Results 1 to 14 of 14
Thread: Δεν έβρισκα τίτλο
-
07-11-2011, 01:35 #1
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
Δεν έβρισκα τίτλο
Είναι αρκετές μέρες τώρα που με βασανίζουν σκέψεις μετά απο έναν ανεφ προηγουμένου τσακωμό ( με την σύζυγό μου) και το χειρότερο μπροστά στο ενα απο τα 2 παιδιά μας , δεν πιάναν τα φρένα τις λογικής μου και όσο και να λέω πως λογικό είναι με τόσο βάρος
1 εργασιακό με το να τρέχω το διπλάσιο και με ρίσκο ,
2 οικονομικό 30% κάτω στις αποδοχές και με τον φόβο τις απόλυσης , η και το κλείσιμο τις εταιρίας που εργάζομαι
3 προσωπικό που θα πρέπει να διαχειριστώ το άγχος μου και την ριμάδα την θλίψη που έχουν μια τάση πολλαπλασιασμού * 10=ξαναριμαδοκατάθλιψη (και την μοναξιά λόγο επαγγέλματος ) και που πάλι καλά μέσα απο το φόρουμ σε κάποια επιλεκτικά θέματα βρίσκω σκέψεις και καταφέρνω να ισορροπώ μέσα μου ,
Παρ όλα αυτά όμως το γεγονός ότι ως ζευγάρι έχουμε χάσει την επικοινωνία (αλλά πως να χάσεις κατι όταν δεν το είχες ποτέ ? υπερβολή τις στιγμής ? ίσως ) κατ αρχήν και κατ όπιν όλα τα υπόλοιπα , πως και τι θα πρέπει να κάνουμε για να διαχειριστούμε αυτήν την κρίση χωρίς να λέω η να σκέφτομαι πχ , πόσο δίκιο εχω όταν τα έλεγα εδώ και πολύ καιρό ? πως τα πράγματα δεν θα είναι για πάντα έτσι και γενικά η κριτική χωρίς τον διάλογο
Ισως έχω την ---απαίτηση--- να με καταλαβαίνουν ενω ξέρω πολύ καλά πως δεν είμαι καλός στο να εκφράζομαι , κουβαλάω ένα παρελθόν απο το σπίτι που μεγάλωσα το στίγμα του παράξενου , του μελαγχολικού , του τεμπέλη ( που να ΄ξερα τότε για κατάθλιψη ) για μια καλή κουβέντα θα έπρεπε να κάνω χάρες και χατίρια και όταν ζητούσα εγώ ,,,,,, δικαιολογίες
Τόσα χρόνια είχα μάθει λάθος , να είμαι αρεστός στους άλλους για να έχω την αποδοχή τους , και μετά οι σκέψεις σκέψεις σκέψεις και μετά ουσίες για να τις πνίγω
Σήμερα μετά απο τόσα χρόνια προσπαθώ να γίνω ----άλλος άνθρωπος ----, με το σκεπτικό πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αλλά προσαρμόζονται
Εχω μιλήσει με την γυναίκα μου για τα προβλήματα που αντιμετωπίζω και πως μόνο με την επικοινωνία και τον διάλογο αλλά κυρίως με την εφαρμογή των όσων λέμε
Και εκεί χαλάει το πράγμα , στην εφαρμογή
Προσωπικά πιστεύω πως πρώτα παραδέχεσαι αποδέχεσαι το πρόβλημα και μετά στρέφεις την προσοχή σου σε λύσεις
Τα προβλήματα υπάρχουν γιατί προ υπάρχουν οι λύσεις , γιατί στην περίπτωση που ένα πρόβλημα δεν έχει λύση παύει να υφίσταται ως πρόβλημα
Τι και αν έχω προσπαθήσει να εφαρμόσουμε οποιαδήποτε τεχνική με μόνο κριτίριο το αποτέλεσμα , κάτι που ίσως έχει καταντήσει εμμονή , λέγοντας πως αμα δεν βρούμε λύση δεν παει παρακάτω , και εγώ εκει , πάντα εκεί νε επημένω και να αμφιβάλω , και να λέω
---βρε μπας και μου έχουν λασκάρει παραπάνω απο μια βίδα ?---
Είναι και η απόσταση , δεν λέω , αλλά και ένα γράμμα δεν είναι τρόπος επικοινωνίας ? ακόμα και κώδικες επικοινωνίας έχω επιστρατεύσει
Ισως δεν έχω τον τρόπο να μεταδώσω στον άλλον τις σκέψεις μου
Καταλαβαίνω πως γενικολογώ τόση ώρα γιατί μου είναι πολύ ψυχοφθόρο να αναφερθώ σε λεπτομέρειες
Και το αποτέλεσμα ? προηγουμένως δεν έλεγα για το αποτέλεσμα ?
Και εκείνη απο την δική της πλευρά δεν περνά και ζωή χαρισάμενη , κατ αρχήν λόγο επαγγέλματος (ταξιδεύω συνεχώς ) είμαι πολύ λίγες μέρες στο σπίτι
Οταν γνωριστήκαμε δεν ταξίδευα στο εξωτερικό , κεραυνοβόλος έρωτας (όχι αμοιβαίως όμως ) με έκανε να βρώ δουλειά (ο έρωτας ) στην ελλάδα αλλά με ρίσκο να συνεργαστώ με ένα πρόσωπο (πατέρας) που ήταν η αιτία να ταξιδεύω στο εξωτερικό , και δεύτερο ( μανα) μην είσαι χαζός μάζευε και ας είναι ρόγες , σαν να λέμε μακρυά και αγαπημένοι , άλλωστε έχουν την πρώτη ευθύνη μιας που με παροτρύναμε να παρατήσω το σχολείο αφου δεν ---τα έπαιρνα τα γράμματα--- ( 11 χρονών!!! Τα σκέφτομαι και τρελαίνομε ) και πως λόγο τις αφοσίωσής μου και τις υπομονής μου θα έπαιρνα την δουλειά του μιας και εκείνος είχε την δυνατότητα να ασχοληθεί με κάτι άλλο (υπήρχε-χει η δυνατότητα απο ενοίκια
2 χρόνια άντεξα και ότι είχα μαζέψει , απο ξενύχτια και αγωνία , πάνε
Με πολύ ύπουλο τρόπο μάλιστα , φανταστείτε να πρέπει να πάρεις πρωτοβουλία για αγορά νέου εξοπλισμού μιας και ο υπάρχων ήταν προβληματικός και λόγο παλαιότητας μη ανταγωνιστικός και το ΟΧΙ να είναι καθημερινή εθνική επέτειος του ΟΧΙ
Οχι ακόμα και στο όχι
Σαν θύελα για να μην πω τυφώνας μέσα στο μυαλό μου οι μνήμες απο το παρελθόν , δεν κοιτάω πίσω όχι ( ένα απο τα όχι που λατρεύω ποια ) αποφασίζω να βλέπω μπροστά μου , και στο τότε μπροστά μου είδα εκείνη , άγγελος , όαση ,
Εχει παγώσει το σώμα σας στιγμιαία ? εμένα κοκάλωσε απο την πρώτη ματιά
Ο έρωτας είναι ένα παραμύθι που φτιάχνουμε για λογαριασμό μας , και η ερώτηση πρόκληση ?
---Γιατί να μην το πραγματοποιήσω το παραμύθι η το όνειρό μου αυτό ?---
Ετσι και αλλιώς η αγάπη περνάει εμπόδια , τοίχους , φωτιές , βουνά , θάλασσες , ποτάμια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ( να μην συνεχίσω καλύτερα θα βγώ εκτος - ιδεολιψίες ?- )
Ο έρωτας όμως σταματάει εκεί που μαθαίνεις τον άλλον , και τι επιλέγεις μετά ? το παραμύθι η την αλήθεια ? το παλεύω να βρώ λύση στα όποια εμπόδια μεχρι να κάνω το όνειρο πραγματικότητα ? η να αλλάξω όνομα και να με λέω δον Κιχότη ?
Ξέρω πως μέσα στην σύγχυση δεν μπορείς να βρείς αυτό που ψάχνεις μέχρι να κατασταλάξει η λάσπη
Εχω να ξεπεράσω την κάθε μέρα απο τα κουλά τα τρέμουλα και τα πλακώματα στο στήθος που μετά απο κάποια τεχνάσματα που πραγματοποιώ παίρνω τα πάνω μου λέγοντας πως κέρδισα μια μάχη και σήμερα , είναι απαίτηση η υπερβολή να θέλω να με καταλαβαίνει σε αυτό μου το πρόβλημα η σύντροφός μου ? και πως να το ξαναπω όταν την πρώτη φορά που είπα το πως , και τι είναι αυτά τα συμπτώματα , είδα τα χρώματα τις ίριδας στο πρόσωπό της ?
Με ποια επιχειρήματα η τεχνική η τακτική θα μπορέσω να κατορθώσω να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα ? όταν κάποια ψυχή καθρέπτης μου είπε πως άλλο πράγμα να είσαι ερωτευμένος και άλλο να ταιριάζεις
Αισθάνομαι πολύ κουρασμένος αυτήν την στιγμή δεν μπορώ να συνεχίσω τα μάτια μου κλείνουν και αύριο έχει αγώνα
Τουλάχιστον μαθαίνω να εκφράζομαι καλύτερα
όταν μου λένε τα λάθει μου
φίλοι
Καλό βράδυ
Και ρεμάλια το νου σαςLast edited by fevgatos67; 07-11-2011 at 01:49.
- 07-11-2011, 02:03 #2
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
φευ........αν κατάλαβα καλά, ερωτεύτηκες?
07-11-2011, 14:17 #3
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Γεια σου ρε τζιμάνι Φευγάτε, που με ταξιδεύεις πάντα με τα γραπτά σου. Δε σε βρίσκω καθόλου διστακτικό στην έκφραση, ποταμός είσαι, εκτός αν όταν έρθει η στιγμή για ομιλία αλλάζει το σκηνικό. Υπάρχουν και τέτοιες ψαλίδες ανάμεσα στον γραπτό και στον προφορικό λόγο.
Η αγάπη περνάει εμπόδια, βουνά και θάλασσες. Ναι, όταν είναι φρέσκια. Σιγά σιγά αρχίζουν οι λόφοι να της φαντάζουν Ιμαλάια, οι λακκουβίτσες με το βροχόνερο Πρέσπες, τα ρυάκια ποτάμια του Αμαζονίου, και τα λοιπά. Προσπαθώ να σου πω ότι η κούραση, η λείανση των φαντασιακών μας, το στρογγύλεμα, ας μην το πούμε κουτσούρεμα των πρώτων ονείρων, ας μας το κάνουμε γλυκύτερο κατά το δυνατόν, είναι και τα προηγούμενα μέσα στην πορεία της ζωής. Μεγαλώνουμε Φευγάτε μου, δεν μπορεί τα κουράγια μας, ούτε τα σωματικά ούτε τα ψυχολογικά να είναι ίδια πάντα, τα χρόνια φέρνουν μαζί τους και ρουτίνα και απομάκρυνση μερικές φορές, και έλλειψη διάθεσης και βαρεμάρες.
Δε θέλω να σου σκιάσω το ρομαντισμό σου, κατά (πολύ) βάθος μου αρέσει που οι άνθρωποι έχουν/με τη δυνατότητα να μας ξαναβρίσκουμε φρέσκους και νέους εσωτερικά, ωστόσο αν δεν μπορούμε να ξεπερνάμε και τη λείανση αυτή των προσδοκιών μας, αυτό νομίζω είναι που περιέγραψες ως αλήθεια versus παραμύθι, ή προσαρμογή, διαπραγμάτευση, θα έλεγα πως η μέση εξαρτάται από δυο μεριές, αν η δική σου μέση λύση βρίσκεται στο ένα άκρο και του άλλου στο άλλο, τι γίνεται? Ακόμη δηλαδή και οι λειάνσεις σε ένα ζευγάρι πολλαπλασιάζονται, και προστίθενται και αν η σούμα ικανοποιεί μετά και τους δύο μπορεί το όνειρο να διατηρηθεί, όσο κι αν έχει αλλάξει σκιές και όψεις και χρώματα. Με λίγα ψεγάδια, αν το θες σημάδια ότι υπήρξε, και πάλι όμως όνειρο το λες.:)
Γιατί λες η γυναίκα σου να άλλαξε τόσα χρώματα όταν της το είπες? Έχεις ρωτήσει να μάθεις τους δικούς της φόβους, τις δικές της ανασφάλειες, στις λέει, έχει την ίδια ανάγκη και ικανότητα να ανοίγεται, μπορεί να μην έχει τις ίδιες ανάγκες με σένα για έκφραση, ή να τις έχει μεν αλλά να θέλει να τις ανοίγει με άλλο από τον δικό σου τρόπο, ίσως να είναι πιο σωματικός τύπος, να προτιμά μια αγκαλιά από λογοθεραπεία, κι αυτό να το μετρήσεις στο λογαριασμό. Και πάλι ίσως να περιμένει όπως και συ το παλιό σας πάθος. Όταν γυρνάς δεν έχετε πεθυμήσει τόσο ο ένας τον άλλον ώστε να προσπαθείτε να αναπληρώσετε στιγμές και εμπειρίες αλήθεια?
Αν οι ενοχές σου για τον τσακωμό μπροστά στο παιδί επιμένουν, πέστους πως και τα παιδιά δεν ζουν σε κανέναν ξεχωριστό κόσμο, αλλά στον ίδιο με των μεγάλων, και πως δεν τους κρύβουμε πράγματα, απλά νομίζουμε πως τους κρύβουμε, ενώ συνήθως ξέρουν περισσότερα για τη σχέση των γονιών απ' ό,τι οι ίδιοι οι γονείς. Και εξάλλου μπορείς πάντα να εξηγήσεις ντόμπρα με τα ίδια λόγια που τα είπες εδώ, μανάρι μου, συγγνώμη σου ζητάω, το και το μου συμβαίνει και είμαι έτσι κι έτσι. Τα παιδιά εκτιμούν την ειλικρίνεια, εκτιμούν την αναγνώριση του λάθους και συγχωρούν όταν δουν αλήθεια και ανάγκη."Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
07-11-2011, 19:36 #4
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
Πιστεύω πως υπάρχουν 2 βασικοί τύποι έρωτα , του ανέμου για τους ελεύθερους , και τις φωτιάς για τους παντρεμένους
Του μεν πρώτου χρειάζονται 2 μόνο φτερά και με την δύναμη του αέρα σε πάει μέχρι τους 7 ουρανούς , και τις φωτιάς που το μόνο που χρειάζεται είναι υλικό για να την διατηρείς και να ζεσταίνει το σπίτι , αν αυτή πέσει τότε μόνο τα καλοκαίρι θα σου είναι διαθέσιμος (ο έρωτας) και αυτό τον Αύγουστο και για 10 μέρες άντε 15 το πολύ και κάνοντας και κάποια προσπάθεια για να μην ακούνε και τα παιδιά ( οπότε κάνε στατιστική όπως εδώ πόσα μηνύματα κάθε μέρα χαχα )
Και ξέρεις στην περίπτωσή μου δεν βαριέμαι να πηγαίνω κάθε μέρα για ξύλα ( καλά κάθε εβδομάδα τώρα ποιά ) απλά είμαι και λίγο παραπονιάρης γιατί θέλω να βλέπω να την σκαλίζει περισσότερο ( την φωτιά ετσι μας διαβάζουν και ανήλικα χαχα)
Πρέπει να κλείσω ακόμα δεν τέλειωσε η μέρα μου έχω δρόμο ακόμα πολύ μπροστά μου , σε ευχαριστώ που που ρώτησες για κάτι που είναι βασικό σε μια σχέση , θα επανέλθω
07-11-2011, 19:41 #5
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
Ρειν τα λόγια σου είναι φάρμακο , να είσαι καλά
Μόλις βρώ χρόνο θα απαντήσω ε ? καταλαβαίνεις την δυσκολία που έχω λόγο τις δουλειάς μου έτσι ?
Το νου σου ε ?
07-11-2011, 19:49 #6
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
...φευγατε, λυπήσου τον εγκέφαλο μου καλέ μου φίλε..:ΡΡΡ
Αν έχεις ερωτευτεί άλλη σε ρωτησα, όχι τι γίνεται στη σεξουαλική ζωή των παντρεμένων, την οποία ομολογουμένως απεικόνισες πολύ ποιητικά...
08-11-2011, 00:04 #7
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
08-11-2011, 09:13 #8
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Να πάρεις όλο το χρόνο που χρειάζεσαι. Το κομβικό σημείο δεν είναι η απάντηση, μακάρι να βρεις τη λύση με τη σύντροφό σου, τη μέση οδό, τη χρυσή τομή και να κρατήσετε το όνειρό σας εφόσον κρίνετε ότι αξίζει.:)
"Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
08-11-2011, 12:48 #9
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
09-11-2011, 00:13 #10
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
Θυμήθηκα που είχες κάνει μια από τις ωραιότερες ευχές που έχω ακούσει είχες κάνει μια ευχή που μου έμεινε στην μνήμη μου , και χωρίς υπερβολή για πάντα
Είχες ευχηθεί καλή ισορροπία
Λέγοντας ---κομβικό σημείο--- μου ξεκλείδωσες σκέψεις , όπως σαν να βρίσκομαι πότε σε κόμβο πότε σε διχάλα πότε σε μονόδρομο και ο δρόμος δεν έχει ταμπέλες και όλοι πίσω μου να Κορνάρουν και διαμαρτύρονται , δεν ξέρω αν οδηγείς και έχεις βρεθεί σε ανάλογη θέση , είναι μια πίεση το να αποφασίσεις ποιο δρόμο θα ακολουθήσεις , να βρεις κάποιο σημάδι έστω , και θυμήθηκα τότε που μάθαινα στην σύντροφό μου οδηγεί και όπως είναι λογικό να συμβεί λόγο άγχους και να τις σβήσει
Και να πέφτουν αστροπελέκια από τους ,,,,,,,,μακακες,,,,,είναι και πολλοί π ανάθεμά τους ,
Να τις λέω ---κοίτα με στα μάτια --- και όταν μετά από μεγάλη επιμονή να την πείθω να το κάνει τις απαντούσα πως ----έχεις τα ωραιότερα μάτια στο κόσμο , μην τα στρέψεις σε κανέναν καθρέπτη και μην γυρνάς ούτε το κεφάλι σου πίσω , κοίτα μπροστά που ο δρόμος είναι άδειος ? δεν είναι ωραία ? και όσο για τις φωνές , ποια είναι ποιο ωραία η δική μου η αυτού του φορτηγατζής που είναι και τις εκκλησίας απ ότι καταλαβαίνω , που πριν απ όλα επικαλείται τον θεό , τον γιο του , την μητέρα του ----
Αυτή η γαλήνη μου λείπει σήμερα από εμένα Ρέιν , κάπου είναι , τι στο καλό άνοιξε η γη και την κατάπιε ?
Η αξία του γάμου είναι που δύο διαφορετικές χώρες έχουν ένα κοινό νόμισμα με δύο όψεις και την ίδια αξία καμία σχέση με το ευρώ ου τε με κανένα νόμισμα πάνω στην γη
(ίσως με τον χρυσό τις τσάντες τα παπούτσια τα καλλυντικά , έχεται και πολλά γούστα πανάθεμα σας βρε παλιό μισοφόρια χαχα)
Επίσης πιστεύω πως ο γάμος είναι σαν το καράβι , κάποιος πρέπει να είναι καπετάνιος και κάποιος ο πρώτος μηχανικός , και αν έχει καιρό και ο μηχανικός παραπονιέται πως κουνάει πολύ και δεν μπορεί εκεί κάτω στην κλεισούρα και του κάνει ανταρσία η και το αντίθετο να έχει καιρό και ο μηχανικός να του έχει δώσει παραπάνω δύναμη αλλά ο καπετάνιος να το στείλει η στα βράχια η να πει ααα δεν μπορώ παθαίνω ναυτία , τότε άστα να πάνε , και αν το πολύτιμο φορτίο τους είναι τα παιδιά ,,,,,,
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω ε ? γιατί η γειτόνισσα από το πάνω όροφο με είπε μήπως ένας άλλος αέρας του έρωτα φύσηξε και με πήρε το μυαλό
Πριν πάω στον πάνω όροφο αισθάνομαι την έντονη ανάγκη να πω πως εδώ και μέσα από το φόρουμ αυτό που αναζητώ είναι σκέψεις , ισορροπημένες , αυτο βοήθειας , θέλω να με κρίνουν για τα πιστεύω μου και αν τα ακολουθώ όπως ισχυρίζομαι
Ένα από τα βασικά πράγματα που πιστεύω είναι πως πρώτα είμαστε όλοι άνθρωποι και μετά άνθρωποι γυναίκες , άνθρωποι άνδρες , άνθρωποι από άλλες χώρες κλπ , δεν θέλω να είμαι τέλειος , θέλω να είμαι άνθρωπος
09-11-2011, 00:19 #11
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
09-11-2011, 00:27 #12
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
..το ανάποδο εννοούσα απο αυτό, αλλά..οκ...:ΡΡΡ
φίλε μου φευγάτε, επειδή έχουμε μιλήσει και πριβέ, αλήθεια δεν μπορώ να σε συμβουλεύσω κάτι. ξέρω πως παλεύεις συνέχεια για την οικογένεια σε όλα τα επίπεδα, αλλά σκέψου πως ότι και αν κάνεις, η γυναίκα σου αισθάνεται μόνη της, γιατί πολύ απλά εσύ...λείπεις.
Ξέρω πως δεν το θες, πως αναγκάζεσαι λόγω δουλειάς, όμως, η πραγματικότητα (της), παραμένει η ίδια.
θα μου πεις: τι να κάνω/
Δεν ξέρω, αλήθεια. Μόνο κουβέντα, επαφή και προσπάθεια....:)
09-11-2011, 00:57 #13
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
Πέρα απο το χιούμορ , που πιστεύω είναι η καλύτερη λύση στα αδιέξοδα , μπορεί αυτήν την στιγμή να μην σου έρχεται κάτι στο μυαλό αλλά έχεις απαντήσει σε άλλα θέματα που για εμένα λειτουργούν το ίδιο , τι και αν δεν αναφέρεσαι προσωπικά σε εμένα
Ολοι μας απο την ίδια θάλασσα είμαστε , που ο ήλιος μας έκανε συννεφάκια , βροχούλα , ποτάμια , μέχρι να ξαναπάμε και να γίνουμε ένα με την θάλασσα
Στο λούκι που βρισκόμαστε τώρα , τι στο καλό σε κάποιο ποτάμι θα οδηγεί
Καλό βράδυ γειτόνισσα
09-11-2011, 00:59 #14
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
Similar Threads
-
ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
By ΜΙΧΑΗΛ in forum Συμβουλευτική ΓονέωνReplies: 10Last Post: 15-06-2011, 15:20 -
...δεν ξερω τι τιτλο να βαλω...
By jo Chi in forum Διπολική διαταραχήReplies: 5Last Post: 01-02-2011, 03:33 -
Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω
By anwnimi in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 155Last Post: 14-10-2009, 21:42 -
Χωρις τιτλο.............
By Winston_man in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 5Last Post: 07-04-2009, 09:05 -
δε ξέρω τι τίτλο να δώσω
By arktos in forum Διπολική διαταραχήReplies: 13Last Post: 28-09-2007, 14:00
Έχω χαζεψει, μου λείπει ο πόνος και η σύνδεση
27-06-2025, 23:24 in Σχέσεις και Επικοινωνία