about death..

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Originally posted by esperanza
Ωδή σε εκείνον

Έφυγες.
Έγινες και εσύ
ένας απειροελάχιστος κόκκος σκόνης
και ταξιδεύεις στο σύμπαν.
Τρέχεις μαζί με τον άνεμο,
μπαίνεις μέσα απο τις γρίλιες
σαν πρωϊνή ηλιαχτίδα
και χαϊδεύεις το πρόσωπό μου.
Συνθέτεις μελωδίες
καλοκαιρινής νύχτας
με νότες τον φλοίσβο της θάλασσας.
Άρωμα νυχτολούλουδου και γιασεμιού
μυρίζω όπου βρεθώ
και
δεν αναρωτιέμαι πια...
Μονάχα χαίρομαι
που το σύμπαν έγινε
κατά ένα απειροελάχιστο κόκκο σκόνης
ομορφότερο.

Πολύ γλυκό, όμορφο και αισιόδοξο!

[Alegria]

Πριν μερικές μέρες ήταν η μέρα που ο μπαμπάς μου είχε την ονομαστική του γιορτή.

Το κλίμα ήταν κάπως βαρύ.

Η μαμά μου, σε κάποια στιγμή έβαλε τα κλάμματα. Έμεινα ατάραχη, μονάχα την ρώτησα τι σκέφτεται.
Μου είπε οτι θυμήθηκε την γιορτή του πέρσι, τότε που ήταν καλά εκείνος.

Ένοιωσα περίεργα και έχω σαστίσει τώρα που το σκέφτομαι.
Ένοιωσα θυμό, που την είδα να κλαίει. Mέσα μου έλεγα \"Μα γιατί κλαις ; Μην κλαίς !\"
Πάντα, απο παιδί, τη θυμάμαι να ξεπερνάει ολα τα προβλήματα που παρουσιάζονται. Τώρα που τη βλέπω έτσι αδύναμη και ευάλωτη στεναχωριέμαι αλλά θυμώνω.

Γιατί να θυμώνω ;
Δε μου αρέσει να θυμώνω μαζί της.

[psipsini]

περσυ σκοτωθηκε μια φιλη μου στα 18 της......ο πονος της μανας δεν νομιζω να ηταν ετσι οπως τα λες...δηλαδη να θρηνει γαι τον ευατο της και οτι αφησε πισω της η απολεια....γιατι αυτη η γυναικα θα εδινε τη ζωη της αν μπορουσε να φερει πισω την κορη της