Σκατούλια!!!

[IRENEMARINA]

Τα έγραψα και στο "πως αισθάνεσθε τώρα..." μόλις χώρισα για 2η φορά από τη μεγάλη μου αγάπη κι αυτή τη φορά μάλλον οριστικά (πρόκειται για ένα μεγάλο και καταδικασμένο από την αρχή του κεραυνοβόλο έρωτα..) και δεν έχω καμιά διάθεση να ψάξω να βρω δουλειά (φτου κι απ' την αρχή..). Κι ενώ είμαι το χάλι μου το μαύρο από διάθεση (χτες ήπια δυο ποτήρια κρασί παρόλο που σιχαίνομαι το ποτό, αλλά φυσικά με δυο ποτηράκια δε πέφτεις ξερός..) η μάνα μου με παίρνει τηλέφωνο για να μου κανονίσει προξενιά... έλεος δηλαδή... εσείς τι λέτε;;

[kyknos25]

ελεος για τη μανα-σορυ-
δεν αξιζει να δινεσαι για κανεναν και σε κανεναν να κρατας χωρο κ χρονο για σενα γιατι η ζωη ειναι ομορφη μα πολυ ομορφη..
οι ερωτες ερχονται και παρερχονται γιατι??γιατι ετσι ειναι η ζωη..
παμε για αλλα..απλα τωρα χρειαζεσαι ξεκουραση..δεν εχεις κανεναν αναγκη,καλη η συντροφικοτητα αλλα μονοι ηρθαμε σαυτο τον κοσμο κ μονοι πρεπει να προσπαθουμε!
αυτα απο μενα!

[Gypsy Cello]

τέτοια κανει και η δική μου! χαχαχα lol Πάρτο στην πλάκα! Τέτοιου είδους εποχές να κοιτάς να φροντίζεις τον εαυτό σου!

[IRENEMARINA]

Για πλάκες είμαι εγώ τώρα;; εγώ είμαι έτοιμη να πάω να φουντάρω....

[RockElCasbah]

Καλησπέρα. Αν δε κάνω λάθος, και μόλις χώρισες και είναι ανάγκη να ψάξεις για δουλειά. Αυτό κατάλαβα. Οκ, ως γνωστόν θα περάσεις χάλια μέχρι να εμπεδώσεις το χωρισμό, οπότε απλά θα το βιώσεις. Για δουλειά, αν είναι μέγιστη ανάγκη, σαφώς ψάχνε όσο κι αν σου είναι δυσβάσταχτο... και, χμμ... για το ποτό, να το προσέξεις λίγο κι ας το σιχαίνεσαι όπως λες......

[IRENEMARINA]

ώπα... ώπα... δυο ποτηράκια κατέβασα μετά από καμιά δυετία που έχω να βάλω πιοτό στο στόμα μου και πάνω σε μια πολύ άσχημη φάση που βιώνω (και χωρίς ποτέ να έχω πρόβλημα αλκοολισμού εννοείται!!) και το κάνουμε ανατολικό ζήτημα;;; έλεος δηλαδή... σιγά μη καταντήσω και αλκοολικιά με δυο ποτηράκια που κατέβασα πάνω στα χάλια μου... κι αυτά με δυσκολία τα κατάπινα.... (σιχαίνομαι το ποτό λέμε... ούτε έξω καμιά μπύρα δε πίνω.. σπανιότατα!!!) - κι εντάξει... εδώ η ζωή μου είναι διαλυμένη και προσωπικά και επαγγελματικά και τα δυο ποτηράκια κρασί είναι το θέμα μας;;;; έλεος....

[RockElCasbah]

Οκ. Αφού τόσο πειράχτηκες, δε ξαναγράφω. Σιγά τα ωά έ;...... είναι διαλυμένη η ζωή σου. Πολλοί άνθρωποι έχουν διαλυμένη ζωή. Κι αναγκαστικά έκανε τον κύκλο του το απαίσιο αυτό συναίσθημα. Ελπίζω να σου δώσουν καλύτερες συμβουλές. Καλό απόγεμα.

[IRENEMARINA]

Ρε άνθρωπε... δεν έγραψα δυο κουβέντες εδώ μέσα πάνω στο χάλι μου για να ακούω το κυνισμό του καθενός και να γίνομαι χειρότερα!!!! Άμα δεν έχεις να πεις κάτι καλό (ή μια κουβέντα παρηγορητική στην καλύτερη περίπτωση!!) καλύτερα να μη μιλάς καθόλου λέει μια σοφή παροιμία!!!! Άκου σιγά τα ωά!!! ναι! εντάξει το ξέρουμε ότι κανένας δε νοιάζεται αν ζούμε ή αν πεθαίνουμε σ' αυτή την κωλοκοινωνία και σ' αυτό το κολοκράτος που ζούμε!!! Δε χρειάζεται να μας το πετάτε και στα μούτρα κιόλας!!!!!

[RockElCasbah]

Σου εύχομαι να μην υποστείς ποτέ κυνισμό. Καμιά σχέση με αυτό που έγραψα. Είναι πολύ δύσκολος και κάποιοι τον κάνουν καλά. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω να σου πω αυτά που ίσως να ήθελες να ακούσεις. Οι χωρισμοί είναι για να τους βιώνουμε, οι μανάδες για να μας σπάνε τα κάκαλα, και η ανεργία για να μας αρρωσταίνει. Καλή συνέχεια...

[Gypsy Cello]

H IRENEMARINA έχει δικιο. Είναι καλύτερα να μας μιλήσεις για την σχέση σου αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.

[IRENEMARINA]

Σ' ευχαριστώ Cypsy μου!!! (Rock μη ξαναμιλήσεις!!! μου σπας τα νεύρα κι εσύ και μερικοί άλλοι εδώ μέσα - γιατί να το κρύψω άλλωστε!!!). Δεν έχω να πω και πολλά (δηλαδή έχω αλλά δεν περιγράφονται με λόγια και ούτε είναι εύκολο να τα καταλάβει κανείς, κυρίως όποιος είναι έξω από το χορό και δεν έχει βιώσει κάτι παρόμοιο....). Τέλος πάντων εν ολίγοις ξέρω ότι οι περισσότεροι θα γελάσουν και θα πουν ότι δεν είναι σοβαρή κατάσταση και τσάμπα στεναχωριέμαι για μια σχέση που ήταν (κατά το μεγαλύτερο μέρος της και κατά ένα τρόπο) περισσότερο ιντερνετική!!! Όμως εγώ ένιωθα πως βρήκα την αδερφή μου ψυχή.... αλλά για διάφορους λόγους πέρυσι το καλοκαίρι αυτός σταμάτησε τελείως απότομα κάθε επαφή... και αφού πέρασε ένας χρόνος προχτές έδωσε σημεία ζωής πάλι... αλλά πάλι βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο (για διάφορους λόγους... και οικονομικούς) και τελικά του έστειλα ένα τελευταίο μήνυμα λέγοντας πως δε σταθήκαμε τυχεροί σ' αυτή τη ζωή και πως ίσως στην επόμενη να σταθούμε πιο τυχεροί (γιατί αισθανόμασταν από τις συζητήσεις μας ότι είμαστε δυο ψυχές που η μία συναντά την άλλη σε κάθε εποχή... είχαμε βρει και τι είμασταν και στις προηγούμενες ζωές μας - ξέρω ότι για όποιον δεν έχει ζήσει κάτι παρόμοιο είναι δύσκολο να το καταλάβει και μπορεί να του φαίνεται γελοίο ή χαζό αλλά εμείς έτσι νιώθαμε...) κι ότι δε θα ξαναμιλήσουμε ούτε θα ξαναϊδωθούμε ποτέ ξανά και του είπα (με μεγάλο πόνο ψυχής) αντίο για πάντα.... και τώρα νιώθω όπως πάντα... τραγικά μόνη και απελπισμένη, χωρίς ελπίδα για το αύριο και χωρίς διάθεση για τίποτε... το μόνο που θέλω είναι να βάλω ένα τέρμα στη μιζέρια μου... αυτά τα λίγα... (όποιος θέλει να γελάσει ή να ειρωνευτεί καλύτερα να μη πει τίποτα...)

[Remedy]

αν ειμαι απο αυτους που σου την σπανε, πες το μου , να μην μιλαω αδικα

[Gypsy Cello]

Δηλαδή πόσο καιρό διήρκησε αυτή η ιντερνετική σχέση? Είχατε βρεθεί ποτέ στον πραγματικό κόσμο?

[IRENEMARINA]

Διήρκησε ένα χρόνο περίπου με σχεδόν 24ωρη επικοινωνία.... βρεθήκαμε λίγες φορές... αλλά τη μία έκανε ένα ταξίδι πολλών ωρών για να με δει μόνο για ένα τέταρτο (και παρουσία άλλων - σχεδόν δε μπορέσαμε να μιλήσουμε...)... ξέρω ακούγεται χαζό και παρανοϊκό και ακατανόητο να το καταλάβει κάποιος άμα δε το έχει ζήσει.... καλώς ή κακώς παρόλο που βρεθήκαμε ελάχιστες φορές και περισσότερο η επικοινωνία ήταν ότι λέγαμε μέσω ίντερνετ, ήταν πραγματικά σα μια ψυχή σε δυο σώματα... δε περιγράφεται με λόγια αυτό που συνέβαινε... άγγιζε τα όρια του μεταφυσικού... το ξαναλέω ξέρω ότι ακούγεται τρελλό, παράλογο, ασσύληπτο, χαζό για όποιον δε το έχει βιώσει αλλά έτσι ήταν...... για να σας δώσω (όσο μπορώ και όσο γίνεται να περιγραφεί με λόγια αυτό που μας συνέβαινε....) λέγαμε πως όταν βρέχει ή όταν βλέπουμε πουλιά ή σύννεφα στον ουρανό ή κόκκινα φύλλα στα δέντρα ή στο δρόμο ξέρουμε πως εκείνη τη στιγμή ο ένας σκέφτεται τον άλλο... από τότε (ουφ! αισθάνομαι άσχημα και αμήχανα να προσπαθώ να εκλογικεύσω με λόγια μια κατάσταση συνάντησης ψυχών που δεν περιγράφεται με κοινές λέξεις...) κάθε φορά που είναι με κάποιο τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μου (είτε τηλεφωνικώς είτε μέσω ίντερνετ..) λίγες μέρες πριν θα δω κάποιο σημάδι στην ατμόσφαιρα που το προμηνύει... ένα πουλί στον ουρανό ή κάποια σύννεφα βροχής.... έτσι και προχτές.... ενώ είχε κόψει κάθε επαφή, με είχε διαγράψει και από φίλη του στο φέις, ξαφνικά άρχισα να βλέπω σύννεφα στον ουρανό... και γλάρους να πετάνε έξω από το παράθυρό μου... κι έλεγα μέσα μου έχει γούστο... και να! πράγματι μετά από δυο μέρες εμφανίστηκε πάλι σα φάντης μπαστούνι μπροστά μου... αλλά πάλι τελείωσε άδοξα και χωρίς ελπίδα να μπορούμε να υπάρξουμε σα ζευγάρι ποτέ μαζί εμείς οι δύο... και φυσικά κι εγώ αναρωτιέμαι αν θα ήταν τόσο ιδανικά τα πράγματα αν είχαμε τη δυνατότητα να είμαστε μαζί και εκτός ίντερνετ (δεν είμαι καμιά ονειροβατούσα....) λέω απλώς την κατάσταση της απόλυτης ψυχικής επικοινωνίας που βίωνα.... (remedy φυσικά και μπορεί να μιλήσεις.... )

[Gypsy Cello]

Τι είναι αυτό που εμποδίζει την σχέση να εκπληρωθεί? Μένει πολύ μακριά?