Κατάθλιψη ή απλώς θλίψη και μελαγχολία;;; - Page 5
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 5 of 5 FirstFirst ... 345
Results 61 to 73 of 73
  1. #61
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    156
    Quote Originally Posted by missirlou View Post
    μακαρι να φυγει τελικα, οπως περιμενετε...μεχρι τοτε προσπαθησε να λειπεις απο το σπιτι οσο περισσοτερο μπορεις...
    Αυτό θα κάνω!
    Και πάλι σ' ευχαριστώ για το χρόνο που ξόδεψες στο πρόβλημά μου!

  2. #62
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    4,566
    Πίστεψέ με ότι το πρόβλημά σου είναι και δικό μας, γιατί κι εγώ όπως κι η μισιρλού, είχα κι έχω τα ίδια θέματα περίπου με τον πατέρα μου. Συμφωνώ με όσα λες μισιρλού. Από την στιγμή πάντως, που κάνεις πράγματα για σένα, όσα μπορείς και θες, μην ανησυχείς.. Επισημαίνω κι εγώ ότι πρέπει να βγαίνεις με φίλες, γιατί το χάρισμά του χιούμορ, που έχεις είναι κρίμα να το στερούνται εκείνες, αλλά κι εσύ μ' αυτό να μπορείς να ξεδίνεις. Πόσο σημαντικό, αλήθεια είναι, να μπορείς ειδικά σήμερα να κάνεις τους γύρω σου να γελάνε!

  3. #63
    Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    30
    ετσι ειναι....οπως τα λεει η Μαρκελα....Καποτε ειχε πει ενας γνωστος νεοφιλοσοφος 'ευτυχως ειχα δυσκολα παιδικα χρονια'!!!!! Μακαρι λοιπον να μπορουμε ολοι να αξιοποιησουμε την ενταση απο τη θλιψη μας και να την μετατρεψουμε σε εμπνευση!!!

  4. #64
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    156
    Quote Originally Posted by μαρκελα View Post
    Επισημαίνω κι εγώ ότι πρέπει να βγαίνεις με φίλες, γιατί το χάρισμά του χιούμορ, που έχεις είναι κρίμα να το στερούνται εκείνες, αλλά κι εσύ μ' αυτό να μπορείς να ξεδίνεις. Πόσο σημαντικό, αλήθεια είναι, να μπορείς ειδικά σήμερα να κάνεις τους γύρω σου να γελάνε!
    Δυστυχώς, δεν έχω φίλες!
    Έχω όμως αρκετές γνωστές και γνωστούς από τη σχολή μου με τους οποίους κάνω παρέα αλλά όχι πολύ συχνά μιας και αυτοί έχουν τις δουλειές τους και τις σπουδές τους.
    Τώρα ειδικά που τελείωσα με τη σχολή αισθάνομαι έντονη μοναξιά. Δεν βλέπω πολλά άτομα και μου λείπουν οι παρέες που έκανα εκεί.

  5. #65
    Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    30
    εχεις δικιο....τα φοιτητικα χρονια ειναι σταθμος και οταν τελειωνουν μας δημιουργει καποια θλιψη...αλλα τα καλυτερα ειναι μπροστα σου.....προσεχε τον εαυτο σου και ολα θα πανε καλα!

  6. #66
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    156
    Μακάρι!
    Σ' ευχαριστώ πολύ!

  7. #67
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Location
    Γαλαξίας Ανδρομέδα
    Posts
    4,434
    Quote Originally Posted by missirlou View Post
    ετσι ειναι....οπως τα λεει η Μαρκελα....Καποτε ειχε πει ενας γνωστος νεοφιλοσοφος 'ευτυχως ειχα δυσκολα παιδικα χρονια'!!!!! Μακαρι λοιπον να μπορουμε ολοι να αξιοποιησουμε την ενταση απο τη θλιψη μας και να την μετατρεψουμε σε εμπνευση!!!
    +1000 συμφωνώ πως τα άσχημα βιώματα που έχουμε μπορούν να λειτουργήσουν σαν εφόδια για το μέλλον, για να χτίσουμε έναν καλύτερο εαυτό, για να μην πληγώσουμε άλλους ανθρώπους έτσι όπως μας πληγωσαν οι δικοί μας και για να φτιάξουμε στο μέλλον μια όμορφη οικογένεια. Παλάμπρα, δυστυχώς ο πατέρας σου δεν καταλαβαίνει και δεν θα καταλάβει ποτέ και σαν να μην έφτανε αυτό προσπαθεί να διαλύσει και την μεταξύ σας ενότητα. Κάλεσε στην γραμμή που σου υπέδειξαν και τ' άλλα μέλη, ίσως σου πουν χρήσιμα πράγματα για το πως να γλυτώσεις από τον τύραννο. Εχω και γω πολύ άσχημα βιώματα από τον καλό μου πατερούλη που προσπαθούσε πάντα να με πληγώνει ασυναίσθητα ή μη και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αν χρειαστείς κάτι, μπορείς να μου στείλεις και πμ.
    έτσι γιατί περίεργα την είδα...

  8. #68
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    156
    Quote Originally Posted by Gypsy Cello View Post
    +1000 συμφωνώ πως τα άσχημα βιώματα που έχουμε μπορούν να λειτουργήσουν σαν εφόδια για το μέλλον, για να χτίσουμε έναν καλύτερο εαυτό, για να μην πληγώσουμε άλλους ανθρώπους έτσι όπως μας πληγωσαν οι δικοί μας και για να φτιάξουμε στο μέλλον μια όμορφη οικογένεια.
    Αναλόγως! Π.χ. και ο πατέρας μου είχε μεγαλώσει με αυστηρούς γονείς οι οποίοι όμως τον αγαπούσαν (τους είχα ζήσει και γω) όμως εκείνος δεν προσπάθησε να μας δώσει την τρυφερότητα που δεν του έδωσαν οι γονείς του, ίσα-ίσα έγινε πολύ πιο αυστηρός από εκείνους. Εκείνοι μπορεί να μην τον διαπαιδαγώγησαν σωστά αλλά ήταν καλοί άνθρωποι, και όταν ο πατέρας μου μεγάλωσε και τους είπε τα παράπονά του, εκείνοι στενοχωρήθηκαν και του ζήτησαν συγνώμη κλαίγοντας γιατί όπως του είπαν πίστευαν πως με την αυστηρότητα που του έδειχναν θα τον έκαναν καλύτερο άνθρωπο και πιο δυνατό.
    Εκείνος όμως μας κάνει πολύ χειρότερα.
    Επιπλέον, ο παππούς μου αγαπούσε πολύ τη γιαγιά μου και τη σεβόταν.

    Σ' ευχαριστώ πολύ Gypsy Cello για την υποστήριξή σου!

  9. #69
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    4,566
    Όπως ειπώθηκε και παραπάνω το να τον συγχωρέσεις όσο κι αν αυτό σου φαίνεται αδύνατον, λέγεται γιατί έτσι ελευθερώνεσαι εσύ κι αποστασιοποιείσαι. Δεν σημαίνει σε καμμιά περίπτωση, ότι είσαι υποχρεωμένη να τον ανέχεσαι, αν δεν το θέλεις. Μάλιστα αν ήταν δυνατόν να έφευγες κι από το σπίτι θάταν ό,τι το καλύτερο. Όμως η συγχώρεση μας βοηθάει ν' αποδεσμευτούμε και να πάμε παρακάτω. Ασυνείδητα το κάνεις και μόνη σου, όταν λες, ότι κι αυτός μεγάλωσε σ' ένα αυταρχικό περιβάλλον. Δεν μπορούμε σίγουρα να ξέρουμε, αυτό, πως επέδρασε στον ψυχισμό του. Αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι δεν ανέπτυξε υγιείς άμυνες.

  10. #70
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    156
    Κοίτα δεν φταίει τόσο το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, πιστεύω πως απλώς γεννήθηκε με σκληρή ψυχή.
    Γιατί οι γονείς του ήταν αυστηροί μαζί του επειδή από πολύ μικρός ήταν αθυρόστομος και πολύ ζωηρός.
    Π.χ. όταν τσακωνόταν με κάποιο παιδί του μπινελίκωνε τη μάνα και τότε η δική του η μητέρα τον ξύλιζε.
    Ο αδερφός του που μεγάλωσε με τους ίδιους γονείς δεν βγήκε έτσι. Είναι πολύ τρυφερός με την οικογένειά του.

    Επομένως, δεν μπορώ να τον συγχωρέσω τόσο εύκολα!
    Δε θέλω να πάθει κανένα κακό αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω όσα μας έκανε και μας κάνει!

  11. #71
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    4,566
    Δεν νομίζω να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος μπορεί να γεννηθεί με σκληρή ψυχή, γιατί αυτό δεν ισχύει! Το περιβάλλον το οικογενειακό κι αργότερα το κοινωνικό διαμορφώνει χαρακτήρες και πλάθει ψυχές. Μωρέ το καλύτερο θάταν να μην είχατε καμμία επαφή μαζί του! Ωστόσο η συγχώρεση κόβει τον "λώρο" της αρνητικής επιρροής, που έχει πάνω σας. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να το αντιληφθείς. Όσο μπορείς κράτα τον σε απόσταση.

  12. #72
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    156
    Σίγουρα το οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου αλλά ξαναλέω πως ο αδερφός του είναι τελείως διαφορετικός.
    Μαζί μεγάλωσαν. Και μάλιστα απ' όσο μου έχει πει ο πατέρας μου οι γονείς τους δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά.
    Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει τον χαρακτήρα που έχει 70% εκ γενετής και 30% επηρεαζόμενο από το περιβάλλον. ΟΚ! Τα ποσοστά ίσως να μην είναι αυτά ακριβώς, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του χαρακτήρα του ανθρώπου δημιουργείται από τη γέννησή του. Μάλιστα παρακολούθησα πρόσφατα ένα σεμινάριο ψυχολογίας στο οποίο μας είχαν πει κάτι ανάλογο. Εξ΄ου και μπορεί 2 παιδιά από τους ίδιους γονείς που έχουν μεγαλώσει μέσα στο ίδιο σπίτι μπορεί να έχουν εντελώς αντίθετους χαρακτήρες.
    Προσωπικά έχω γνωρίσει τέτοια αδέλφια που πραγματικά απορείς πώς γίνεται να είναι αδέλφια.

  13. #73
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Location
    Γαλαξίας Ανδρομέδα
    Posts
    4,434
    Quote Originally Posted by Palabra View Post
    Αναλόγως! Π.χ. και ο πατέρας μου είχε μεγαλώσει με αυστηρούς γονείς οι οποίοι όμως τον αγαπούσαν (τους είχα ζήσει και γω) όμως εκείνος δεν προσπάθησε να μας δώσει την τρυφερότητα που δεν του έδωσαν οι γονείς του, ίσα-ίσα έγινε πολύ πιο αυστηρός από εκείνους. Εκείνοι μπορεί να μην τον διαπαιδαγώγησαν σωστά αλλά ήταν καλοί άνθρωποι, και όταν ο πατέρας μου μεγάλωσε και τους είπε τα παράπονά του, εκείνοι στενοχωρήθηκαν και του ζήτησαν συγνώμη κλαίγοντας γιατί όπως του είπαν πίστευαν πως με την αυστηρότητα που του έδειχναν θα τον έκαναν καλύτερο άνθρωπο και πιο δυνατό.
    Εκείνος όμως μας κάνει πολύ χειρότερα.
    Επιπλέον, ο παππούς μου αγαπούσε πολύ τη γιαγιά μου και τη σεβόταν.

    Σ' ευχαριστώ πολύ Gypsy Cello για την υποστήριξή σου!
    Palabra, δεν κάνει τίποτα άλλωστε και μένα μου αρέσει να μιλάω με ομοιοπαθείς. Θέλω να πιστεύω πως εμείς ως νεότερες γενιές, είμαστε και πιο μορφωμενοι και πιο συγκροτημένοι για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. (για μένα μετράει πολύ και η παιδεία του κάθε ανθρώπου). Και ναι έχεις πολύ δικιο, από την ίδια οικογένεια βγαίνουν πολύ διαφορετικοί άνθρωποι.
    έτσι γιατί περίεργα την είδα...

Page 5 of 5 FirstFirst ... 345

Similar Threads

  1. Για να μη γίνει η θλίψη... κατάθλιψη
    By Anonymous in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 5
    Last Post: 05-10-2011, 01:53
  2. θλιψη-καταθλιψη?ε
    By Mikrotosodoula85 in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 5
    Last Post: 28-07-2011, 15:31
  3. εχω καταθλιψη η μελαγχολια?
    By eirini panagiwtopoulou in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 3
    Last Post: 15-03-2011, 13:13
  4. Απλως δεν ακουω το περιβαλλον μου.
    By keep_walking in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 2
    Last Post: 10-06-2010, 13:17
  5. ειναι η καταθλιψη χρησιμη η εστω η θλιψη;
    By researcher in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 214
    Last Post: 12-05-2010, 21:50

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •