Φόβος για το μέλλον μου

[pantzos]

chemistry σε παραδεχομαι για τον δυναμισμο σου και μακαρι να μπορουσα να τον ειχα τωρα που τον χρειαζομαι . με τον χρονο ισως να μου βγει το αισθημα της οργης. Εχεις ομως δικιο σε οτι μου ειπες και σε ευχαριστω θελω να τα ακουω ντοπρα και καθαρα

Panamar δυσκολη φαση περνουσε με την αρρωστια του πατερα της την κατανοουσα ομως δεν την πιεζα και της στεκομουνα. Τα ιδια προβληματα περναω και εγω με τις αρρωστιες των γονιων μου και δεν θα ξεσπουσα ποτε η θα την αγνοουσα απο την μερια μου . Το 3 το κανω ηδη απο τοτε που εστειλα το τελευταιο μυνημα μου . Το δυο δεν μου βγαινει ρε γαμοτο στην φαση που ειμαι . .....

[panamar]

δυστηχως δεν διαχειριζομαστε τις καταστασεις ολοι το με τον ιδιο τροπο.εσυ εισουν ο διακριτικος στην σχεση εκεινη ομως μαλλον δεν μπορει να τα δουλεψει τα θεματα της.και το 2 θα σου βγει.ο χρονος ηταν ειναι και θα ειναι παντα ο καλυτερος γιατρος.

[pantzos]

παιδιά προχθές το βράδυ μπήκα στο fb και μετά από τόσο καιρό μου μίλησε ξανά. Από την τελευταία φορά που χωρίσαμε δεν είχαμε μιλήσει .Στόχος μου ήταν αντί να μιλήσω από το chat, της είπα να τα πούμε από το τηλέφωνο καλύτερα .Έτσι και έγινε δέχτηκε και μιλήσαμε από εκεί . Δεν ήταν τόσο κρύα όσο ήταν την μέρα που χωρίσαμε είχε ένα στυλ που ένιωθα ότι με είχε κάτι σαν δικό της . Μου μιλούσε ωραία για το πως περνάει τον τελευταίο καιρό και εκεί που έλεγε τα δικά της της πέταξα δεν με σκεπτόσουν καθόλου ? Πάγωσε και μου απάντησε φυσικά και σε σκέπτομαι . Της είπα ότι μου λείπει και νοιάζομαι για αυτήν . Κολλούσε και με άκουγε . Της είπα δεν θα σε ξαναπάρω εγώ τηλέφωνο δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω από το τι σε σκέπτομαι και σε νοιάζομαι αλλά όταν δεν μου λες τον λόγο του χωρισμού μας και με τρώει κάθε μέρα ποιο πολύ δεν υπάρχει λόγος να σε ξαναπάρω. Η απάντηση της ήταν δεν πειράζει θα σε παίρνω εγώ .Σήμερα πλέον κλείνω έναν μήνα μακριά της . Νιώθω καλύτερα και από αυτά που άκουσα από εσάς και ότι μίλησα μαζί της και της είπα τι νιώθω μέσα μου έστω και λίγα από αυτά που όντως νιώθω . Δεν λέω ότι την ξέχασα ή ότι δεν με πιάνει το παράπονο συχνά αλλά τα συμπτώματα μου φαίνονται να λιγοστεύουν καθημερινά . Η προσωπική μου ζωή πάτωσε και θέλει πολύ χρόνο για να ξανασταθεί (αν σταθεί αλλά ελπίζω ...).
Αντέδρασα σωστά ? Πιστεύετε ότι μετανιώνει ? ή απλά ήταν ένα τηλεφώνημα της μόνο και μόνο για να πάρει μια επιβεβαίωση οτι κόλλησα τον μ....... για τα καλά ?