Αγαπητή μου οικογένεια

[Flumen]

.................................................. ................ :)

[Θεοφανία]

Νατάσα....τέλεια οικογένεια δεν υπάρχει και όπως είπες, δεν διαλέγουμε ούτε τους γονείς, ούτε τα αδέλφια μας.
Δυστυχώς οι άνθρωποι είτε ταιριάζουν είτε δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, ακόμη και αν έχουν το ίδιο αίμα.
Στη δική σου την περίπτωση, φαίνεται να μη ταιριάζεις με κανέναν
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν σε αγαπούν ή δεν τους αγαπάς. σημαίνει τριβή με ανθρώπους που δεν έχεις να πεις τίποτα, άσχετα με τα συναισθήματα σας.
τι κάνεις?
Φεύγεις τρέχοντας! Βρες τρόπο να φύγεις, δεν φτιάχνονται αυτές οι καταστάσεις και αν έχεις τέτοια ελπίδα, είναι ουτοπική.

[Haldol_Kills]

Τα πα και σε αλλο θρεντ... απογαλακτισμος.. αληθεια τι ηλικια εισαι? Και εγω τους αγαπαω πολυ και μαγαπανε, αλλα πλεον ειμαστε λιγο πιο ανεξαρτητοι ο ενας απο τον αλλον (βοηθαει και οτι μενω μονος... ) .

Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία για 5 χρόνια να απομακρυνθω και να ανοίξει το μυαλό μου, γιατί αν δεν το χα κάνει, θα ένιωθα εγκλωβισμένη, ηττημένη, ενώ τώρα μπορώ να αποστασιοποιηθώ και να γνωρίζω πως έχω μια αξιοπρέπεια παραπάνω, πως έχω τρόπους που δε μου τους έμαθε η οικογένεια, πως ΠΡΕΠΕΙ να φυγω και να φτιάξω μόνη μου τη ζωή μου.

Ακριβως αυτο !!! Μπραβο Νατασα =]

[BrokeN_DoLL]

natasha σε καταλαβαινω ειδικα εκει που ειπες οτι σε περιγελανε. κ μενα το ιδιο κανανε. ενα θα σου πω, η φαπα θα τους ερθει ξαφνικα και θα ξυπνησουνε. αυτο το ''μας εσκασες'' το ακουγα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!

κανε υπομονη γτ ειναι δυσκολες οι φασεις. εγω ειχα καταντησει να μασαω τα δαχτυλα μ. δουλευεις?

[Kat711]

Καλό ξεκίνημα σε μια καινούργια ζωή λοιπόν!

[Haldol_Kills]

Δυστυχως η οικογενεια παιζει ρολο σε παρα πολλα.
Εμενα ηταν αρκετα καλοι γονεις,ειδικα στα παιδικα κ πρωιμα εφηβικα χρονια, μου δειχνανε πολυ αγαπη και μου διναν αρκετα ερεθισματα κλπ. Το μονο κακο τους ηταν οτι ηταν παραπανω υπερπροστατευτικοι απο οτι επρεπε και μου δημιουργουσαν καποιους φοβους πχ στο να κυκλοφορω μονος μου εξω , αργοτερα να μην κυκλοφορω αργα κλπ. Το καλο ηταν οτι εγω ημουν απο τη φυση μου ατιθασος οποτε μεγαλωνοντας μετα τα αγνοησα σχεδον εντελως αυτα, ομως πχ η αδερφη μου που ταν αλλος χαρακτηρας ακομα φοβαται να περπατησει μονη της οταν σκοτεινιασει πχ.. (ακομα και σε περιοχες που θεωρουνται ασφαλεις). Γενικα συγκρινοτντας τους με αλλους γονεις ειναι αρκετα καλοι δεν εχω παραπανο. Λαθη κανανε αλλα ηταν απο το υπερβολικο ενδιαφερον που μπλεκονταν στα ποδια μου (νταξει πλεον σχεδον καθολου, αυτο ελειπε σε αυτην την ηλικια ...) και καμμια φορα κανανε τα πραγματα χειροτερα. Αλλα γενικο ξερω οτι αν μου συμβει κατι και ζητησω βοηθεια θα στηριξουν.

[Flumen]

Ευχαριστώ παιδιά για τις απαντήσεις

Έσβησα το μήνυμα, αφού πέρασε η μέρα, πέρασαν και τα νεύρα, έκανα και μια τεράστια αγκαλιά στη μάνα μου και τα λοιπά ^^

Καλύτερα αυτά να βγαίνουν απο μέσα μας, αλλά δεν χρειάζεται να μένουν, προχωράμε..

Απογαλακτισμός είναι να μην εξαρτάσαι απο τους γονείς σου όπως το παιδί και καταφέρεις να μη νιώθεις ανασφάλεια μακρυά τους. Όχι το ότι αναγκάζεσαι να μένεις στα 24 μαζί τους επειδή δεν βρίσκεις δουλεια ;) Τώρα δε δουλεύω, δεν υπάρχουν οι ευκαιρίες του παρελθόντος, αλλά θα βρεθούν άλλες. Δουλεύω απο τα 16 μου οπότε... δε μασάμε

Υπομονή στα παιδιά που μένουν με τους δικούς τους και δυσκολεύονται να ανεξαρτοποιηθούν οικονομικά! Θα έρθουν καλύτερες μέρες αλλά μόνο αν ο καθένας μας ξεπεράσει τον εαυτό του και δεν επαναπαυτεί..

Να στε καλα, καλές γιορτές!