Είδη σχιζοφρένειας

[mihalis]

Εχω την εξης απορια. Ξερω οτι υπαρχουν διαφορα ειδη σχιζοφρενειας αλλα αυτο που εχω απορια ειναι αν οι γιατροι χωριζουν την σχιζοφρενεια σε πιο βαρια,σε πιο ελαφρια κτλ. Για παραδειγμα εγω δεν ακουω φωνες, εχω πιο ελαφρια σχιζοφρενεια? Αν και δεν μου εχει πει ο γιατρος ποτε οτι εχω σχιζοφρενεια, μου γραφει ψυχωσικη συνδρομη ή ψυχωτικη διαταραχη.
Αν μπορει καποιος να με διαφωτισει πως οι γιατροι χωριζουν τις ψυχωσεις, τις μορφες σχιζοφρενειας.

[Gypsy Cello]

Απ' ότι γνωρίζω, η ψυχωσική συνδρομή είναι συνώνυμη της σχιζοφρένειας. Για τους τύπους δεν γνωρίζω να σου πω και δεν ξέρω και αν υπάρχει κιόλας αυτό που λες. Καλύτερα να ρωτήσεις έναν γιατρό.

[path]

Τυπικα ο διαχωρισμος ειναι στα θετικα κ αρνητικα συμπτωματα.
Ανεπισημα οσοι οι πασχοντες τοσες και οι μορφες που εκδηλωνονται οι ψυχωσεις , και καθε περιπτωση παρουσιαζει την αναγκη μιας καποιας εξατομικευμενης αντιμετωπισης.
(εχεις αν καταλαβα την εντυπωση οτι οι φωνες ειναι παντα η βαρια μορφη ψυχωσης? Δεν ειναι ακριβες αυτο. Τα αρνητικα συμπτωματα θεωρουνται απο πολους πως αντιμετωπιζονται δυσκολοτερα .)
Προσωπικα εχω την εντυπωση πως σημαντικο ρολο στο να γινει ενας διαχωρισμος, παιζει η 'αφορμη' που συνετελεσε στην εκδηλωση του πρωτου επεισοδειου.
Δηλαδη τα ναρκωτικα και τι ναρκωτικα .
Η ερωτικη απογοητευση.
Μια απωλεια .
Αλυτα υπαρξιακα .κλπ κλπ

[PETRAN]

Τυπικα ο διαχωρισμος ειναι στα θετικα κ αρνητικα συμπτωματα.
Ανεπισημα οσοι οι πασχοντες τοσες και οι μορφες που εκδηλωνονται οι ψυχωσεις , και καθε περιπτωση παρουσιαζει την αναγκη μιας καποιας εξατομικευμενης αντιμετωπισης.
(εχεις αν καταλαβα την εντυπωση οτι οι φωνες ειναι παντα η βαρια μορφη ψυχωσης? Δεν ειναι ακριβες αυτο. Τα αρνητικα συμπτωματα θεωρουνται απο πολους πως αντιμετωπιζονται δυσκολοτερα .)
Προσωπικα εχω την εντυπωση πως σημαντικο ρολο στο να γινει ενας διαχωρισμος, παιζει η 'αφορμη' που συνετελεσε στην εκδηλωση του πρωτου επεισοδειου.
Δηλαδη τα ναρκωτικα και τι ναρκωτικα .
Η ερωτικη απογοητευση.
Μια απωλεια .
Αλυτα υπαρξιακα .κλπ κλπ

+1


Παλιότερα ο διαχωρισμός ήταν σε 3 είδη σχιζοφρένειας (παρανοική, αποδιοργανωτική και κατατονική) αλλά αυτός ο διαχωρισμός δεν έστεκε, και πλέον κάθε περίπτωση έχει την δική της "μείξη" από "θετικά" και "αρνητικά" συμπτώματα. Κάποιοι έχουν πει ότι σε κάποιους είναι πιο έντονα τα θετικά συμπτώματα και σε κάποιους τα αρνητικά. Επίσης κάποιες έρευνες υποστηρίζουν ότι ίσως αυτές οι δύο να είναι δύο διαφορετικές ασθένειες, με την πρώτη (κυρίαρχα θετικά) να σχετίζεται με γενετική προδιάθεση, κατάχρηση ουσιών και έντονη κακοποίηση στην παιδική και εφηβική ηλικία ενώ η δεύτερη (κυρίαρχα αρνητικά) να είναι ίσως πιο πολύ ένα "νευροαναπτυξιακό" πρόβλημα (π.χ. όπως ο αυτισμός) όπου λόγω γενετικών η περιβαλλοντικών ατυχημάτων (π.χ. τυχαία μετάλλαξη, τοξίνες, ιοί) κατά τον τοκετό η τα πρώτα χρόνια της ζωής ο εγκέφαλος δεν αναπτύσσεται σωστά. Αλλά ακόμα το ψάχνουν αυτό.



Όπως και με πολλές άλλες ψυχιατρικές διαταραχές, έτσι και η σχιζοφρένεια (όπως και με τους ιδεοψυχαναγκασμούς και τον αυτισμό) θεωρείται πλέον σαν "φάσμα", δηλαδή μπορεί να το έχεις από ελάχιστα και ποτέ στην ζωή σου να μην εκδηλώσεις συμπτώματα η δυσλειτουργία, μέχρι πάρα πολύ, στο σημείο που να χρειάζεσαι φροντίδα 24 ώρες το 24ωρο. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, η κατάσταση μπορεί να πάρει "πολλές τιμές" σοβαρότητας. Οπότε ναι, το πόση σοβαρή είναι "παίζει" πάρα πολύ από άτομο σε άτομο. Εσύ μπορεί να το έχεις πιο "ελαφριά" (στον θεματοθέτη πήγαινε αυτό) αλλά ο γιατρός σου ξέρει καλύτερα. Αν θες μίλα του γι αυτό.


Όντως δεν είναι τόσο τα θετικά συμπτώματα (φωνές και παρανοικές ιδέες) που προκαλούν πρόβλημα αλλά τα αρνητικά (αβουλία, αλεξία, επίπεδο συναίσθημα) και η αποδιοργάνωση/γνωστικά προβλήματα (να "χάνεται" η σκέψη ανεξέλεγκτα σε συνειρμούς, προβλήματα με τον έλεγχο της προσοχής, πολή χαμηλή επίγνωση των ψυχολογικών καταστάσεων του εαυτόύ και των άλλων ανθρώπων κλπ.). Τα θετικά καταπολεμούνται (η ίσως καταστέλλονται) καλύτερα από τα φάρμακα. Τα άλλα δύο όμως θεωρούνται "ελλείμματα", δηλαδή κάτι έχει χαθεί/μειωθεί από τον εγκέφαλο. Ως γνωστόν από την χειρουργική, είναι πολύ πιο εύκολο να "κόψεις" κάτι περιττό, παρά να προσθέσεις κάτι που λείπει :p Κάποτε πρέπει να βρουν κάποιο φάρμακο που να προσθέτει αυτό που έχει χαθεί (και αυτό είναι και για την ψυχιατρική και την νευρολογία).

[keep_walking]

Ψυχωσικη συνδρομη γραφει και σε μενα. Εαν παρουμε τον διαχωρισμο των σχιζοφρενειων ως υπαρκτο , γιατι η ασθενεια οπως ειπε ο πετραν ειναι ευρεως φασματος και ισως να μην εχει νοημα να φτιαξουμε 800 υποκατηγοριες:P , νομιζω η παρανοϊκη ειναι καλυτερη , δλδ αντιμετωπιζεται καλυτερα απο οτι οι αλλες. Αν και ακουγεται πιο "ασχημη" σαν διαγνωση στο αυτι. Τεσπα μπορει να κανω και λαθος.
Οσο για τα θετικα συμπτωματα η λυση ειναι φαρμακα , για τα αρνητικα λιγο τα φαρμακα που δεν κανουν πολλα και ο διαρκης αγωνας , βημα-βημα δεν γινεται διαφορετικα και μην ξεχναμε οτι μια δεκαετια "αναρωσης" δεν ειναι πολλες φορες υπερβολη ωστε να μπορεσεις να σταθεις στα ποδια σου. Με την καταλληλη αγωγη και οσο μεγαλωνεις σε ηλικια παντως νομιζω οτι ολα πανε προς το καλυτερο.

Δεν ειμαι ειδικος φυσικα οπως λεει και η υπογραφη.

[Instant]

Εγώ είμαι σε πολύ χειρότερη φάση από ότι παλαιότερα, η απλώς δεν το συνειδητοποιούσα. Νιώθω σαν ναρκομανής στην κυριολεξία. Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν ξυπνάω είναι η τσιγάρο με καφέ η σοκολάτα, μερέντα για παράδειγμα, φαίνεται είναι καμμένη η αντίστοιχη ουσία που αυξάνεται με την σοκολάτα. Είναι πολύ άσχημο να είναι όλοι σχεδόν καλά και εγώ να πάσχω από κατάθλιψη η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε ψύχωση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όλα αυτά βέβαια μειώνονται όταν έχω σχέση η κάνω έρωτα κάτι το οποίο υποστηρίζει την θεωρία της ψευδοάνοιας. Ότι δηλαδή η σχιζοφρένεια είναι ψευδοάνοια, δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση όπως αυτή της γεροντικής άνοιας. Περισσότερο πηγαίνω προς το παρανοικό φάσμα του προβλήματος παρά το αποδιοργανωτικό (το οποίο είναι και αποτέλεσμα φαρμάκων ναρκωτικών και αυτό). Παλαιότερα είχα κακοποιηθεί, ήμουν ανέκαθεν με ελάχιστους φίλους, στη γωνία δηλαδή, περισσότερο λόγω στεναχώριας, η παρανοια ήταν αποτέλεσμα της κοινωνικής συμπεριφοράς. Όταν για παράδειγμα ήμουν ο πιο λιγομίλητος στο σχολείο και με πείραζαν εγώ δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω με χιούμορ αλλά τσακωνόμουν με τους άλλους μπούληδες.

[mihalis]

Δηλαδη ρε παιδια για τα αρνητικα συμπτωματα δεν υπαρχει κανενα φαρμακο?Εχω προσεξει στον εαυτο μου οτι δεν εχω καλη μνημη, συγκεντρωση και αβουλια, βαρεμαρα.Μηπως αυτα δεν ειναι αρνητικα συμπτωματα της ψυχωσης και ειναι απο τα φαρμακα??

[path]

ποιος ειπε οτι δεν υπαρχουν?
σιγουρα σε 10 χρονια θα υπαρχουν καλυτερα, οπως και αυτα που περνεις τωρα δεν υπηρχαν πριν 15-20 χρονια.
Οι παρενεργειες ειναι ενα ζητημα. Αλλα εκει μπαινει η εξατομικευση και να συνεργαστεις σωστα με αυτον που σου τα γραφει ωστε να βρεθει η βελτιστη δοσολογια ...

[mihalis]

path ευχαριστω για την απαντηση.Μπορεις να μου πεις κανενα φαρμακο για τα αρνητικα συμπτωματα που προανεφερα?

[Instant]

path ευχαριστω για την απαντηση.Μπορεις να μου πεις κανενα φαρμακο για τα αρνητικα συμπτωματα που προανεφερα?

Συζήτησε το με τον κρασέμπορα της γειτονιάς σου. (no joke here). Καλή σας μέρα.

[PETRAN]

Συζήτησε το με τον κρασέμπορα της γειτονιάς σου. (no joke here). Καλή σας μέρα.

lol



Φάρμακα για τα αρνητικά και γνωστικά συμπτώματα δεν υπάρχουν ακόμα, αλλά είναι πολλά υπο έρευνα.


Δες αυτό όπου λέει δοκιμάζουν ένα φάρμακο που το δίνουν για την ελλειματική προσοχή στα παιδιά.

http://www.schizophrenic.com/news/dr...ptom-treatment

και αυτά που είναι καινούργιες ουσίες


http://www.schizophrenic.com/news/dr...-schizophrenia

http://www.schizophrenic.com/news/dr...ptom-treatment


Υπάρχουν και άλλα οπότε αργά η γρήγορα θα αρχίσουν να κυκλοφορούν.


Για να μπαίνεις να γράφεις από μόνος σου σε ένα υπολογιστή σημαίνει ότι (μάλλον) δεν είναι μάλλον τόσο έντονα τα αρνητικά/γνωστικά συμπτώματα (δεν είμαι και γιατρός απλά την γνώμη μου λέω). Συνήθως σε άσχημες περιπτώσεις το άτομο δεν κάνει τίποτα απολύτως από μόνο του, βλέμμα παγωμένο στο κενό, δεν μιλάει, δεν ασχολείται με τίποτα, αλλά ούτε και το νοιάζει. Συνήθως απαντάει μονολεκτικά (και μόνο αν τον ρωτήσεις), η απαντάει σύντομα με κάτι που δεν βγάζει νόημα κλπ. Από την στιγμή που έχεις κάποια βασική βούληση/ενέργεια/γνωστική λειτουργία, το να πας με το ζόρι για ένα χαλαρό τρέξιμο, αερόβια γυμναστική, να λύσεις κανα puzzle, η να παίζεις παιχνίδια που βοηθάνε το μυαλό, η να προσπαθήσεις να κοινωνικοποιείσαι όλα αυτά βοηθάνε τα αρνητικά και γνωστικά συμπτώματα όταν δεν είναι τόσο έντονα. Η σωματική και η νοητική εγκύμναση έχει δείξει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι δημιουργεί νέες συνάψεις στον εγκέφαλο οπότε όσο μπορούμε και είναι μέσα στις δυνάμεις μας, καλό είναι να κάνουμε τέτοιες δραστηριόητες μερικές φορές την εβδομάδα.

[mihalis]

Petran πολυ κατατοπιστικο και ενθαρυντικο το μηνυμα σου!Ειπα κι εγω,υπαρχουν φαρμακα για τα αρνητικα συμπτωματα και δεν το ξερω?Μακαρι να κυκλοφορησουν γρηγορα τα φαρμακα για τα αρνητικα συμπτωματα!

[Soulfly]

Petran πολυ κατατοπιστικο και ενθαρυντικο το μηνυμα σου!Ειπα κι εγω,υπαρχουν φαρμακα για τα αρνητικα συμπτωματα και δεν το ξερω?Μακαρι να κυκλοφορησουν γρηγορα τα φαρμακα για τα αρνητικα συμπτωματα!

απο το στομα σου κ στων φαρμακοτριφτηδων το αυτι :p
ολοι απο τα ρημαδια τα αρνητικα υποφερουμε...

[ioannis2]

+1





Όντως δεν είναι τόσο τα θετικά συμπτώματα (φωνές και παρανοικές ιδέες) που προκαλούν πρόβλημα αλλά τα αρνητικά (αβουλία, αλεξία, επίπεδο συναίσθημα) και η αποδιοργάνωση/γνωστικά προβλήματα (να "χάνεται" η σκέψη ανεξέλεγκτα σε συνειρμούς, προβλήματα με τον έλεγχο της προσοχής, πολή χαμηλή επίγνωση των ψυχολογικών καταστάσεων του εαυτόύ και των άλλων ανθρώπων κλπ.). Τα θετικά καταπολεμούνται (η ίσως καταστέλλονται) καλύτερα από τα φάρμακα. Τα άλλα δύο όμως θεωρούνται "ελλείμματα", δηλαδή κάτι έχει χαθεί/μειωθεί από τον εγκέφαλο. Ως γνωστόν από την χειρουργική, είναι πολύ πιο εύκολο να "κόψεις" κάτι περιττό, παρά να προσθέσεις κάτι που λείπει :p Κάποτε πρέπει να βρουν κάποιο φάρμακο που να προσθέτει αυτό που έχει χαθεί (και αυτό είναι και για την ψυχιατρική και την νευρολογία).

Δλδ ποια η διαφορά με την ΙΨΔ? Υπάρχουν και στην ΙΨΔ έμμονες ιδέες, σκέψη που χάνεται σε συνειρμούς κλπ.
Τάσεις απομόνωσης που ξεκινούν από την παιδική ηλικία που δημιουργούνται από δυσκολία του ατομου να προσαρμοστεί ή να γινει αποδεκτό λόγω διαφοράς επιπέδου αντίληψης, το άτομο παρουσιάζει υψηλό επίπεδο αντίληψης, ωστόσο το περιβάλλον του δεν το κατανοεί ουτε του παρεχει την ευχερεια να το αξιοποιήσει, το άτομο νοιώθει χαμηλη αυτοεκτιμηση λόγω της μη αποδοχής και αποθημενα λόγω ασχημης αντιμετωπισης και οδηγειται στην αυτοκαταπίεση των δυνατοτητων του που συνεχιζει και μετα την εφηβεια. Είναι μορφή σχιζοφρενειας?

[PETRAN]

Δλδ ποια η διαφορά με την ΙΨΔ? Υπάρχουν και στην ΙΨΔ έμμονες ιδέες, σκέψη που χάνεται σε συνειρμούς κλπ.
Τάσεις απομόνωσης που ξεκινούν από την παιδική ηλικία που δημιουργούνται από δυσκολία του ατομου να προσαρμοστεί ή να γινει αποδεκτό λόγω διαφοράς επιπέδου αντίληψης, το άτομο παρουσιάζει υψηλό επίπεδο αντίληψης, ωστόσο το περιβάλλον του δεν το κατανοεί ουτε του παρεχει την ευχερεια να το αξιοποιήσει, το άτομο νοιώθει χαμηλη αυτοεκτιμηση λόγω της μη αποδοχής και αποθημενα λόγω ασχημης αντιμετωπισης και οδηγειται στην αυτοκαταπίεση των δυνατοτητων του που συνεχιζει και μετα την εφηβεια. Είναι μορφή σχιζοφρενειας?

Όχι? Καμία σχέση



Τα αρνητικά συμπτώματα δεν έχουν σχέση με εμμονές, είναι "μειωμένη" λειτουργία (γι αυτό λέγονται αρνητικά-κάτι λείπει/έχει μειωθεί). Δηλαδή έχει μειωθεί πολύ η βούληση, το συναίσθημα, η ομιλία το άτομο είναι σαν "ρομπότ". Κάποιος μπορεί να πει ότι "μα καλά αυτό δεν είναι η μείζωνα κατάθλιψη" και η διαφορά είναι ότι στα αρνητικά συμπτώματα της σχιζοφρένειας το άτομο δεν νοιώθει "άσχημα" ψυχολογικά, ούτε φαίνεται να έχει επίγνωση της κατάστασης του, έτσι όπως την βλέπουν τουλάχιστον οι άλλοι απ έξω (στην κατάθλιψη το άτομο καταλαβαίνει ότι είναι χάλια και νοιώθει τρομερά down).

Κάποιοι κατηγοριοποιούν και την "αποδιοργάνωση/γνωστικά συμπτώματα" μαζί με τα αρνητικά (αν και για κάποιους άλλους είναι πιο κοντά στα "θετικά") όπως "το να χάνεσαι σε συνειρμούς" και "αποδιοργάνωση" στην ομιλία και στην παράγωγή ιδεών π.χ. η ομιλία είναι κάπως έτσι... "ναι πήγα στην Αθήνα μεγάλη πόλη και όλα τα μεγάλα είναι σαν τον Θεό, η θεία πρόνοια αλλά τι να σας λέω τώρα ακούτε και καθόλου από το ένα αυτί θα μπουν πολύ μέσα και δεν θα φαίνονται, ζω το απόλυτο σκοτάδι αμήν άνρε και στα δικά σας ρε μούρες, να φάμε και μούρα ..."


Υπάρχει και "ψυχωτικό ΙΨΔ" (δεν υπάρχει επίσημα άλλά μπορεί να το βάλουν στο επόμενο DSM) όπου το άτομο έχει πολύ χαμηλή επίγνωση ότι οι ψυχαναγκασμοί-καταναγκασμοί του είναι "παράλογοι" και τους πιστεύει απόλυτα. Π.χ. "αν δεν υπολογίσω τους αριθμούς ακριβώς 7 χ 17 φορές θα έρθει το απόλυτο κακό να με βρει" (ίσως να ακούει και φωνές κλπ.) δηλαδή δεν καταλαβαίνει ότι κάτι πάει στραβά με την σκέψη του, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.