θέλω συναισθήματα

[γιώτα2]

Συμφωνώ με Petrance. Mεγάλη αθλιότητα κυκλοφορεί. Αν ποτέ έφευγα από δω θα πήγαινα Καναδά πάντως για πολλούς λόγους απ' όσους ανέφερε ο Petran.
To στερεότυπο πάντως έρχονται οι καταπιεσμένοι Ελλάδα και ευχαριστιούνται σεξ και ξενύχτι πού το πας? Και πώς άραγε να σχηματίστηκε? Τι έχουμε "πουλήσει" σαν χώρα τόσες δεκετίες? Σουβλάκι, ρέκλα, γαρίφαλλα σε πίστες πρώτο τραπέζι πίστα, χώσε κι έναν παρθενώνα για να δώσεις και μια νότα κουλτούρας,λολ
Ό,τι προωθήσαμε ως Ελλάδα μας επιστρέφεται, that's all.
Aλλά τι να πεις για μια χώρα που ακόμη η εκκλησία παίζει ρόλο πολιτικό, τι να πεις για μια χώρα που ακόμη παρελαύνουν οι μαθητές και στρέφουν τα κεφάλια σε "επισήμους" πολιτικούς, έννοιες αντίθετες, τι να πεις για μια χώρα που ο θεσμός της οικογένειας είναι συνώνυμος με ισόβια καταπίεση, το κέντρο της δοξασμένης της πρωτεύουσας είναι πήχτρα στην κατσαρίδα, στο σκουπίδι, στα ψιλικατζίδικα και στους φασίστες? Που εθνική "περηφάνεια" σημαίνει έχω περηφάνια για κάτι που δεν γνώρισα, δεν υπάρχει βασικά, αλλά μου το έχουνε φουσκώσει στο μυαλό αιώνες και ΠΡΕΠΕΙ να αγαπάω τη χώρα μου, την πόλη μου, τη γειτονιά μου άσχετα αν τη μισώ γιατί στην πραγματικότητα το χειρότερο είναι η αντίθεση του φαντασιακά πλασμένου και του υπαρκτά υφιστάμενου που ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ από γενιές και γενιές? Γιατί δεν αλλάζει? Γιατί ο έλληνας όταν οδηγά λες στο δρόμο πετά το περιτύλιγμα του σουβλακίου στη μούρη του πίσω οδηγού και στο καπάκι το μπουκάλι του νερού του το πετάει το παιδί του από το πίσω κάθισμα στη δική του μούρη?

Όχι μόνο δε φτάνει ο ήλιος, ο φραπές και το τσίπουρο, αλλά όσο υποβαθμίζεται το ελληνικό περιβάλλον, που το κάνει γιατί δεν υπάρχει περιβαλλοντική παιδεία, όσο υποβαθμίζεται το βιωτικό επίπεδο, που είναι σε άμεση σχέση με το περιβάλλον, όσο στα σχολεία δεν εισάγεται τέχνη, οικολογία, πολιτισμός, κουλτούρα, αλλά αυτό το συνονθύλευμα υποκρισίας που υπάρχει σε όλα τα επίπεδα, τότε όλο και περισσότερο τσίπουρο θα μας χρειάζεται, χαχαα

Ας το λέμε να το πάρουμε απόφαση. Η Ελλάδα ζέχνει, η Ελλάδα ζέχνει και οι μεγαλόσχημες κορώνες για το παρελθόν μας είναι αυτό που είναι, μεγαλόσχημες κορώνες. Λίγη εντιμότητα δε θα έβλαπτε, ούτε λίγη συνειδητοποίηση πως το καλιμαύκι, ο χαρτογιακάς, και η άρπα κόλλα άρπαξε χώσε κέρδισε απ΄όπου βρεις, πάρε τζιπ μεγαλύτερο κατά πέντε μέτρα από του διπλανού σου να του μπεις στο μάτι, δεν έκαναν ποτέ πολίτες χώρας ευτυχισμένους.

Το σύστημα υγείας διαλυμένο, το σύστημα παιδείας δεν το συζητώ, καλύτερα να κρατάμε τα παιδιά στο σπίτι για κατ' οίκον εκπαίδευση, τζάμπα πάνε κι έρχονται, οι θάλασσές μας και τα βουνά μας όπως το πάμε δε θα κρατήσουν για πολύ, ήδη ταξιδεύουμε αρκετά μακριά και η μόλυνση έχει κάνει την παρουσία της και στο αρκετά μακριά, όλα νομίζω είναι αποτέλεσμα έλλειψης ουσιαστικής παιδείας, μην ξεχνάμε τα πρότυπα που μας πάσαραν οι προηγούμενες γενιές, που ήταν ΜΠΑΖΩΣΤΟ, ΜΠΑΖΩΣΤΟ, ΧΟΥΦΤΩΣΤΟ ΧΟΥΦΤΩΣΤΟ, ΠΑΡΕ ΚΡΑΤΑ ΣΦΙΧΤΑ, και τέτοια. Θέλουμε ρεκτιφιέ και πέταμα. λολ

πραγματι πολυ ωραιο!!!!

[froola]

εμενα πασχει ο αντρας μου εδω και εννεα μηνες.μολις γεννησα το δευτερο παιδακι μας και η ολη κατασταση ειναι πολυ δυσκολη και ψυχοφθορα για ολους μας!οσο παει χειροτερευει παρα το οτι παει σε ψυχολογο και ψυχιατρο.τελευταια τον επιασε αγοραφοβια και τασεις αυτοκτονιας!σαςπαρακαλω εσεισ ππου νιωθετε ετσι και υποφερεται απο την ιδια κατασταση βοηθηστε με!υπαρχει κατι που να τον κανει καλυτερα?ειναι καποιος που το ξεπερασε για να του δωσω θαρρος οτι ολα θα περασουν?

[favvel]

βρε παιδια, τι καλα θα ητανε να μπορουσαμε να απομουνονουμαι τα αρνητικα συναισθηματα οταν ειχαμε να διαχειρηστουμε μια δυσκολη κατασταση ! δυστυχωσ αυτο δε γινεται!
favvel , μπορεισ να συγκεντρωθεισ μπορεισ να αποστιθησεισ ενα κειμενο και σε συγκριση με πριν?
η εποικινωνια με τουσ ανθρωπουσ πωσ ειναι?
πριν απο αυτο εχεισ νιωσει δυνατο αλγοσνα τρυπαει το στομαχι σου?
εχω βρει και ακομη εναν ανθρωπο που εχει περασει το ιδιο με μασ, η δικη του περιπτωση κρατησε 2 χρονια.
η μονη εξηγηση που μπορω να δωσω, ειναι οτι σιγουρα εχουμε γνωστοσυμπεριφορικεσ παγιδεσ και οτι η αναπτυξη του εγκεφαλου μασ δεν ακολουθησε τη κλασικη διαδικασια ανοιγματοσ μυαλου δηλαδη να ερθουμε σε επαφη με τα συναισθηματα μασ και να αναπτυξουμε τη λογικη δυναμη τησ σκεψησ μασ.
αυτο αν και δυσβασταχτο και φαινεται να μη τελειωνει ειναι ευκαιρια για εξελιξη, αυτο το πιστευω ακραδαντα.
και το λεω αυτο βασιζωμενοσ στα δικα μου βιωματα, οταν ειχε ερθει πριν περιπου δυομιση χρονια η καταθλιψη, εγω τοτε δε πονουσα απλα, υπηρχε μια δυναμη που νυχθημερων τρυπουσε το στομαχι μου και με εκανε ανικανο να κουνηθω να μιλησω να πραξω το ωτιδηποτε αργοτερα αυτο εξελιχθηκε σε ευλογια, ανοιξαν τα ματια μου, ειδα ετσι οπωσ ποτε δεν ειχα δει στη ζωη μου, ανακαλυψα ευαισθησιεσ μου και απογειωθηκε η συναισθηματικη νοημοσυνη μου. με ολο το θαρροσ και ολη την ειληκρηνεια , ετσι ακριβωσ συνεβησαν τα πραγματα και τωρα χαθηκαν ολα, απομωνοθηκε η εποικηνωνια των 2 πλευρων του εγκεφαλου μου για να δουλευει μοναχα και να ανοιξει η λογικη.

ελα γεια σορρυ για την καθυστερηση.Να σου πω.Δυστυχώς δεν έχει αλλάξει τπτ.Είμαι το ίδιο και μέσα στην ψυχή μου και στο θέμα συγκέντρωσης.
Έχω ένα πλάκωμα στην καρδιά σταθερό ακόμα και όταν είναι να διαβάσω κάτι από βιβλίο θα κάτσω λίγα λεπτα και μετά το παρατάω.
Μερικές φορές προσπαθώ να παίρνω ερεθίσματα απ'έξω είτε με το να δώ κατι στην τηλεόραση είτε με το να δω για λίγο μια ταινία μιας και δεν μπορώ να διαβάσω(εε να σημειώσω ότι στο ιντερνετ διαβάζω πιο ευκολα όπως σε αυτο το site αλλά κι εδώ οχι πάντα μιας και δεν μπαίνω συνέχεια γιατί είναι που δεν έχω όρεξη)και με αυτόν τον τρόπο με το να εχω ερεθισματα μπορω και σκεφτομαι μετα. ενεργοποιω λιγο τη σκεψη μου.

Αυτο σχετικά με το οτι ξελιχθηκες έγινε και σε εμενα μιας και απεκτησε καποιες ικανοτητες τις οποιες δεν ειχα πριν.

Αλλά αυτό που λες στο τέλος με τρομάζει.Δουλεύει μόνο η λογική σου δλδ?Εμένα αυτό συνέβη στην αρχή του προβήματός μου.
Τώρα δεν αισθάνομαι ότι δουλεύει η λογική μου πιο πολύ ούτε ότι υπάρχει μόνο αυτή.
Αισθάνομαι ότι και δεν έχω συναισθήματα και ότι επιμένει να είναι εξασθενημένη η λογική μου,λόγω του ότι έχει περάσει πολύς καιρός που έχω αυτό το πρόβλημα και το μυαλό μου επικεντρώθηκε στον πόνο που ένιωθα και δεν ασχολιόμουνα με κάτι άλλο.
Ενώ στην αρχή του προβλήματός που υπερχρησιμοποίησα τη λογιή μου,είχα ακόμα αποθέματα συναισθήματος γι'αυτό και είχα την αντοχή να το κάνω.
Τώρα αισθάνομαι αδύναμη.
Πρέπει να υπάρχουν και τα δύο.

[sidmanners]

Σου ήρθαν τα συναισθήματα;