Κουραστηκα - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 28 of 28
  1. #16
    Το psot μου εμφανιστηκε τελικα ...εγαζε προβλημα συνεχεια.. αυτο που ηθελα να σου πω ειναι πως σε καταλαβαινω απολυτα... τον Μαρτιο κλεινω 1χρονο που ψαχνω να βρω τι εχω.. δεν φαινεται κατι προς το παρον παθολογικο αλλα ψυχολογικο το οποιο προσπαθω με τη βοηθεια ψυχολογου να εντοπισω και να προσπαθησω να διορθωσω... ενα σκασμο συμπτωματα εχω κι εγω... στην αρχη οντως οπως κι εσυ ειπαμε υποθυρεοειδισμος λογω υψηλης tsh... αλλα ο ενδοκρινολογος ειπε πως δεν δικαολογουνται συμπτωματα με τετοια τιμη... μια αθορυβη θυρεοειδιτιδα ειπε πως ειναι ογω αγχους και αγχωδους διαταραχης.. Οντως αρχισε σταδιακα κι επεφτε μονη της και τωρα ειναι εντος οριων χωρις φαρμακα... Η καρδιολογος τα απεδωσε ολα αυτα σε χαμηλη Β12... Παιρνω 4κουτια Β12 και γινομαι περδικι!!! Ομως παλι ηρθαν νεα συμπτωματα... Κανω ομοιοπαθητικη αλλα μαλλον μου εδωσαν λαθος φαρμακο...ή δεν με καλυπτει... Θα παω σε αλλον ομοιοπαθητικο τελικα... Παραλληλα δουλευει και η ψυχοθεραπεια... Κι ομως ενα χρονο ειμαι για 2μηνες χωρις κανενα συμπτωμα σωματικο (που στο μυαλο μου ειναι παθολογικο) και 2μηνες περδικι!!! πως το εξηγεις αυτο????εναλλαξ... Η ψυχολογος λεει πως αν δεν λυσω τα αδιεξοδα της ζωης μου... προσωπικης... δεν θα συνελθω... και πως περα απο αγωδη διαταραχη με αγοραφοβια και κρισεις πανικου εχω και καταθλιψη... αλλα εγω επιμενω σε κατι παθολογικο... Πως γινεται αυτο????? Δεν εχω πεισει τον εαυτο μου... Εχω παει σε παθολογο-ενδοκρινολο-νευρολογο-καρδιολογο-ομοιοπαθητικο-ψυχολογο αλλα ακομα το μυαλο ψαχνει να βρει την ασθενεια... Μου εφυγε η ιδεα της ΣΚΠ και τωρα βασανιζομαι με νοσο Λαιμ και ογκο στο κεφαλι... Αυτο που καταλαβα μονο ειναι πως ειναι ενας φαυλος κυκλος... Και θελω να βγω απο αυτον...

  2. #17
    Quote Originally Posted by ARTEMIDA View Post
    Το psot μου εμφανιστηκε τελικα ...εγαζε προβλημα συνεχεια.. αυτο που ηθελα να σου πω ειναι πως σε καταλαβαινω απολυτα... τον Μαρτιο κλεινω 1χρονο που ψαχνω να βρω τι εχω.. δεν φαινεται κατι προς το παρον παθολογικο αλλα ψυχολογικο το οποιο προσπαθω με τη βοηθεια ψυχολογου να εντοπισω και να προσπαθησω να διορθωσω... ενα σκασμο συμπτωματα εχω κι εγω... στην αρχη οντως οπως κι εσυ ειπαμε υποθυρεοειδισμος λογω υψηλης tsh... αλλα ο ενδοκρινολογος ειπε πως δεν δικαολογουνται συμπτωματα με τετοια τιμη... μια αθορυβη θυρεοειδιτιδα ειπε πως ειναι ογω αγχους και αγχωδους διαταραχης.. Οντως αρχισε σταδιακα κι επεφτε μονη της και τωρα ειναι εντος οριων χωρις φαρμακα... Η καρδιολογος τα απεδωσε ολα αυτα σε χαμηλη Β12... Παιρνω 4κουτια Β12 και γινομαι περδικι!!! Ομως παλι ηρθαν νεα συμπτωματα... Κανω ομοιοπαθητικη αλλα μαλλον μου εδωσαν λαθος φαρμακο...ή δεν με καλυπτει... Θα παω σε αλλον ομοιοπαθητικο τελικα... Παραλληλα δουλευει και η ψυχοθεραπεια... Κι ομως ενα χρονο ειμαι για 2μηνες χωρις κανενα συμπτωμα σωματικο (που στο μυαλο μου ειναι παθολογικο) και 2μηνες περδικι!!! πως το εξηγεις αυτο????εναλλαξ... Η ψυχολογος λεει πως αν δεν λυσω τα αδιεξοδα της ζωης μου... προσωπικης... δεν θα συνελθω... και πως περα απο αγωδη διαταραχη με αγοραφοβια και κρισεις πανικου εχω και καταθλιψη... αλλα εγω επιμενω σε κατι παθολογικο... Πως γινεται αυτο????? Δεν εχω πεισει τον εαυτο μου... Εχω παει σε παθολογο-ενδοκρινολο-νευρολογο-καρδιολογο-ομοιοπαθητικο-ψυχολογο αλλα ακομα το μυαλο ψαχνει να βρει την ασθενεια... Μου εφυγε η ιδεα της ΣΚΠ και τωρα βασανιζομαι με νοσο Λαιμ και ογκο στο κεφαλι... Αυτο που καταλαβα μονο ειναι πως ειναι ενας φαυλος κυκλος... Και θελω να βγω απο αυτον...
    Αρτέμιδα, μήπως είναι εμμονή τα περί ασθένειας? κάποιο περιστατικό παλιά στη ζωη σου ή κάποια σκέψη που την καλλιέργησες στο νου, θέριεψε και τώρα έφτασε ο νους στο σημείο να τη θεωρεί πραγματικό γεγονός και να επιζητεί παθολογικά αίτια? κάπως έτσι? έχεις κάποιο συγκεκριμενο πρόβλημα υγείας? κάπου λες ότι πήγες σε αρκετους ειδικούς, αυτοί τι σου απάντησαν? τους εξήγησες καλά τα συμπτώματα που νοιώθεις και ποια η διάγνωση? πως απαντας σε όλα αυτα?
    Αν τελικά, και αυτο σου ευχομαι, δεν υπάρχει απολύτως τιποτα το παθολογικό τότε είναι δουλεια καποιου καλού ψυχολόγου, ο οποίος ίσως σου προτεινει και φαρμακα ως υποβοηθητικά της ψυχοθεραπείας. Αλλά και ασθένεια να είναι, σίγουρα δε σημαίνει ότι θα σου προκαλεί κατάθλιψη, αγχωδη διαταραχή κλπ, άρα ψυχολογικο ειναι το πρόβλημα. Ο ψυχολόγος θα κάνει μαζι σου αναδρομη στο παρελθον και θα δειτε πως ξεκινησε το πρόβλημα, οι σκεψεις αυτες δλδ, θα δειτε πως αυτο επηρεαζει τη σκεψη και την καθημερινη σου ζωη και μέθοδο άντιμετώπισης των σκέψεων αυτων σαν εσωτερική παρατηρηση από εσενα των σκεψεων σου. Βρες ένα ψυχολογο που η μεθοδος του να είναι μεθοδική σαν να μπαινουν όλα σε ένα φασμα και όχι να ναι μονο περιπτωσιολογική αναλυση γεγονοτων.
    Τα ιδια λεω και σε σενα film.
    γιάννης

  3. #18
    ioanni2, φοβαμαι ασθενειες που οδηγουν στον θανατο (οπως ολοι φανταζομαι) και ασθενειες οι οποιες σε περιοριζουν κινησιολογικα και νοητικα... δεν αισθανομαι καλα.. αισθανομαι αρρωστη... περιεργα συμπτωματα και αλλαζουν συνεχως.. καποια ειναι τα ιδια και πολλα διαφερουν σε ολες αυτες τις κρισεις που με πιανουν ανα 2μηνες... οτα λες σκεψη και περιστατικο που θεριεψε τι εννοεις??? το μονο που αλλαζει στη ζωη μου προς το χειροτερο ειναι η προσωπικη μου ζωη.. αλλα δεν την εχω ικανη να μου προκαλει τοοοοσα πολλα σωματικα συμπτωματα γιατι και σε περιοδους που ειμαι καλα και περδικι αυτη εξακολουθει να ειναι σκατα.... εγω βλεπω πως οταν δεν αισθανομαι σωματικα καλα πεφτω σε καταθλιψη και ολα ειναι μαυρα... τωρα αν ομως συμβαινει το αντιθετο δεν το καταλαβαινω... ο επι χρονια παθολογος μου με εχει εξετασει 3 φορες μεσα σε 5μηνες... δεν βλεπει κατι παθολογικο ουτε απο αιματολογικες εξετασεις ουτε με εξετασ στο ιατρειο... ο ενδικρινολογος εντοπισε μια θυρεοειδιτιδα ασυμπτωματικη η οποια προκληιηκε ΛΕΕΙ απο αγχωδη διαταραχη... ο καρδιολογος μετα απο υπερηχογραφημα triplex καρδιογραφημα και αιματολογικες εντοπισε χαμηλη β12 και συνεστησε καθε 2μηνο να παιρνω κι ενα κουτι neurobion γιατι μου πεφτει στα χαμηλα ορια και τα συμτωματα ειναι απο εκει... ο νευρολογος μετα απο εξεταση στο ιατρειο (κατι τεστακια για τα ματια κυριως που δεν καταλαβαινα γιατι με εξεταζε τοσο πολυ εκει) και βλεποντας εξετασεις αιματος που ειχα κανει και παρουσιαζοντας του καποια συμπτωματα που ειχα τοτε και οχι τα καινουρια δεν βρισκει κατι νευρολογικο και διαφωνει με την αποψη του καρδιολογουσχετικα με την β12.. Μεσα σε ολα αυτα εγω ομως τωρα παλι εδω και 2μηνες δεν ειμαι καλα.. ο ομοιοπαθητικος θεωρει πως απλα εχω αγχος και νοσοφοβια... η ψυχολογος που με παρακολουθει πλεον θεωρει πως εχω αγχωδη διαταραχη με αγοραφοβια και καταθλιψη. αλλα εμενα το σωμα μου νοσει συνεχως...αισθανομαι σα να εχω πυρετο, δεν εχω πολλες αντοχες, κουραζομαι και χανω το κεφι μου πανευκολα....εχω μια ενταση σωματικη, σα να παει μονο του το σωμα να κουνηθει, σα να περναει ρευμα... πιανεται η πλατη μου απο τον αυχενα και κατω, κατα διαστηματα με πειραζουν τα περισσοτερα φαγητα μου φερνουν αναγουλα χωρις ταση για εμετο και αλλα πολλα..... δεν αισθανομαι υγειης!!!

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    376
    Δε θα πας σε ψυχολόγο αλλά σε πολύ καλό ψυχίατρο γιατί εγώ έψαχνα μόνη μου 1 μήνα πήγα σε πολύ καλό γνωστό των Αθηνών νευρολόγο-ψυχίατρο και όμως τη πάτησα,από το καλοκαίρι και αφού εν μέρει καταστράφηκε ζωή 20 χρόνων έχω μία καταπληκτική ψυχίατρο με την οποία κάνω ψυχοθεραπεία παίρνω κάποια φάρμακα κ βρήκαμε άκρη αλλά για κάποιον είναι αργά πια ,στείλε μου μύνημα αν θες να στη συστήσω

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    376
    Ένταση σωματική, πόνους σε αυχένα πλάτη είχα επί χρόνια μέχρι φυσικοθεραπείες για αυχενικό έκανα, πόνους φριχτούς στο κεφάλι και το τελευταίο περιστατικό πόνοι, εμετοί, τρεμούλες,απώλεια βάρους,1 μήνα ξύπνια σε υπερδιέργερση, κατάθλιψη άστα όλα άνω κάτω και δε βρέθηκε γιατρός να μου πει πήγαινε σε νευρολόγο ή ψυχίατρο ,ήταν η ειδικότειτα που άφησα και πήγα μόνη μου να ρωτήσω και κει μια που πεθαίνω έλεγα...βέβαια η θεραπεία ήταν ανολοκλήρωτη μου δημιούργησε άλλα δηλ.είχα διπολική διαταραχή ήμουν σε φάση μανίας κ μου έδωσε αντικαταθλιπτικά ενώ ήθελε κ ισορροπιστή ,παρακολούθηση,ψυχοθεραπεί α...έχω πάθει πολλά από γιατρούς πέρυσι έκανα χειρουργείο γυναικολογικό με έβγαλαν 30/12 με κακοήθεια μια γιατρός τα έστειλε Μασσαχουσέτη σε καθ του Χάρβαρντ γιατί λέει εγώ θα σκίσω τα πτυχία μου κ θα παραιτηθώ κ το Παγκόσμιο Κέντρο Ογκολογίας απάντησε αρνητικά βέβαια, είμαι καλά...πόσα έχω πάθει ο άντρας μου που με χωρίζει για τη νόσο και το λάθος του γιατρού λέει ότι έχω τρελλομαγνήτη

  6. #21
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    5

    Απάντηση ενός ειδικού

    [B]Νομίζω πως περισσότερο ψυχικά έχετε ταλαιπωρηθεί, ίσως και επιβαρυντικά, σε σχέση με αυτό που μπορεί να σας συμβαίνει. Κάποιες φορές δημιουργούμε τεράστια ζητήματα και μας κυριεύουν εικόνες όπου βλέπουμε τον εαυτό μας ότι αφανίζεται ή ότι δεν θα αντέξουμε τέλος πάντων αυτό που ο άλλος-ειδικός θα μας πει για εμάς τους ίδιους. Δεν είναι όμως και η αλήθεια αυτή. Ίσως άλλοι λόγοι από τους προφανείς μας εμποδίζουν να δούμε τι συμβαίνει και αυτό το διαχέουμε στους γύρω μας γιατί δεν το αντέχουμε. Στη θέση σας θα επισκεπτόταν κανείς έναν ειδικό και θα προσπαθούσε να δει πιο βαθειά μέσα του τί όντως συμβαίνει.
    Μετά τιμής

  7. #22
    Member
    Join Date
    Feb 2011
    Location
    Πετρούπολη
    Posts
    73
    Πραγματικά KOSSTA το παιδί μου είναι δώρο ζωής Θεού τα πάντα. Μου έδωσε και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Κάθε τι καινούργιο που κάνει και θετικό με κάνει να νιώσω αισιόδοξη και να κοιτάω μπροστά. Θέλω να είμαι συνέχεια μαζί του και είμαι ευτυχισμένη όταν το βλέπω και το αγκαλιάζω που πολλές φορές νιώθω τύψεις γιατί δε νομίζω να ένοιωσα τόσο έντονα συναισθήματα με τον άλλο μου το γιο που είναι τώρα 10 χρόνων.

  8. #23
    psychremedy, πιστευεις πως ολα αυτα ειναι ψυχολογικα???εχουμε αλλα αδιεξοδα τα οποια μας βασανιζουν την ψυχη μας η οποια ποναει και βασανιζεται και ξεσπουν αυτες οι σωματικες ενοχλησεις??αυτο εννοεις?? κι οταν λες ειδικο ψυχιατρο, ψυχολογο ή νευρολογο??? προσωπικα ειμαι σε ψυχοθεραπεια αλλα δεν καλυτερευσα οσον αφορα τις σωματικες ενοχλησεις αν και εχω εντοπισει πολλα μεσα απο αυτην...

  9. #24
    Quote Originally Posted by ARTEMIDA View Post
    psychremedy, πιστευεις πως ολα αυτα ειναι ψυχολογικα???εχουμε αλλα αδιεξοδα τα οποια μας βασανιζουν την ψυχη μας η οποια ποναει και βασανιζεται και ξεσπουν αυτες οι σωματικες ενοχλησεις??αυτο εννοεις?? κι οταν λες ειδικο ψυχιατρο, ψυχολογο ή νευρολογο??? προσωπικα ειμαι σε ψυχοθεραπεια αλλα δεν καλυτερευσα οσον αφορα τις σωματικες ενοχλησεις αν και εχω εντοπισει πολλα μεσα απο αυτην...
    Η ψυχοθεραπεία Αρτέμιδα βοηθά άμα υπάρχει θέληση από το άτομο και εξαρταται από το ποσο έντονα είναι τα ψυχολογικά τραύματα και πόσο έχουν παγιώσει τον τρόπο σκέψης και συμπεριφορας. Άμα συμβαίνει αυτό δεν καλυτερεύει εύκολα το άτομο. Πολλες φορες κοροιδευει τον εαυτο του ότι έχει βελτιωθεί ενω ουσιαστικά είναι στάσιμο ή στην προσπαθεια του να συμπεριφερθει με πρότυπα βελτίωσης που αντλησε μεσα απο τη ψυχοθεραπεια χάνει τον αυθορμητισμό του και συμπεριφερεται σαν προγραμματισμενος. Μπορεί η ψυχοθεραπεια να σε μαθει τον τροπο να λύσεις τα ψυχολογικά αμα το προβλημα όμως είναι εντονο πολύ δυσκολα η θεωρια γινεται πράξη. Δεν ξέρω αν τα φαρμακα ή κατι άλλο βοηθαει. Δεν εχω δει το μαξιμουμ βελτίωσης, ουτε καν στη μεση, απο τη ψυχοθεραπεια.
    γιάννης

  10. #25
    Quote Originally Posted by psychremedy View Post
    [B]Νομίζω πως περισσότερο ψυχικά έχετε ταλαιπωρηθεί, ίσως και επιβαρυντικά, σε σχέση με αυτό που μπορεί να σας συμβαίνει. Κάποιες φορές δημιουργούμε τεράστια ζητήματα και μας κυριεύουν εικόνες όπου βλέπουμε τον εαυτό μας ότι αφανίζεται ή ότι δεν θα αντέξουμε τέλος πάντων αυτό που ο άλλος-ειδικός θα μας πει για εμάς τους ίδιους. Δεν είναι όμως και η αλήθεια αυτή. Ίσως άλλοι λόγοι από τους προφανείς μας εμποδίζουν να δούμε τι συμβαίνει και αυτό το διαχέουμε στους γύρω μας γιατί δεν το αντέχουμε. Στη θέση σας θα επισκεπτόταν κανείς έναν ειδικό και θα προσπαθούσε να δει πιο βαθειά μέσα του τί όντως συμβαίνει.
    Μετά τιμής
    Δεν ξέρω αν εισαι ειδικος αλλά ειναι σωστο αυτο που λες. Ταλαιπωρούμαστε ψυχικά ενώ στην πραγματικοτητα το προβλημα ειναι πιο απλο. Με καποια λαθος κινηση στη ζωη που διορθωνεται νοιωθουμε τον εαυτο μας να αφανίζεται, νομιζουμε ότι ήρθε το τελος του κοσμου και εκει ειναι που κανουμε γκαφες και παθαινουμε ζημια. Οι λόγοι όπως σωστα λες ειναι προφανείς, αλλά φοβομαστε να τους δουμε καταματα, γι αυτο δυστυχως κοιταμε αλλού η τα διαχεουμε στους γυρω μας. Τι γινεται όμως όταν για καποια ζητηματα, επιλογες στη ζωη, υπάρχει από την αρχη η αμφιβολία? ειναι ποτε δυνατό να σβήσει? και αμα μπουμε σε τετοιο κυκεωνα εκει ειναι που χανουμε την ηρεμια μας.
    γιάννης

  11. #26
    Quote Originally Posted by πεννυ View Post
    Πραγματικά KOSSTA το παιδί μου είναι δώρο ζωής Θεού τα πάντα. Μου έδωσε και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Κάθε τι καινούργιο που κάνει και θετικό με κάνει να νιώσω αισιόδοξη και να κοιτάω μπροστά. Θέλω να είμαι συνέχεια μαζί του και είμαι ευτυχισμένη όταν το βλέπω και το αγκαλιάζω που πολλές φορές νιώθω τύψεις γιατί δε νομίζω να ένοιωσα τόσο έντονα συναισθήματα με τον άλλο μου το γιο που είναι τώρα 10 χρόνων.
    Να επιτελους σ αυτο το φορουμ ενας ανθρωπος γαληνιος. Τετοιους θελουμε για να αντλούμε δυναμη. Να τους μιασουμε.
    γιάννης

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Αν μάθεις να εκθέτεις τον εαυτό σου σταδιακά σε όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που θα "αντέχεις" ένα σύμπτωμα δίχως να τρέξεις στο γιατρό για διάγνωση και νέα φάρμακα, τότε θα δώσεις σιγά σιγά στον εαυτό σου ένα σημαντικό μήνυμα. Πως δεν είσαι έρμαιο των συμπτωμάτων σου, αλλά έχεις ένα ποσοστό ελέγχου στο σώμα σου, που ολοένα και θα μεγαλώνει. Με τον καιρό η έκθεση μπορεί να γίνει όλο και σημαντικότερη, δεν είναι ανάγκη δηλαδή να σκέφτεσαι Εδώ και Τώρα, αλλά να κάνεις σταδιακά βήματα, που το ένα θα οδηγεί στο επόμενο, που θα είναι λιγουλάκι δυσκολότερο. Αυτή δεν είναι η συμβουλη ειδικού, αλλά ενός απλού μέλους του φόρουμ.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  13. #28
    Quote Originally Posted by RainAndWind View Post
    Αν μάθεις να εκθέτεις τον εαυτό σου σταδιακά σε όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που θα "αντέχεις" ένα σύμπτωμα δίχως να τρέξεις στο γιατρό για διάγνωση και νέα φάρμακα, τότε θα δώσεις σιγά σιγά στον εαυτό σου ένα σημαντικό μήνυμα. Πως δεν είσαι έρμαιο των συμπτωμάτων σου, αλλά έχεις ένα ποσοστό ελέγχου στο σώμα σου, που ολοένα και θα μεγαλώνει. Με τον καιρό η έκθεση μπορεί να γίνει όλο και σημαντικότερη, δεν είναι ανάγκη δηλαδή να σκέφτεσαι Εδώ και Τώρα, αλλά να κάνεις σταδιακά βήματα, που το ένα θα οδηγεί στο επόμενο, που θα είναι λιγουλάκι δυσκολότερο. Αυτή δεν είναι η συμβουλη ειδικού, αλλά ενός απλού μέλους του φόρουμ.
    Αυτο που προτίνεις είναι επιστημονική μεθοδος της ψυχοθεραπείας που βοηθα παρα πολύ, φτανει να χει θεληση και να ξεκινησει να την εφαρμοζει γρηγορα πριν τον φανε τα χρονια. Σημαντικο αυτο που του λες. Ας το κανει πράξη, θα του λυσει παρα πολλα προβληματα και θα το δει αυτο στην πορεια.
    γιάννης

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. Κουράστηκα !
    By mango in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 52
    Last Post: 25-05-2020, 16:48
  2. κουραστηκα
    By yiouli in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 1
    Last Post: 12-02-2011, 09:34
  3. κουράστηκα !!!!
    By kamelia in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 1
    Last Post: 29-01-2011, 21:45
  4. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.
    By Anael in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 12
    Last Post: 27-04-2010, 13:08
  5. Κουράστηκα
    By Sofia in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 22
    Last Post: 24-12-2006, 11:37

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •