Θεραπεία με τη βοήθεια της αγάπης και πίστης

[RockElCasbah]

"Αυτό μάλλον αφορά εμένα... (ο PETRAN δεν ξέρω που αναφερόταν γιατί αναφέρθηκε σε mod αρσενικού γένους, ή κάνω λάθος?)
Νόμιζα ότι το είχαμε συζητήσει στο άλλο θέμα και ήμουν σαφής. Σου είχα ζητήσει να μην μακρηγορήσουμε εις βάρος εκείνου του θέματος και τώρα το ίδιο κάνεις σε ένα άλλο.
Θα σε παρακαλέσω άμα έχεις κάποια απορία να μου στείλεις ένα πμ και να ζητήσω και από τους δυο σας να σεβαστείτε το θέμα της Ναταsha που εξαρχής ζήτησε να αποφευχθούν οι εντάσεις.".

Ο Πετράν αναφέρεται στο μοντ, χωρίς να θυμάται αν είσαι αρσενικού ή θηλυκού γένους... δε λέει κάτι αυτό, αλλά ναι, αναφέρεται σε σένα. Δεν έκανα εγώ αναφορά στο θέμα της Νατάσας όμως για τους μοντς, ο Πετράν θέλησε να το βγάλει. Σωστά; Στείλε μου πμ λοιπόν για να σεβαστώ το θέμα της Νατάσας. Όταν κάποιος μπαίνει πριν από μένα - την κοινή θνητή που θέλω να απαντήσω - για να ειρωνευτεί τον Γιώργο και τον κάθε Γιώργο. Επειδή δε πληρεί τις προδιαγραφές του;... τις αρχές του;... τα ελληνικά του;... στείλε μου, ουδέν πρόβλημα Ιντέλλα... αλήθεια, η Νατάσα και η κάθε Νατάσα που βάζει το ωραίο της θέμα, από πού ζητά να αποφευχθούν οι εντάσεις;... θα ήθελα κι εγώ να ξέρω, ευχαριστώ.

"Δεν έγραψα κάπου ειρωνία. Νομίζω ότι έγραψα άμεσα ότι δεν μου αρέσει η άποψή του. Που παρέθεσα έρευνες? Κλασική άλομπαρ, ψάχνει τα θέματα για να βρει αφορμή να γράψει κατεβατά για καβγά ώστε να παραπονεθεί για τα δικά της θέματα για συγκεκριμένα άτομα ("ειρωνεύτηκες" το ποίημα μου" κάτι που έγινε πριν 3-4 χρόνια?) και για τον μοντ του φορουμ, και μετά παρακαλεί για τον οίκτο του θεματοθέτη πλασάροντας τον εαυτό της ως "το θύμα" γράφοντας διάφορες δραματικές φανφάρες. Οκ το ξέρουμε πλέον το κόλπο allo. One-trick ponny που λένε και οι Άγγλοι.".

Αν ήξερες τί σου γίνεται, θα ήτονε καλά. Και να σου πω με την ευκαιρία, πως ο τρόπος με τον οποίο δήλωσες πως δε σου... αρέσει η άποψη του χρήστη, ειρωνία λέγεται. Και στη λογοτεχνία λοιπόν, και στην ελληνική. Ή σου ήταν δύσκολο να απαντήσεις απ' ευθείας πάνω στο θέμα της Νατάσας; Απλά θεώρησες πρέπον, να ασχοληθείς με τον χρήστη πρώτα... σωστά;... η δε "αμεσότητα" ουδεμία σχέση έχει με την απάντησή σου. Σε γελάσανε...

"και μετά παρακαλεί για τον οίκτο του θεματοθέτη πλασάροντας τον εαυτό της ως "το θύμα" γράφοντας διάφορες δραματικές φανφάρες. Οκ το ξέρουμε πλέον το κόλπο allo. One-trick ponny που λένε και οι Άγγλοι.".

Ο/Η θεματοθέτης/έτρια, ας μου κάνει και ριπόρτ... αλλά αυτό βλέπεις, γιατί αυτό θέλεις να δεις. Δε συνάδει με το "μέχρι πού μπορείς να δεις πραγματικά"... βρε τους Άγγλους... εγώ πάλι δεν είμαι οπαδός μιας γλώσσας που δε καταλαβαίνω και θα στο ανταποδώσω με το "μικρό μου πόνυ" μικρέ Πετράν... με τις υγείες μας...


"..αλομπαρ, αν σεβόσουν αυτό το χώρο και δεν κατηγορούσες του παντες ότι τον έχουν @@@, απο τη στιγμή που ο Πετράν ΔΕΝ απευθύνθηκε σε σένα, ας έκανες αναφορά.
Αυτός είναι ο σκοπός της διαχείρησης και γι αυτο το λόγο βρίσκονται τόσοι μοντ πια εδώ μέσα.
Επειδή όμως έχεις ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ εμπάθεια και με το χώρο και με το Νίκο και με διάφορα μέλη που σε έχουν αμφισβητήσει, το μόνο που κάνεις είναι να μπαίνεις και να δημιουργείς καυγάδες.
Εκεί είναι το ζουμί.".

... όπου γάμος και χαρά... η Βασίλω πρώτη... σαφώς και δε θα έχανες ευκαιρία. Μιας και έχεις βάσιμες πληροφορίες πως "Επειδή όμως έχεις ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ εμπάθεια και με το χώρο και με το Νίκο και με διάφορα μέλη που σε έχουν αμφισβητήσει, το μόνο που κάνεις είναι να μπαίνεις και να δημιουργείς καυγάδες."... άχ, αυτές οι διαγνώσεις σου. Πάντα πετυχημένες. Και τώρα που έγραψες πως έχω προσωπική εμπάθεια για τον διαχειριστή - δείχνεις να το ξέρεις σίγουρα - να σου κάνω κι εγώ ένα ριπόρτ έ;... δεν έχεις αφήσει θέμα για θέμα... αν θελήσεις να μάθεις τί χρώμα βρακί φοράω σήμερα... στείλε μου ένα μήνυμα ρε αδερφέ... καλή, πονετική και... αμερόληπτη χρήστρια... λολ!... Νατάσα;... είναι που πίνω μια μπύρα εδώ και δυόμιση χρόνια... είμαι ακόμη αλκοολική, μιας και το ξέρει η Θεοφανία... κάνε μου ριπόρτ βρε καλή μου γιατί σου χάλασα το θέμα που θα στο μαμούσανε ούτως ή άλλως...

[RockElCasbah]

.................................

[Flumen]

Την εξέλιξη ενός θέματος την φτιάχνουν μονάχα αυτοί που απαντουν μαζί και ο καθένας τους.

Προτείνω στον admin να δημιουργήσει μια νέα κατηγορία συζητήσεων με τίτλο ''Διαμάχες μεταξύ μελών'', να μεταφέρονται αυτόματα οι συζητήσεις αυτών που απο το πουθενά έχουν προσωπικό θέμα με κάποιον, μπας και καθαρίσουν λίγο τα θέματα

Μπορεί Πετράν να πέταξε ειρωνική ατάκα μιας μονάχα σειράς, τα κατεβατά με τους αλλοπρόσαλλους συλλογισμούς και μονολόγους νομίζω είναι χειρότερα γιατί πολύ απλά δε μπορεί να τα επεξεργαστεί κανένας! Ζήτησα κι εγώ απο το Πετράν να δείξει καλύτερο ύφος, δεν χρειαστηκε ούτε να τον θίξω ούτε να ανοίξω προσωπικό μέτωπο..

Σου ξαναλέω, αν έχεις κάποιο πρόβλημα τοποθέτησε το σωστά μέσα στο φόρουμ και θα βρεις ανταπόκριση, μπορεί και υποστήριξη.

[Njordin]

Ναταshα, διαβάζοντας το θέμα σου το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ο "Ντέμιαν" του Έσσε...
Εγώ στο προτείνω.

[Θεοφανία]

... όπου γάμος και χαρά... η Βασίλω πρώτη... σαφώς και δε θα έχανες ευκαιρία. Μιας και έχεις βάσιμες πληροφορίες πως "Επειδή όμως έχεις ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ εμπάθεια και με το χώρο και με το Νίκο και με διάφορα μέλη που σε έχουν αμφισβητήσει, το μόνο που κάνεις είναι να μπαίνεις και να δημιουργείς καυγάδες."... άχ, αυτές οι διαγνώσεις σου. Πάντα πετυχημένες. Και τώρα που έγραψες πως έχω προσωπική εμπάθεια για τον διαχειριστή - δείχνεις να το ξέρεις σίγουρα - να σου κάνω κι εγώ ένα ριπόρτ έ;... δεν έχεις αφήσει θέμα για θέμα... αν θελήσεις να μάθεις τί χρώμα βρακί φοράω σήμερα... στείλε μου ένα μήνυμα ρε αδερφέ... καλή, πονετική και... αμερόληπτη χρήστρια... λολ!... Νατάσα;... είναι που πίνω μια μπύρα εδώ και δυόμιση χρόνια... είμαι ακόμη αλκοολική, μιας και το ξέρει η Θεοφανία... κάνε μου ριπόρτ βρε καλή μου γιατί σου χάλασα το θέμα που θα στο μαμούσανε ούτως ή άλλως...

Το μήνυμα τροποποιήθηκε απο την διαχείριση.

Μπορείς όμως να απαντήσεις στο πιο απλό ερώτημα μου?
Απο τη στιγμή που ο πετράν ΔΕΝ απευθυνθηκε σε σένα, για ποιο λόγο ΑΚΡΙΒΩΣ ανακατεύτηκες?
Σε αυτό έχεις απάντηση?
Φυσικά και δεν έχεις, γιατί όπως ξέρουμε οι παλιοί έχεις άλλα θέματα με αυτό το χωρο και ψάχνεσαι.

Τώρα..όσον αφορά στα...βρακιά σου και όλα τα συναφή, θα έλεγα να μη πω την άποψη μου, ξέρουμε και οι δυο πως προκύπτουν τετοιες κουβέντες αυτές τις ώρες..

[Flumen]

Ναταshα, διαβάζοντας το θέμα σου το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ο "Ντέμιαν" του Έσσε...
Εγώ στο προτείνω.

Το 'χω ήδη στα χέρια μου και θα το διαβάσω, ευχαριστώ για την πρόταση ^^

[PostMortem]

Σας παρακαλώ ΟΛΟΥΣ να σεβαστείτε την θεματοθέτρια και να μην ξεφεύγετε απο το θέμα, αν θέλετε να διαφωνήσετε ή/και να τσακωθείτε για άλλα θέματα καντε το πριβέ δεν θέλω να πρασινίσω το μισο+ θέμα. Λίγος σεβασμός.

Οποια απάντηση κάτω απο αυτό το μήνυμα δεν είναι σχετική με το θέμα θα διαγράφεται.

Να υπενθυμίσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων οτι ο ρόλος των moderator περιλαμβάνει και δεν περιορίζεται μόνο στην τήρηση των κανόνων χρήσης του φόρουμ και την εύρρυθμη λειτουργία αυτού.

[Jane]

Εγώ πιστεύω ότι μπορεί να επιτευχθεί θεραπεία μέσω της αγάπης και της πίστης. Πίστης με τη πλατιά έννοια. Πίστη στο στόχο στο σκοπό. Πίστη σε μια ιδέα.


Η έννοια της θρησκευτικής πίστης, εντάσσεται και αυτή στα παραπάνω.


Η μόνη μου εμπειρία από θεραπεία μέσω θρησκευτικής πίστης, που τους έβγαλα μάλιστα και το καπέλο, ήταν όταν γνώρισα κάποια παιδιά από την ομάδα Ρέτο. Είναι πρώην τοξικομανείς που θεραπεύονται με τη βοήθεια της πίστης στο Θεό.

Έπειτα, οι παλιότεροι και «μυημένοι» θεραπεύουν τους νεότερους. Χωρίς να είναι ειδικοί. Μόνο με την αγάπη, τη πίστη και τη γνώση από πρώτο χέρι που έχουν. Τους γνώρισα, τους είδα, διάβασα τα φυλλάδιά τους, είδα τη δουλειά τους και πείστηκα.

Δεν έχουν σάιτ για να δώσω λινκ, μόνο τηλέφωνα, αλλά υπάρχουν αρκετές αναφορές στο google για αυτούς.



http://www.asociacionreto.org/en/

http://www.maranatha.gr/index.php?op...sk=view&id=166

http://www.maranatha.gr/index.php?vi...ent&Itemid=122

[RockElCasbah]

Καλημέρα Τζέην. Ομολογώ πως δε τους γνωρίζω. Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον και γενικά το όλο θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Μπορώ να πω πως "ζηλεύω" ανθρώπους που με μια τεράστια άνεση αφήνονται σε κάτι που πιστεύουν βαθιά και χωρίς ίσως να το έχουν ψάξει πολύ... δυστυχώς, δυσκολεύομαι ακόμη στο θέμα "πίστη" όσον αφορά κάποια κομμάτια της ζωής μου ακόμη. Παίζει θαρρώ μεγάλο ρόλο και το περιβάλλον που μεγαλώνουμε... ήμουν στους "άτυχους" που η οικογένεια έκανε ο,τιδήποτε περνούσε απ' το χέρι της για να μην πιστεύω σε τίποτα. Και κυρίως στον ίδιο μου τον εαυτό... θαυμάζω αυτούς που προσεύχονται, όπου κι αν προσεύχονται, αρκεί να είναι για κάτι καλό... όλοι ξέρουμε για ομαδικές προσευχές που γίνονται συνήθως για την ίαση κάποιου αρρώστου. Κι απ' ό,τι γνωρίζω πολλές φορές έχουν θεαματικά αποτελέσματα.
Αν και τα ναρκωτικά είναι πολύ δύσκολο να τα κόψει μόνος του κανείς, ξέρω κι εγώ κάποιους που τα κατάφεραν... αυτοί κι αν έχουν την ανάγκη για πίστη... πόσο μάλλον όταν οι περισσότεροι είναι πια εντελώς μόνοι στον αγώνα της απεξάρτησης. Θα έλεγα πως η πίστη τελικά, είναι το βασικότερο σκαλοπάτι για την απελευθέρωση από πολλά ψυχικά δεσμά και δεινά...:)...

[Christina82]

Η πιστη στο Θεο ή σε οποιονδηποτε Θεο/ους θεωρω οτι ειναι αδυναμια του ανθρωπου να πιστευει στον ιδιο τον εαυτο. Η πιστη ειναι δυναμη. Αν πιστευεις σε σενα τοτε βοηθας τον εαυτο σου σε πολλα πραγματα. Αν πιστευεις σε κατι αλλο περα απο αυτον τοτε θεωρω οτι υπαρχει καπου αδυναμια να πιστευεις σε σενα. Ετσι η αναγκη της πιστης σε κατι αλλο ισως βοηθησει αλλα πιστευω οτι οφθαλμαπατη. Βοηθεια ειναι για τους αδυναμους.. Το καλυτερο που εχει να κανει καποιος ειναι να πιστευει στον εαυτο του που ειναι και το πιο αμεσο. Υπαρχουν καποιοι που επαναπαβονται σε καποιον Θεο και τα περιμενουν ολα απο αυτον ΛΑΘΟΣ, τραγικο λαθος για μενα.
Να σημειωσω οτι αυτη ηταν καθαρα δικη μου αποψη και οτι δεν κατακρινω κανεναν να πιστευει σε οποιον Θεο θελει.. ο καθενας ειναι ελευθερος να επιλεγει. Απλα θεωρω οτι ειναι ενα μεσο για να ερθεις πιο κοντα στον εαυτο σου (εν μερη) εφοσον εσυ ο ιδιος δεν μπορεις.

Φιλικα

[Flumen]

Χριστινα, πολύ χρήσιμη η άποψή σου και θέλω πολύ να απαντήσω.
Έχω σκεφτεί κι εγώ ''Γιατί έχω ανάγκη απο το Θεό? Τόσο άχρηστη με θεωρώ? Δε έχω τα κότσια να βασιστώ στις δικές μου δυνάμεις?''. Και η απάντηση είναι πως ένας που γνωρίζει το νόημα της πίστης δεν αφήνεται απλά σε ένα αόρατο φάντασμα να του φτιάξει τη ζωή. Αυτό εννοείται πως είναι τραγική ψευδαίσθηση. Ακόμα και ο Θεός λέει πως η ζωή του καθένα είναι δική του ευθύνη και αυτός μονάχα γράφει την πορεία της. Η βοήθεια που βρίσκεις στην πίστη είναι στα σημεία όπου έχεις κάνει ότι μπορείς ή αδυνατείς εξαιτίας του πόνου να συνεχίσεις να προσπαθείς. Τότε είναι που, πιστεύω, η πίστη και το δίδαγμά της μπορεί να ενδυναμώσει την προσωπική σου προσπάθεια και να απαλύνει τον πόνο. Και για όσους απάντησαν πως ίσως αυτό το θέμα δεν ταιριάζει στο φόρουμ, είναι γιατί κατάλαβαν λάθος. Δεν συζητώ για την πίστη με τα χέρια σταυρωμένα, αλλά για την πίστη σαν ψυχοθεραπεία. Όταν η πίστη μας προτείνει να πάψουμε να παλεύουμε με τον εαυτό μας και να αφεθούμε δεχόμενοι την κατάσταση μας, την θλίψη μας, το πρόβλημά μας, για να αποκτησουμε την απαραίτητη ψυχραιμία για τη συνέχεια, τότε είναι ψυχοθεραπεία. Όταν μας προτείνει να εισάγουμε πράγματα στη ζωή μας που μας ντύνουν με θετικά συναισθήματα, τότε είναι ψυχοθεραπεία. Όταν μας ζητά να κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια του άλλου ανθρώπου, να διαχειριζόμαστε το θυμό μας και το άγχος μας, τότε είναι ψυχοθεραπεία. Όταν μας μιλά συνεχώς για την αγάπη, κι όχι του τύπου ''Όλοι είναι καλοί και όλοι αγαπιόμαστε και ο κόσμος γύρω είναι λουλουδια και πεταλούδες, νιααααααχ'', αλλά υπενθυμίζοντάς μας πως τα περισσότερα προβλήματα του εαυτού είναι γιατί ο άνθρωπος νιώθει απογοητευμένος, πληγωμένος απο τους άλλους, βιώνει αυτό το θυμό και την αρνητικότητα. Μας βοηθά μέσα από μια βαθύτερη φιλοσοφική άποψη, και μας αποδεικνύει πως κανείς δε θα πάρει ποτέ αγάπη αν κάποιος δεν δώσει...

Ουσιαστικά η απάντησή μου είναι ότι η πίστη μας μαθαίνει, δε μας φτιαχνει αυτόματα τιποτε

Τι είναι για σας αγάπη?

(Δεν περιμένω τα A+T= L.F.E εεε.... xD)

:)

[Christina82]

Νατασα συμφωνω σε ολα οσα λες. Δεν θεωρω το θεμα ασχετο γιατι θεωρω οτι τα παντα εχουν σχεση και ρολο στην ψυχολογια μας εξου και η πιστη στον οποιοδηποτε Θεο. Πιστευω οτι ο ανθρωπος ειναι ελευθερος να κανει και να πιστεψει σε οτι θελει και θεωρει οτι ειναι καλο για τον εαυτο του. Δυστυχως ομως πολλοι μπερδευονται, παθιαζονται, φανατιζονται με αποτελεσμα να κανουν κακο στον εαυτο τους αλλα και στους αλλους. Για παραδειγμα, αν καποιος εχει φανατιστει με καποιον Θεο τοτε μπορει να αφιερωθει και να κανει κακο εις το ονομα του οπως ειναι η κακια προς τους αλλους που δεν εχουν την ιδια πιστη κλπ κλπ. Να σε ρωτησω κατι? Πρεπει καποιος να πιστευει σε καποιον Θεο για να νιωθει την αγαπη μεσα του? Το θεωρω πολυ προσποιητικο να σου πω την αληθεια

[PostMortem]

Εγώ προσωπικά ξεκίνησα να πιστεύω τυφλά στην Χριστιανοσύνη οπως οι περισσότεροι άλλωστε, με μητέρα θρήσκα η οποια πάθαινε υστερία αν δεν πήγαινα στον Επιτάφιο και απο την αλλη ο πατέρας μου να κατεβάζει χριστοπαναγίες ολη μέρα. Αργότερα γνώρισα μια κοπέλα που κάναμε παρέα και έτυχε να είναι άθεη, ανταλλάξαμε απόψεις και με έκανε να σκεφτώ το θέμα πίστη στην θρησκεία. Αυτη τη στιγμή θεωρώ τον εαυτό μου αγνωστικίστρια αλλα καποια πράγματα με κάνουν να αναρωτιέμαι αν όντως υπάρχει Θεός ή οχι. Αυτό που με ταρακούνησε αρκετά ήταν η παρακολούθηση ενος εξορκισμού στο youtube ο οποιος ειχε 6 μέρη απο ενα μισαωρο το καθένα περιπου..Κατάφερα να δω μονο 10 λεπτά αλλα πραγματικά αυτα που άκουσα και είδα ηταν αρκετά. Η φάση ειναι οτι εχω ενα τατουάζ εδω και 2 χρόνια περίπου, εναν tribal σταυρό τον οποιο τους τελευταίους μήνες σκεφτόμουν να καλύψω με αλλο τατουάζ. Μετα τον εξορκισμό όμως το ξανασκέφτομαι. Αυτο που εχει σημασία νομίζω ειναι να είμαστε σωστοί απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους οσο μπορούμε και στο τέλος και να κριθούμε κριθήκαμε. Απλα το θέμα είναι οτι η εκκλησία μας εχει καλλιεργήσει αυτη την εικόνα για τον Θεο (αν υπάρχει) οτι είναι περισσότερο τιμωρός παρα Πατέρας.

Οσο για το ερώτημα σου Γιατί εχω αναγκη απο τον Θεο η απάντηση είναι απλη. Γιατι σου καλλιεργήθηκε αυτη η ανάγκη απο μικρή ηλικία. Άραγε αν δεν μας μάθαιναν τίποτα για τις θρησκείες απο μικρά παιδιά πόσοι απο εμάς θα αναρωτιόμασταν τώρα αν υπάρχει Θεός ή οχι?

[Christina82]

Εγώ προσωπικά ξεκίνησα να πιστεύω τυφλά στην Χριστιανοσύνη οπως οι περισσότεροι άλλωστε, με μητέρα θρήσκα η οποια πάθαινε υστερία αν δεν πήγαινα στον Επιτάφιο και απο την αλλη ο πατέρας μου να κατεβάζει χριστοπαναγίες ολη μέρα. Αργότερα γνώρισα μια κοπέλα που κάναμε παρέα και έτυχε να είναι άθεη, ανταλλάξαμε απόψεις και με έκανε να σκεφτώ το θέμα πίστη στην θρησκεία. Αυτη τη στιγμή θεωρώ τον εαυτό μου αγνωστικίστρια αλλα καποια πράγματα με κάνουν να αναρωτιέμαι αν όντως υπάρχει Θεός ή οχι. Αυτό που με ταρακούνησε αρκετά ήταν η παρακολούθηση ενος εξορκισμού στο youtube ο οποιος ειχε 6 μέρη απο ενα μισαωρο το καθένα περιπου..Κατάφερα να δω μονο 10 λεπτά αλλα πραγματικά αυτα που άκουσα και είδα ηταν αρκετά. Η φάση ειναι οτι εχω ενα τατουάζ εδω και 2 χρόνια περίπου, εναν tribal σταυρό τον οποιο τους τελευταίους μήνες σκεφτόμουν να καλύψω με αλλο τατουάζ. Μετα τον εξορκισμό όμως το ξανασκέφτομαι. Αυτο που εχει σημασία νομίζω ειναι να είμαστε σωστοί απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους οσο μπορούμε και στο τέλος και να κριθούμε κριθήκαμε. Απλα το θέμα είναι οτι η εκκλησία μας εχει καλλιεργήσει αυτη την εικόνα για τον Θεο (αν υπάρχει) οτι είναι περισσότερο τιμωρός παρα Πατέρας.

Οσο για το ερώτημα σου Γιατί εχω αναγκη απο τον Θεο η απάντηση είναι απλη. Γιατι σου καλλιεργήθηκε αυτη η ανάγκη απο μικρή ηλικία. Άραγε αν δεν μας μάθαιναν τίποτα για τις θρησκείες απο μικρά παιδιά πόσοι απο εμάς θα αναρωτιόμασταν τώρα αν υπάρχει Θεός ή οχι?

Και γιατι να μας νοιαζει αν υπαρχει Θεος? Ποιος ο σκοπος να μαθουμε εφοσον ΔΕΝ προκειται ΠΟΤΕ να μαθουμε. Εγω βασικα δεν πιστευω σε καποιον Θεο. Οσο για τον εξορκισμο θα σου πω την δικη μου αποψη. Τα ξορκια οπως και το ξεματιασμα ειναι λογια. Τα λογια, τα οποια ουσιαστικα μας κανουν να συγκεντρωνομαστε στο να στειλουμε ενεργεια εκει που θελουμε, οταν τα πιστευουμε ή εστω πιστευουμε στην λειτουργηκοτητα του τοτε ναι αυτο ειναι δυναμη και μπορουν να ξορκισουν, να θεραπευσουν οπως και τα χερια μας. Τα λογια ειναι μεσο πιστης και δυναμης. Πιστευω οτι αν ο ανθρωπος ανακαλυπτε την δυναμη του τοτε θα μπορουσε να διοχετευσει ενεργεια χωρις καν να χρησιμοποιησει λογια, ειδωλα και διαλογισμους ουτε καν πιστη σε κανεναν Θεο.. Εχω διαβασει πολλα και εχω ασχοληθει για να εχω τετοιες αποψεις.
;)

[Flumen]

Νατασα συμφωνω σε ολα οσα λες. Δεν θεωρω το θεμα ασχετο γιατι θεωρω οτι τα παντα εχουν σχεση και ρολο στην ψυχολογια μας εξου και η πιστη στον οποιοδηποτε Θεο. Πιστευω οτι ο ανθρωπος ειναι ελευθερος να κανει και να πιστεψει σε οτι θελει και θεωρει οτι ειναι καλο για τον εαυτο του. Δυστυχως ομως πολλοι μπερδευονται, παθιαζονται, φανατιζονται με αποτελεσμα να κανουν κακο στον εαυτο τους αλλα και στους αλλους. Για παραδειγμα, αν καποιος εχει φανατιστει με καποιον Θεο τοτε μπορει να αφιερωθει και να κανει κακο εις το ονομα του οπως ειναι η κακια προς τους αλλους που δεν εχουν την ιδια πιστη κλπ κλπ. Να σε ρωτησω κατι? Πρεπει καποιος να πιστευει σε καποιον Θεο για να νιωθει την αγαπη μεσα του? Το θεωρω πολυ προσποιητικο να σου πω την αληθεια

Μα όχι βέβαια! Δε γνωρίζεις την αγάπη μόνο μέσω ενός θεού!! Αλλά είναι πιθανό και αναμενόμενο ίσως να γνωρίσεις έναν ''θεό'' μέσω της αγάπης ... ;) ποιητικα μιλαω πολύ, να το χετε υποψιν xD

Οι φανατισμένοι και η ψευτοπιστοί δεν μας αφορούν. Αυτοί είναι επίσης άρρωστοι και δυστυχισμένοι...
Παρότι όλοι οι άνθρωποι που έχω στη ζωή μου δεν πιστεύουν και έχω κάνει άπειρες συζητήσεις περί και εκτός του θέματος, δν έχω βρει ακόμα τα κατάλληλα λόγια για να μιλήσω σε κάποιον που δεν πιστεύει χωρίς να ''ακυρώσω'' το πιστεύω του. Γιαυτό θέλω να εκφράσω με όλη την κατανόηση και καλή διάθεση την άποψή μου, ότι κάποιος που ζει με βάση την αγάπη στη ζωή του έχει βρει ήδη το Θεο.. Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ :)