Δεν ξέρω τι να κάνω

[thetis]

Καλημέρα παιδιά,είμαι καινούργια στο forum.Θα θελα να μου πείτε και εσείς τη γνώμη σας γιατί μόνη δεν μπορώ να βγάλω άκρη.Είμαι 28 και έχω μια σχέση εδώ και 7 χρόνια.Το παιδι με το οποίο έχω σχέση είναι ένα αρκετά καλό παιδί.Ευγενικός,δοτικός κτλπ.Πριν απο 4 χρόνια έπαθα την πρώτη κρίση πανικού.Ζορίστηκα πολύ,σταμάτησα τη σχολή μου για σχεδόν 2 χρόνια και τους 3 πρώτους μήνες δεν ήθελα να βγαίνω απο το σπίτι.Εκείνος ήταν εκεί και μου συμπαραστεκόταν.Βέβαια τα πρώτα 2 χρόνια της σχέσης μα,παθαινε και εκείνος κρίσεις πανικού και πολλές φορές ακυρώναμε πράγματα γιατί δεν μπορούσε.Δεν του είπα ποτέ τίποτα.Του συμπαραστάθηκα.Μετά έχασε το πατέρα του και απο εκεί ξεκίνησαν πολλά προβλήματα.Ξεκίνησαν για εμένα οι κρίσεις πανικού και παράλληλα ήρθε και η μητέρα του απο το χωριό για να συνέλθει.Έκατσε περίπου ένα χρόνο.Ηταν ο χειρότερος χρόνος της ζωής μας.Άκουσα τόσα λόγια όσα δεν λέγεται.Λες και βρήκε τη στιγμή που δεν ένοιωθα καλά για να με χτυπήσει ψυχολογικά.Και όχι μόνο εκείνη αλλά και η αδερφή της.Έλεγαν,έλεγαν, έλεγαν..Εγώ έκανα υπομονή για εκείνον και μόνο.Εκείνος τους την έλεγε για όλα αυτα και θύμωνε αλλά παρατήρησα πως κάποια πράγματα που έλεγαν μου τα πετούσε και εμένα σαν δικά του.Έκανα υπομονή....Πέρασε ο καιρός και η μαμά του έφυγε για το χωριό ξανα.Ηρέμησα λίγο.Προσπάθησα να ρυθμίσω τη κατάσταση με τις κρίσεις πανικού και πήγα σε ψυχολόγο..Με βοήθησε αρκετά,ξεκίνησα τη σχολή μου,έκανα τις πρακτικες μου,τις διπλωματικές μου(οχι χωρίς ψυχοσωματικά αλλά μου αρκούσε που τα έκανα),χωρίς φάρμακα.Μέσα σε 1,5 χρόνο κατάφερα και πέρασα 30 απο τα 38 μαθήματα που χρωστούσα με πολύ κόπο,διάβασμα,και τρελές ζαλάδες όταν πήγαινα να δώσω εξεταστική.Φόβους μην λιποθυμήσω κτλπ.Εκείνος ήταν εκεί ερχόταν στις εξεταστικές,με νοιαζόταν,με βοηθούσε,με εξέταζε.Πριν 1 χρόνο αποφάσισε να δώσει πανελλήνιες αν και με σταθερη εργασία για να μπεί στο ίδιο τμήμα με εμένα μιας και του άρεσε.Εκείνος είναι 31.Ενα χρόνο δεν βγαίναμε,του έκανα ιδιαίτερα,διάβαζε πολύ,πήγαινε φροντιστήριο και στο τέλος πέρασε.Πριν δώσει το τελευταίο μάθημα δεν ήθελε να πάει γιατί στο πρωτελευταίο δεν τα είχε πάει καλά.Τον πίεσα να πάει γιατί μέχρι το πρωτελευταίο είχε πάει τέλεια.Εγινε χαμός σπίτι του(μένει μόνος),έσπασε ποτήρια κτλπ.Τελικά πήγε και έδωσε και ευτυχώς δλδ γιατί αλλιώς δεν θα περνούσε.Όμως παρατήρησα πως έγινε πολύ νευρικός.Θύμωνε έυκολα.Το κακό όταν θυμώνει είναι πως βρίζει,πάντα ήταν έτσι.Αυτό με ενοχλεί αλλά δεν το έχει αλλάξει ,έτσι έμαθε βλέπετε απο το σπίτι του.Τις τελευταίες μέρες έφυγα οι γονείς μου επαρχεία και μένουμε μαζί.Νοιώθω πως έχω βαρεθεί και δεν θέλω να είμαστε συνέχεια μαζί.Δεν ξέρω γιατι όμως.τον αγαπώ αλλά με εκνευρίζει πολλές φορές που κριτικάρει τους πάντες(αδέρφια,φίλους κτλπ) και δεν το καταλαβαίνει.Σκεφτόμουν να του πώ να μείνουμε για λίγο μακριά αλλά δεν θέλω κιόλας.Είναι αληθινή αγάπη και απο τους 2.Δεν μας χώρησαν σοβαρότερα πράγματα και θέλω να το παλέψω.Ομως μου την δίνει η στάση του.Ισως βέβαια φταίει που έφυγαν και οι γονείς μου(για πρώτη φορα) και μου λείπουν και αυτοί.Δεν ξέρω τι να κάνω.

[elirene]

Εγω θα έλεγα να μην απομακρυνθεις μωρε..ποιον αλλον εχει τοσο κοντα σου, μπορει και να το παρει στραβα η να αλλαξει κάτι προς το χειροτερα.στις σχεσεις οι ισορροπιες ειναι λεπτές..αν σε ενοχλει κάτι λέγε το και εγω αυτο κάνω κυρ ελεισον δεν περνάει τπτ και βλεπω βελτιώσεις εστω μικρές..
Εντομεταξύ αν ειστε στο ίδιο σπίτι δεν χρειάζεται να τα κάνετε κ ολα μαζι..κάνε δικά σου πράγματα ασχολήσου με το διάβασμα σου η πήγαινε να δεις συγγενης φίλες αν θες να ξεσκάσεις..υπάρχουν τρόποι..

[Remedy]

ποσο καιρο νοιωθεις αυτο τον εκνευρισμο που μας λες με οσα δεν σου αρεσουν στον φιλο σου?
συνηθως βλεπουμε τα αρνητικα του συντροφου και μας ενοχλουν, οταν περασει ο ερωτας...

ομως
επειδη εχετε περασει πολλες δυσκολιες και οι δυο σας και τις περασατε μαζι, επειδη οπως λες ειχες αυτη την αλλαγη με την αναχωρηση των γονιων και την συγκατοικιση, μπορει να ειναι μια περιστασιακη κουραση και να περασει σε λιγο.
παρολα αυτα, η δικη μου γνωμη στις μακροχρονιες σχεσεις που δεν αποφασιζουν την δημιουργια οικογενειας αμεσα, ειναι εναντια στην συμβιωση.
η συμβιωση βοηθαει στην υπερβολικη εξοικειωση και στο τελος του παθους.
ενα παραπανω εσεις που περασατε τοσα με τις σπουδες και τις ασθενειες και ολα αυτα.
πολυ καλα για την ανθρωπινη σχεση, πολυ ασχημα για την ερωτικη...

αν θες την γνωμη μου, δωσε λιγο χρονο να ξεκουραστεις ειτε μονη ειτε συγκατοικωντας, να δεις αν παραμενει ο εκνευρισμος κι αυτη η κακη διαθεση, αν ομως καταληξεις οτι τελειωσε ο ερωτας, μην καθεσαι καθολου.
η συνεχιση μιας σχεσης χωρις παθος σε τοσο νεαρη ηλικια, ειναι μεγαλο λαθος, μονο χρονο απο την ζωη σου θα σου φαει..

[despoina26]

η ζωη ειναι μικρη ωραια υγεια να εχουμε να γνωριζουμε φιλους, συντροφους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ουδεις αναντικαταστατος!!! οταν κατι κανει τον κυκλο του φευγουμε απλα.
πανικος σκετος ειναι αυτη η σχεση την διαβασα και μου χαλασε η διαθεση απορω η δικη σου διαθεση πως ειναι με ολα αυτα.. ε οχι κοπελια εμεις πανω απο ολα για να μπορεσουμε να αγαπησουμε και τους αλλους.