Κρίσεις Πανικού
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 19
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2004
    Location
    στο καβούκι μου
    Posts
    29

    Κρίσεις Πανικού

    Θα ήθελα να μάθω ποιά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μια κρίσης πανικού και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε εμείς σε περίπτωση που αντιμετωπίσει κάποιος δικός μας άνθρωπος κάτι τέτοιο. (ή ακόμα και εμείς οι ίδιοι)

    Έχω μια προσωπική εμπειρία αλλά δεν ξέρω αν αυτό που είδα ήταν μια κρίση πανικού ή κάτι άλλο.
    Επίσης έχω την αίσθηση πως οι κρίσεις πανικού είναι συχνότερες σε άτομα πολύ ευαίσθητα και συναισθηματικά που ζουν έντονα ορισμένες καταστάσεις.

    Μου έχει τύχει να είμαι στον κινηματογράφο και ο άνθρωπος που βλέπουμε μαζί την ταινία ξαφνικά νομίζει πως θα πεθάνει. Δυσκολεύεται να αναπνεύσει, αρχίζει να ζαλίζεται και έχει την αίσθηση του θανάτου.
    Βγαίνει έξω από την αίθουσα αλλά αυτή η αίσθηση εξακολουθεί να τον κυριεύει.

    Όταν ρώτησα πώς ξεκίνησε όλο αυτό, μου είπε πως ένιωσε τόσο πολύ την ταινία που παρακολουθούσαμε και επηρρεάστηκε τόσο πολύ συναισθηματικά, ένιωσε πως πιέστηκε, πως ζούσε εν μέρη τα \"ξένα\" συναισθήματα...Η μουσική σε συνδυασμό με την ένταση της ταινίας και τα συναισθήματα πίεσης που ξεπηδούσαν από την οθόνη ένιωσε να τον πνίγουν.

    Μου φάνηκε εν μέρη αστείο...ίσως γιατί εγώ δεν μπορώ να επηρρεαστώ σε τόσο μεγάλο βαθμό από μια ταινία. Από την άλλη έβλεπα τον πανικό και δεν μπορούσα να βοηθήσω. Προσπάθησα να τον πείσω να συγκεντρωθεί στην αναπνοή του και τον διαβεβαίωσα ότι είναι πολύ καλά...Ζωντανός τουλάχιστον και όχι ένα βήμα πριν τον θάνατο. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο...Συνέχισα να τον διαβεβαιώνω πως είναι καλά, πως πρέπει να αναπνέει αργά και σταθερά αλλά τίποτα παραπάνω.

    Αυτη η \"κρίση\" ( ; ) κράτησε περίπου στην μισή ώρα...όχι βέβαια με την ίδια ένταση.

  2. #2
    Αnnita
    Guest

    Για καθε τι υπαρχει λυση

    Γεια σας κα συγχαρητηρια για την ωραια σας προσπαθεια, να συμπεριλαβετε και εμας τους πανικοπληκτους στα forums σας. Ειμαι 43 και η πρωτη μου κριση πανικου ηταν στα 19. Εκτοτε αγνοειται η τυχη μου, μεχρι που πριν 10 χρονια ξαναπεσα στα ιδια. Διαβασα ολο τον Φροιντ, κ τους μαθητες του η αντιπαλους του κ πηρα κουραγιο. Η ουσια ειναι: oσοι-ες αντιμετωπιζουν αυτο το προβλημα να σπευσουν για ψυχοθεραπεια η ψυχαναλυση η οτι αλλο υποστηρικτικο τους ταιριαζει. Εκει θα ανακαλυψουν, ο,τι η οικογενεια τους εχει επιμελως αποκρυψει , κ θα ξαναγεννηθουν. Δηλ. θα ξαναμαθουν να ζουν τη ζωη τους απο κει που σταματησε. Να βιωνουν τα θελω τους συνειδητα κ οχι να τα ριχνουν στο recycle bin του ασυνειδητου. Δυσκολη δουλεια ισως η δυσκολοτερη αλλα η ικανοποιηση που θα παρουν ριχνει αμεσα τον πυρετο .
    Μεσα απο αυτο το forum που δυσκολα θα με διωξετε, περιμενω φιλους-φιλες
    για να γκρινιαξουμε παρεα, η συμβουλες που θα με βοηθησουν στο ταξιδι μου.Σας φιλω, Αννιτα

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2004
    Posts
    1
    Είμαι κι εγώ μια πανικόπληκτη, προς μεγάλη έκπληξη δική μου και των γύρω μου. Εδώ και 2 χρόνια έπαθα μια κρισούλα ενώ οδηγούσα χωρίς εμφανή λόγο. Κρύος ιδρώτας, αίσθημα επερχόμενης καταστροφής, τρεμούλα...και δεν ξαναοδήγησα από τότε. Τα συμπτώματα άρχιζαν με το που καθόμουν πίσω από το τιμόνι. Δεν έχω δηλαδή πρόβλημα αν οδηγούν άλλοι, ακόμα κι αν δεν τους βρίσκω σωστούς οδηγούς. Μια φορά περσι το χειμώνα πήρα το τιμόνι για ένα δίωρο, να ξεκουράσω τον οδηγό σε ένα ταξίδι, αλλά βρέθηκαν κάτι χιόνια μπροστά μου και ...κόλωσα, με ξανάπιασε... κι ένιωσα και γαϊδούρα που επωμίστηκε ο άλλος όλο το ταξίδι...

    Οδηγούσα 8 χρόνια ένα πολύ δύσκολο αυτοκίνητο, κατά γενική ομολογία καλή οδηγός, με αυτοπεποίθηση,η οδήγηση μου άλλαξε τη ζωή προς το καλύτερο, ήταν διασκέδαση για μένα να πάρω το αυτοκίνητο χωρίς να έχω κάποιο συγκεκριμένο προορισμό, ήταν το μέσο που με έκανε να νιώθω ελεύθερη, αυτόνομη,...τί έπαθα ξαφνικά??

    οκ, εξυπηρετούμαι μια χαρά με τα πόδια, με οχήματα άλλων ή με ταξί, αλλά το πρόβλημα επεκτάθηκε σε άλλους τομείς. Για παράδειγμα ανακάλυψα ότι άρχισα να αποφεύγω μέρη με πολύ κόσμο, ενώ πριν ήμουν της πολυκοσμίας. Στη δουλειά πάλι, υποχώρησε σημαντικά μια τάση που έχω στα επαγγελματικά μου να αναλαμβάνω με ενθουσιασμό \"δύσκολες\" περιπτώσεις και από εκεί που ήθελα να ξεχωρίζω, τώρα θέλω να περνάω όσοσ το δυνατόν πιο απαρατήρητη.
    Είναι σαν εκείνο το παιχνίδι με τα ντόμινο, που το ένα πέφτει πάνω στο άλλο...

    Έχω καταλήξει ότι τις τρεις αυτές αλλαγές συνδέει η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Μόνο που δεν μπορώ να καταλάβω ποιό γεγονός με επηρέασε τόσο, όλα πήγαιναν περίφημα στη ζωή μου.

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2004
    Posts
    26

    Τα ψευδή σήματα κινδύνου...

    Οργανισμοί φυσιολογικοί κατά τα άλλα, μα με χαμηλά αποθέματα υπομονής, ίσως εξαιρετικά υπερ-δραστήριοι.
    Εκεί που απορυθμίζεται ο οργανισμός, εκεί που τα ψευδή σημάδια κινδύνου αυξάνουν το αίσθημα του \"δεν μπορώ\"...και νάτος ο πανικός...

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2004
    Posts
    12
    Η πρώτη κρίση με βρήκε μέσα στον ηλεκτρικό πριν 7 χρόνια, πέντε μηνών έγκυος στο δεύτερο παιδί μου.


    Από τότε έχουν ακολουθήσει δεκάδες και ενώ θα μπορούσα να συμφωνήσω με τη Σουβλίτσα στο ότι δεν μπορώ να καταλάβω ποιο γεγονός επηρέασε τόσο πολύ την ζωή μου, αν θέλω να είμαι ειλικρινής (το παθαίνω ώρες - ώρες), γνωρίζω πως με πιάνει κάθε φορά που νιώθω να ζορίζομαι είτε ψυχολογικά (να με πιέζουν για κάτι που δε θέλω), είτε φυσικά (π.χ. πολυκοσμία στο λεωφορείο ή στη βόλτα στο Μοναστηράκι). Χάνω τον αέρα μου και με λούζει κρύος ιδρώτας. Αν δεν έχω νερό μαζί μου νιώθω πως θα πεθάνω.

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2004
    Location
    Korydallos
    Posts
    1
    Γειά σου,

    Γράφεις ότι η πρώη φορά που σε έπιασε πανικός ήσουν σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Πως το αντιμετώπισες και πώς αισθάνεσαι τώρα που έχεις γίνει μητέρα? Είσαι καλύτερα? Σε ρωτάω γιατι και εγώ σκέφτομαι να κάνω ένα παιδάκι, αλλα επειδή ταλαιπωρούμαι πολλά χρόνια απο φοβίες και διαταραχές πανικού, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να τα καταφέρω. Βέβαια έχω αρχίσει εδω και αρκετό καιρό θεραπεία με φάρμακα και νιώθω πολύ καλύτερα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη για ο μέλλον.

    Σ\' ευχαριστώ

  7. #7
    Administrator
    Join Date
    Dec 2003
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    1,033
    Theokli,
    αν θέλεις άνοιξε ένα χωριστό θέμα και πες μας λίγα παραπάνω για σένα και την θεραπεία σου (τι φάρμακα, πόσο καιρό, τι αποτέλεσμα κτλ).
    Σου προτείνω να ανοίξεις καινούριο θέμα γιατί οι περιπτώσεις, όσο και αν φαινομενικά μοιάζουν, μπορεί να είναι τελείως διαφορετικές (βλ. ατομικές διαφορές).

    Προσωπικά, έχω σοβαρές διαφωνίες κάθε φορά που βλέπω μια διαταραχή πανικού να αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή.

    Ο πανικός είναι μια υπερβολική δοσολογία άγχους σε μια δεδομένη στιγμή.
    Ουσιαστικά, πρόκειται για μια διαστρέβλωση της σκέψης, μια μη ρεαλιστική εκτίμηση της κατάστασης. Ενα αγχολυτικό, \"ηρεμεί\" το κεντρικό νευρικό σύστημα, ωστόσο δεν επεμβαίνει διόλου στην σκέψη και την συμπεριφορά, επομένως, κι αν ακόμη φέρει την ποθητή χαλάρωση, αναρωτιέμαι τι θα γίνει όταν σταματήσει η χορήγηση του φαρμάκου.

    Η ένσταση μου εν ολίγεις, δεν έχει τόσο να κάνει με την αποτελεσματικότητα μιας φαρμακευτικής αγωγής αλλά με την διάρκεια της αποτελεσματικότητας.
    Το φόρουμ αυτό, δεν υποκαθιστά τη θεραπεία με τον ψυχολόγο ή τον γιατρό σας. Απευθυνθείτε σε ειδικό, αν κάνετε σκέψεις που μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνες για τον εαυτό σας ή τους άλλους.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    4
    dodoni
    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΠΟΤΕ.
    ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ .
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΣΟΥ ΚΟΒΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ,ΕΧΕΙΣ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ, ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ , Η ΟΡΑΣΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΟΛΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ. ΦΟΒΟ-ΜΠΑΜΠΟΥΛΑ ΝΑ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ,ΧΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ \"ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ\".
    ΕΓΩ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΠΙ ΑΜΕΣΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.
    ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΠΕΡΝΑΕΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑΑΙΣΘΑΝΘΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
    ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΣΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΩ ΧΑΠΙ ,ΟΜΩΣ ΓΙΝΟΜΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ .
    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΩ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    719
    Ναι όντως xazeglo μου καταλαβαίνω απόλυτα τί εννοείς, μιας και εμένα οι κρίσεις πανικού πυροδωτούνται πλεον μόνο από την αγοραφοβία μου και την κοινωνική φοβία, μιας και το άγχος της καθημερινότητας δεν το αφήνω να περνά πλέον στην ψυχολογία μου όση ένταση και αν βιώνω στη δουλειά. Ακόμα όμως και σε καταστάσεις <<ασυνήθιστης>> νευρικότητας όπου πριν μου έρχονταν οι πανικοί εξαιτίας της αγοραφοβίας και της κοινωνικής φοβίας, με την αγωγή του seroxat 8 χρόνια τώρα, έχω δει σημαντική διαφορά μιας και σε περιπτώσεις που ενώ πριν είχα κρίσεις τώρα δεν έχω. Θα τύχει βέβαια σε κάποιες συνθήκες να πάθω κρίση πανικού αλλά καμία σχέση με τις πρώτες που είχαν πριν την αγωγή. Τώρα με βρίσκουν αρκετά σπάνια θα έλεγα και πολύ πιο ύπιοι σε συμπτώματα.

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    Thessaloniki
    Posts
    21
    Το κυριότερο νομίζω πως δεν πρέπει να κάνεις (σε εμένα προσωπικά το έχουν κάνει πολλές φορές) είναι να μην κάνεις αυτόν που έχει κάποια κρίση πανικού να νιώθει ένοχος για αυτό που βιώνει με κουβέντες του στυλ...
    εσύ δημιουργείς όλα αυτά αφού ξέρεις ότι δεν είναι τίποτα, μην αρχίζεις πάλι να σκέφτεσαι τα ίδια κτλ. Θα μπορέσεις να συζητήσεις μαζί του όλα αυτά, με τον σωστό τρόπο την ώρα που πρέπει, όχι πάντως την ώρα που βιώνει μια κρίση πανικού. Μπορείς να του πεις ότι θα τον βοηθήσεις σε ότι χρειαστεί, θα είσαι εκεί, ότι προσπαθείς να τον καταλάβεις και ότι είσαι σίγουρος ότι θα περάσουν όλα αυτά

  11. #11
    Administrator
    Join Date
    Dec 2003
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    1,033
    Originally posted by xazeglo
    dodoni
    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΠΟΤΕ.
    ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ .
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΣΟΥ ΚΟΒΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ,ΕΧΕΙΣ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ, ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ , Η ΟΡΑΣΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΟΛΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ. ΦΟΒΟ-ΜΠΑΜΠΟΥΛΑ ΝΑ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ,ΧΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ \"ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ\".
    ΕΓΩ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΠΙ ΑΜΕΣΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.
    xazeglo,
    τα 1ο χρόνια που αντιμετωπίζεις μια κατάσταση διαταραχής πανικού, αποτελούν μια πραγματικά μεγάλη εμπειρία, τόσο ώστε να ξέρεις καλά πως μπορείς πια να τη διαχειριστείς, κάθε φορά που κάνει την εμφάνιση της.
    Ωστόσο, έχεις αναρωτηθεί γιατί δεν καταφέρνεις να απεμπλακείς από αυτή, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια?
    Αισθάνεσαι ότι θα πορεύεσαι μαζί τους μια ζωή? Θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψη σου.

    Originally posted by xazeglo
    ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ .
    Λες ότι κάνεις ψυχοθεραπεία στις περιόδους που έχεις κρίσεις πανικού. Θα ήθελα και δω να μου πεις λίγο περισσότερα, γιατί δεν το καταλαβαίνω, ειλικρινά. Η ψυχοθεραπεία, είναι κάτι πιο \"βαθύ\" από μερικές συνεδρίες κατά τις ημέρες των κρίσεων πανικού.

    Originally posted by xazeglo
    ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΠΕΡΝΑΕΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑΑΙΣΘΑΝΘΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
    ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΣΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΩ ΧΑΠΙ ,ΟΜΩΣ ΓΙΝΟΜΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ .
    Ουσιαστικά xazeglo,
    εδώ περιγράφεις, μέσα σε μία πρόταση, την κεντρική ιδέα, όλο το νόημα μια διαταραχής πανικού. Η διαταραχή πανικού, είναι ο φόβος για τον φόβο, είναι ο φόβος για μια επερχόμενη κρίση πανικού και η ύπαρξη αυτού του φόβου (και όχι κάποιο γεγονός της καθημερινότητας μας) είναι που στην πραγματικότητα οδηγεί τελικά σε μια κρίση πανικού.


    Originally posted by olga_soul
    Ναι όντως xazeglo μου καταλαβαίνω απόλυτα τί εννοείς, μιας και εμένα οι κρίσεις πανικού πυροδωτούνται πλεον μόνο από την αγοραφοβία μου και την κοινωνική φοβία, μιας και το άγχος της καθημερινότητας δεν το αφήνω να περνά πλέον στην ψυχολογία μου όση ένταση και αν βιώνω στη δουλειά.
    Ολγα,
    χωρίς να διαφωνώ με αυτό που λες, ήθελα απλά να προσθέσω ότι η συνηθέστερη διαδρομή είναι να ξεκινώ με αραιές κρίσεις πανικού, να διαμορφώνω σε βάθος χρόνου μια διαταραχή πανικού και στη συνέχεια, ως επιπλοκή σε αυτή, να καταλήγω με μια αγοραφοβία, να αποφεύγω δηλαδή χώρους και δραστηριότητες, ακριβώς επειδή φοβάμαι μην τυχόν κάνω μια κρίση πανικού. Η αντίστροφη διαδρομή που περιγράφεις, απαντάται πιο σπάνια.
    Βεβαίως, εσύ γνωρίζεις πολύ καλύτερα, ποια πραγματικά είναι η δική σου διαδρομή.

    Originally posted by olga_soul
    Ακόμα όμως και σε καταστάσεις <<ασυνήθιστης>> νευρικότητας όπου πριν μου έρχονταν οι πανικοί εξαιτίας της αγοραφοβίας και της κοινωνικής φοβίας, με την αγωγή του seroxat 8 χρόνια τώρα, έχω δει σημαντική διαφορά μιας και σε περιπτώσεις που ενώ πριν είχα κρίσεις τώρα δεν έχω. Θα τύχει βέβαια σε κάποιες συνθήκες να πάθω κρίση πανικού αλλά καμία σχέση με τις πρώτες που είχαν πριν την αγωγή. Τώρα με βρίσκουν αρκετά σπάνια θα έλεγα και πολύ πιο ύπιοι σε συμπτώματα.
    Εδώ κάτι δε καταλαβαίνω, κι αν έχεις διάθεση, μου εξηγείς.
    Το seroxat είναι μια \"χημεία\" που φτιάχνει το κέφι, χωρίς όμως να καταλαγιάζει τις αντιδράσεις του νευρικού συστήματος που έχουν να κάνουν με άγχος.
    Είχες μήπως διπλή διάγνωση ή κάτι δεν κατάλαβα σωστά?
    Το φόρουμ αυτό, δεν υποκαθιστά τη θεραπεία με τον ψυχολόγο ή τον γιατρό σας. Απευθυνθείτε σε ειδικό, αν κάνετε σκέψεις που μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνες για τον εαυτό σας ή τους άλλους.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    719
    Ναι Νίκο μου να σου απαντήσω ευχαρίστως...ʼλλωστε ειλικρινά και εγώ θεωρώ πως είμαι μια περίεργη κατάσταση από τις συνηθισμένες όσων αφορά τις κρίσεις πανικού. Στην αρχή προ αγωγής εποχή όντως οι κρίσεις πανικού οδήγησαν σε αγοραφοβία και κοινωνική φοβία, ενώ υπήρχε παράλληλα και κατάθλιψη εξαιτίας ενδοοικογενειακών άσχημων καταστάσεων. Μετά τη χρήση seroxat και συγκεκριμένα μετά από τις 15 πρώτες μέρες, εξαφανίστηκαν οι κρίσεις πανικού και αντιμετώπισα την αγοραφοβία μόνη μου, χωρίς ψυχανάλυση, ή συνεδρίες...αλλάζοντας απλώς συνήθειες και ωθόντας τον εαυτό μου να κάνει ένα-ένα βήμα προς τα έξω. Στον 1 μήνα η αγοραφοβία μπήκε σε έλεγχο, βρήκα δουλειά που είχε να κάνει με κοινό, δούλευα σχεδόν όλη μέρα , οι μετακινήσεις μου γίνονταν όλο και πιο μακρινές, η λήψη υψηλών καθηκόντων ολοένα και περισσότερες , άρχισα περισσότερες κοινωνικές επαφές και ο πανικός μου σε καταστάσεις που πριν διεγείρονταν σταμάτησε πια να ενεργοποιείται προς έκπληξή μου κιόλας...Μετά από 5 χρόνια αποφάσισα λοιπόν να μειώσω σταδιακά το seroxat (άλλωστε 20mg) έπερνα και άρχισαν χοντρές ενοχλήσεις , με τους πανικούς να επανέρχονται.Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω την αγωγή. Τώρα πια πανικός αλλά σε ήπια μορφή (κάτι σαν μια πιο έντονη μορφή άγχους όμως- όχι κρίση) θα με πιάσει σε ορισμένες μορφές αγοραφοβίας (π.χ μακρινά ταξίδια μόνη μου) ή σε ορισμένες μορφές κοινωνικής μου φοβίας (π.χ όχι σε έναν τυπικό για μένα γάμο, αλλά σε ένα πιο ελίτ γάμο στον οποίο θα υπάρχουν πιο στενά κλισέ). Δεν ξέρω αν σου φαίνεται περίεργο αλλά αυτή η κατάσταση επικρατεί σε μένα. ʼλλη αγωγή δεν έκανα , ούτε πήρα κάτι άλλο (εδώ να φανταστείς ρωτάω τα μέλη εδώ για φάρμακα που παίρνουν για τα προβλήματά μου και αγνοώ τελείως για τί ακριβώς δίνονται...). Εκτός των άλλων ψυχανάλυση δεν έχει τύχει να κάνω...ούτε συνεδρίες...παρόλο που τις θεωρώ ιδιαίτερα χρήσιμες. Τί να σου πώ , κάτι άλλο δεν υπάρχει...το μόνο ίσως που θα ήθελα και στο έχω ήδη αναφέρει είναι η διάθεσή μου να αντιμετωπίσω τα υποσυνείδητα κατάλοιπά μου από τα παιδικά μου χρόνια με τον αλκοολικό σχιζοφρενή πατέρα , ο οποίος έγινε αιτία καλλιέργειας όλων των ψυχολογικών διαταρραχών που εμφάνησα. Αν επιθυμείς να σου διευκρινήσω κάτι άλλο πολύ ευχαρίστως...

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    719
    Όχι Αλέξη μου, ψυχίατρος μου το έδωσε αφού έκανε σχολαστική διάγνωση βάση των προβλημάτων και του ιστορικού που είχα. Είναι δυνατόν χωρίς επίσκεψη σε γιατρό να ξεκινούσα από μόνη μου αγωγή και ενώ ήμουν σκάτα? ʼλλωστε δεν είμαι γιατρός για να ξέρω τί χορηγείται σε κάθε περίπτωση...λογικό είναι ! Γενικά ψυχοθεραπεία και συνεδρίες δεν έκανα..τί να πώ ψέματα? Πέρα δε από την αγωγή Αλέξη μου θεωρώ ότι η αλλαγή συνηθειών και ιδιαίτερα η βαθιά γνώση των συμπτωμάτων που είχα μέσω της μελέτης ( τα οποία ήταν πολλά μιας και συνυπήρχαν κατάθλιψη, αγοραφοβία, κρίσεις πανικού, κοινωνική φοβία και γενικευμένο άγχος..) με βοήθησαν να ισορροπίσω χωρίς πολλά πολλά συμπληρώματα.Τί να πώ? Ίσως κάποια στιγμή πέσω...αλλά και πάλι πιστεύω ότι με τη δύναμη της θέλησης, με την κατάλληλη επιστημονική παρέμβαση και ίσως ρύθμιση αγωγής αν χρειαστεί θα επανέλθω......φιλιά!

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2004
    Posts
    187
    Το serotax δεν ειναι μονο για καταθλιψη αν και ανηκει στα αντικαταθλιπτικα (εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης SSRI\'s). Χορηγειται σε ατομα με καταθλιψη αλλα και με καταναγκαστικη διαταραχη, γενικευμενο αγχος, μετατραυματικο στρες κρισεις πανικου και κοινωνικη φοβια. Σε αντιθεση με τα αντικαταθλιπτικα της πρωτης γενιας TCA που χορηγουνταν κυριως για καταθλιπτικες διαταραχες και πλεον προτιμουνται για την αντιμετωπιση της γεροντικης καταθλιψης η σε μεγαλυτερες ηλικιες ατομων γενικοτερα.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2004
    Posts
    187
    Originally posted by dodoni
    Εδώ κάτι δε καταλαβαίνω, κι αν έχεις διάθεση, μου εξηγείς.
    Το seroxat είναι μια \"χημεία\" που φτιάχνει το κέφι, χωρίς όμως να καταλαγιάζει τις αντιδράσεις του νευρικού συστήματος που έχουν να κάνουν με άγχος.
    Νικο μου αν θα μπορουσες να μου εξηγησεις λιγο αυτο που εγραψες για το seroxat θα σου ημουν ευγνωμων γιατι δεν πολυ καταλαβαινω τι εννοεις με τον τροπο που το διατυπωσες.
    Aπ οσο ξερω το seroxat ανηκει στους εκλεκτικους αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης. Kαι η δραση των συγκεκριμενων αντικαταθλιπτικων εχει να κανει ακριβως με την ισορροπια της ουσιας της σεροτονινης που υπαρχει σε αφθονια στον εγκεφαλο και την ομαλη λειτουργια των νευροδιαβιβαστων που λογω της παραπανω δυσλειτουργιας προκαλουν αγχος. Ειδικα το seroxat εχει φανει πολυ αποτελεσματικο στο μεγαλυτερο μερος των αγχωδων διαταραχων. Κανω λαθος?

    http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abs tract&list_uids=15641876&query_hl=5&it ool=pubmed_docsum



    φιλικα
    τεσσα

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •