αυτοκαταστροφη

[xrhstos30]

pls help.................
υπαρχουν στιγμες που καταριεμαι τον εαυτο μου !!
ολα ξεκινησαν 6 μηνες πριν οταν μετα απο 4 χρονια σχεσεις με την κοπελα που στο πρωσωπο της βρηκα το αλλο μου μισο και αυτη σε μενα ετοιμαζομασταν να επισημοποιησουμε την σχεση τα παντα κυλουσαν πολυ ωραια με εκανε να περναο και να εσθανομαι πολυ ομορφα ωσπου λογο της δουλειας μου αρχισα να γινομαι πιεστικος ζηλιαρης και ανυποφορος πολλεσ φορες το καταλαβενα και ζητουσα συγνωμη ζηλευα και της το εδιχνα επειδη η δουλεια μου ειναι μακρια (ταξιδευω) περνουσαν διφορα απο το μυαλο μου χωρις ομως να εχω ενδειξεις για κατι και τοτε αναρωτιομουν γιατι ρε βλακα τα κανεις αυτα ,προσπαθουσα να την τεσταρο ενο μου ειχε αποδειξη την αγαπη τησ παρα πολλες φορες και οτι εγω ..ειμαι εδω για σενα.. εσυ εισαι η ζωη μου ελεγε
το ιδιο ισχυει και για μενα απαντουσα αλλα στο πισω μεροσ του μυαλου μου περνουσαν διαφορα και φοβομουν μην χασω τον ανθρωπο που αγαπησα περισσοτερο και απο την ζωη μου! αυτο με εκανε να γυνομαι εντονα ζηλιαρης και να την πιεζω που πας με πιον μμ και τετοια οσπου καπια στιγμη εσπασε και μου ειπε θελω να μεινω μονη να ηρεμησω λιγο και να χξανασυνεχισουμε εχασα την γη κατω απο τα ποδια πονεσα τοσο οσο και με τον θανατο του πατερα μοθ και ακομη παραπανο αλλα επεστρεψε καπια στιγμη τα συζυτησμα και ειδα τα λαθη μου και τα δικα της περσαν καποιοι μηνες και επιανα τον εαυτο μου να κανει παλι τα ιδια λαθη ετρωγα τα σκαμπηλια μου και επανερχομουν φοβουμενος οτι θα την ξαναχασω τελιωνοντας το ταξιδι μου αυτο ειχα κανει ολες της προετοιμασιες για την εκπληξη να της ζητησω να γινει γυναικα μου γιατι καταλαβενα οτι ολλα πανε καλα αλλα την εκπληξη μου την εκανε εκεινη και εμεινα με το δαχτθλιδι και τισ σουιτες και ψυχολογικα κατακρεουργειμενος
θελω να χωρισουμε ειπε εσθανομαι πολυ πιεσμενη παρα πολυ το ξερω οτι μπορει να κανω λαθος με την αποφαση αυτη και οτι μπορει να το μετανιωσω αν το μετανιωσω θα γυρισω και να ξερεις οτι ξερω οτι δεν θα υπαρξη αλλος που να με αγαπηση οσο εσυ ηταν τα λογια της ολλα μου τα ονειρα που ειχα κανει με τον ανθρωπο που αγαπησα περρισοτερο γκρεμιστρηκαν και χαθηκα στα συντριμια τους !!!
κατεστρεψα την ζωη μου με την ζηλια μου προσπαθησε να δεις ελεγα κανω πολλες προσπαθειες ειμαι απο παντου πιεσμενος να το ξεπερασω αλλα μην δινεις και εσυ τροφη και μου το αναζοπυρωνεις μεινε να το πολεμισουμε βοηθησε μεε να το ξεπερασω/ουμε και ολλα να γινουν οπως πριν .....
το αποτελεσμα ειναι ο χωρισμος.....
απο πηγες εμαθα οτι εχει μεινει και σκεφτεται τα υπερ και τα κατα της σχεσεις και αν μπορει να γυρισει αφηνοντας τα κατά απ'εξω και να συνεχισουμε σ αυτο το ονειρο που ειχαμε!
τη να κανω να την πλησιασω να της μηλισω η να το αφησω η αποσταση δεν φερνει και απομακρυνση?η μηπως μια νεα πιεση?
τη πρεπει να κανω να την ξανακερδισω και δεν μιλαμε για θεμα εγωισμου γιατι τον εχω κλειδωση και δεν με απασχολη καθολου το γιατο τι να κανω αρκει να ειμαστε μαζι.......

[τι-ποτέ]

αγαπητέ χρήστο30,
μόλις σε διάβασα. σκέφτηκα την κοπέλα όπως και σένα.
ο άντρας μου με αγαπάει πολύ. ήμουν ο παιδικός του έρωτας, παντρευτήκαμε από αγάπη, ζήσαμε όμορφα.
σε κάποια στιγμή άρχισε να σκέφτεται ότι τον απατάω. του έλεγα \'πώς;\', του έλεγα βάλε ντέντεκτιβ να είσαι σίγουρος, του έλεγα του έλεγα...
είμαστε ήδη παντρεμένοι και είχαμε παιδί. επανερχόταν και ξανά τον νικούσαν οι αμφιβολίες. στο τέλος μου μπήκε η ιδέα \'αφού λέει ότι τον απατάω, ίσως να πρέπει να το κάνω να τελειώνουμε\'. αυτή η σκέψη ήταν ένα μεγάλο βάσανο. και φυσικά θεωρητικά.
επιτέλους κάποιος τον έπεισε και συμβουλεύτηκε ψυχίατρο γιατί το βάσανο γι\'αυτόν ήταν πιο οδυνηρό.
τότε τα πράγματα πήγαν για μερικά χρόνια σαφώς καλύτερα.
μετά κάποιοι κόπανοι του είπαν πως τα ψυχοφάρμακα δε χρειάζονται και άλλες αηδίες. ξέρουμε όμως από πρώτο χέρι, πως τα φαρμακευτικά βοηθήματα είναι απαραίτητα μερικές φορές, και όταν χρειάζονται, τα ταμπού που έχουμε πρέπει να καταρέουν σαν χαρτόσπιτα που είναι...
έτσι σταμάτησε την αγωγή του, και προοδευτικά η ζωή μας έγινε κόλαση.
αν θες να σώσεις τη σχέση και τη ζωή σου, αν έχεις όντως κλειδώσει τον εγωισμό σου -πράγμα πολύ δύσκολο και μαγκιά σου αν το κατάφερες,- συμβουλέψου έναν ειδικό. μίλησε. τότε μπορεί να δεις τα πράγματα στις πραγματικές, απλές διαστάσεις τους, και να ωφεληθείς. κρίμα είναι να υποφέρεις. η ζωή έχει δυσκολίες, δε χρειάζεται να της προσθέτουμε κι άλλες. και η ζωή έχει και πολλές ομορφιές και η μιζέρια της ζήλειας είναι μεγάλο λούκι...
καλή τύχη!

[xrhstos30]

Originally posted by τι-ποτέ
αγαπητέ χρήστο30,
μόλις σε διάβασα. σκέφτηκα την κοπέλα όπως και σένα.
ο άντρας μου με αγαπάει πολύ. ήμουν ο παιδικός του έρωτας, παντρευτήκαμε από αγάπη, ζήσαμε όμορφα.
σε κάποια στιγμή άρχισε να σκέφτεται ότι τον απατάω. του έλεγα \'πώς;\', του έλεγα βάλε ντέντεκτιβ να είσαι σίγουρος, του έλεγα του έλεγα...
είμαστε ήδη παντρεμένοι και είχαμε παιδί. επανερχόταν και ξανά τον νικούσαν οι αμφιβολίες. στο τέλος μου μπήκε η ιδέα \'αφού λέει ότι τον απατάω, ίσως να πρέπει να το κάνω να τελειώνουμε\'. αυτή η σκέψη ήταν ένα μεγάλο βάσανο. και φυσικά θεωρητικά.
επιτέλους κάποιος τον έπεισε και συμβουλεύτηκε ψυχίατρο γιατί το βάσανο γι\'αυτόν ήταν πιο οδυνηρό.
τότε τα πράγματα πήγαν για μερικά χρόνια σαφώς καλύτερα.
μετά κάποιοι κόπανοι του είπαν πως τα ψυχοφάρμακα δε χρειάζονται και άλλες αηδίες. ξέρουμε όμως από πρώτο χέρι, πως τα φαρμακευτικά βοηθήματα είναι απαραίτητα μερικές φορές, και όταν χρειάζονται, τα ταμπού που έχουμε πρέπει να καταρέουν σαν χαρτόσπιτα που είναι...
έτσι σταμάτησε την αγωγή του, και προοδευτικά η ζωή μας έγινε κόλαση.
αν θες να σώσεις τη σχέση και τη ζωή σου, αν έχεις όντως κλειδώσει τον εγωισμό σου -πράγμα πολύ δύσκολο και μαγκιά σου αν το κατάφερες,- συμβουλέψου έναν ειδικό. μίλησε. τότε μπορεί να δεις τα πράγματα στις πραγματικές, απλές διαστάσεις τους, και να ωφεληθείς. κρίμα είναι να υποφέρεις. η ζωή έχει δυσκολίες, δε χρειάζεται να της προσθέτουμε κι άλλες. και η ζωή έχει και πολλές ομορφιές και η μιζέρια της ζήλειας είναι μεγάλο λούκι...
καλή τύχη!

ti-pote σ ευχαριστω για την συμβουλη σου εχω επισκευθει ειδη εναν ψυχολογο καιεχουμε βρει το προωλημα και το παλευω το θεμαειναι να της δωσω να το καταλαβει και τα ερωτηματικα μου ειναι οτι αν την πλησιασω να μηλισουμε μηπως εσθανθει οτι την πιεζω αυτο που θελω ειναι να την σφιξω παλι στην αγκαλια μου και να να την πεισω οτι εχω αλλαξη αλλα πως να το κανω ......

[τι-ποτέ]

τι να πώ...
εσύ είσαι κύριος του εαυτού σου, εσύ γνωρίζεις και την κοπέλα, κι εκείνη το ίδιο, και ευχομαι να αποφασίσεις το σωστό και για τους δυο σας...
πάντως καλά έκανες και επισκέφτηκες ψυχολόγο, γιατί το πρόβλημα της ζήλειας και οι ιδέες έρχονται και μας βασανίζουν καμιά φορά εκεί που δεν το περιμένουμε. καλό είναι να βρεις την άκρη με τον εαυτό σου, και τότε όλα νομίζω θα πάνε καλύτερα...
καλή επιτυχία καί καλή δυναμη!
την καλησπέρα μου!