ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ

[BrokeN_DoLL]

εκανα πολλες αλλαγες στην ζωη μου ξαφνικα ενω το αποφασισα μεσα σε μερικες μερες. μια απο αυτες την οποια ειχα παρει αποφαση αλλα δεν υλοποιησα τελικα ηταν το οτι ηθελα να φυγω απ το σπιτι να μεινω μονη μου. μολις το ανακοινωσα στους δικους μου κλαιγανε και μ ελεγαν πως θα κανω λαθος και πως θα γυρισω ταπεινωμενη. περιττο να πω πως ο πατερας μ κοντεψε να παθει εγκεφαλικο ανεβηκε η πιεση και φοραγε πλερεζες 10 μερες.

με επηρρεασανε τοσο πολυ που επαψα να το σκεφτομαι, επισης με δωροδοκουσε απ την επομενη ακριβως μερα με δωρα και λεφτα κ να μ κανει χατηρια κλπ κλπ κ εγω τα δεχομουνα. το θεμα ειναι πως εχω παει 26 και θελω τον χωρο μου και δικια μου ζωη.

εχω περασει πολλα δυσκολα για να μην καταφερω να ζησω μονη μου, οποτε δεν καταλαβαινω γιατι δεν το εγκρινει ο μπαμπας και γιατι φοβαται τοσο. φοβαται μηπως ειναι παρορμηση λογω της ασθενειας και φυσικα φοβαται μην δεν τρωω και πεθανω απο ασιτια.

ελειπα 5 μερες και μολις γυρισα ο πατερας μ με εσφιγγε αγκαλια μου χαιδευε τα μαλλια επαιζε μαζι μου και μ λεγε με παραπονο ''που εισαι κοριτσακι μου σαγαπαω τοσο πολυ που ησουν τοσες μερες'' κλπ κλπ. δεν με αφηνει με τπτ. μεσα στο σπιτι με ακολουθει παντου και συνεχως με νταντευει. στην μικρη δεν τα κανει!μονο σε μενα!

τον αγαπαω τον πατερα μου αλλα με πνιγει! προσπαθησα να του εξηγησω πως πρεπει να με αφησει να παρω δικο μου δρομο, εστω να δοκιμασω. αλλα επιμενει πως δεν πρεπει να φυγω παρα μονο οταν παντρευτω. οταν του ειπα πως τι θα γινει αμα δεν παντρευτω ποτε η αμα παντρευτω στα 35 μ, θα πρεπει να μενω μαζι τους μεχρι τοτε? και μου απαντησε χωρις ενδοιασμους ''ΝΑΙ!''.

μου κοπικαν τα ποδια. περασαν οι εποχες που ειχα διαστροφες-οργη-περιεργες διαθεσεις-ξεσπασματα-παραλληρισμους και αλλα πολλα. το μονο που μ χει απομεινει ειναι οι εμμονες και οι αισθηση πως εχω εναν σκοπο στον κοσμο (πραγμα που ισχυει εχω βοηθησει κ νιωθω χρησιμη ) και βλεπω γυρω μου πολλα σημαδια να μου το τονιζουν αυτο καθημερινα. δν ειμαι απλος ανθρωπος. εν πασει περιπτωση, γιατι να μν με αφηνει να κανω αυτο που θελω? γιατι να με κανει να μενω στο παρελθον και να μην προχωραω

δεν ξερω τι αλλο να του πω να ηρεμισει...........δεν ειμαι πλεον μωρο και οσο συνεχιζει και μου φερεται σαν να μαι ενα, με ριχνει, επειδη κατα βαθος μαρεσει η τοση προσοχη. ομως θελω και να φυγω

[μαρκελα]

Γειά σου Ηλέκτρα! Είναι χειρίσιμος ο πατέρας σου απ' ότι φαίνεται, όμως κάπου έχει και δίκιο να φοβάται αν στο παρελθόν είχες προβλήματα.. Οι γονείς πάντα ανησυχούν κι αρκετές φορές υπερβολικά. Ωστόσο μπορείς λοιπόν να χρησιμοποιήσεις ένα σωρό επιχειρήματα για να τον πείσεις, π.χ. ότι η ευτυχία-μεγάλη λέξη-προϋποθέτει ανεξαρτησία κι ότι κανείς δεν χάνει, από το να δοκιμάσει με τις δικές του δυνάμεις να κερδίσει τον κόσμο. Αρέσουν στους μεγάλους ν' ακούν τέτοια. Μπορείς να σκεφτείς και μόνη σου διάφορα.. για να τον καθησυχάσεις και να τον κάνεις ν' αλλάξει γνώμη.
Εσύ είσαι όμως αλήθεια τελικά έτοιμη γι' αυτό;

[BrokeN_DoLL]

ολα αυτα που ειπες φυσικα και του τα προβαλα αλλα δεν ακουγε επεμενε στα δικα του! ελεγε πως εδω εχω πιατο φαι ζεστο καθαρα ρουχα τηλεοραση νοβα κλπ κλπ! και δεν κτλβαινει τον λογο που θελω να φυγω!

πιστευω πως ειμαι ετοιμη ναι, αν οχι τελειως μονη μ , να μεινω τουλαχιστον με καποιον αλλον

[μαρκελα]

Λοιπόν τώρα θα γίνω κακιά! Συνήθως θα ξέρεις ότι οι μπαμπάδες και ζηλεύουν.. και προσπαθούν ν' αποτρέψουν με κάθε τρόπο ακόμα και μειωτικό, την οποιαδήποτε προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης, ειδικά κι όσον αφορά τις κόρες τους. Η κορούλα είναι για τον μπαμπά η μικρή πριγκίπησσα, που εκείνος ενώ της έχει σπάσει τα φτερά, της τα παρέχει όλα σαν να πρόκειται για σύντροφο ζωής. Το κακό είναι ότι κι η μητέρα σου είναι με το μέρος του. Γιατί άραγε? Εσύ εργάζεσαι?

[μαρκελα]

Τώρα που ξανασκέφτομαι για την ΝΟΒΑ ειδικά πρέπει να υποχωρήσεις αξίζει τον κόπο κι έπειτα το σύνδρομο της Ηλέκτρας δικαιολογεί τέτοιου είδους αντίδραση

[BrokeN_DoLL]

η μανα μου επισης κλαιει και λεει πως θα πεθανω απο ασιτια!!!!!!!επειδη ειχα και θεματα με το φαγητο και διατροφικη! ομως γενικα γιατι ο ελληνας γονιος θελει ΜΟΝΙΜΩΣ τα παιδια του διπλα?

[μαρκελα]

Πάντως η μάνα σου τόχει το θέμα της, θέλει βοήθεια.. Κοίτα για όλα αν σε καλύπτει η απάντηση είναι ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[betelgeuse]

Και οι δικοι μου κατι τετοιο ηθελαν.
Να φανταστεις οτι οσο σπουδαζα ηθελαν καθε σαββατοκυριακο να πηγαινω στο πατρικο.
Τωρα παντως που ειμαι σε αλλη χωρα εχουν στρωσει.
Αλλα με παιρνουνν τηλεφωνο 2 φορες την ημερα.

Κανε οτι θελεις μπροκεν και μην ανησυχεις δεν θα πεθανει απο ασιτια,απλα προσπαθει να σου δημιουργησει τυψεις.

[Gypsy Cello]

Πιστεύω πως η απάντηση στο ερώτημα αυτό εξαρτάται από το ποιος σε συγκρατούσε μέχρι τώρα όταν ξέφευγες με τα διατροφικά σου προβλήματα. Εσύ η ίδια ή μήπως οι δικοί σου; Μόνη σου μπορείς να καταφέρεις να το ελένξεις ή θα βρεθείς σε κανένα νοσοκομείο;


Κακά τα ψέμματα, αλλά άνθρωποι όπως εμείς με προβλήματα, πρέπει να έχουμε υποστηρικτικό περιβάλλον. Αν συγκατοικήσεις, με ποιον σκέφτεσαι να το κάνεις?

[BrokeN_DoLL]

ρε συ οι γονεις μου προσπαθουσαν να με βοηθησουν αλλα ποσο πια μπορει καποιος να βοηθησει αν δεν εχει ζησει παρομοιες καταστασεις? η υπερβολικη υπερπροστασια και η στεναχωρια και το αγχος τους κανουν να κανουν λαθη! δεν εχω πλεον τοσο προβλ με το διατροφικο, η συμπτωματα της σχιζοφρενικομορφης εχουν καιρο να εμφανιστουν , λιγο η διπολικη με παιδευει αλλα παιρνω τα φαρμακα μου και ολα καλα την παλευω κατα μια εννοια! εμμονες ιδεες εχω αλλα οχι οπως παλια κ το σημαντικο ειναι πως πλεον δεν χαρακωνομαι και μπορω και γελαω! οποτε, γιατι να μην μπροχωρησω? τους εχω ομως τοσο εννοια, επειδη τα τελευταια 4 χρονια δεθηκα με τον μπαμπα μ ενω μεχρι τοτε τον μισουσα

[sofia_pap]

Γεια σου μπρόκεν, γνώμη μου είναι ότι πρέπει να τους δώσεις να καταλάβουν ότι μπορούν να σε εμπιστευθούν σε κάθε επίπεδο. Αν πραγματικά είσαι έτοιμη να κάνεις ένα τέτοιο βήμα και να προχωρήσεις στη ζωή σου "μόνη", τότε πρέπει να τους παρέχεις όλους τους λόγους και τα επιχειρήματα για να πιστέψουν και οι δύο αλλά ειδικά ο πατέρας σου ότι όντως μπορείς να σταθείς στα πόδια σου. Για παράδειγμα, όταν μπορέσεις με το καλό μπορείς να τους καλέσεις για φαγητό..μπορείς να τους παίρνεις τηλέφωνο και να ζητάς συμβουλές για τη διαρρύθμιση του σπιτιού σου..μπορείς να κάνεις χιλιαδύο πράγματα για να δείξεις ειλικρινά ότι μπορείς να τα καταφέρεις και μόνη. Οι γονείς είναι περίεργα πλάσματα και θέλουν τις περισσότερες φορές ιδιαίτερο χερισμό. Καμιά φορά αλλάζουμε ρόλους και γινόμαστε εμείς που πρέπει να καλύψουμε τις ανασφάλειες και τους φόβους τους.

Καλή τύχη!

[BrokeN_DoLL]

sofia τα εκανα ολα αυτα. δεν πιανουν. πιστευει ο μπαμπας πως τα δικα του επιχειρηματα ειναι πιο δυνατα! ειναια γυριστο κεφαλι δεν θελει να φυγω απο διπλα του. η μανα μ λεει συνεχεια πως οταν ημουν μωρο με ειχε σαν κουκλα και κλαιει! με κοιτανε κ βλεπουν ενα μωρο, ξερεις πως ειναι να σαι 26 κ να σε γαργαλαει ο πατερας σ κ να σε ακολουθαει μες στο σπιτι να σ δινει φιλακια? να κοιτας κατω απ το μπαλκονι κ να σ λεει ''προσεχε θα πεσεις!'' ? ειναι τραγικο επειδη διχαζομαι, απ την μια με ενοχλει, απ την αλλη μαρεσει να μαι το επικεντρο. αλλα ολο αυτο μ βγαινει και παραεξω σε ολα τα επιπεδα των σχεσεων μου. ειτε στις φιλιες ειτε στις ερωτικες σχεσεις. σαν να τρεφομαι απο την προσοχη και μονο

[ioannis2]

Οι γονείς σου ξέρουν τις δυσκολίες σου τις ξεπέρασες λόγω της δικής τους στήριξης και όχι αποκλειστικά με τις δικες σου δυνάμεις και πιστευουν ότι δεν έχεις ακόμα τις δυναμεις να αντιμετωπίσεις αυτες τις δυσκολίες από μόνη σου και άρα γι αυτους το να φυγεις απ το σπιτι θα ναι μια συνεχης έγνοια μηπως πάθεις κάτι. Απ την αλλη μηπως ο πατερας σου ανησυχει και για την προσωπική σου ζωή για ανεξέλεγκτες σχέσεις? γιατι ξέρει ότι το να σαι στο πατρικο καπου το περιοριζει αυτο, δεν θα φερνεις γκομενους για σεξ στο πατρικο μπρος στους γονεις σου, κι οτι δε θα βρεις κανα της προκοπης για παντρεια που τον καιει. επειδη σ΄όλο αυτο το φασμα σκέφτονται οι γονεις. μήπως ειναι και θεμα παρεας και φοβουνται τη μονοτονια και τη μοναξια και οτι θα τους βλεπεις μονο μερικες φορες το χρονο?

[BrokeN_DoLL]

μα συγνωμη ρε γιαννη τι στο καλο θα ζησει ο πατερας μ την ζωη την δικια μου? ο,τι κ να κανω πλεον ειναι απο επιλογη μου! και σεξ να κανω και ναρκωτικα να παιρνω κ οτι γουσταρω, δικια μ η ζωη πια! δεν τα ελυσα με δικια τους βοηθεια ισα ισα τους προστατεψα απο πολλα το βαρος της κακοποιησης μονη μ το κουβαλαω 15 χρονια

[ioannis2]

μα συγνωμη ρε γιαννη τι στο καλο θα ζησει ο πατερας μ την ζωη την δικια μου? ο,τι κ να κανω πλεον ειναι απο επιλογη μου! και σεξ να κανω και ναρκωτικα να παιρνω κ οτι γουσταρω, δικια μ η ζωη πια! δεν τα ελυσα με δικια τους βοηθεια ισα ισα τους προστατεψα απο πολλα το βαρος της κακοποιησης μονη μ το κουβαλαω 15 χρονια

σμφωνω μαζί σου, μονο που οι γονεις τα βλεπουν μ αυτο τον τροπο. Και πίστεψε με, όσο πιο γρηγορα απεξαρτητοποιηθεί κανεις από τους γονείς τόσο το καλύτερο, παραπάνω πιθανότητες να κανεις πιο ποιοτικη ζωη μετα.