Νομίζω πως η κοπέλα μου έχει κατάθλιψη...

[JohnPappas]

Έχω μια σχέση εδω και 8 μήνες με μια κοπέλα που αγαπώ πολύ. Το πρόβλημα είναι οτι για εργασιακούς λόγους δώ και 2 μήνες έχει μετακομίσει σε μια πολύ μικρή επαρχιακή πόλη, πολύ μακριά απο την αθήνα και θα αναγκαστεί να μείνει εκεί για έναν χρόνο. Εγω δεν έχω πρόβλημα με την απόσταση. τελευταίως όμως έχει αρχίσει και απομακρύνεται απο εμένα, μου λέει πως δεν έχει διάθεση για τιποτα, έχει σταματήσει να πηγαίνει γυμναστήριο, να διαβάζει, να κάνει γενικά το οτιδήποτε ευχάριστο. είναι πάντα κακόκεφη, στεναχωρημένη, δεν δείχνει να χαίρεται όταν με ακούει και κυρίως δεν μιλάει καθόλου. αναγκάζομαι να κάνω εγω τεράστιες προσπάθειες για να συζητήσουμε το οτιδήποτε ενω εκείνη απλά σιωπεί. Παραλίγο να χωρίσουμε γιατί θεώρησα αρχικά οτι το πρόβλημα ήταν με εμένα και την σχέση μας, αλλά συνειδητοποιώ οτι μάλλον έχει κατάθλιψη. Έχει αρχίσει να μου γίνεται πολύ δύσκολο να μην το παίρνω προσωπικά και δεν ξέρω καθόλου πως να το χειριστώ. Επίσης δεν μου λέει ποτέ τι την απασχολεί, μου λέει οτι δεν είναι καλά και οτι δεν ξέρει γιατί. απλά νοιώθει χάλια. δεν ανοίγεται. Δεν μπορώ τώρα να πάω να την δω γιατί κι εγω δουλεύω. Μπορεί κάποιος να μου δώσει μια γνώμη για το πως να την προσεγγίσω και να την βοηθήσω να αισθανθεί καλύτερα?

[Remedy]

Έχω μια σχέση εδω και 8 μήνες με μια κοπέλα που αγαπώ πολύ. Το πρόβλημα είναι οτι για εργασιακούς λόγους δώ και 2 μήνες έχει μετακομίσει σε μια πολύ μικρή επαρχιακή πόλη, πολύ μακριά απο την αθήνα και θα αναγκαστεί να μείνει εκεί για έναν χρόνο. Εγω δεν έχω πρόβλημα με την απόσταση. τελευταίως όμως έχει αρχίσει και απομακρύνεται απο εμένα, μου λέει πως δεν έχει διάθεση για τιποτα, έχει σταματήσει να πηγαίνει γυμναστήριο, να διαβάζει, να κάνει γενικά το οτιδήποτε ευχάριστο. είναι πάντα κακόκεφη, στεναχωρημένη, δεν δείχνει να χαίρεται όταν με ακούει και κυρίως δεν μιλάει καθόλου. αναγκάζομαι να κάνω εγω τεράστιες προσπάθειες για να συζητήσουμε το οτιδήποτε ενω εκείνη απλά σιωπεί. Παραλίγο να χωρίσουμε γιατί θεώρησα αρχικά οτι το πρόβλημα ήταν με εμένα και την σχέση μας, αλλά συνειδητοποιώ οτι μάλλον έχει κατάθλιψη. Έχει αρχίσει να μου γίνεται πολύ δύσκολο να μην το παίρνω προσωπικά και δεν ξέρω καθόλου πως να το χειριστώ. Επίσης δεν μου λέει ποτέ τι την απασχολεί, μου λέει οτι δεν είναι καλά και οτι δεν ξέρει γιατί. απλά νοιώθει χάλια. δεν ανοίγεται. Δεν μπορώ τώρα να πάω να την δω γιατί κι εγω δουλεύω. Μπορεί κάποιος να μου δώσει μια γνώμη για το πως να την προσεγγίσω και να την βοηθήσω να αισθανθεί καλύτερα?

υποθετω οτι λογω αυτης της μεγαλης αλλαγης στην δουλεια της, η συμπεριφορα της οφειλεται κυριως εκει.
αυτο ειναι καλο , γιατι ισως φυγει η στεναχωρια της, οταν επιστρεψει στην αθηνα, εφοσον οπως μας ειπες η απομακρυνση ειναι προσωρινη.
εχεις κανει επισκεψεις στο μερος που πηγε?
στις επισκεψεις αυτες, φερεται οπως και στα τηλεφωνηματα η δειχνει να χαιρεται?

[JohnPappas]

υποθετω οτι λογω αυτης της μεγαλης αλλαγης στην δουλεια της, η συμπεριφορα της οφειλεται κυριως εκει.
αυτο ειναι καλο , γιατι ισως φυγει η στεναχωρια της, οταν επιστρεψει στην αθηνα, εφοσον οπως μας ειπες η απομακρυνση ειναι προσωρινη.
εχεις κανει επισκεψεις στο μερος που πηγε?
στις επισκεψεις αυτες, φερεται οπως και στα τηλεφωνηματα η δειχνει να χαιρεται?

Ευχαριστώ για την απάντηση. Έχω κάνει μια επίσκεψη αλλά στις πολύ αρχές όταν ακόμα δεν είχε εμφανίσει κανένα σημάδι. Βέβαια η ίδια κατέβηκε πρόσφατα στην αθήνα για 3 ημέρες και όσο ήταν εδω ήταν καλά. Με την μόνη λεπτομέρεια οτι ήθελε να βρισκόμαστε κυρίως με κόσμο, αλλά το απέδωσα στο οτι πραγματικά εκεί δεν έχει κάνει καμμία παρέα ακόμα και είναι μόνη της.

[Deep purple]

Περνάει μια δυσκολη κατάσταση και ένα μεταβατικό στάδιο.Ίσως όταν προσαρμοστεί να αλλάξουν όλα αυτά. Οπλίσουμε με υπονομή, μίλα της συχνά για όμορφα πράγματα, δώσε της να καταλάβει ότι είσαι "εκεί" όταν θέλει να μιλήσει, και αν μπορείς πήγαινε πιο συχνά στο μέρος που είναι. Ασε λιγο χρόνο να περάσει, μήπως και φτιάξουν τα πράγματα. Αν συνεχιστεί, τότε βλέπεις τι θα κάνεις. Ευχομαι όλα να πάνε καλά.