τι επαθα παλι?????

[ARTEMIDA]

Βοηθεια...
Σημερα το πρωι εκει που καθομουν αμεριμνη στην τραπεζα ξαφνικα με πιανει ενα μουδιασμα στο προσωπο το οποιο ξεκινησε απο το σαγονι και ανεβηκε ως το μετωπο... Με το που το αισθανθηκα πηγε να με πιασει κριση πανικου αλλα ευτυχως το εσωσα.. Γενικα αυθυποβαλομαι τελευταια στις κρισεις πανικου...
Μετα χαλαρωσα και εχω την αισθηση απο τοτε οτι εχω φαει ενεση αναισθητικη στο προσωπο... Καποιες ωρες δεν αισθανομαι κατι... Αλλα και παλι τωρα που σας το περιγραφω παει να μουδιασει παλι...
Επειδη απο τον Μαρτιο ταλαιπωρουμαι με μια αγχωδη διαταραχη, καταθλιψη και Αγχωδη διαταραχη με αγοραφοβια στο μυαλο μου εχει κολλησει η ΣΚΠ , η νοσος λαιμ που διαβασα στο ιντερνετ και γενικα ολα τα κακα...
Βοηθεια... παιζει να ειναι απο τον φοβο και τον πανικο που με κυβερνα τελευταια οτι κατι εχω 'η μηπως ηρθε η ωρα για μαγνητικη... Φοβαμαι... Δεν ειμαι δυνατη να κανω τωρα μαγνητικη... Δε μπορω να το διαχειριστω... Η ψυχολογος μου λεει οτι ολα ειναι ψυχοσωματικα.. Οι εξετασεις μου εχω κανει απο τον Μαρτιο δεν δειχνουν τιποτα περα απο λιγο χαμηλη αλλα μεσα στα οριο Β12 για την οποια παιρνω κατα διαστηματα NEUROBION... ΠΡΙΝ 4ΜΕΡΕς ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΣΟΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ... Ειναι αρχη ακομη για να δω αποτελεσμα απ οσο ξερω...
Αλλα το σημερινο τι ηταν????
Μηπως αυριο να παω σε νευρολογο?? Μηπως να παω τωρα σε κανεναν?? Μ εειχε εξετασει τον Ιουλιο ενας γνωστος οχι γι αυτα τα συμπτωματα αλλα για μυρμηγκιασματα και κομμαρες και αδιαθεσια αλλα δεν βρηκε τιποτα νευρολογικο τοτε...
Τι να κανω...
Ο παθολογος μου ειχε πει να παω σε ψυχιατρο...
Τα εχω δει ολα....

[betelgeuse]

Κλασσικη αρχη κρισης πανικου επαθες.
Και εγω μετα απο τοσα χρονια εχω μαθει να τις ελεγχω,αλλα που και που μουδιαζουν τα χερια μου.
Το προσωπο μου εχει χρονια να μουδιασει.
Εν τω μεταξυ οσο ψαχνεις τοσο θα βρισκεις.
Εγω εχω σταματησει να ψαχνω συμπτωματα και να διαβαζω για ασθενειες στο νετ.
Για πολυ καιρο αναλωνα τον χρονο μου στο να σκεφτομαι ασθενειες,τωρα το εκοψα.Δεν προσφερει τιποτα,χανεις τον χρονο σου και την διαθεση σου.

[πεννυ]

Τι κακό πράγμα είναι αυτό; Εγώ ήμουν μια χαρά, είχα καταφέρει να μην παίρνω τίποτα από φάρμακα μόνο λίγο lexotanil (μισό των 3) όταν ένοιωθα λίγο υπερένταση και όλα καλά. Εχω κι εγώ γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και έχω πάει σε νευρολόγους, ψυχολόγο και ψυχίατρο όπου όλοι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Αυτό που παθαίνω εγώ είναι ότι χάνομαι, δηλαδή νομίζω ότι εκεί που σου μιλάω θα αναρωτηθώ ποιος είσαι; Βλέπω τα παιδιά μου και νομίζω ότι δεν θα τα θυμαμαι. Πράγματα παράλογα που με αγχώνουν εκείνη τη στιγμή και με πανικοβάλλουν. Νιώθω ένα βάρος στο κεφάλι και στον αυχένα ειδικότερα. Δε νιώθω χαρά με τίποτα. Εχω σκεφτεί να ξαναπάω στον ψυχίατρο αλλά δε θέλω φάρμακα γιατί με κάνουν χειρότερα με τις παρενέργειες. Βέβαια έχω και πολλά προβλήματα και εκεί που ησυχάζω νάσου και ένα καινούργιο. Ο μικρός μου γιος που είναι 8 χρόνων πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και δεν περπατάει και δε μιλάει. Η απάντηση των γιατρών και το... ένστικτό μου είναι ότι δεν θα περπατήσει γιατί έχει πρόβλημα στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Εχω περάσει πάρα πολλά με αυτό το παιδί που όμως έιναι η ζωή μου. Εχει κάνει 9 χειρουργεία στο κεφάλι. Τους τελευταίους έξι μήνες ο σύζυγος άνοιξε αρτοποιείο και φυσικά με την κρίση που υπάρχει δεν πάει και πάρα πολύ καλά με αποτέλεσμα να υπάρχει γρίνια γιατί δουλεύω και εγώ εκεί και συνέχεια με κρίνει ότι δεν κάνω κάτι σωστά στις πωλήσεις και μου έχει ρίξει την αυτοπεποίθηση στα.... τάρταρα. Εγώ πάλι από την άλλη πιστεύω ότι τα πάω καλά γιατί και κοινωνική είμαι και ομιλητική με τους πελάτες είμαι και οπως φαίνεται του κόσμου του αρέσει αυτό. Η γκρίνια και οι συνεχείς καυγάδες με έχουν φέρει σε σημείο να θέλω να χωρίσω. Το σκέφτομαι πολύ σοβαρά γιατί κουράστηκα. Ολα αυτά λοιπόν με εχουν κάνει τις τελευταίες μέρες ένα κουρέλι. Αποκορύφωμα ήταν μια συζήτηση με μια γνωστή μου που μου είπε οτι πριν χρόνια την έπιασαν κρίσεις πανικού με αποτελεσμα να την πάνε στο Δαφνί επειδή δουλεύει εκεί μια συγγενής της και έμεινε για να ηρεμήσει αρκετό καιρό. Τώρα έιναι μια χαρά αλλά εγώ από εκείνη τη στιγμή πανικοβλήθηκα γιατί η έμμονη ιδέα μήπως και τρελαθω και πάω σε ένα τέτοιο μέρος ξαναγεννήθηκε. Η αδελφή μου μου λέει να λέω συνέχεια (είμαι καλά, είμαι καλά) προσπαθώ αλλα τις περισσότερες φορές αποτυχαίνω. Φοβάμαι πολύ μήν πάθω τίποτα και ανησυχώ με αυτό που αισθάνομαι τις τελευταίες μέρες. Ελπιζω να μη σας ζάλισα. Ηθελα κάπου να τα πω για να ξαλαφρώσω. Ισως τώρα να νιώσω καλύτερα.

[ARTEMIDA]

betelgeuse, λες????? λες να ειναι αυτο?? Συνηθως στις κρισεις πανικου με πιανουν αλλα συμπτωματα... ξεκιναω με ταχυκαρδια, κρυο ιδρωτα και αρχιζουν ολα να τρεμοαπιζουν στα ματια μου και να σβηνουν... δεν σβηνουν ομως... αρχιζω και λεω κριση πανικου ειναι... θα περασει.. συνελθε... συνελθε... και σιγα σιγα επανερχομαι αλλα ειμαι σκατα για ολοκληρη τη μερα μετα... αυτο πρωτη φορα μου ετυχε...νομιζα οτι επαθα εγκεφαλικο... πραγματικα..ηταν αλλη αισθηση... βεβαια μουδιασματα τετοιου ειδους δλδ σα να με χουν βαρεσει 10 αναισθητικες ενεσεις ειχα το καλοκαιρι οταν πρωτη φορα εκανα μεσω google τη διαγνωση οτι εχω σκληρυνση... εκει 2 βδομαδες ημουν σε κριση πανικου με χιλιαδες συμπτωματα... με τη βοηθεια του παθολογου και της ψυχολογου επανηλθα και ημουν τελεια για 3μηνες περιπου...τις τελευταιες 2 βδομαδες εχω ενα σαν τρεμουλο εσωτερικο ωρες ωρες αλλα οπτικα δεν τρεμω... και οταν ειμαι ορθια νομιζω οτι δεν με βαστουν τα ποδια μου απο το τρεμουλο αλλα δεν φαινεται με το ματι... και σαν καποιος να με τρανταζει.. ενας παθολογος ειπε στον αρραβωνιαστικο μου πως το τρανταγμα ειναι απο την δυνατη ροη του αιματος στο σωμα οταν ειμαστε σε κατασταση αγχους τοτε χτυπαει σε φλεβα και αισθανεσαι τρανταγμα.. οταν ακουσα αυτο ηρεμησα και σιγα σιγα μου εφυγε... σημερα παλι μετα το μουδιασμα να σου το!!εχω φοβο μεγαλο για ογκο στο κεφαλι και αυτοανοσα, σκπ και λαιμ (αυτη την τελευταια την ανακαλυψα πριν λιγο καιρο να παρει!)... Γενικα το σωμα μου περιεργα πραγματα μου κανει τελευταια .. πονος στον αυχενα που οταν σκιβω το κεφαλι κατω με τραβαει ολη η πλατη σα να μου την ξεριζωνεις και με χτυπαει μεχρι τη μεση... κατι πονακια στη μεση...Γενικα οτι να'ναι...τι να πω???γιατι επεστρεψαν ολα παλι???? πριν καμια ωρα βουηζε και το δεξι μου αφτι...
πεννυ μου, καιρο εχω να σε ακουσω...ειχαμε μιλησει και στην αρχη της ιστοριας μου που μπηκα στο forum σας... κανω ψυχοθεραπεια και απ οτι καταλαβαινω ειναι εντονη η καταθλιψη σου... δεν αισθανεσαι χαρα... μια καλη ψυχοθεραπεια ισως σε βοηθησει πιστευω... να δεις με αλλη ματια τον κοσμο και τη ζωη... εγω προσπαθω... δυστυχως καμια φορα γερα χτυπηματα μας κανουν να τα δουμε αλλιως... αλλα εσυ αυτο που βιωνεις με το παιδι σου ειναι αρκετα γερο... Κι εγω ηθελα να χωρισω μεχρι πριν ενα μηνα περιπου...τωρα που σχεδιαζουμε γαμο... σκεψου... αφου τα βλεπω ολα μαυρα κι αραχνα και οτι κατι εχω σκεφτομαι...ο φοβος μου για αρρωστιες ειναι τεραστιος... γι αυτο κανω και ομοιοπαθητικη... το φαρμακο που μου εδωσαν γραφει πως ειναι για νοσοφοβιεα και για αγχος υγειας και θανατου... ελπιζω νβα αρχισει να με βοηθα...
Εμαθα και ενα δυσαρεστο για εναν παλιο φιλο και μου ηρθε ταμπλας... τα ειδα ολα... τοτε επαθα το προηγουμενο σαββατο την πρωτη κριση πανικου... τα χρειαστηκα κανονικα... απο τοτε αρχισα να υποτροπιαζω παλι... οπως λεει η ψυχολ μου ειμαι σαν να αναρρωνω απο πνευμονια και πριν παρω τα τελευταια 2χαπια της αντιβιωσης να καθομαι αναμεσα σε 2 ανοιχτα παραθυρα...η υποτροπη ειναι δεδομενη... οποτε.... αλλα ολα μου λεει ειναι μεσα στη ζωη... και προσπαθω να το χειριστω... αλλα για ολα αυτα λεει πως υπευθυνα ειναι τα αδιεξοδα της ζωης μου... και προσπαθουμε να λυσουμε αυτα... μηπως να πας σε εναν ψυχολογο για αρχη?? γιατι με τα χαπια ολα περνουν προσωρινα...
Εγω που να παω με το μουδιασμα του προσωπου?????Μολις γυρισα απο το γυμναστηριο και αισθανομαι οκ προς το παρον... αλλα ειμαι χε...νη καιμονο στη σκεψη οτι μπορει να μου ξαναερθει.....

[betelgeuse]

Δεν λυνονται μαγικα τα προβληματα.
Εγω εχω σχεδον 9 χρονια που το παλευω,αλλα ακομα και σημερα μερικες φορες υποτροπιαζω.
Το κλειδι ειναι να μαθουμε να ξεπερναμε την καθε φοβια σιγα σιγα και να μαθουμε να ελεγχουμε το αγχος.
Και αυτο παιρνει χρονο.

[ARTEMIDA]

Μακαρι με ενα ραβδακι να μας χτυπουσαν στο κεφαλι και τα περνουσαν ολα... Θελει χρονο και κοπο και χρημα... Αλλα αυτες οι υποτροπες και τα νεα ψυχοσωματικα??? Που θα φτασουμε πια?? εγω ειμαι συνηθως 2,5-3μηνες τελεια με λιγα σωματικα που δεν τα δινω σημασια και μετα μου ερχεται ενα γερο καινουριο κι αρχιζω και τρελαινομαι... Στον γιατρο δεν ξαναπηγα αλλα κ..τρωγομαι να παω και παλι... κι αυτοι χρυσαφι ζητανε πολλες φορες.. Βεβαια μεσα σε ολα αυτο θα σε κολλαει??? οοοχιιι φυσικα... αλλα ειναι φαυλος κυκλος ολο αυτο...