Results 1 to 15 of 129
Thread: Η δικη μου ιστορια
-
23-11-2006, 10:37 #1
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 50
Η δικη μου ιστορια
Σεπτεμβριος 2004,η πρωτη μου γνωριμια με τις κρισεις πανικου εγινε επισημως.Ζαλαδα,μουδιασμα,� �αχυκαρδια και ολα τα γνωστα σε ολους μας συμπτωματα εκαναν αισθητη την παρουσια τους.Επισκεψεις στα επειγοντα νοσοκομειων,αιματολογικες και καθα αλλου ειδους εξετασεις ακολουθησαν για να με επιβεβαιωσουν οτι δεν ειναι τιποτα οργανικο.Ξεκινησα θεραπεια με seropram και minitran και ολα κυλησαν μια χαρα.Η ζωη μου κυλουσε φυσιολογικα και ευχαριστα μεχρι το σεπτεμβριο του 2006,οπου οι κρισεις πανικου με ξαναεπισκεφθηκαν και εκαναν ακομη πιο αισθητη την παρουσια τους.Αλλαγη αγωγης ( effexor,ladose) και εναρξη ψυχοθεραπειας.Εχουν περασει 2 μηνες και εχω δει καλα αποτελεσματα αλλα οχι τα επιθυμητα.Θα ξεκινησω και ψυχαναλυση.Το πιο δυσκολο ειναι οι ζαλαδες που με συνοδευουν καθ ολη τη διαρκεια της ημερας και με γεμιζουν φοβο και ανασφαλεια με αποτελεσμα να φοβαμαι να βγω απ το σπιτι.Δεν το βαζω ομως κατω.Εχω ανθρωπους που με στηριζουν και πιστευουν σ εμενα και δεν θελω να τους απογοητευσω.Μα πανω απ ολα δεν θελω να απογοητευσω τον εαυτο μου γιατι εχω ορεξη να ζησω.Δεν ζηταω ατελειωτες στιγμες ευτυχιας παρα μονο ηρεμια.Θελω ν ακουσω ενα τραγουδι και να το τραγουδησω με πρεξη,να παω για εναν καφε και να μην ψαχνω τροπους διαφυγης.Ειμαι σιγουρη ομως πως ολα θα πανε καλα για ολους μας και να ειστε σιγουροι πως ολα για καποιον λογο γινονται και πρεπει να νιωθουμε τυχεροι γι αυτο που μας συμβαινει γιατι μας δινεται μια απιστευτη ευκαιρια να γνωρισουμε τον εαυτο μας,τα θελω και τις αναγκες του.Ελπιζω να μη σας κουρασα.
Τα θαυματα ερχονται ησυχα στο νου που σταματα για μια στιγμη και ησυχαζει
- 23-11-2006, 11:05 #2
- Join Date
- Jun 2007
- Posts
- 354
Originally posted by xara
Ειμαι σιγουρη ομως πως ολα θα πανε καλα για ολους μας και να ειστε σιγουροι πως ολα για καποιον λογο γινονται και πρεπει να νιωθουμε τυχεροι γι αυτο που μας συμβαινει γιατι μας δινεται μια απιστευτη ευκαιρια να γνωρισουμε τον εαυτο μας,τα θελω και τις αναγκες του.
Τα θαυματα ερχονται ησυχα στο νου που σταματα για μια στιγμη και ησυχαζει
Καλωςόρισες!
23-11-2006, 11:17 #3
- Join Date
- Jul 2006
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 195
Χαρα καλως μας ηρθες.
Η αληθεια ειναι πως καθε φορα που καλωσοριζω ενα νεο μελος νιωθω ενα σφιξιμο στο στηθος. Κι αυτο δεν οφειλεται βεβαια στο οτι ειμαι αντικοινωνικη. Απλα μελαγχολω που βλεπω πως ακομη ενας ανθρωπος βιωνει αυτον τον εφιαλτη...
Ειναι πολυ σημαντικο το οτι εισαι αισιοδοξη. Αυτο σημαινει πως διακρινεις εστω και ενα αμυδρο φως μεσα στο σκοταδι αυτης της καταστασης. Χαιρομαι γι αυτο και ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να συνεχισεις ακαθεκτη ετσι. Οι πιθανοτητες λυτρωσης πολλαπλασιαζονται απιστευτα πολυ με αυτον τον τροπο.
Εμεις θα ειμαστε κοντα σου σε οτι σου συμβαινει, σε οτι θελεις να βγαλεις απο μεσα. Θα ειμαστε εδω να σε ακουμε και να προσπαθουμε να απαλυνουμε τις οποιες δυσκολες στιγμες.
Και παλι καλωσορισες κοριτσι μου και κουραγιο.
Φιλικα
Λενα
23-11-2006, 11:34 #4
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 50
Σας ευχαριστω πολυ παιδια.Κι εσεις να ειστε σιγουροι πως θα ειμαι εδω για να σας ακουσω και να δωσει αισιοδοξια ο ενας στον αλλο.Ολα θα πανε καλα.Να εχουμε παντα υποψιν πως μετα την ταραχη και τη φουρτουνα ερχεται η ηρεμια και η γαληνη.Πρεπει να ευγνωμονουμε τις ζαλαδες και τους πανικους γιατι ειναι ενας τροπος επικοινωνιας με τον εαυτο μας και πιστεψτε με δεν δινεται σε πολλους αυτη η ευκαιρια.Οι περισσοτεροι ζουνε χωρις τους πανικους αλλα χωρις να εχουν γνωρισει στο παραμικρο τον εαυτο τους.
Ο τροπος για να ζεις τη ζωη σου ειναι να μην κανεις τιποτα με πραξεις.Ο τροπος για να ζεις τη ζωη σου ειναι να κανεις τα παντα με το να εισαι.
23-11-2006, 13:10 #5
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Originally posted by xara
Τα θαυματα ερχονται ησυχα στο νου που σταματα για μια στιγμη και ησυχαζει
καλώς ήρθες.
23-11-2006, 15:26 #6
- Join Date
- Oct 2006
- Location
- Cyprus
- Posts
- 148
Καλώς ήρθες και από μένα
23-11-2006, 15:35 #7
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 50
Ευχαριστω.Αν επιτρεπεται εσεις ποσο καιρο ταλαιπωρειστε;Ειστε αισιοδοξοι;
23-11-2006, 17:25 #8
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 263
xara καλως όρισες και από μένα!
προσωπικά ταλαιπωρούμαι 11 συναπτα έτη...μην σε τρομαζει ομως αυτό γιατί γνωρίζω πολλά ατομα με προβλήματα σαν τα δικα μας που τα ξεπερασαν πολυ πιο συντομα απο μενα...
επειδη εχω ψαξει πολυ τον εαυτο μου εχω καταλήξει στο συμπερασμα οτι καποιες δυσμενεις συνθηκες συντηρουν το προβλημα μου τοσα χρονια,μερικες απο αυτες ειναι στο χερι μου να τις αλλαξω μερικες αλλες οχι...
όσο για το αν ειμαι αισιοδοξη παρολο που δεν διανυω την καλυτερη φαση της ζωης μου είμαι αισιοδοξη απο την αποψη οτι εχω ξαναπεσει και αλλες φορες σε παρομοιες η και χειροτερες φασεις και το ξεπερασα!!!
κοιτα λιγακι τους στιχους του σεφερη που εχω βαλει στην υπογραφη μου και θα καταλαβεις πως νοιωθω και σκεφτομαι
καλως όρισες και πάλι κοπέλα μου!σου ευχομαι τα καλυτερα ))
23-11-2006, 19:37 #9
- Join Date
- Sep 2006
- Location
- ΚΕΡΚΥΡΑ
- Posts
- 95
xara welcome δεν χρειαζεται να σου πω και εγω την ιστορια μου αλλα να σου τονισω οτι εισαι ηδη νικητρια διοτι οταν υπαρχει αισιοδοξια απο το πρωτο μηνυμα ασχετα με την καταθεση του προβληματος, η κινηση προς την σωτηρια εχει ηδη ξεκινησει.. κανε υπομονη και κουραγιο οπως ολοι μας και καποτε τα μηνυματα μας θα ειναι μονο θετικα και παρακινητικα για τους αλλους.. φιλια σε ολους
\"Nothing is good or bad, but thinking makes it so.\"
--William Shakespeare
23-11-2006, 19:59 #10
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 50
Ιωαννα μου θελεις να μου πεις οτι καθημερινα επι 11 χρονια βιωνεις κρισεις πανικου;Φαρμακευτικη αγωγη παιρνεις;
Ipus30 σε ευχαριστωγια το κουραγιο.
23-11-2006, 21:08 #11
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 641
Χαρά το μήνυμα σου πολύ δυνατό, περιεκτικό αλλά με πολύ ουσία!
Ταλαιπωρούμαι από κρίσεις πανικού και κοινωνική φοβία εδώ και 5 χρόνια (ψάχνοντας - ψάχνοντας τα βγάζω περισσότερα )
24-11-2006, 01:17 #12
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- ΑΘΗΝΑ
- Posts
- 719
xara μου όπως είδες οι φοβίες μας καλά κρατούν!!!!!!
Απλώς με αγωγές και ψυχανάλυση κάπου έχουμε ισορροπήσει......
Και εγώ 8 χρόνια με seroxat είμαι..........για κοινωνική φοβία, αγοραφοβία και κρίσεις πανικού.......
Έχω τα πάνω μου και έχω τα κάτω μου, όπως κάθε άνθρωπος ασχέτως φοβιών......Αναλόγως το τί χοντρά λούκια περνάω........
Τα τελευταία 3 χρόνια είμαι σχετικά καλά θα έλεγα.....έως σε βαθμό μπορώ να σου πω ότι έχω βαρεθεί πλέον να φοβάμαι..........
Περίεργο αλλά μου συμβαίνει...........
Και εγώ σκέφτομαι αισιόδοξα!!!! Απλά δυσκολεύομαι σε πρακτικό επίπεδο να πιστέψω ότι μπορεί να έχω απόλυτη ίαση κάποια στιγμή..........μιας και καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πολλά αρνητικά γεγονότα που μας πηγαίνουν πίσω και υποτροπιάζουμε όπως δείχνουν τα περισσότερα δεδομένα κατά καιρούς......
Κάπου έχω αποδεχτεί ότι οι φοβίες μου (αρκεί να είναι σε ελεγχόμενο επίπεδο) είναι μέρος της ζωής μου......και από εκεί και πέρα δημιουργώ και υπάρχω και πέραν από αυτές........
Έπειτα από τόσα χρόνια που τις μεταφέρω επάνω μου και μετά τα δύσκολα παιδικά χρόνια που πέρασα με άσχημα βιώματα, δεν με ενδιαφέρει καθόλου πλέον να γιατρευτώ από τις φοβίες μου................αλλά να αφήσω θετικές δημιουργίες και ξεχωριστά πράγματα που χρωματίζονται από τον χαρακτήρα μου.......
Αν πάλι διαμέσου της προσωπικής μου ανάπτυξης μέσα στα χρόνια αποφασίσουν να με αφήσουν οριστικά.........εγώ μετά χαράς θα τους δώσω διαζύγιο χωρίς απαιτήσεις.........
ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ!!!!!
Ξέρω ότι θα υπάρξει πάλι εποχή όπου θα πέσω ψυχολογικά και οι φοβίες μου ίσως οργιάσουν και πάλι......αλλά παράλληλα η σκέψη μου υπερτερεί στο τώρα για όσα κάνω και βλέπω ότι είναι παραγωγικά........
Θετικά και αρνητικά πάντα δείχνουν να συμπορεύονται σε όλα τα θέματα........και στην ψυχολογία μας επίσης..........
24-11-2006, 05:22 #13
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 263
χαρα μου καλημέρα!
η αληθεια είναι οτι οι κρισεις πανικου είναι ένα μικρό σχετικά κομματι του ευρυτερου προβλήματος μου.Σαφως και δεν αποτελούν καθημερινότητα για μένα αυτα τα 11 χρονια...
είναι σχετικά καινούριο \'φρούτο\'(χεχε) για μένα επειδή είμαι στο πτυχίο μιας δυσκολης σχολης και έχω στρεσαριστεί πολυ!παντως πρεπει να σου πω οτι οι κρισεις μου είναι πολύ επιλεκτικες και εμφανιζονται σχεδον αποκλειστικα στο πανεπιστήμιο ενω οταν βγαινω για ποτακι πχ είναι όλα οκ!
το προβλημα μου το έχω αναλύσει διεξοδικότερα στις συναισθηματικές διαταραχές...
συγγνωμη αν με το χθεσινο μου μηνυμα σε πανικόβαλλα περισσοτερο δεν ηταν η προθεση μου
δεν ξέρω γιατί αλλα έχω το προαισθημα οτι σε συντομο χρονικο διαστημα θα είσαι μια χαρουλα
καλή μέρα να έχετε όλοι και μην ξεχνάτε το βασικότερο.
στον αγώνα που δίνουμε δεν είμαστε μόνοι.έχουμε τους συμμαχους μας
24-11-2006, 10:35 #14
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 50
Eυχαριστω για ην ανταποκριση παιδια.Αυτο που δεν μου αρεσει καθολου ειναι το σφιξιμο που εχω οταν ξυπναω,το σιχαινομαι.Σχετικα με την ψυχαναλυση ποια ειναι η αποψη σας;
24-11-2006, 10:54 #15
- Join Date
- Nov 2006
- Posts
- 95
Καλημέρα Χαρά κι από μένα και καλωσόρισες! Εύχομαι κι ελπίζω να πάνε όλα καλά για όλους μας. Κι εγώ είμαι σε θεραπεία με ladose εδώ και περίπου 2 μήνες κι έχω δει αρκετά μεγάλη διαφορά στην ψυχολογία μου. Το σφίξιμο στο στομάχι όμως το πρωί το έχω κι εγώ και το σιχαίνομαι επίσης. Προσπαθώ να το αποβάλλω κάνοντας θετικές σκέψεις. Ψυχανάλυση δεν έχω κάνει, αλλά άρχισα να διαβάζω ένα βιβλίο σχετικά με τη γνωσιακή ψυχοθεραπεία, το οποίο με κάνει να αισθάνομαι πολύ καλά, καθώς έχει και ακήσεις που με βοηθούν να κατανοήσω και να αποβάλλω (με προσπάθεια) τους φόβους, το άγχος και τις ανασφάλειες. Θα προσπαθήσω να το έχω σαν οδηγό. Επίσης με βοηθάνε υπερβολικά τα άτομα στο forum αυτό και τους ευχαριστώ όλους για μια ακόμη φορά. Πού θα πάει, θα περάσει!!
Νικολέτα
Αποτοξίνωση από βαρέα μέταλλα - ολιστική ιατρικη
20-09-2024, 12:03 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή