δεν μπορώ να κάνω φίλους

[BrokeN_DoLL]

γενικα ποιον να εμπιστευτεις πλεον με τοσα που γινονται και το πως μας εχουν καταντησει? αν την παθεις απο ''φιλους'' 1,2,3,4 μετα λες αι στα διαλα πια....... κατι σπαει μεσα σου. και να θες δεν μπορεις.

βεβαια αυτο δεν πρεπει να μας κανει προκατελειμενους οπως ειπα

[PostMortem]

Πρέπει να συντρέχουν πολλές συγκυρίες. Εκτός από το κοινό ενδιαφέρον, να ταιριάζουμε σαν χαρακτήρες, να είμαστε σε κοντινή ηλικία, να βρίσκεται και ο άλλος σε φάση αναζήτησης φίλων ώστε να εκδηλώσει ενδιαφέρον κλπ. Κατά συνέπεια, το ποσοστό των εν δυνάμει φίλων τείνει στο μηδέν.

Μήπως έχεις πολυ υψηλά στάνταρ για τους άλλους? Στο λεω γιατί και εγω έτσι είμαι..Οταν εχεις τον πήχη ψηλά πολύ λίγοι είναι αυτοι που θα ανταποκρίνονται στις "απαιτήσεις" σου. Δεν λεω να μην κάνεις παρέα με ανθρώπους που σου ταιριάζουν αλλα πρέπει να γίνονται υποχωρήσεις στις ανθρώπινες σχέσεις. Αλλιώς κανένας δεν θα έκανε παρέα με κανένα. Το θέμα ειναι να μην προσπαθείς τόσο πολυ και να μην το αναλύεις τόσο πολυ. Οσο το σκέφτεσαι και το αναλύεις τόσο το χειρότερο. Ασε τα ένστικτα σου να λειτουργήσουν. Αν είναι τυχερό να έρθει θα έρθει και να ξέρεις οτι κατα πασα πιθανότητα θα σου έρθει οταν δεν θα το περιμένεις.

[deleted-member30-03]

δεν ειναι ουτε απαιτησεις ακριβως εκτος αν μιλαμε για καμια ψωνισμενη που απαιτει να της αγοραζουν δωρα και λουλουδια και γλυκα συνεχεια. ειναι απλα μια εικονα που προβαλλουμε στους αλλους, πχ οτι καποιος ειναι ετσι και αρα περιμενουμε να μας συμπεριφερθει αναλογα, και για να γινει φιλος μας θα πρεπει οντως να μας επαληθευσει αυτη την εικονα, αλλιως μπορει να νιωθουμε οτι δεν αξιζει ή μας προδωσε κλπ. ομως αν μας επαληθευαν ολοι συνεχως, θα καταντουσαν βαρετοι και προβλεψιμοι, και θα τους παρατουσαμε παλι. σημασια εχει να ειναι κι ανοιχτος να δεχτει τους αλλους και να κανει παρεα μαζι τους οπως ειναι, οχι οπως νομιζε ή θα θελε να ειναι. αυτο ειναι κατι που κι εγω προσπαθω, να δεχομαι δλδ τη διαφορετικοτητα. και οντως πιστευω θα μπορουσα με ολους να κανω παρεα, αρκει να νιωθω ανετα και να υπαρχει κατι κοινο να πουμε (ή να κανουμε).

[kalopisti]

Πρέπει να συντρέχουν πολλές συγκυρίες. Εκτός από το κοινό ενδιαφέρον, να ταιριάζουμε σαν χαρακτήρες, να είμαστε σε κοντινή ηλικία, να βρίσκεται και ο άλλος σε φάση αναζήτησης φίλων ώστε να εκδηλώσει ενδιαφέρον κλπ. Κατά συνέπεια, το ποσοστό των εν δυνάμει φίλων τείνει στο μηδέν.

ναι αλλα οσο περισσοτερο κοσμο γνωριζεις, τοσο περισσοτερο αυξανονται οι πιθανοτητες να κανεις φιλιες

[PostMortem]

δεν ειναι ουτε απαιτησεις ακριβως εκτος αν μιλαμε για καμια ψωνισμενη που απαιτει να της αγοραζουν δωρα και λουλουδια και γλυκα συνεχεια. ειναι απλα μια εικονα που προβαλλουμε στους αλλους, πχ οτι καποιος ειναι ετσι και αρα περιμενουμε να μας συμπεριφερθει αναλογα, και για να γινει φιλος μας θα πρεπει οντως να μας επαληθευσει αυτη την εικονα, αλλιως μπορει να νιωθουμε οτι δεν αξιζει ή μας προδωσε κλπ. ομως αν μας επαληθευαν ολοι συνεχως, θα καταντουσαν βαρετοι και προβλεψιμοι, και θα τους παρατουσαμε παλι. σημασια εχει να ειναι κι ανοιχτος να δεχτει τους αλλους και να κανει παρεα μαζι τους οπως ειναι, οχι οπως νομιζε ή θα θελε να ειναι. αυτο ειναι κατι που κι εγω προσπαθω, να δεχομαι δλδ τη διαφορετικοτητα. και οντως πιστευω θα μπορουσα με ολους να κανω παρεα, αρκει να νιωθω ανετα και να υπαρχει κατι κοινο να πουμε (ή να κανουμε).

Συμφωνώ. Οταν ειπα απαιτήσεις εννοώ αυτά που ψάχνουμε στους άλλους. Χαρακτηριστικά, συνήθειες, ενδιαφέροντα, τρόπος σκέψης κλπ Γιατι καλώς ή κακώς υπάρχουν κάποια πράγματα που μας τραβάνε και κάποια που δεν μας τραβάνε στου άλλους. Ειτε ψάχνουμε για φίλους είτε για γκόμενους/ες.

[sheldon]

μη το πιεζεις τοσο πολυ το θεμα, γιατι στο τελος σιγουρα θα χαλασει. οταν κατι το πιεζουμε πολυ δε μας βγαινει. αφου εχεις ενδιαφεροντα, αφοσιωσου κι εσυ σ'αυτα, βρες και αλλα αν ειναι που σε κανουν πιο κοινωνικο (οπως ειπαν νομιζω προηγουμενως γραψου καπου οπου νομιζεις σου ειναι πιο ενδιαφερον, αν ειναι εστω και για να γνωρισεις κοσμο που πιστευεις σου ταιριαζει), και ηλπιζε για το καλυτερο. τι να γινει, η κωλοζωη που μπλεξαμε μας θελει μοναχικους πλεον.

Δεν πιέζω τίποτα. Ίσα ίσα που τελικά ενδίδω στην ανικανότητά μου και τίποτα δεν κάνω. Τα τωρινά ενδιαφέροντά μου, δηλαδή ο υπολογιστής, δεν προσφέρονται γι' αυτό το σκοπό. Όπως έγραψα προηγουμένως, είχα γραφτεί σε γυμναστήριο, το οποίο ίσως συνεχίσω στην Αθήνα όταν γυρίσω. Αλλά κι εκεί τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Πρέπει να συνεννοούμαι να πηγαίνω ίδιες μέρες και ώρες με τα άτομα που θα γνωρίσω και να τους πείσω να βρισκόμαστε και εκτός γυμναστηρίου. Δεν έχω ιδέα πως να πετύχω τίποτα από τα δύο. Εδώ κολλάει αυτό που επανέλαβα και μερικές σελίδες πιο πριν. Το να δημιουργήσεις φιλίες εκ του μηδενός έξω από έναν προϋπάρχοντα κύκλο αποτελεί άθλο και απαιτεί κοινωνικές δεξιότητες που δεν τις έχω.
Εσύ όμως δε με είχες προτρέψει να σταθώ στα πόδια μόνος μου και να μην υπολογίζω στους ανθρώπους;

[sheldon]

Μήπως έχεις πολυ υψηλά στάνταρ για τους άλλους? Στο λεω γιατί και εγω έτσι είμαι..Οταν εχεις τον πήχη ψηλά πολύ λίγοι είναι αυτοι που θα ανταποκρίνονται στις "απαιτήσεις" σου. Δεν λεω να μην κάνεις παρέα με ανθρώπους που σου ταιριάζουν αλλα πρέπει να γίνονται υποχωρήσεις στις ανθρώπινες σχέσεις. Αλλιώς κανένας δεν θα έκανε παρέα με κανένα. Το θέμα ειναι να μην προσπαθείς τόσο πολυ και να μην το αναλύεις τόσο πολυ. Οσο το σκέφτεσαι και το αναλύεις τόσο το χειρότερο. Ασε τα ένστικτα σου να λειτουργήσουν. Αν είναι τυχερό να έρθει θα έρθει και να ξέρεις οτι κατα πασα πιθανότητα θα σου έρθει οταν δεν θα το περιμένεις.

Όχι, δε ζητάω πολλά. Απλά να είμαστε σε θέση να επικοινωνήσουμε και, ει δυνατόν, ουσιαστικά, αντί να λέει αυτός κάτι και να ψάχνομαι τι θα πω ή να λέω εγώ κάτι και να μένει αμίλητος. Να μπορεί να προχωρά αβίαστα η κουβέντα.

[sheldon]

ναι αλλα οσο περισσοτερο κοσμο γνωριζεις, τοσο περισσοτερο αυξανονται οι πιθανοτητες να κανεις φιλιες

Τι ποσοστό πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις; 1%; Δηλαδή θα πρέπει να συναναστραφώ 500 άτομα για να συμφιλιωθώ με 5. Και χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτές οι 5 θα κρατήσουν κιόλας. Οπότε δε θα κάνω άλλη δουλειά από το να γνωρίζω κόσμο. Κάτι που εδώ στην επαρχία μόνο εύκολο δεν είναι.

[deleted-member30-03]

Τα τωρινά ενδιαφέροντά μου, δηλαδή ο υπολογιστής, δεν προσφέρονται γι' αυτό το σκοπό.

γιατι το λες αυτο ? δεν ετυχε να γνωρισεις κοσμο ποτε απο εδω ? σε πληροφορω οτι οχι μονο γνωριζεις, οχι απλα φιλους κανεις, αλλα και σχεσεις ξεκινανε απο εδω! οι περισσοτερες μου ετσι γιναν, απο γνωριμιες με κοπελες που γνωρισα εδω στο διαδικτυο, βρεθηκαμε εξω, κι επειδη οντως ταιριαζαμε συνεχισαμε κανονικα. το διαδικτυο σου δινει απλα το εναυσμα, ειναι αλλος ενας τροπος να γνωρισεις καποιον αγνωστο, αλλη μια ευκαιρια να βρεις αυτο που θελεις (φιλους ή κοπελα). πολλες φορες ειναι καλυτερο κι απ'το μπαρακι γιατι το αλλο ατομο σου λεει κατευθειαν αυτο που σκεφτεται, δεν κομπλαρει επειδη σε εχει απεναντι του και δε σε ξερει καλα ακομα...

Όπως έγραψα προηγουμένως, είχα γραφτεί σε γυμναστήριο, το οποίο ίσως συνεχίσω στην Αθήνα όταν γυρίσω. Αλλά κι εκεί τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Πρέπει να συνεννοούμαι να πηγαίνω ίδιες μέρες και ώρες με τα άτομα που θα γνωρίσω και να τους πείσω να βρισκόμαστε και εκτός γυμναστηρίου.

αγχωνεσαι υπερβολικα και πλαθεις ενα αρνητικο σεναριο που χαλαει τη ψυχολογια σου χωρις να εχεις κατι σιγουρο, ενω μπορει κι αλλα ατομα να βρισκονται σε παρομοια κατασταση εκει, κι αυτα να ψαχνουν τη παρεα σου, οποτε να σου ερθει πιο ευκολα. αμα δε ξερεις πως ειναι, καλυτερα μην προδικαζεις κατι αρνητικα.

Εσύ όμως δε με είχες προτρέψει να σταθώ στα πόδια μόνος μου και να μην υπολογίζω στους ανθρώπους;

ναι το εκανα, αλλα το εκανα επειδη εγω πλεον εχω συνηθισει μονος μου, και νιωθω οτι δεν εχω τοση αναγκη κανεναν. μη φανταστεις ομως οτι κανω κατι διαφορετικο απο εσενα, τις περισσοτερες ωρες με τον υπολογιστη μου τον περναω, χαμενος στις ταινιες μου επισης. αλλα παρολαυτα δε κλαιγομαι μονιμως ολη την ωρα, απλα καποιες στιγμες με πιανει κι εμενα λες και δε θα αλλαξει ποτε τπτ, φυσιολογικο ειναι εφοσον δε καλυπτω ολες τις αναγκες μου, και το μελλον μας σε τουτη τη χωρα ειναι αβεβαιο (οχι πως σε αλλες ειναι βεβαιο). το θεμα ειναι να μην παρατας τα οπλα, δε θα πεθανουμε κι ολας απ'τη μοναξια, κανε κατι για να την ξεχνας, γεμισε οσο μπορεις τις ωρες σου!

[kalopisti]

Τι ποσοστό πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις; 1%; Δηλαδή θα πρέπει να συναναστραφώ 500 άτομα για να συμφιλιωθώ με 5. Και χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτές οι 5 θα κρατήσουν κιόλας. Οπότε δε θα κάνω άλλη δουλειά από το να γνωρίζω κόσμο. Κάτι που εδώ στην επαρχία μόνο εύκολο δεν είναι.

πιστεψε με τα ατομα που επιλεγουν τον ελευθερο χρονο τους να κανουν δραστηριοτητες οι περισσοτεροι να γνωρισουν κοσμο θελουν..το ποσοστο ειναι πολυ μεγαλυτερο..επισης εχω να σου πω οτι στην επαρχια εχεις 1000% περισσοτερες πιθανοτητες (επειδη σου αρεσει να μιλαμε με πιθανοτητες) να γνωρισεις κοσμο και να κανεις φιλιες, παρα στη μεγαλουπολη.. απο εκει κ περα, αν δεν θες να βοηθησεις τον εαυτο σου μεινε σπιτι κ περιμενε να ερθει εκει το 1% που ψαχνεις..

[sheldon]

γιατι το λες αυτο ? δεν ετυχε να γνωρισεις κοσμο ποτε απο εδω ? σε πληροφορω οτι οχι μονο γνωριζεις, οχι απλα φιλους κανεις, αλλα και σχεσεις ξεκινανε απο εδω! οι περισσοτερες μου ετσι γιναν, απο γνωριμιες με κοπελες που γνωρισα εδω στο διαδικτυο, βρεθηκαμε εξω, κι επειδη οντως ταιριαζαμε συνεχισαμε κανονικα. το διαδικτυο σου δινει απλα το εναυσμα, ειναι αλλος ενας τροπος να γνωρισεις καποιον αγνωστο, αλλη μια ευκαιρια να βρεις αυτο που θελεις (φιλους ή κοπελα). πολλες φορες ειναι καλυτερο κι απ'το μπαρακι γιατι το αλλο ατομο σου λεει κατευθειαν αυτο που σκεφτεται, δεν κομπλαρει επειδη σε εχει απεναντι του και δε σε ξερει καλα ακομα...

Το είπα εννοώντας τον σαν δραστηριότητα που μπορείς να μοιραστείς με πολλούς. Μπορείς σαφώς σε ίντερνετ καφέ ή με online παιχνίδια, αλλά έχει φθίνει ο ενθουσιασμός μου για το gaming. Κι εγώ στο διαδίκτυο λειτουργώ πιο αυθόρμητα και είμαι περισσότερο ο εαυτός μου, αλλά τα περισσότερα αιτήματα φιλίας στο φβ προς αγνώστους δε βρίσκουν ανταπόκριση. Μόνο μια «φίλη» γνώρισα μ’ αυτό τον τρόπο, όπως προανέφερα, που με παράτησε οριστικά και αμετάκλητα για μια βλακεία μου. Μάλιστα την είχα πλησιάσει με άλλους σκοπούς, για να την ψαρεύσω σχετικά με έναν κοινό μας φίλο που με απέφευγε. Έτσι, υπήρχε μεταξύ μας συνδετικός κρίκος και κοινό έδαφος. Σε άλλους τώρα με τι αφορμή να μιλήσω;
Αλήθεια, αφού εσύ κάνεις τόσο εύκολα φίλους έτσι, γιατί είσαι μόνος;

αγχωνεσαι υπερβολικα και πλαθεις ενα αρνητικο σεναριο που χαλαει τη ψυχολογια σου χωρις να εχεις κατι σιγουρο, ενω μπορει κι αλλα ατομα να βρισκονται σε παρομοια κατασταση εκει, κι αυτα να ψαχνουν τη παρεα σου, οποτε να σου ερθει πιο ευκολα. αμα δε ξερεις πως ειναι, καλυτερα μην προδικαζεις κατι αρνητικα.

Δεν είναι υποθετικά σενάρια, αλλά πέρα για πέρα πραγματικά. Βρήκα όντως 2-3 ενδιαφέροντες τύπους με τους οποίους χάθηκα γιατί πηγαίναμε διαφορετικές ώρες, ενώ δεν ήξερα πώς να φτάσουμε σε επίπεδο να ανταλλάξουμε αριθμούς μήπως πηγαίναμε για κανέναν καφέ.

ναι το εκανα, αλλα το εκανα επειδη εγω πλεον εχω συνηθισει μονος μου, και νιωθω οτι δεν εχω τοση αναγκη κανεναν. μη φανταστεις ομως οτι κανω κατι διαφορετικο απο εσενα, τις περισσοτερες ωρες με τον υπολογιστη μου τον περναω, χαμενος στις ταινιες μου επισης. αλλα παρολαυτα δε κλαιγομαι μονιμως ολη την ωρα, απλα καποιες στιγμες με πιανει κι εμενα λες και δε θα αλλαξει ποτε τπτ, φυσιολογικο ειναι εφοσον δε καλυπτω ολες τις αναγκες μου, και το μελλον μας σε τουτη τη χωρα ειναι αβεβαιο (οχι πως σε αλλες ειναι βεβαιο). το θεμα ειναι να μην παρατας τα οπλα, δε θα πεθανουμε κι ολας απ'τη μοναξια, κανε κατι για να την ξεχνας, γεμισε οσο μπορεις τις ωρες σου!

Άραγε η μοναξιά συνηθίζεται καθόλου; Σχεδόν όλη μου τη ζωή έχω περάσει έτσι, με μικρά μόνο διαλείμματα παρέας. Αλλά η άτιμη σε κατατρώει συνέχεια σαν ασθένεια στην οποία δεν αποκτάς ανοσία όσο και να εκτεθείς σ’ αυτήν. Ίσως και να φταίει που οι δικοί μου δεν παύουν να μου το θυμίζουν.

[sheldon]

πιστεψε με τα ατομα που επιλεγουν τον ελευθερο χρονο τους να κανουν δραστηριοτητες οι περισσοτεροι να γνωρισουν κοσμο θελουν..το ποσοστο ειναι πολυ μεγαλυτερο..επισης εχω να σου πω οτι στην επαρχια εχεις 1000% περισσοτερες πιθανοτητες (επειδη σου αρεσει να μιλαμε με πιθανοτητες) να γνωρισεις κοσμο και να κανεις φιλιες, παρα στη μεγαλουπολη.. απο εκει κ περα, αν δεν θες να βοηθησεις τον εαυτο σου μεινε σπιτι κ περιμενε να ερθει εκει το 1% που ψαχνεις..

Σε πληροφορώ ότι στην επαρχία οι άνθρωποι είναι πιο κλειστοί γιατί επικρατεί η λογική της κλίκας. Για πρότεινέ μου εσύ μια χειροπιαστή συνταγή, όταν δεν υπάρχουν κοννέ, για να γνωρίσεις μερικούς εκατοντάδες. Να σταματώ ανθρώπους στο δρόμο; Έτσι μόνο γραφικός θα φανώ, για να μη σου πω ότι θα καταλήξω σε κανένα κρατητήριο σαν ψυχανώμαλος. Μήπως να πάρω σβάρνα όλες τις καφετέριες και τα μπαρ; Όλοι εκεί πηγαίνουν σε παρέες, στις οποίες δεν υπάρχει τρόπος να παρεισφρήσω. Ελάχιστοι είναι μόνοι τους. Δεν είναι ότι προτιμώ να μην αναλάβω δράση και να κάτσω στα αυγά μου, παρεμβάλλονται αντικειμενικές δυσκολίες. Λυπάμαι που παραδέχομαι ότι έχουν καταντήσει τόσο περίπλοκα αυτά που θα έπρεπε να είναι απλά.

[deleted-member30-03]

Το είπα εννοώντας τον σαν δραστηριότητα που μπορείς να μοιραστείς με πολλούς. Μπορείς σαφώς σε ίντερνετ καφέ ή με online παιχνίδια, αλλά έχει φθίνει ο ενθουσιασμός μου για το gaming. Κι εγώ στο διαδίκτυο λειτουργώ πιο αυθόρμητα και είμαι περισσότερο ο εαυτός μου, αλλά τα περισσότερα αιτήματα φιλίας στο φβ προς αγνώστους δε βρίσκουν ανταπόκριση. Μόνο μια «φίλη» γνώρισα μ’ αυτό τον τρόπο, όπως προανέφερα, που με παράτησε οριστικά και αμετάκλητα για μια βλακεία μου. Μάλιστα την είχα πλησιάσει με άλλους σκοπούς, για να την ψαρεύσω σχετικά με έναν κοινό μας φίλο που με απέφευγε. Έτσι, υπήρχε μεταξύ μας συνδετικός κρίκος και κοινό έδαφος. Σε άλλους τώρα με τι αφορμή να μιλήσω;
Αλήθεια, αφού εσύ κάνεις τόσο εύκολα φίλους έτσι, γιατί είσαι μόνος;

well το gaming ειναι αλλος ενας τροπος να γνωρισεις νεα ατομα. αλλα αφου ειπες δεν το γουσταρεις πλεον ας το αφησουμε.

το fb μου εγω το εσβησα τον αυγουστο. αν κι αρχικα ειχα καμια 150αρια φιλους (μη φανταστεις ολα ηταν ατομα που ξερω εξω, ειχα καμποσα random requests, κι απο ξενους μεχρι και τραγουδιστες συγκροτηματων που μου αρεσουν), τελικα εμεινα με καμια 20αρια τους μονο απαραιτητους. αλλα ακομα και αυτοι μονο δε μου φανηκαν χρησιμοι, και λογο καποιων αλλων περιστατικων το εσβησα τελειως γιατι κατεληξα οτι δεν το χρειαζομαι καθολου. τα social networks πολλες φορες ενω φαινονται οτι δημιουργηθηκαν γι'αυτο το σκοπο (να ρθουν οι ανθρωποι πιο κοντα), δυστυχως οταν δεν υπαρχουν κοινα ή κατανταν διαγωνισμος ομορφιας κι επιδειξη μοδας ή οι αλλοι ειναι χαμενοι στον κυκλο τους κλπ, καταληγουν να μας απογοητευουν. αφου βλεπεις καπου κι εσυ οτι δεν εχεις γρηγορη απαντηση ή σε αντιμετωπιζουν ψυχρα προσπαθησε αλλου, μην επιμενεις με ενα συγκεκριμενο ατομο και χανεις τον χρονο σου μαζι του. περισσοτερα ψαρια θα πιασεις αν απλωσεις διχτυα, παρα αν περιμενεις με το καλαμι να ερθει το ενα.

παρολαυτα δεν ειναι μονο το fb ο τροπος να γνωρισεις κοσμο. βρες τι αλλα ενδιαφεροντα εχεις και ψαξε γιαυτα. καποιος μπορει να κανει το ιδιο, σε ενα φορουμ πχ οπως εδω ή σε ενα blog ή οπουδηποτε. το θεμα ειναι να εισαι ανοιχτος σε νεες γνωριμιες. επισης πολυ σημαντικο και σχετικο με αυτο που εγραψα στη πισω σελιδα, ειναι να μην περιμενεις τους αλλους να σου αλλαξουν τη ζωη. αμα καποιος νιωθει οτι θα παρει το βαρος σου πανω του, τοτε λογικο ειναι να απομακρυνεται γιατι δεν θελει. σαν να παντρευεσαι και να περιμενεις η συζηγος να τα κανει ολα αυτη! αμ δεν κρατιεται ετσι ο γαμος (ουτε η σχεση). θα σου δωσω αλλο ενα παραδειγμα να καταλαβεις οτι γενικα δεν περιμενω τπτ απ'το διαδικτυο, το χρησιμοποιω απλα για τη μουσικη και τις ταινιες μου, κι ολα ερχονται μονα τους (αν ειναι να ερθουν). περνωντας λοιπον απλα το χρονο μου εδω, αν δω καποιο ενδιαφερον ατομο, μπορει να του δωσω το Msn μου, οχι να του πω να με λυπηθει οτι δεν εχω κανεναν να μιλησω κλπ, αλλα απλα σαν επιλογη αν θελησει κατι να κουβεντιασει μαζι μου (αυτο αφου δω οτι εχουμε κοινα πρωτα). δεν μειωνω δλδ τον εαυτο μου στα ματια του, διοτι δεν νιωθω μειονεκτικα απεναντι του. δεν εχει κατι που θελω, το αντιθετο μπορει εγω να εχω κατι που θελει. απ'το Msn κι αναλογα πως παει η κουβεντα μας, κι αν οντως ταιριαζουμε, ισως γνωριστουμε κι εξω. εξαρταται παντα και τη διαθεση.

οσον αφορα το τελευταιο ερωτημα, το εχω γραψει και σε παλιο μου θεμα, οτι πολλες φορες επιλεγω ο ιδιος τη μοναξια. κανω αυτο που κανεις κι εσυ κι ολοι μας, αμα το αλλο ατομο δεν ανταποκρινεται σε αυτα που περιμενω και μου ειναι αχρηστο, τοτε απομακρυνομαι γιατι δεν εχω λογο να χαλαω το χρονο μου. ειμαι αρκετα επιλεκτικος και παραξενος, κι αυτο δυστυχως με εχει οδηγησει κι εμενα πολλες φορες να ξεκοβω απο ατομα τα οποια συμπαθουσα κι ολας. κανεις δεν ειναι τελειος, τι να κανουμε.

Δεν είναι υποθετικά σενάρια, αλλά πέρα για πέρα πραγματικά. Βρήκα όντως 2-3 ενδιαφέροντες τύπους με τους οποίους χάθηκα γιατί πηγαίναμε διαφορετικές ώρες, ενώ δεν ήξερα πώς να φτάσουμε σε επίπεδο να ανταλλάξουμε αριθμούς μήπως πηγαίναμε για κανέναν καφέ.

ενταξει μην απογοητευεσαι, μπορει αμα ξαναγραφτεις να εισαι πιο τυχερος και να γνωρισεις καποιον καινουργιο που να ταιριαξουν οι ωρες σας...

Άραγε η μοναξιά συνηθίζεται καθόλου; Σχεδόν όλη μου τη ζωή έχω περάσει έτσι, με μικρά μόνο διαλείμματα παρέας. Αλλά η άτιμη σε κατατρώει συνέχεια σαν ασθένεια στην οποία δεν αποκτάς ανοσία όσο και να εκτεθείς σ’ αυτήν. Ίσως και να φταίει που οι δικοί μου δεν παύουν να μου το θυμίζουν.

σαν μεγαλυτερος σου εχω ζησει πολυ περισσοτερα χρονια μονος. παρολαυτα ενω καποιες στιγμες μπορει να νιωθω οτι καταστραφηκα ψυχολογικα κι οτι διαφερω απο ολα τα φυσιολογικα ατομα, δε πεθανα! κι αν ρωτησεις ορισμενα μελη εδω μεσα, ισως σου πουν οτι ειμαι αρκετα σκληρος απεναντι σε πολλα πραγματα και την ιδια τη ζωη, αυτο ακριβως μου το δημιουργησε το πεισμα μου αντι η μοναξια να με κανει πιο μαλθακο.

[kalopisti]

Σε πληροφορώ ότι στην επαρχία οι άνθρωποι είναι πιο κλειστοί γιατί επικρατεί η λογική της κλίκας. Για πρότεινέ μου εσύ μια χειροπιαστή συνταγή, όταν δεν υπάρχουν κοννέ, για να γνωρίσεις μερικούς εκατοντάδες. Να σταματώ ανθρώπους στο δρόμο; Έτσι μόνο γραφικός θα φανώ, για να μη σου πω ότι θα καταλήξω σε κανένα κρατητήριο σαν ψυχανώμαλος. Μήπως να πάρω σβάρνα όλες τις καφετέριες και τα μπαρ; Όλοι εκεί πηγαίνουν σε παρέες, στις οποίες δεν υπάρχει τρόπος να παρεισφρήσω. Ελάχιστοι είναι μόνοι τους. Δεν είναι ότι προτιμώ να μην αναλάβω δράση και να κάτσω στα αυγά μου, παρεμβάλλονται αντικειμενικές δυσκολίες. Λυπάμαι που παραδέχομαι ότι έχουν καταντήσει τόσο περίπλοκα αυτά που θα έπρεπε να είναι απλά.

σε πληροφορω οτι κ εγω σε επαρχια βρισκομαι, ξενη κ χωρις κοννε κ κοσμο βρηκα..σου ειπα τη συνταγη..να πηγαινεις σε ομαδες που σε ενδιαφερουν..κ αν θες μια ακομα πιο χειροπιαστη συμβουλη για να βρεις κ γκομενα γραψου σε σχολη χορου!

[sheldon]

@KENO μου αρέσει πολύ ο τρόπος που σκέφτεσαι! Μπορεί να μη σε ξέρω, αλλά από τις απαντήσεις σου στο θέμα μου και κάτι άλλα μηνύματά σου στο φόρουμ σε θαυμάζω και μου εμπνέεις δύναμη. Ίσως αυτό είναι που προσελκύει ανθρώπους κοντά σου, μολονότι μόνος σου. Σε κόβουν αυτοδύναμο, χωρίς εξαρτήσεις, και σε πλησιάζουν για να αποκομίσουν από εσένα πράγματα. Άσχετα αν τελικά δεν τους κρατάς γιατί δεν ταιριάζεις με πολλούς. Θα προσπαθήσω να ακολουθήσω τα χνάρια σου.