γραφεία συνοικεσίων...?

[Roxanne]

καλησπέρα babis1925 !Εννοείται ότι θέλω κάτι στα μέτρα μου...και αφού χρησιμοποιείς αυτή την έκφραση,δεν συμφωνείς ότι ένα ρούχο που δεν σου κάνει γιατί δεν είναι στα μέτρα σου,δεν το φοράς ...??Έχω καταθέσει φόρο τιμής στους συμβιβασμούς και την υπομονή σε προηγούμενες σχέσεις.Όμως είπα ,ότι μεγαλώνοντας αντιλήφθηκα τις δυνάμεις μου και πίστεψα στον εαυτό μου (βοήθησε και η ψυχοθεραπεία σε αυτό!) .Δεν με φοβίζει το να είμαι μόνη μου ,τρέμω όμως το να είμαι με κάποιον που δεν θα εγείρει τα συναισθήματα μου, μόνο και μόνο για να έχω κάποιον δίπλα μου.Νομίζω ότι είναι πολύ άσχημο να νιώθεις μοναξιά ενώ είσαι σε μια σχέση. θα συμφωνήσω μαζί σου ότι αυτά είναι τυχερά ,αν και πρίν λίγα χρόνια δεν το πίστευα καθόλου !Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου!

Το ρούχο όμως το δοκιμάζεις πρώτα για να δεις αν είναι στα μέτρα σου, δεν το απορρίπτεις απλώς και μόνο βλέποντάς το (και κρίνοντας από ένα παρόμοιο που είχες στο παρελθόν ίσως, και δεν σου πήγαινε καθόλου). Αλλιώς περιορίζεις πολύ τις επιλογές σου και είναι σαν να ζεις σε ένα κλειστό κύκλωμα που περιλαμβάνει τα γνώριμα και βολικά: το σπιτάκι σου, τα βιβλία σου, τα ζωάκια σου. Τα γνώριμα και βολικά δεν μπορούν να σε απογοητεύσουν, αλλά μπορούν να σε αποτελματώσουν. Νομίζω ότι όταν είναι κανείς σε τέτοια φάση, υποσυνείδητα εκπέμπει το μήνυμα "δεν είμαι διαθέσιμος". Ίσως λοιπόν, αν θέλεις ν' αλλάξει κάτι στη σημερινή σου κατάσταση (και πιστεύω ότι θέλεις, αλλιώς δεν θα άνοιγες αυτό το θέμα), καλό θα ήταν να γίνεις λίγο πιο ευέλικτη. Να ανοίξεις το κλειστό σου κύκλωμα της γνώριμης και ανακουφιστικής σου καθημερινότητας και να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα. Καινούρια πράγματα για σένα, δραστηριότητες που θα σε ανανεώσουν. Θα ανακαλύψεις ίσως πτυχές του εαυτού σου που ούτε κι εσύ η ίδια τις ήξερες...

[Blue1]

Ameliari, απλά θεωρώ ότι είναι πολύ σπάνιο μετά τα 40 να γνωρίσεις κάποιον που να μην έχει παιδιά και να μην θέλει παιδιά. Εξειδικεύεις τόσο την αναζήτηση και ζητάς μια μαγική και όχι ορθολογιστική λύση. Αν μπορεις να είσαι μόνη σου και είσαι καλά με τον εαυτό σου και τα οικονομικά σου (γιατί με την κρίση, κακά τα ψέματα, χρειάζονται οικονομικές συμμμαχίες για να επιβιώσουν οι άνθρωποι, είναι πια δηλ. και πρακτικό θέμΑ η συμβίωση με κάποιον) τότε καλά κάνεις που περιμένεις να σου έρθει το καλό έτσι όπως το εννοείς εσύ. Αν όμως θέλεις κάποιο σύντροφο και κάποια σταθερή σεξουαλική ζωή ντε και καλά κάνεις τελικά κάποιες "εκπτώσεις" στα θέλω σου προκειμένου να μην είσαι μόνη.
Εγώ δεν συμφωνώ με την άποψή σου ότι μετά τα 40 δεν κάνουν παιδιά. Μια χαρά παιδιά γίνονται, ίσως με μεγαλύτερο κόπο, αν βρεις τον κατάλληλο σύντροφο. Επομένως μην το αποκλείεις και το θέμα παιδί. Αλλωστε αν ο άλλος θέλει παιδί και συ δεν μπορείς με τα δικά σου ωάρια λόγω ηλικίας γίνεται και με ξένα ωάρια.
Σε ο,τι αφορά τους χωρισμένους με παιδι΄ή παιδιά το μόνο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω είναι το οικονομικό. Είναι δύσκολο πια ένας χωρισμένος με παιδί ή παιδιά να τα "βγάλει πέρα" και να ικανοποιεί τις οικονομικές απαιτήσεις και της προηγούμενης οικογένειας και της νέας συντρόφου. Οσο και καλή διάθεση να έχει δεν βγαίνει λογιστικώς το θέμα. Κάποιος από όλους θα "ριχτεί" οικονομικά. Για να περνάς καλά με τον σύντροφό μου πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο χρήμα και από τις δύο πλευρές. Εγώ δεν θα ήμουν διατεθειμένη να τον καλύπτω οικονομικά για να βγάζει τις υποχρεώσεις του προηγούμενου γάμου. Καλό λοιπόν είναι ένας χωρισμένος με παιδί να έχει την οικονομική άνεση να τα βγάλει πέρα αλλιώς θεωρώ ότι είναι μια καταδικασμένη σχέση.

[ameliari]

Kαλησπέρα keep walking!Mου άρεσε πολύ το "walk,walk till you drop" ..!Νομίζω ότι αυτό προσπαθώ να κάνω κ εγώ!Θα συμφωνήσω μαζί σου,μεγαλώνουμε και δεν ανεχόμαστε (ίσως μερικές φορές κ τον ιδιο τον εαυτό μας ).Το παρατήρησα ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στις ερωτικές σχέσεις.Στις καινούργιες φιλίες μου ,νιώθω ότι κάτι λείπει.Ενδεχομένως η αγνότητα των συναισθημάτων μας ,πριν παρέμβει ο πραγματικός κόσμος στην ζωή μας.Αλλά και πως θα γινόταν να είναι μόνο ερωτικό πρόβλημα...?Οι σχέσεις διέπονται απο βασικές αρχές (για μένα) και δεν διαχωρίζω ότι στον συντροφό μου θα φερθώ "έτσι" και στον φίλο μου "αλλιώς" .

[ameliari]

γειά σου roxanne !Eχεις δίκιο ότι έχω περιορίσει τις επιλογές μου και πιθανά να δημιουργώ την κατάσταση της μη διαθεσιμότητας.Πίστεψε με όμως ,αυτό το "ασφαλές"περιβάλλον δεν το έφτιαξα αμαχητί ...Έκανα τις προσπάθειες μου όσον αφορά έναν ερωτικό σύντροφο και έχασα λίγο την κατάσταση.Δεν μπορώ να παρακολουθήσω την καινούργια εξέλιξη και όταν γύρναγα στο σπίτι μετά απο ένα "αποτυχημένο" ραντεβού καθόμουν σαν χαζή στον καναπέ μου και αναρωτιόμουν για ποιο λόγο το κάνω αυτό!Βαρέθηκα λοιπόν αυτό το συναίσθημα της απογοήτευσης ,και κάνω πράγματα που όντως με ανανεώνουν .Αποφάσισα λοιπόν να το αφήσω στην τύχη όπως μου έγραψε κάποιος και αν ειν΄να ρθει θε να ρθει ,αλλιώς ας προσπεράσει !

[ameliari]

γεια σου rockEICasbah !να΄σαι καλά ,με έκανες και χαμογέλασα!Είσαι ο πρώτος που μου λέει ότι υπάρχουν αρσενικά που δεν θέλουν να διαιωνίσουν το είδος τους!!Θα σε πιστέψω ,γιατί με συμφέρει ..!!!!Δεν κατάλαβες το σχόλιο μου για το ντελίβερη...ένιωσα ότι υπήρχε μομφή στο μήνυμα της φίλης και απάντησα με μαύρο χιούμορ. Δεν βάζω ετικέτες στους ανθρώπους και θα ήταν το καλύτερο δώρο για μένα αν ερχόταν το ερωτικό ενδιαφέρον ξαφνικά απο όλους αυτούς που αναφέρεις.Σίγουρα θα έπιανε σε μένα,γιατί θα υπήρχε το στοιχείο της έκπληξης και όχι το έτοιμο ραντεβού!Καλή συνέχεια!

[ameliari]

Δεν αγχώνομαι,είπα κάποιες σκέψεις μου και παρουσίασα τους προβληματισμούς μου.Είναι τελείως άκυρο το "γαμπρός" που κατάλαβες ότι ψάχνω και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έγραψα εγώ.Να΄σαι καλά

[Instant]

Σόρρυ δεν το διάβασα όλο για να είμαι ειλικρινης απλά διαβάβασα τον τίτλο "γραφείο συνοικεσιών" και μετά ότι δεν θέλεις σχέση και μπερδεύτηκα. με καταλαβαίνεις η και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το θέμα; σορρυ είμαι σε ένταση υποφέρω από αδράνεια.

[RockElCasbah]

Γεια σου και σε σένα κορίτσι! Ναι, τό 'χω να κάνω τους άλλους να γελάνε. Μ' αρέσει να είμαι αστεία, λολ. Δεν είναι θέμα συμφέροντος, αλλά υπάρχουν μια χαρά. Και... χμμ... ναι, το αντελήφθην το σχόλιό σου και το χιούμορ. Κι εγώ το ίδιο εισέπραξα αλλά είπα να το περάσω στο "ντούκου", λολ. Το πώς θα γνωριστούν δυο άνθρωπες, δεν έχει να κάνει με τις βραδυνές εξόδους και την... κοινωνική ζωή. Όχι ότι δε βοηθάει όλο αυτό. Και προφανώς βοηθάει τόσο, ώστε να πειστεί κανείς πως μόνο έτσι γίνονται οι γνωριμίες.
Εγώ παντρεύτηκα τον άντρα που με... μπουγέλωσε κατά λάθος - πήγαινε για αλλού -..., έμεινα σε σχέση 9 χρόνων με κάποιον που... σκόνταψα πάνω του ο στραβούλιακας βγαίνοντας από φαρμακείο, έμεινα σε σχέση 3 ετών με κάποιον που γνώρισα σε ένα παλιό, ένδοξο - λολ - φόρουμ, και - ερωτεύτηκα με τα μπούνια - άνθρωπο σε περίοδο που δεν έπρεπε να κάνω σχέση γιατί είχα προτεραιότητα σε άλλα που με "καίγανε"... συνταγές δεν υπάρχουν φίλη μου, κι άμα τραβάς και τα "περίεργα" της ζωής, σού 'ρχεται από 'κεί που δε το περιμένεις...:)... έχω κι ένα μοτό σε όλα... "η λύση έρχεται όταν δε την ψάχνεις"... σου εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου ό,τι καλύτερο!...

[marian_m]

Κι εγώ θα έλεγα ότι οι προβληματισμοί και οι αναλύσεις, "γιατί δεν γνωρίζω κάποιον", "πώς γίναν οι σχέσεις", "πού πήγαν όλοι οι άντρες (ή γυναίκες)" κτλ. είναι για να περνάμε την ώρα μας όσο είμαστε μόνοι-μόνες μας.
Από τη στιγμή που ερωτευόμαστε ξανά αναρωτιόμαστε γιατί μας φαινόταν τόσο απίθανο να συμβεί.
Και τότε ξεχνάμε τις λίστες που κάναμε για το πώς ακριβώς θα θέλαμε τον σύντροφο.
Όσο τακτοποιημένα και αν τα έχουμε στο μυαλό μας, έρχεται η στιγμή που θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά προκειμένου να είμαστε με κάποιον. Και δεν το λέω καθόλου με την κακή έννοια, ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε, αλλά πιο πολύ με την καλή, ότι μπορεί να ανοιχτούμε και σε άλλα πράγματα που ίσως ως τότε να μας ήταν αδιανόητα.
Με λίγα λόγια, οι πολλές αναλύσεις πάνε περίπατο όταν τελικά γνωρίσουμε κάποιον που θα μπει στην καρδιά μας.

[ameliari]

Ameliari, απλά θεωρώ ότι είναι πολύ σπάνιο μετά τα 40 να γνωρίσεις κάποιον που να μην έχει παιδιά και να μην θέλει παιδιά. Εξειδικεύεις τόσο την αναζήτηση και ζητάς μια μαγική και όχι ορθολογιστική λύση. Αν μπορεις να είσαι μόνη σου και είσαι καλά με τον εαυτό σου και τα οικονομικά σου (γιατί με την κρίση, κακά τα ψέματα, χρειάζονται οικονομικές συμμμαχίες για να επιβιώσουν οι άνθρωποι, είναι πια δηλ. και πρακτικό θέμΑ η συμβίωση με κάποιον) τότε καλά κάνεις που περιμένεις να σου έρθει το καλό έτσι όπως το εννοείς εσύ. Αν όμως θέλεις κάποιο σύντροφο και κάποια σταθερή σεξουαλική ζωή ντε και καλά κάνεις τελικά κάποιες "εκπτώσεις" στα θέλω σου προκειμένου να μην είσαι μόνη.
Εγώ δεν συμφωνώ με την άποψή σου ότι μετά τα 40 δεν κάνουν παιδιά. Μια χαρά παιδιά γίνονται, ίσως με μεγαλύτερο κόπο, αν βρεις τον κατάλληλο σύντροφο. Επομένως μην το αποκλείεις και το θέμα παιδί. Αλλωστε αν ο άλλος θέλει παιδί και συ δεν μπορείς με τα δικά σου ωάρια λόγω ηλικίας γίνεται και με ξένα ωάρια.
Σε ο,τι αφορά τους χωρισμένους με παιδι΄ή παιδιά το μόνο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω είναι το οικονομικό. Είναι δύσκολο πια ένας χωρισμένος με παιδί ή παιδιά να τα "βγάλει πέρα" και να ικανοποιεί τις οικονομικές απαιτήσεις και της προηγούμενης οικογένειας και της νέας συντρόφου. Οσο και καλή διάθεση να έχει δεν βγαίνει λογιστικώς το θέμα. Κάποιος από όλους θα "ριχτεί" οικονομικά. Για να περνάς καλά με τον σύντροφό μου πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο χρήμα και από τις δύο πλευρές. Εγώ δεν θα ήμουν διατεθειμένη να τον καλύπτω οικονομικά για να βγάζει τις υποχρεώσεις του προηγούμενου γάμου. Καλό λοιπόν είναι ένας χωρισμένος με παιδί να έχει την οικονομική άνεση να τα βγάλει πέρα αλλιώς θεωρώ ότι είναι μια καταδικασμένη σχέση.

Καλησπέρα blue1! Δεν μπορώ να δω τα πράγματα ορθολογιστικά-οικονομικά σε ότι αφορά την ερωτική σχέση.Και γενικά τις σχέσεις.Μόνο στις επαγγελματικές διαπραγματεύομαι το χρήμα.Είμαι καλά με τον εαυτό μου ,όχι με τα οικονομικά μου,αλλά είμαι κ απο αυτές τις γυναίκες που δεν πιστεύουν ότι πχ στο πρώτο ραντεβού πρέπει να πληρώνει ο άντρας και γενικά ότι θα πληρώνει όποιος με συνοδεύει.Δεν νιώθω εντάξει με αυτό κ εκνευρίζομαι που θεωρείται δεδομένο.Είναι μικρό αυτό που σου λέω για να καταλάβεις,οτι δεν μπορώ να δω σαν οικονομικό στήριγμα έναν άντρα!Σαφώς κ είναι σπουδαίο να έχεις οικονομική στήριξη απο τον σύντροφο σου κ αντίστοιχα να προσφέρεις κ εσυ,αλλά προτιμώ να βρώ συγκάτοικο κ να προσπαθήσω να τα βγάλω πέρα με την κρίση.Και μόνο η έκφραση να κάνω εκπτώσεις στις σχέσεις μου ,με απογοητεύει τόσο πολύ ,που δέχομαι την ακριβή μοναχικότητα μου.Να σου ξεκαθαρίσω γιατί μαλλον δεν το κατάλαβες. Δεν πιστεύω στον γάμο και δεν θέλω να κάνω παιδιά .Έχω την αποψή μου για την γέννηση και την ανατροφή ενός παιδιού που δεν θα στην αναλύσω γιατί θα χρειαστούμε πολύ χρόνο.Το επέλεξα αυτό απο νεαρή ηλικία και το υπερασπίζομαι.Ενώ έχεις δίκιο για την οικονομική κατάσταση ένος χωρισμένου με παιδί ,αυτό είναι κάτι που δεν με απασχολεί καθόλου όπως πιθανόν τώρα να κατάλαβες απο τα παραπάνω. Η συναισθηματική φθορά με απασχολεί και για αυτό δεν θέλω να εμπλακώ.Δεν είναι μαγικό το να αναζητείς έναν άνθρωπο που να μπορείς να συμβιώσεις βάση της πορείας που είχες στην ζωής σου .Και θυμώνω όταν λέγεται να βάλω νερό στο κρασί μου. έχω πιεί πολλά κρασιά στην ζωή μου για να καταλάβω ότι το νοθευμένο σου χαλάει το στομάχι και σου προκαλεί άσχημο πονοκέφαλο....!

[ameliari]

Σόρρυ δεν το διάβασα όλο για να είμαι ειλικρινης απλά διαβάβασα τον τίτλο "γραφείο συνοικεσιών" και μετά ότι δεν θέλεις σχέση και μπερδεύτηκα. με καταλαβαίνεις η και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το θέμα; σορρυ είμαι σε ένταση υποφέρω από αδράνεια.

Δεν τρέχει και τίποτα.Με νευρίαε το "ύφος" που αντιλήφθηκα ότι είχες.Και για να δικαιολογηθώ,πιστεύω ότι σε αυτό το site μπαίνουν ανθρωποι με προβληματισμούς ,μοναξιά ή μοναχικότητα ή τέλος πάντων κάτι πιο διαφορετικό απο τα site γνωριμίων ή δεν ξέρω τι άλλο..Για αυτό μπήκα κ εγώ ,παρόλο που δεν το συνηθίζω.θέλω να πω γενικώς λοιπόν,ότι οταν αποφασίζεις να έχεις έναν διάλογο με κάποιον άγνωστο ,διάβασε το μήνυμα του, νομίζω ότι τα ειρωνικά σχόλια είναι περιττά και τελειώς ανάρμοστα .Δεν είμαστε καλά σαν άνθρωποι ,με προβλήματα στις σχέσεις μας ,στην δουλειά μας ,με τον εαυτό μας ,και για να φτάσουμε να θέλουμε μια επαφή την εχουμε ανάγκη. Η ανωνυμία που καλύπτει την αγένεια είναι το χειρότερο μου .Πάντως ότι υποφέρεις απο αδράνεια θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν της εποχής! Καλή συνέχεια!

[ameliari]

Γεια σου και σε σένα κορίτσι! Ναι, τό 'χω να κάνω τους άλλους να γελάνε. Μ' αρέσει να είμαι αστεία, λολ. Δεν είναι θέμα συμφέροντος, αλλά υπάρχουν μια χαρά. Και... χμμ... ναι, το αντελήφθην το σχόλιό σου και το χιούμορ. Κι εγώ το ίδιο εισέπραξα αλλά είπα να το περάσω στο "ντούκου", λολ. Το πώς θα γνωριστούν δυο άνθρωπες, δεν έχει να κάνει με τις βραδυνές εξόδους και την... κοινωνική ζωή. Όχι ότι δε βοηθάει όλο αυτό. Και προφανώς βοηθάει τόσο, ώστε να πειστεί κανείς πως μόνο έτσι γίνονται οι γνωριμίες.
Εγώ παντρεύτηκα τον άντρα που με... μπουγέλωσε κατά λάθος - πήγαινε για αλλού -..., έμεινα σε σχέση 9 χρόνων με κάποιον που... σκόνταψα πάνω του ο στραβούλιακας βγαίνοντας από φαρμακείο, έμεινα σε σχέση 3 ετών με κάποιον που γνώρισα σε ένα παλιό, ένδοξο - λολ - φόρουμ, και - ερωτεύτηκα με τα μπούνια - άνθρωπο σε περίοδο που δεν έπρεπε να κάνω σχέση γιατί είχα προτεραιότητα σε άλλα που με "καίγανε"... συνταγές δεν υπάρχουν φίλη μου, κι άμα τραβάς και τα "περίεργα" της ζωής, σού 'ρχεται από 'κεί που δε το περιμένεις...:)... έχω κι ένα μοτό σε όλα... "η λύση έρχεται όταν δε την ψάχνεις"... σου εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου ό,τι καλύτερο!...

Είσαι φοβερή ,με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ιστορίες! Θα κρατήσω και απο σένα ότι δεν έχει να κάνει με τις βραδυνές εξόδους μια γνωριμία,άλλωστε που κουράγιο για εξόδους.???Η αλήθεια είναι ότι τραβάω λίγο τα περίεργα και θέλω να πιστεύω ότι θα μου σκάσει "έτσι ξαφνικά". Πάντως μου έβαλες ιδέες με τα σκουντουφλίματα και τα μπουγελώματα σου...άν υποψιαστώ ότι θα ξαναγυρίσουμε στο πέταγμα της στάμνας απο το μπαλκόνι,με την θεία Βασιλειάδου, θααα......................Με έκανες να νιώσω καλύτερα ,ευχαριστώ!

[ameliari]

Κι εγώ θα έλεγα ότι οι προβληματισμοί και οι αναλύσεις, "γιατί δεν γνωρίζω κάποιον", "πώς γίναν οι σχέσεις", "πού πήγαν όλοι οι άντρες (ή γυναίκες)" κτλ. είναι για να περνάμε την ώρα μας όσο είμαστε μόνοι-μόνες μας.
Από τη στιγμή που ερωτευόμαστε ξανά αναρωτιόμαστε γιατί μας φαινόταν τόσο απίθανο να συμβεί.
Και τότε ξεχνάμε τις λίστες που κάναμε για το πώς ακριβώς θα θέλαμε τον σύντροφο.
Όσο τακτοποιημένα και αν τα έχουμε στο μυαλό μας, έρχεται η στιγμή που θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά προκειμένου να είμαστε με κάποιον. Και δεν το λέω καθόλου με την κακή έννοια, ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε, αλλά πιο πολύ με την καλή, ότι μπορεί να ανοιχτούμε και σε άλλα πράγματα που ίσως ως τότε να μας ήταν αδιανόητα.
Με λίγα λόγια, οι πολλές αναλύσεις πάνε περίπατο όταν τελικά γνωρίσουμε κάποιον που θα μπει στην καρδιά μας.

καλησπέρα marian!Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα ,αν και θα το ήθελα. Δεν υπήρξα μεμψίμοιρη(τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον),για να αρέσκομαι να συζητώ όλη αυτή την θεωρία με τις σχέσεις.Ισως είχε πλάκα η αντιπαράθεση σε μικρότερη ηλικία.Αυτή την στιγμή,πραγματικά υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας ,αλλαγή των δεδομένων κ πολύ προσπάθεια να κρατηθούμε όρθιοι στην ζωή μας.Εννοείται ότι έχεις δίκιο ,για την τακτοποίηση όσο είμαστε μόνοι και μετά την αναίρεση αφού ερωτευθούμε .Αυτό όμως εγώ ,τό πλήρωσα ,και έχω κρατήσει την απόδειξη!
Όπότε θυμάμαι τι ήταν αυτά που προσπέρασα, τα θέλω μου που καταχώνιασα και οι συμβιβασμοί με την κακή έννοια.Επίσης πιστεύω ότι καμιά ανάλυση δεν πάει περίπατο,αν αυτό που θα βρεθεί είναι αυτό που ήθελες. Καλή συνέχεια να΄χεις

[Θεοφανία]

Κι εγώ θα έλεγα ότι οι προβληματισμοί και οι αναλύσεις, "γιατί δεν γνωρίζω κάποιον", "πώς γίναν οι σχέσεις", "πού πήγαν όλοι οι άντρες (ή γυναίκες)" κτλ. είναι για να περνάμε την ώρα μας όσο είμαστε μόνοι-μόνες μας.
Από τη στιγμή που ερωτευόμαστε ξανά αναρωτιόμαστε γιατί μας φαινόταν τόσο απίθανο να συμβεί.
Και τότε ξεχνάμε τις λίστες που κάναμε για το πώς ακριβώς θα θέλαμε τον σύντροφο.
Όσο τακτοποιημένα και αν τα έχουμε στο μυαλό μας, έρχεται η στιγμή που θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά προκειμένου να είμαστε με κάποιον. Και δεν το λέω καθόλου με την κακή έννοια, ότι θα πρέπει να συμβιβαστούμε, αλλά πιο πολύ με την καλή, ότι μπορεί να ανοιχτούμε και σε άλλα πράγματα που ίσως ως τότε να μας ήταν αδιανόητα.
Με λίγα λόγια, οι πολλές αναλύσεις πάνε περίπατο όταν τελικά γνωρίσουμε κάποιον που θα μπει στην καρδιά μας.

...συμφωνώ απόλυτα μαριαν...:)
Αυτό το "δεν υπάρχουν άντρες" "δεν υπάρχουν γυναίκες" μου κάνει περισσότερο σαν δική μας ανεπάρκεια να δεχτούμε κάποια πράγματα και αυτό μας εμποδίζει να προχωρήσουμε.
Έχω φίλες ανύπαντρες σε αυτές τις ηλικίες και γύρω-γύρω και ανακαλύπτω, (ευχάριστα), πως μια γυναίκα αν έχει ένα επίπεδο/εμφάνιση/ισσοροπια, μπορεί να έχει-αν όχι το ακριβές μοντέλο που θέλει, (που δεν το χουμε σε καμία ηλικία έτσι και αλλιώς)-μια σχέση στα μέτρα της.
Από μας καταλήγουν όλα και κει καταλήγουν.....;-)

[PaulS]

Συνήθως στα γραφεία συνοικεσίων πας για συνοικέσια από μόνη της η λέξη αυτή σε προκαταβάλει προς την κατεύθυνση του γάμου! Τώρα μάλλον απαντάω αργά αλλά σε αυτή την ηλικία όπως είπαν και οι προλαλήσαντες δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό που ζητάς, όλοι τότε προσπαθούν να βολευτούν-κάνουν οικογένεια κτλ.