λογική και συναίσθημα

[mariafil]

Καλησπέρα,

γράφω εδώ μετά απο καιρό με αλλεπάλληλες συνεδρίες, πράξεις και γεγονότα...

μετά απο αρκετή σκέψη κατέληξα... ότι σε τίποτα δεν μπορεί να είμαστε απόλυτοι καθώς ο χρόνος κυλά και όλα αλλάζουν αναπάσα στιγμή...

προφανώς πρέπει να είμαστε προσυλωμένοι σε κάποιες βασικές αξίες αλλά τίποτα δεν είναι σωστό και τίποτα λάθος... αν περιμένουμε την αιώνια φιλία πχ αυτή δε θα ρθεί ποτέ...

είμαστε όλοι ανεξάρτητα όντα και ο καθένας πρέπει να βρίσκει τρόπους να προσεγγίζει διάφορους ανθρώπους....

τώρα όσον αφορά την λογική πρέπει να είμαστε λιγάκι διαλεκτικοί όσον αφορά τις απόψεις μας και τις πράξεις μας...

όλοι έχουμε διαφορετικές απόψεις καθώς όλοι έχουμε διαφορετικές αφετηριές... όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει μία βάση στην οποία να μπορούμε να πατάμε και να συνεχίζουμε για το αύριο...

τώρα όσον αφορά τα συναισθήματα... καλό είναι να τα παγώνουμε αρκετές φορές γιατί αναπόφευκτα έρχεται η πτώση...

ο πιό ευτυχισμένος άνθρωπος πιστεύω έιναι αυτός που μπορεί να συνδυάζει και την λογική και το συναίσθημα με μια προοπτική για το αύριο...

βασικές αξίες όπως είναι η φιλία και η δουλειά ίσως πρέπει να θεωρούνται απαραίτητες...

αν και να θυμάστε πως τίποτα δεν είναι σίγουρο....

λέξεις όπως:"πρέπει", "είμαι σίγουρος" ίσως πρέπει να αποφεύγονται...

αλλά καλό είναι να υπάρχει κάτι που να πατάμε,χωρίς να θεωρούμε πως είναι το απόλυτα σωστό...

αυτά...

[μαρκελα]

Καλημέρα σου. Μ' αρέσουν όσα γράφεις, μάλλον περισσότερο ο τρόπος που γράφεις, βγάζει ευγένεια και ώριμη προσέγγιση και θάθελα να σε ρωτήσω αν συμφωνείς, πως για κάνουμε μια αληθινή φιλία χρειάζεται πρώτα νάμαστε φίλοι εμείς με τον εαυτό μας. Προσωπικά πιστεύω, ότι αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε το εκπέμπουμε και προσελκύουμε ανθρώπους, που δεν είναι και οι πλέον κατάλληλοι για μας, μ' αποτέλεσμα στην συνέχεια να θυμώνουμε με τον άλλον που στο κάτω-κάτω ήταν εξ' αρχής αυτός που ήταν κναι που ίσως προσπαθήσαμε και να τον αλλάξουμε. Μήπως το μυστικό τελικά κρύβεται στην αυτογνωσία; Με βοήθησε πάρα πολύ αυτό που λες, τόσο αυθεντικά, ότι χρειάζεται να παγώνουμε τα συναισθήματα, γιατί κάποια στιγμή έρχεται και η απομυθοποίηση. Νάσαι καλά!

[mariafil]

Καλημέρα σου. Μ' αρέσουν όσα γράφεις, μάλλον περισσότερο ο τρόπος που γράφεις, βγάζει ευγένεια και ώριμη προσέγγιση και θάθελα να σε ρωτήσω αν συμφωνείς, πως για κάνουμε μια αληθινή φιλία χρειάζεται πρώτα νάμαστε φίλοι εμείς με τον εαυτό μας. Προσωπικά πιστεύω, ότι αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε το εκπέμπουμε και προσελκύουμε ανθρώπους, που δεν είναι και οι πλέον κατάλληλοι για μας, μ' αποτέλεσμα στην συνέχεια να θυμώνουμε με τον άλλον που στο κάτω-κάτω ήταν εξ' αρχής αυτός που ήταν κναι που ίσως προσπαθήσαμε και να τον αλλάξουμε. Μήπως το μυστικό τελικά κρύβεται στην αυτογνωσία; Με βοήθησε πάρα πολύ αυτό που λες, τόσο αυθεντικά, ότι χρειάζεται να παγώνουμε τα συναισθήματα, γιατί κάποια στιγμή έρχεται και η απομυθοποίηση. Νάσαι καλά!

νομίζω το σωστό είναι να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους να επενδύουμε στην σχέση αλλά να μην περιμένουμε κάτι μεγάλο... γενικά πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία σε πολλά πράγματα...

εντάξει αυτά που έγραψα παραπάνω είναι απλές σκέψεις που πρέπει να γίνουν πράξη κάποια στιγμή... αλλά σιγά σιγά... το θέμα είναι να δοκιμάζουμε πράγματα για να ερχόμαστε πιό κοντά σε αυτό που είμαστε... και δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοί είμαστε πραγματικά... εκτός και αν καταλήξουμε σε κάποιες απόψεις και προχωράμε με αυτές χωρίς να επηρεαζόμαστε...

η διαλεκτική των πραγμάτων είναι κάτι αρκετά δύσκολο και θέλει αρκετή προσπάθεια...

[μαρκελα]

Ξέρεις κάποιες φορές, αρκεί το κάτι που θα σου πει ο άλλος και δεν ξέρω ίσως είναι και η κατάλληλη στιγμή.., για να σου γίνει το κλικ κι έτσι να πας πάρα κάτω. Αυτό δεν θα το πίστεψεις, αλλά έπαθα κι εγώ τώρα με το...να παγώνουμε τα συναισθήματα..., που έγραψες. Αν και ισχυρίζεσαι πολύ σωστά, ότι τίποτα δεν είν' απόλυτο, το συγκεκριμένο στην φάση, που είμαι, το βρίσκω για μένα απόλυτο! Όσο για τα "πρέπει" και " δεν πρέπει" έχεις δίκιο, πως όταν λέγονται μέσα στις συνεδρίες οι ειδικοί βγάζουν σπυράκια.

[mariafil]

Ξέρεις κάποιες φορές, αρκεί το κάτι που θα σου πει ο άλλος και δεν ξέρω ίσως είναι και η κατάλληλη στιγμή.., για να σου γίνει το κλικ κι έτσι να πας πάρα κάτω. Αυτό δεν θα το πίστεψεις, αλλά έπαθα κι εγώ τώρα με το...να παγώνουμε τα συναισθήματα..., που έγραψες. Αν και ισχυρίζεσαι πολύ σωστά, ότι τίποτα δεν είν' απόλυτο, το συγκεκριμένο στην φάση, που είμαι, το βρίσκω για μένα απόλυτο! Όσο για τα "πρέπει" και " δεν πρέπει" έχεις δίκιο, πως όταν λέγονται μέσα στις συνεδρίες οι ειδικοί βγάζουν σπυράκια.

δεν ξέρω πως είναι οι διάφοροι ειδικοί ψυχοθεραπευτές που υπάρχουν... πάντως ο δικός μου είναι αρκετά φιλοσοφημένο άτομο και με αρκετούς εγκεφαλικούς ορίζοντες... πιστεύω πως ένας καλός ψυχοθεραπευτής πρέπει να είναι αρκετά συνειδητοποιημένος και να έχει και μία δόση φιλοσοφίας χωρίς να ξεφεύγει απ' την πραγματικότητα κάτι που είναι η δουλειά του άλλωστε...

δυστυχώς απο μικροί μαθαίνουμε να βλέπουμε λίγο μονοδιάστατα τα πράγματα με απόψεις του στυλ "οι ολυμπιακοί είναι ηλίθιοι ας πούμε, οι τούρκοι είναι κακοί κ.ο.κ." και δεν βλέπουμε τα επιμέρους θέματα και τις μονάδες που μπορεί να υπάρχουν σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων...

βέβαια σε μια συζήτηση μπορεί να εκφράσεις τέτοιες απόψεις αλλά δεν χρειάζεται να είσαι απόλυτος...