Παγιδευμένη με έναν βίαιο σύζυγο

[melancholy]

Καλησπέρα σας,
Αποφάσισα κι εγώ να γράψω για το δικό μου μαρτύριο, καθώς είδα πολλά θέματα εδώ που με εκφράζουν απόλυτα και οι συμβουλές που δίνονται είναι πολύ σωστές. Είμαι εδώ και 5 μήνες παντρεμένη με έναν άνθρωπο που με χτυπάει συνέχεια για το παραμικρό. Το ήξερα από πριν ότι ήταν βίαιος και νευρικός, καθώς από τον αρραβώνα μας ακόμα έδερνε τους γονείς του όταν δεν του εκπλήρωναν κάτι ή του φέρονταν άσχημα. Από την πρώτη στιγμή που το έμαθα αυτό, ήξερα εγκεφαλικά ότι κάποτε θα έρθει η ώρα που θα τα κάνει και σε μένα, έλα όμως που με ξεγέλασε με την γλύκα του, την αγάπη του και τα σατανικά του επιχειρήματα. Έλεγε ότι οι γονείς του είναι πολύ σπαστικοί, άδικοι, ότι κι αυτόν τον έδερναν μέχρι το γυμνάσιο. Επείδή οι γονείς του όντως είναι αχώνευτοι άνθρωποι, ψυχροί, εγωιστές, νευρικοί και μίζεροι, τον πίστεψα ότι τους άξιζε αυτό. Εμένα με χτυπούσε από τον αρραβώνα, αλλά μετά το γάμο η κατάσταση έγινε ανυπόφορη και πλέον με χτυπάει και για γελοία πράγματα, π.χ αν δεν καταλαβαίνω τι θέλει να πει ή εάν διαφωνούμε για γενικά θέματα. Τελευταία ζω ένα θρίλερ, γιατί δεν φτάνει που με χτυπάει, αλλά μετά απαιτεί να μην δείχνω πεσμένη και μουτρωμένη, γιατί πέφτει λέει κι ο ίδιος κι αν πέφτει απειλεί να με ξαναχτυπήσει. Δηλαδή να δέρνεσαι, να είσαι ράκος ψυχικά και να πρέπει να υποκρίνεσαι κιόλας. Θα μου πείτε τι του βρήκα; Έχει ευτχώς ή δυστυχώς και την καλή πλευρά, όταν δεν νευριάζει είναι πολύ γλυκός και τρυφερός μαζί μου και δείχνει να με αγαπάει πολύ. Αυτή είναι η τρέλα, ποτέ δεν είναι κανονικός, ή θα είναι πολύ γλυκός ή θα γίνεται ένα τέρας. Έπασχε και από βαριά κατάθλιψη και έπαιρνε αντικαταθλιπτικά, απ'ότι λέει λόγω προηγούμενων σχέσεων που τον είχαν εγκαταλείψει το έπαθε αυτό. Πλέον έχει σταματήσει τα αντικαταθλιπτικά κι αυτό μάλλον τον επηρεάζει, αλλά ειδικά τελευταία νιώθω σαν να τρελαίνεται, γιατί αναφέρει ότι δεν αντέχει αυτόν τον άδικο κόσμο, ότι πολλοί θέλουν ξύλο για να καταλάβουν, ότι του έρχεται να σκοτώσει κανέναν κι ότι φοβάται μήπως αυτοκτονήσει. Δεν βρίσκει και δουλειά, είναι μακροχρόνια άνεργος και κάθεται όλη μέρα στο σπίτι. Ξέρω ότι παντού είναι χάλια από δουλειά και δεν τον κατηγορώ που δεν έχει βρει τίποτα ακόμα, αλλά τον ξέρω, δεν είναι για τα δύσκολα και ακόμα και να έβρισκε κάτι, πιστεύω ότι δεν θα άντεχε την αδικία της σημερινής εποχής και θα τα παρατούσε. Ενώ εγώ δουλεύω κι έχω και το νοικοκυριό, με βοηθάει ελάχιστα, σχεδόν καθόλου, είμαι δηλαδή μια σκλάβα. Υποτίθεται ότι παντρευόμαστε για να έχουμε κάποιον στα εύκολα και στα δύσκολα και να τα αντιμετωπίζουμε όλα μαζί κι όχι να γινόμαστε η νταντά κάποιου. Θα είχα φύγει ήδη, αλλά είμαι ένα ταλαιπωρημένο άτομο όλη μου τη ζωή, οι γονείς μου είναι θρήσκοι και με καταπίεζαν πάντα, μου είχαν στερήσει κάθε ελευθερία. Ο πατέρας μου κι αυτός χειροδικούσε αρκετές φορές, αλλά για πιο τρανταχτά πράγματα, όταν τσακωνόμασταν και άντε να έδινε καμία, όχι παραπάνω. Γι'αυτό και όταν γνώρισα το σύζυγό μου, έτσι άβγαλτη όπως ήμουν νόμιζα ότι βρήκα την ευτυχία μακριά από τους δικούς μου, αλλά έπεσα σε χειρότερα. Τώρα είμαι έτοιμη να φύγω, καταστρώνω κρυφά σχέδια απόδρασης γιατί αν καταλάβει κάτι, είναι ικανός για όλα. Ακόμα διστάζω όμως, γιατί σκέφτομαι πού να πάω; Στους καταπιεστικούς γονείς που θα με έχουν πάλι του χεριού τους; Από το να κινδυνεύει η ζωή μου βέβαια είναι καλύτερο. Υπάρχει και η επιλογή του να μείνω κάπου μόνη, αλλά δεν μπορώ τη μοναξιά, ξέρω ότι μετά δεν θα έχω λόγο ύπαρξης. Εαν φύγω γνωρίζω ότι κινδυνεύω να μείνω άνεργη, γιατί οι γονείς μου είναι σε άλλη πόλη και θα χάσω τη δουλειά μου, γνωρίζω ότι θα είμαι δυστυχισμένη και μόνη μια ζωή και ποτέ δεν θα εμπιστευτώ άλλον άντρα, καθώς κι ότι εκείνος θα με ψάξει και ίσως αναγκαστώ να τον καταγγείλω στην αστυνομία. Όλα αυτά καθώς και οι σκέψεις των γλυκών στιγμών που περνάμε μαζί με κάνουν να διστάζω ακόμα. Ξέρω με τη λογική ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν αλλά πάλι μπαίνει το συναίσθημα. Το μόνο που ήθελα ήταν να ανεξαρτοποιηθώ και να κάνω δική μου οικογένεια, το όνειρό μου ήταν να κάνω κι ένα παιδί γιατί τα λατρεύω και τώρα τα βλέπω όλα να γκρεμίζονται. Περνάω τη χειρότερη φάση της ζωής μου και βρίσκομαι σε πλήρη απόγνωση.

[Christina82]

Μελαγχολια κανενας δεν εχει το δικαιωμα να χτυπα τους γονεις του για ΚΑΝΕΝΑΝ λογο ΑΡΑ κατι κακο τρεχει με αυτον. Ο καθενας μπορει να εχει μια πολυ καλη πλευρα αλλα σε καμια περιπτωση να σηκωνει χερι σε γονεις, γυναικα και παιδια. Ο ανθρωπος αυτος εχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ προβλημα και ειναι επικυνδυνος. Να φυγεις μακρια! Κανενας δεν μπορει να τον βοηθησει παρα μονο εκεινος... Να εισαι πιο προσεκτικη στις επιλογες σου. Καταλαβαινω οτι σου λειπει η αγαπη και η στοργη αλλα οχι να μπλεκει με βιαιους ανθρωπους μονο και μονο να παιρνεις λιγες στιγμες ψευτικης ευτυχιας..

Ευχομαι να πανε ολα καλα!

[Θεοφανία]

..να σου πω την αληθεια, διαβάζοντας το κείμενο, νόμιζα πως έκανες πλακα και έχουμε να κάνουμε πάλι με ένα τρολ.
Νομίζω πως δεν κάνεις και αυτό είνα χειρότερο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι δικό σου μελαγχολια, δυστυχως.
Λες πως αγαπάς έναν άνθρωπο που χτυπάει τους γονείς του γιατί είναι "αχωνευτοι". Λες πως άγαπάς έναν τύπο τον οποίο παντρεύτηκες και απο πάνω, ο οποίος είναι άνεργος απο επιλογή.
Παράλληλα τρως ξύλο για το τίποτα και συνεχίζεις να λες πως ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ εκτός σπιτιού σου θα ήταν χειρότερο.
Λυπάμαι, αλλά εχεις άμεση αναγκη από βοήθεια. Ψαξε το Κεντρο ψυχικής υγείας της περιοχης σου και δες έναν ειδικό. Είναι δωρεαν.

[glafkos]

εχει δικιο η Θεοφανια .
Το σιγουρο ειναι οτι εχει ο ανθρωπος προβλημα συμπεριφορας αλλα εχεις και εσυ απο την στιγμη που καθεσε και δεν πας στην αστυνομια να του κανεις μηνυση για ξυλοδαρμο και οι απαντησεις του τυπου''ειναι πολυ γλυκος'',''με αγαπαει'' και λοιπα ειναι απλα για να τις ακους εσυ.
Δεν θελω να ειμαι σκληρος απλα κοφτω τωρα και συνεχεισε την ζωη σου με μια απλη μηνυση(στα λεω εγω ο οποιος ακομα δεν εχω βρει δυναμη να παω να κανω μηνυση εκει που πρεπει και στα 40 μου ειδα οτι εχω χασει 10 χρονια απο την ζωη μου)
Φιλικα
Ακης

[melancholy]

Nαι, έχετε δίκιο. Ξέρω ότι ο άνθρωπος αυτός πάσχει από βαριά ψυχολογικά προβλήματα και με τη λογική ξέρω ότι πρέπει να φύγω. Μακάρι να είχα όμως και τη δύναμη να το κάνω. Πρέπει μάλλον τουλάχιστον να βρω τη δύναμη να απευθυνθώ κάπου όπως λέτε. Ο ίδιος μας ο εαυτός μας παίζει πολλά παιχνίδια. Να υποφέρεις με έναν άνθρωπο και ταυτόχρονα να μην μπορείς χωρίς αυτόν και να είσαι δυστυχισμένη μακριά του.

[IRENEMARINA]

Εγώ θα είχα φύγει με χίλια!!! Απορώ γιατί είσαι ακόμα εκεί... λίγος αυτοσεβασμός ρε γμτ... υπάρχει μια γραμμή που απευθύνεται σε κακοποιημένες γυναίκες μόνο που δε θυμάμαι ακριβώς αυτή τη στιγμή... στο 11880 θα σου πούνε... εύχομαι να αποδεσμευτείς από το σατράπη αυτόν το γρηγορότερο... (είναι και επαγγελματίας τεμπέλης απ' ότι μας λες...)

[soft]

Τηλεφωνική Γραμμή Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας 197
Υπάρχουν ξενώνες του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τους οποίους πληροφορίες δίδονται
από τη γραμμή 197


Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων
www.isotita.gr
Συμβουλευτικά Κέντρα Για τη βία Κατά των Γυναικών
Δήμος Αθηναίων/ Γραφείο Ισότητας
Δ/νση: Σοφοκλέους 70, Αθήνα
Τηλ.: 210 5244657

[BrokeN_DoLL]

να σε ρωτησω κατι? οση ωρα σε χτυπαει εσυ πως αντιδρας? του φωναζεις? τον βριζεις?

[streidi]

Nαι, έχετε δίκιο. Ξέρω ότι ο άνθρωπος αυτός πάσχει από βαριά ψυχολογικά προβλήματα και με τη λογική ξέρω ότι πρέπει να φύγω. Μακάρι να είχα όμως και τη δύναμη να το κάνω. Πρέπει μάλλον τουλάχιστον να βρω τη δύναμη να απευθυνθώ κάπου όπως λέτε. Ο ίδιος μας ο εαυτός μας παίζει πολλά παιχνίδια. Να υποφέρεις με έναν άνθρωπο και ταυτόχρονα να μην μπορείς χωρίς αυτόν και να είσαι δυστυχισμένη μακριά του.

Γεια σου! Να ξέρεις ότι τα πράγματα με έναν τέτοιο άνθρωπο θα γίνονται όλο και χειρότερα. Δεν έχεις άλλη επιλογή από το να φύγεις, κάποια στιγμή θα το κάνεις, απλά κάνε το όσο πιο γρήγορα μπορείς, ώστε να αποφύγεις τα όλο και χειρότερα που έρχονται. Όσο για το ότι δε μπορείς χωρίς αυτόν, όσο κι αν το πιστεύεις αυτή τη στιγμή,το αντίθετο συμβαίνει: δεν αντέχεται αυτό το μαρτύριο, απλά προτιμάς το χειρότερο από το άγνωστο... Ζήτα βοήθεια από τα τηλ. που σου έδωσαν τα άλλα παιδιά, το συντομότερο! Να είσαι καλά και καλή συνέχεια!

[BrokeN_DoLL]

συνηθως φουντωνουνε με κατι και σε βαρανε...ομως ναι αμα συνεχιστει μετα και το θυμα υπομενει επειδη αρχιζει να πιστευει πως του αξιζει και μετα αρχιζει και το συνδρομο της στοκχολμης και δεν ξεμπερδευεις ποτε. ειδηκα αμα τον αγαπας τον αλλον (οσο μπορει αυτο πια να λεγεται αγαπη) πιστευεις καθε νηξη του για μετανοια...........

[melancholy]

να σε ρωτησω κατι? οση ωρα σε χτυπαει εσυ πως αντιδρας? του φωναζεις? τον βριζεις?

Δεν τολμάω ούτε να τον βρίσω γιατί μετά θα τις φάω χειρότερα. Του λέω απλά να σταματήσει και του ζητάω μια ψεύτικη συγνώμη για να ηρεμήσει. Μετά το συζητάμε και τις περισσότερες φορές καταλαβαίνει ότι αντέδρασε υπερβολικά, απλά δεν μπορεί να ελέγξει τα νεύρα του. Ύστερα γίνεται ο πιο τρυφερός σύζυγος μέχρι να έρθει η ώρα να ξανανευριάσει, όπως κάνουν όλοι οι τυπικοί θύτες δηλαδή. Να ρωτήσω τη γνώμη σας σε κάτι, η μητέρα μου λέει ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν σε αγαπάνε πραγματικά κια το μόνο που αγαπάνε είναι ο εαυτός τους, εγώ πάλι απ'όσο τον ξέρω κρίνω ότι με αγαπάει, απλά έχει πρόβλημα. Εσείς τι λέτε;

[Θεοφανία]

Δεν τολμάω ούτε να τον βρίσω γιατί μετά θα τις φάω χειρότερα. Του λέω απλά να σταματήσει και του ζητάω μια ψεύτικη συγνώμη για να ηρεμήσει. Μετά το συζητάμε και τις περισσότερες φορές καταλαβαίνει ότι αντέδρασε υπερβολικά, απλά δεν μπορεί να ελέγξει τα νεύρα του. Ύστερα γίνεται ο πιο τρυφερός σύζυγος μέχρι να έρθει η ώρα να ξανανευριάσει, όπως κάνουν όλοι οι τυπικοί θύτες δηλαδή. Να ρωτήσω τη γνώμη σας σε κάτι, η μητέρα μου λέει ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν σε αγαπάνε πραγματικά κια το μόνο που αγαπάνε είναι ο εαυτός τους, εγώ πάλι απ'όσο τον ξέρω κρίνω ότι με αγαπάει, απλά έχει πρόβλημα. Εσείς τι λέτε;

μελαγχολια..αν διαβάσεις την προηγουμενη απαντηση μου θα δεις πως επκεντρωθηκα σε σένα και όχι στον άντρα σου.
Ξερεις γιατί? Γιατί ακριβώς πιστευεις πως αυτός ο άνθρωπος σε αγαπάει. Είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον και να τον χτυπάς? Να ξερεις δηλαδή πως του δημιουργεις σωματικό και ψυχολογικό πόνο?
Ειναι δυνατόν-σε ρωτησα και πιο πανω-να αγαπάς κάποιον που χτυπά τους γονεις του?
Εγω μεχρι καταγγελια θα του έκανα στην αστυνομία για όλα αυτά. Απορώ πως μπορεις να κοιμασαι στο ιδιο κρεββατι μαζι του.

[Christina82]

Μελαγχολια θα συμφωνησω με την Θεοφανια. Ειναι δυνατον να αγαπας καποιον και να του προκαλεις πονο? Αν υπηρχε αγαπη δεν θα ασκουσε βια. Εσυ για παραδειγμα θα χτυπουσες ποτε του γονεις σου? Οτι και να σου κανανε θα τολμουσες? Δεν νομιζω και ξερεις γτ? Επειδη τους αγαπας..

[Christina82]

Και οχι μονο αυτο. Αν του ειναι τοοοοσο ευκολα να χτυπα τους γονεις του τοτε το μονο σιγουρο ειναι οτι τοοοσο ευκολο θα ειναι να χτυπησει εσενα, τα παιδια σας αυριο μεθαυριο και οποιονδηποτε αλλον. Αυτος που ασκει βια δεν προκειται να σταματησει πλεον ευκολα. Παντα θα σε χτυπα..

[Θεοφανία]

Μελαγχολια θα συμφωνησω με την Θεοφανια. Ειναι δυνατον να αγαπας καποιον και να του προκαλεις πονο? Αν υπηρχε αγαπη δεν θα ασκουσε βια. Εσυ για παραδειγμα θα χτυπουσες ποτε του γονεις σου? Οτι και να σου κανανε θα τολμουσες? Δεν νομιζω και ξερεις γτ? Επειδη τους αγαπας..

Περα απο την αγαπη, είναι δυο απροστατευτοι ανθρωποι που το ιδιο τους το παιδι ασκει βια πανω τους.
Οσο αχρηστοι και κακοι γονεις αν ηταν, τιποτε δεν τον δικαιολογει.