολυ περίπλοκος.

[ioannis2]

Δεν αποστρέφονται τους πιο αγνούς, ευγενικούς κλπ Απλά κάποια στιγμή τους βαριούνται..Ειναι οπως το στερεότυπο οτι στις γυναίκες αρέσουν τα κακά αγόρια..εχει μια αλήθεια αυτό και επεκτείνεται και στις φιλίες..Τώρα το γιατί, δεν το ξέρω..ούτε το καταλαβαίνω. Ο ανθρώπινος νους είναι πολυ περίπλοκος.

Η εισήγηση μου είναι να βρίσκουμε άτομα σαν και μας, σαν τον εαυτό μας δλδ. Με αυτούς μπορούμε να κανουμε φιλία πιο εύκολα, με τους υπόλοιπους τους παρακαλάμε ή ζούμε με τη ψευδαίσθηση ότι θα γίνουν φίλοι μας. Αυτοι που τους βλεπεις μάζα όλους μαζί άμα τους δεις πιο προσεκτικα σα χαρακτηρες είναι όλοι της ίδιας πάστας, ρηχοί, ζόμπι, χαηβάνια κλπ κλπ. Δυστυχώς προτιμούνται οι αλήτες, οι υποτίθεται μάγκες, οι κακοί. Τους θεωρούν ωραίους τύπους. Και αρεσουν στις γυναίκες, τους "αγνούς, ευγενικούς, ήρεμους, ήσυχους" τους αποστρεφονται.

[tzina]

'Ατομα σαν εμάς??? Άκομη πιο βαρετό Ιοannis δεν πιστεύεις? Τι θα μπορούσε μια απομίμηση σου να κάνει? Να σε καταλάβει? Να γίνει ο καλύτερος σου φίλος??
Τον πάν είναι να μπορείς να πορεύεσαι μόνος . Να μην περιμένεις από τους άλλους πάντα.
Καλοί # Κακοί... Ο καθένας έχει και τις δυο πλευρές

[Θεοφανία]

'Ατομα σαν εμάς??? Άκομη πιο βαρετό Ιοannis δεν πιστεύεις? Τι θα μπορούσε μια απομίμηση σου να κάνει? Να σε καταλάβει? Να γίνει ο καλύτερος σου φίλος??
Τον πάν είναι να μπορείς να πορεύεσαι μόνος . Να μην περιμένεις από τους άλλους πάντα.
Καλοί # Κακοί... Ο καθένας έχει και τις δυο πλευρές

..συμφωνώ...
Αλλωστε οι άνθρωποι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Είναι ωραίο να ταιριάζεις με κάποιον, αλλά είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον να ανακαλύπτεις τη διαφορετικότητα του άλλου και μεσα από αυτή να μαθαίνεις καινούργια πράγματα.
Εμένα προσωπικά με προσελκύουν εντελώς διαφορετικοί άνθιρωποι από μένα, γι αυτό οι φίλοι μου δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
Το μονο κοινό χαρακτηριστικό που κοιτάζω όταν ξεκινάω μια σχέση είναι να είναι ο άλλος καλός άνθρωπος.

[BrokeN_DoLL]

τι ειναι οι ''ανθιρωποι''?? :p

[PostMortem]

Συμφωνώ με τον Ιωάννη..Δεν νομίζω οτι εννοεί να βρίσκουμε ανθρώπους ΑΚΡΙΒΩΣ τους ίδιους με εμας αλλα ανθρώπους που να κινούμαστε στο ιδιο μήκος κύματος..

Τζινα ναι να πορευόμαστε χωρις να στηρίζουμε όλες μας τις ελπίδες στους άλλους αλλα οχι και να μένουμε μόνοι μας..Καλό ειναι αν υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε τουλάχιστον φίλους..ΑΝ και εχω παρατηρήσει σε εμένα προσωπικά οτι οταν δεν εχω φίλους προχωράω πιο πολυ μπροστά σε άλλους τομείς της ζωής μου γιατί οταν έχω παρεα μεγαλο μερος της προσοχής μου πέφτει εκει με θυσίες κλπ αλλα για αυτο φταίω εγω και οχι οι αλλοι..

[ioannis2]

Συμφωνώ με τον Ιωάννη..Δεν νομίζω οτι εννοεί να βρίσκουμε ανθρώπους ΑΚΡΙΒΩΣ τους ίδιους με εμας αλλα ανθρώπους που να κινούμαστε στο ιδιο μήκος κύματος..

..

Ακριβώς αυτό εννοούσα, δεν το διατύπωσα σωστά.

Συμφωνώ με τη Θεοφανία ότι το κοινο χαρακτηριστικο που πρεπει να κοιταμε όταν ξεικινάμε μια σχέση είναι να ναι ο άλλος καλός άνθρωπος. Κι εμενα με προσελκύουν οι εντελώς διαφορετικοί ανθρωποι απο μενα, για τους λόγους που λες, δυστυχώς όμως σπανια βρίσκω αναλογη ανταποκριση.